Phorum.com.gr

Nostalgia έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 14:44
Αντε ρε χαρισε στην γιαγια σου ενα δισεγγονο και ασε τις μαλακιες....

Έχει δει, νο γουόρις.

Ίφιδα έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 13:02 Ένα παιδί του χωριού είναι πιο ψημένο σε κάποια πράγματα ενώ ενα παιδι της πόλης σε κάποια άλλα.

Cecily Anne έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 13:28 Τεσπα, πραγματικά πιστεύω ότι η οικογένεια σε επαρχία μεγαλώνει καλύτερα τα παιδιά από ότι στην πόλη. Εδώ δεν υπάρχει γειτονιά, δεν υπάρχει ελευθερία, τα παιδιά είναι μαντρωμένα, τα τρέχουν από μέρος σε μέρος σα ρομποτάκια και μετά κλείνονται σπίτι πάνω από έναν υπολογιστή ή ένα πλέιστεισον.

Mη νομίζετε ότι σήμερα η ζωή των παιδιών του χωριού διαφέρει και τόσο πολύ απ' αυτή των παιδιών της πόλης και ειδικά στον τρόπο διασκέδασης. Κι εδώ όταν βγαίνουν έξω, τις περισσότερες φορές τα βλέπεις σκυμμένα με τις ώρες πάνω απ' τα κινητά τους να πληκτρολογούν/παίζουν βίντεο γκέημς/στέλνουν μηνύματα/σερφάρουν σε ίνσταγκραμ, φέησμπουκ κ.τ.λ. παρά να παίζουν όπως τον παλιό καλό καιρό (ακόμα και παιδιά δημοτικού). Άντε να παίξουν κανένα ποδόσφαιρο τα αγόρια το πολύ πολύ, όταν δε βαριούνται. Η επαφή τους με τη φύση είναι ελάχιστη και τα περισσότερα δεν έχουν δει ποτέ τους από κοντά ζώα του χωριού όπως αγελάδες, κατσίκες, πρόβατα κ.α. Εγώ θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, με το που έκλειναν τα σχολεία το καλοκαίρι όλη τη μέρα γυρνούσαμε έξω απ' το χωριό, εξερευνούσαμε λαγκάδια, ρεματιές και χαράδρες ξυπόλητοι και τα πόδια μας ήταν γεμάτα πληγές από τα αγκάθια που πατούσαμε. Φτιάχναμε πρόχειρες καλύβες με κλαδιά, μαζεύαμε ξύλα κι ανάβαμε φωτιές και παίζαμε κάτι βάρβαρα παιχνίδια για ημιάγριους με κλοτσομπουνίδια ή πετροπόλεμο.

Ερμής έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 14:50

under έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 14:42 Ενα επιπλεον συν του χωριου ειναι οτι εχεις το κεφαλι σου ησυχο σε οτι αφορα ναρκωτικα .

σοβαρέψου

Δεν υπαρχουν ναρκωτικα στα χωρια.Σπανιως μπορει να υπαρχουν πρεζακια αλλα αυτοι συνηθως μενουν/εμεναν και σε πολεις.
Κανεις απο αυτους δεν θα πουσαρει στο χωριο οπου αλλωστε ειναι και δακτυλοδεικτουμενος.

νύχτα έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 14:39

ΓΑΛΗ έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 14:32 Αν υπάρχουν (ακόμα και αν δεν είναι πολλά, ένας δύο φίλοι είναι αρκετοί) δεν τους χρειάζονται άλλες "δραστηριότητες".

εγώ ως δραστηριότητες αντιλαμβάνομαι τις ξένες γλώσσες,
τα ωδεία, κάποιο μπαλέτο/πολεμική τέχνη, τέτοια πράγματα
που στα χωριά δεν είναι καθόλου μα καθόλου δεδομένα
ως επιλογές

Kι εγώ ακριβώς αυτά αντιλαμβάνομαι.

Συγγνώμη αλλά στην ουσία τα θεωρώ μαλακίες, που καλύπτουν περισσότερο τους γονείς παρά τα παιδιά.

under έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:07

Ερμής έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 14:50

under έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 14:42 Ενα επιπλεον συν του χωριου ειναι οτι εχεις το κεφαλι σου ησυχο σε οτι αφορα ναρκωτικα .

σοβαρέψου

Δεν υπαρχουν ναρκωτικα στα χωρια.Σπανιως μπορει να υπαρχουν πρεζακια αλλα αυτοι συνηθως μενουν/εμεναν και σε πολεις.
Κανεις απο αυτους δεν θα πουσαρει στο χωριο οπου αλλωστε ειναι και δακτυλοδεικτουμενος.

Ποιος θα πουσάρει στο χωριό όταν η κάθε παρέα έχει δικής της παραγωγής;
Εκτός και μιλάς μόνο για ηρωίνες-κόκες και τα ρέστα.

Νταρνάκας έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:04..... Εγώ θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, .......

ταχα εισαι το ιδανικό;

ΓΑΛΗ έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:07 Kι εγώ ακριβώς αυτά αντιλαμβάνομαι.

Συγγνώμη αλλά στην ουσία τα θεωρώ μαλακίες, που καλύπτουν περισσότερο τους γονείς παρά τα παιδιά.

μα εσύ ανέφερες τις θεατρικές παραστάσεις ως δραστηριότητες

τις ξένες γλώσσες τις θεωρείς περιττές;
την συμμετοχή ενός παιδιού σε ομάδα;

εντυπωσιάζομαι, αλήθεια

και δεν διαφωνώ ότι γενικά οι γονείς φορτώνουν
στα παιδιά τις δικές τους φιλοδοξίες, μη παρεξηγηθώ

under έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:07

Ερμής έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 14:50

under έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 14:42 Ενα επιπλεον συν του χωριου ειναι οτι εχεις το κεφαλι σου ησυχο σε οτι αφορα ναρκωτικα .

σοβαρέψου

Δεν υπαρχουν ναρκωτικα στα χωρια.Σπανιως μπορει να υπαρχουν πρεζακια αλλα αυτοι συνηθως μενουν/εμεναν και σε πολεις.
Κανεις απο αυτους δεν θα πουσαρει στο χωριο οπου αλλωστε ειναι και δακτυλοδεικτουμενος.

Δεν αναφέρομαι στα βαριά, αλλά παίζει να τα φυτεύουν μέχρι και στις αυλές πλέον.

Ερμής έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:09 Ποιος θα πουσάρει στο χωριό όταν η κάθε παρέα έχει δικής της παραγωγής;
Εκτός και μιλάς μόνο για ηρωίνες-κόκες και τα ρέστα.

Σε λιγα χωρια υπαρχει παραγωγη,δεν ειναι ο κανονας,ειναι η εξαιρεση.

Ίφιδα έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 13:19

zoltan έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 13:09 Για τι πληθυσμό χωριού μιλάμε;
Επίσης, για να λες ότι είναι στις 2 ώρες από Θεσσαλονίκη, λογικά υπάρχει άλλη πόλη-πρωτεύουσα νομού πιο κοντά.

Μετα βίας 250 άτομα εκ των οποίων οι 150 άνω των 60 ετών. Υπάρχει κωμόπολη στα 10 χιλιόμετρα με νοσοκομείο, κολυμβητήριο οσονούπω, ομάδες πολεμικών τεχνών, προσκόπους κλπ



Δεν ξερω ρε παιδιά. Η Θεσσαλονίκη έχει αλλάξει πολύ. παίζει οι 40αρηδες να ήμασταν απ τις τελευταίες γενιές που κατέβαινε κάτω να παίξει. Ακομα και με το σχολείο και τις δραστηριότητες, τα πάρκα, τα παιδιά περνάνε αρκετές ώρες κλεισμένα σε 4 τοίχους. Εκεί έχουμε κήπο, δεντράκια, σκυλάκια, γατάκια και το μάτι μας τρέχει ως το Γράμμο αντι να "πέφτει" στην απέναντι πολυκατοικία

περασαμε απο τις συζητησεις για γραμμο στην εγκατασταση στον γραμμο!
η υποθεσις σηκωνει 100 σελιδες,αργα ή γρηγορα θα παρελασει ο ζαχαριαδης,ο μαρξ παρεα με τον παπαγο

νύχτα έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:10

ΓΑΛΗ έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:07 Kι εγώ ακριβώς αυτά αντιλαμβάνομαι.

Συγγνώμη αλλά στην ουσία τα θεωρώ μαλακίες, που καλύπτουν περισσότερο τους γονείς παρά τα παιδιά.

μα εσύ ανέφερες τις θεατρικές παραστάσεις ως δραστηριότητες

τις ξένες γλώσσες τις θεωρείς περιττές;
την συμμετοχή ενός παιδιού σε ομάδα;

εντυπωσιάζομαι, αλήθεια

και δεν διαφωνώ ότι γενικά οι γονείς φορτώνουν
στα παιδιά τις δικές τους φιλοδοξίες, μη παρεξηγηθώ

Ξενες γλωσσες εχει και το τελευταιο χωριο τουλαχιστον αγγλικα και σε οποιαδηποτε κωμοπολη εχει και γερμανικα.

Μπαλετα,ωδεια,πολεμικες τεχνες ειναι υποκαταστατα επειδη δεν μπορουν να παιξουν τα παιδια εξω και να ησυχασει το κεφαλι των γονιων κανενα δυωρο συν οτι υπαρχουν και αυτα σημερα στις κωμοπολεις εδω ειχαμε εμεις πριν 30 χρονια, δεν θα εχει τωρα;

νύχτα έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:10

ΓΑΛΗ έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:07 Kι εγώ ακριβώς αυτά αντιλαμβάνομαι.

Συγγνώμη αλλά στην ουσία τα θεωρώ μαλακίες, που καλύπτουν περισσότερο τους γονείς παρά τα παιδιά.

μα εσύ ανέφερες τις θεατρικές παραστάσεις ως δραστηριότητες

τις ξένες γλώσσες τις θεωρείς περιττές;
την συμμετοχή ενός παιδιού σε ομάδα;

εντυπωσιάζομαι, αλήθεια

Από προσωπική εμπειρία, μια χαρά ξένες γλώσσες έκανα στην επαρχία. Επίσης μια χαρά δραστηριότητες είχα, από πιάνα και παραδοσιακούς χορούς και ό,τι βάλει ο νους σου. Μέχρι και μπαλέτο είχε ανοίξει, αλλά οκ ήμουν σαν κιοφτές με τούλι, το παράτησα γρήγορα. Τα φροντιστήρια δεν είχα τα καλύτερα, ισχύει, αλλά αυτά που είχα ήταν αρκετά, για το ελληνικό σύστημα. Έβγαλα γραπτά μεγαλύτερα του 19 σχεδόν σε όλα και το δημόσιο σχολείο που πήγα γενικά είχε καθηγητές που δεν τους λές και κακούς. Βασικά, από το δημοτικό που σκέφτομαι σε τι δασκάλους έπεσα, εύχομαι να έχουν και την ίδια τύχη όλα τα παιδιά του κόσμου. Σχέδιο δεν έδωσα, αλλά μια δυο αρχιτεκτόνισσες που ξέρω, ανέβαιναν ένα ΣΚ Αθήνα μια φορά το μήνα και κάνανε όλο το ΣΚ μάθημα και κομπλέ, μπήκαν με την πρώτη. Άσε που τώρα με κάτι σκάιπ κλπ είναι ακόμα πιο εύκολα ρε συ τα πράγματα.

Δεν υπάρχει πλέον καμία δικαιολογία να μην προσφέρεις στο παιδί σου πράγματα, όπου και να είσαι, αρκεί να υπάρχουν τα βασικά για την επιβίωση και φυσικά διάθεση.

Τα πολύ δύσκολα ξέρεις που τα είδα; Να είσαι νεφροπαθής και να ταξιδεύεις με 8 μποφόρ να πας να κάνεις αιμοκάθαρση σε άλλο νησί κλπ. Μπες ένα πρωί στο καράβι με τοπικά δρομολόγια και θα φύγεις με σηκωμένη τρίχα. Εκεί ναι ό,τι και να λέμε...

μίστερ μαξ έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:09

Νταρνάκας έγραψε: 20 Νοέμ 2018, 15:04..... Εγώ θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, .......

ταχα εισαι το ιδανικό;

Αυτό κατάλαβες εσύ ότι είχα στο νου μου και τα έγραψα αυτά; Απλώς ήθελα να δείξω πόσο πολύ άλλαξε η ζωή των παιδιών στα χωριά σε 4 δεκαετίες.

'
Στην ηλικία μου, κάνοντας σύγκριση το τότε και το τώρα, ήταν μέγιστο πλεονέκτημα το να μεγαλώνεις τότε σε πόλη.
Ευρεία επιλογή σχολείων, κοντά τα νοσοκομεία και οι γιατροί, καλύτερες δυνατότητες εκπαίδευσης, ευκολία απόκτησης γνώσης για όσους το επιθυμούσαν.
Περισσότερη ευκολία εύρεσης εργασίας.
Μεγάλωσα σε προάστιο και τότε είχαμε χώρους για να παίζουμε ακίνδυνα, πλατείες, αλάνες, κλπ.
Η ζωή μου στην πόλη με έκανε αυτό που είμαι και δεν θα την άλλαζα.
Στις πολλές επισκέψεις μου στο παππουδοχωριό μου κατάλαβα από νωρίς την διαφορά μου σε πνευματικό επίπεδο από τα ξαδέλφια μου, που δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες με μένα.
Το ίδιο έγινε και με την 5άχρονη παραμονή μου σε μικρή επαρχιακή πόλη της Βραζιλίας.

Σήμερα οι πυκνοκατοικημένες πόλεις είναι ακατάλληλες για να μεγαλώνουν παιδιά. Ακόμα και οι πρωτεύουσες νομών είναι δύσκολες.
Με τα σημερινά μέσα επικοινωνίας/μεταφορών/κλπ, είναι πολύ καλά να μεγαλώνεις παιδιά σε προάστιο ή χωριό κοντά σε κάποιο αστικό κέντρο, αρκεί να υπάρχουν τα προς το ζειν.
.

προφανώς ο καθένας μας παραθέτει τις δικές του εμπειρίες,
ούτε όλοι οι τόποι στην επαρχία είναι ίδιοι, ούτε παρέχονται
οι ίδιες δυνατότητες, σε γενικές γραμμές στον δικό μου τόπο,
αυτά που ανέφερα συμβαίνουν

υπάρχουν κι άλλα θέματα σχετικά με την εκπαίδευση, δασκάλες
και συστήματα σε παιδικούς σταθμούς και νηπιαγωγεία και δημοτικά,
τα οποία δεν μπορείς ν αποφύγεις με τίποτε επειδή δεν υπάρχει
καμία άλλη επιλογή κτλ αλλά αρκετά νομίζω τρομάξαμε την Ίφιδα