Ολυμπιακοι Αγωνες

[georgebi]

Ντρισμπιώτη ή Φιλτισάκου δηλαδή; Ωχ... Ποιά ήταν η δεύτερη σε ψήφους για σημαιοφόρος;

Τα χειρότερα αποφευχθήκαν....



https://sportsfeed.gr/parisi-2024-ektos ... iltisakoy/

[Dr Socrates]

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024 στον αστερισμό του Woke
του Mathieu Bock-Côté*
*Δημοσιεύθηκε στις 10/05/2024 στην Figaro

Από την προβολή τραγουδιστριών όπως η Jul και η Aya Nakamura μέχρι την προώθηση της vegan κουζίνας και την επιλογή drag queens να μεταφέρουν την Ολυμπιακή φλόγα, η αισθητική των Ολυμπιακών Αγώνων του 2024 αποκαλύπτει την επιθυμία όχι να γιορτάσουν τη Γαλλία, αλλά να δημιουργήσουν μια διαφορετική Γαλλία.

Μετά την Τρίτη 7 Μαΐου, η Γαλλία βρίσκεται σε κατάσταση υποχρεωτικού ενθουσιασμού για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η άφιξη του ιστοφόρου Belem από την Ελλάδα υποτίθεται ότι έβαλε τέλος στους δισταγμούς όλων. Και όμως, αν και δεν είχαν κανένα δικαίωμα να το κάνουν, κάποιοι εξομολογήθηκαν ορισμένες επιφυλάξεις όταν είδαν τον ράπερ Jul να ανάβει τον ολυμπιακό λέβητα. Δεν ήταν λίγο προκλητικό; Το μήνυμα ήταν σαφές: αυτοί οι Αγώνες εντάσσονται σε μια σειρά γεγονότων που αποσκοπούν στην επιτάχυνση αυτού που θα μπορούσε να ονομαστεί μετάβαση από τον έναν πολιτισμό σε έναν άλλο. Θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στον ιδεολογικό λόγο γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να δούμε ότι έχουν μετατραπεί σε μια επιχείρηση κατασκευής ταυτότητας.

Με τη χρήση κωδικών QR, το Παρίσι θα μεταβεί από μια κοινωνία ελευθεριών σε μια κοινωνία εξουσιοδοτήσεων.


Αλλά είναι η αισθητική των Αγώνων που τα λέει όλα. Η διαμάχη γύρω από την Aya Nakamura τον Μάρτιο δεν ήταν ασήμαντη. Παρουσιάστηκε ως το ιδανικό σύμβολο μιας παγκοσμιοποιημένης και ποικιλόμορφης Γαλλίας – και πράγματι, λέγεται ότι είναι η πιο δημοφιλής γαλλόφωνη τραγουδίστρια στον κόσμο. Αλλά πάνω απ’ όλα, επικαιροποίησε το περίφημο όραμα της γαλλικής γλώσσας. Διότι η Aya Nakamura δεν τραγουδάει τόσο στα γαλλικά όσο στα νεογαλλικά, και όσοι κάνουν ότι δεν το γνωρίζουν στην πραγματικότητα χαίρονται γι’ αυτό, όπως ακριβώς θα γιορτάσουν αύριο τη συμπεριληπτική γραφή.

Η αισθητική των Ολυμπιακών Αγώνων είναι επίσης άρρηκτα συνδεδεμένη με εκείνους που θα μεταφέρουν τη φλόγα. Τα μέσα ενημέρωσης χάρηκαν όταν έμαθαν ότι δύο drag queens θα συνδεθούν με αυτήν – όπως είναι το σωστό και το πρέπον, με μόνο τους «ακροδεξιούς» να αντιδρούν. Η μία από τις δύο drag queens, η Miss Martini, δήλωσε ότι πρόκειται για μια μεγάλη νίκη της ενσωμάτωσης, προσθέτοντας ότι στέλνει ένα θετικό μήνυμα σχετικά με τη συμπερίληψη των τρανς γυναικών –και επομένως των βιολογικών ανδρών που αυτοπροσδιορίζονται ως γυναίκες– στους αθλητικούς αγώνες γυναικών. Το μήνυμα είναι διττό. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα μπορούσαν να εξυμνήσουν τη γαλλική γυναικεία κομψότητα: αντί γι’ αυτό, θα προβάλουν την αισθητική των drag-queen, και θα υπερασπιστούν έναν νέο ορισμό για το τι είναι μια γυναίκα, απελευθερωμένη από τη βιολογική της πραγματικότητα.

Η Γαλλία είναι και μια συγκεκριμένη γαστρονομία. Οι διοργανωτές θέλουν να το αλλάξουν και αυτό. Η Le Figaro ανέφερε στα τέλη Απριλίου ότι οι υπεύθυνοι του catering ανυπομονούν να επωφεληθούν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες για να προσφέρουν ένα εντελώς χορτοφαγικό μενού χωρίς κρέας στην πλατεία Concorde. «Οι Αγώνες είναι μια μοναδική ευκαιρία να δείξουμε ότι ένα άλλο μοντέλο είναι εφικτό», εξήγησε ο επικεφαλής της τροφοδοσίας των Ολυμπιακών Αγώνων. «Θέλαμε να σπρώξουμε το φάκελο όσο το δυνατόν περισσότερο», πρόσθεσε, γιορτάζοντας «σαλάτα ζυμαρικών, χορτοφαγικό κροκ-μεσιέ, φαλάφελ από παντζάρια» και χορτοφαγικό λουκάνικο. «Θέλουμε να δείξουμε ότι μπορούμε να προσφέρουμε γκουρμέ συνταγές χωρίς κρέας. Έτσι, οι Αγώνες δεν πρέπει να είναι μια βιτρίνα για τη γαλλική γαστρονομία, αλλά μια ευκαιρία να την τροποποιήσουμε και να την κάνουμε vegan.

Οπότε, να ‘μαστε πάλι: αν πάρουμε στα σοβαρά αυτούς που μιλούν εκ μέρους τους, οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν θα γίνουν για να τιμήσουμε τη Γαλλία, αλλά για να δημιουργήσουμε μια διαφορετική Γαλλία. Η γλώσσα της Aya Nakamura θα αντικαταστήσει τη γλώσσα της Piaf, οι τρανς γυναίκες θα διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους έναντι των βιολογικών γυναικών, η drag-queen αισθητική θα αντικαταστήσει τη γυναικεία κομψότητα και η vegan γαστρονομία θα αντικαταστήσει τη γαλλική γαστρονομία, σε σημείο που η τελευταία δεν θα είναι πλέον καν προαιρετική για όσους πραγματικά τη θέλουν. Και ας μην ξεχνάμε ότι ο σταυρός στην αφίσα των Αγώνων έχει απαγορευτεί, έχει σβηστεί με τον ίδιο τρόπο που κάποτε σβήνονταν ενοχλητικές λεπτομέρειες από τις επίσημες φωτογραφίες στην ΕΣΣΔ.

Για ένα διάστημα, οι παγκοσμιοποιημένες ελίτ ισχυριζόντουσαν ότι επιθυμούσαν μια μορφή «μεγάλης επανεκκίνησης», που υποτίθεται ότι θα απελευθέρωνε τις κοινωνίες τις κλειδωμένες στην ταυτότητά τους· πριν εγκαταλείψουν αυτή τη φόρμουλα, την οποία οικειοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του Κόβιντ οι λεγόμενοι συνωμοσιολὀγοι. Ωστόσο αυτό εξέφραζε μια κατάσταση των πνευμάτων που εξακολουθεί να είναι κυρίαρχη, και οι μεγάλες παγκόσμιες γιορτές, όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες, θα πρέπει να την καταστήσουν δυνατή και να την επιταχύνουν. Ένας νέος κόσμος πρέπει να αναδυθεί, ακόμη και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, διατηρώντας τις λέξεις, εφόσον αυτές αδειάσουν από το νόημά τους. Θα εξακολουθούμε να μιλάμε για ελευθερία, αλλά δεν θα είναι πλέον ελευθερία. Θα εξακολουθούμε να μιλάμε για τις γυναίκες, αλλά δεν θα είναι πια γυναίκες. Θα εξακολουθούμε να μιλάμε για τη γαλλική γαστρονομία, αλλά δεν θα είναι πια γαλλική γαστρονομία. Θα εξακολουθούμε να μιλάμε για τη Γαλλία, αλλά δεν θα είναι πια η Γαλλία.

Πηγη https://ardin-rixi.gr/archives/256932





Τελετή έναρξης, στο στάδιο «Λένιν» της Μόσχας(1980)
1:15:40
https://www.youtube.com/watch?v=F5QvGawX1Us


Barcelona 1992 Olympic Games - Olympic Flame & Opening Ceremony
https://www.youtube.com/watch?v=1iIovkT_340




Montreal 1976 Olympic Games - Olympic Flame & Opening Ceremony
5:16
(music by Andre Gagnon 5:30)
https://www.youtube.com/watch?v=mSQCI1CwJZY&t=463s

[Dr Socrates]

Μια κακόγουστη – woke τελετή έναρξης
από Γιώργος Ρακκάς

Η χθεσινή τελετή ήταν μια επίδειξη της κυρίαρχης ιδεολογίας και το πρόβλημα με εκείνη είναι η αφόρητη ανία και πλήξη που προκαλεί. Χαρακτηριστική η εικόνα με τον κουΐρ Μυστικό Δείπνο: απολύτως προβλέψιμη μέσα στην υποτιθέμενη εικονοκλαστικότητά της. Τα ίδια και τα ίδια.

Μια άρχουσα τάξη δίχως συνείδηση ιστορικής αποστολής και πράξης μέσα στην ιστορία, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αυτοσυγχαίρεται για τον πανερωτισμό και την ανοχή της.

Και η πλάκα είναι πως παρά τον στόμφο και την φασαρία που κάνει, δεν αφήνει ένα κάποιο ίχνος με το πέρασμά της. Και αύριο αν έπαυε να υπάρχει, δεν θα έλειπε σε κανέναν και δεν θα είχε αφήσει πίσω της τίποτε που να αντέχει στον χρόνο.

Φυσικά η τελετή αυτή δεν θα μπορούσε παρά να γίνει στην πρωτεύουσα των BoBo, την πόλη που εδώ και δύο περίπου δεκαετίες έχει καταστεί προπύργιο των ανώτερων στρωμάτων, ένας παράδεισος της ποδηλατοκίνησης και των ‘αστικών δασών’, ο οποίος επαίρεται για το ότι σε λίγο καιρό ο Σηκουάνας θα καταστεί κατάλληλος για κολύμβηση και μπορεί να καυχιέται για το γεγονός ότι έχει καταφέρει να διώξει μακριά τα μεσαία και τα κατώτερα στρώματα, αυτούς τους “βίαιους βρώμικους και κακούς”. Εκείνους έχουν ανάγκη ακόμα το αυτοκίνητο για να βγάλουν το ψωμί τους (α ναι, τρώνε και υδατάνθρακες) και που ξενίζονται με τον ηδονισμό των προνομιούχων.

Αυτός λοιπόν ο κόσμος δεν θα μπορούσε παρά να εκμαιεύει έναν τύπο αντίδρασης που ταυτόχρονα είναι και καθρέφτισμά του. Έναν λευκό φυλετισμό, ο οποίος αυτό που μοιράζεται με το woke είναι ο λούμπεν χαρακτήρας, η τρας αισθητική και η επιφανειακότητα.

Αφήνοντας παράμερα την τελετή έναρξης, κάτι που έχει περισσότερο ενδιαφέρον: η ιδέα ότι η Woke ατζέντα δεν καταπολεμάται με μια anti-woke που της μοιάζει αλλά με την υπέρβασή τους. Αν κάποια πολιτική δύναμη μπορεί να προτάξει μια ανανεωμένη ιδέα της μεγάλης, ενιαίας κοινωνίας (big society). Κοινούς Τόπους δηλαδή, νοηματικούς και αξιακούς, όπου μπορούμε όλοι μαζί να ξανασυγκροτήσουμε κοινωνία, ακόμα και όταν ερίζουμε επί των διαφορετικών πολιτικών σχεδίων και των ταξικών συμμαχιών.

Πηγη https://ardin-rixi.gr/archives/258313

[georgebi]

Previews για όλα τα τα αγωνίσματα του στίβου στους φετινούς Ολυμπιακούς

απ τον καλύτερο γραφιά που υπάρχει στο αντικείμενο (by far) τον Jonathan Gault

Ξεκινά με μαραθώνιο αντρών και 100μ (αντρών και γυναικών)



και θα ανεβάζει κάθε μέρα

https://www.letsrun.com/events/2024/08/ ... s-olympics

[Beria]

Μια κακόγουστη – woke τελετή έναρξης
από Γιώργος Ρακκάς

Η χθεσινή τελετή ήταν μια επίδειξη της κυρίαρχης ιδεολογίας και το πρόβλημα με εκείνη είναι η αφόρητη ανία και πλήξη που προκαλεί. Χαρακτηριστική η εικόνα με τον κουΐρ Μυστικό Δείπνο: απολύτως προβλέψιμη μέσα στην υποτιθέμενη εικονοκλαστικότητά της. Τα ίδια και τα ίδια.

Μια άρχουσα τάξη δίχως συνείδηση ιστορικής αποστολής και πράξης μέσα στην ιστορία, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αυτοσυγχαίρεται για τον πανερωτισμό και την ανοχή της.

Και η πλάκα είναι πως παρά τον στόμφο και την φασαρία που κάνει, δεν αφήνει ένα κάποιο ίχνος με το πέρασμά της. Και αύριο αν έπαυε να υπάρχει, δεν θα έλειπε σε κανέναν και δεν θα είχε αφήσει πίσω της τίποτε που να αντέχει στον χρόνο.

Φυσικά η τελετή αυτή δεν θα μπορούσε παρά να γίνει στην πρωτεύουσα των BoBo, την πόλη που εδώ και δύο περίπου δεκαετίες έχει καταστεί προπύργιο των ανώτερων στρωμάτων, ένας παράδεισος της ποδηλατοκίνησης και των ‘αστικών δασών’, ο οποίος επαίρεται για το ότι σε λίγο καιρό ο Σηκουάνας θα καταστεί κατάλληλος για κολύμβηση και μπορεί να καυχιέται για το γεγονός ότι έχει καταφέρει να διώξει μακριά τα μεσαία και τα κατώτερα στρώματα, αυτούς τους “βίαιους βρώμικους και κακούς”. Εκείνους έχουν ανάγκη ακόμα το αυτοκίνητο για να βγάλουν το ψωμί τους (α ναι, τρώνε και υδατάνθρακες) και που ξενίζονται με τον ηδονισμό των προνομιούχων.

Αυτός λοιπόν ο κόσμος δεν θα μπορούσε παρά να εκμαιεύει έναν τύπο αντίδρασης που ταυτόχρονα είναι και καθρέφτισμά του. Έναν λευκό φυλετισμό, ο οποίος αυτό που μοιράζεται με το woke είναι ο λούμπεν χαρακτήρας, η τρας αισθητική και η επιφανειακότητα.

Αφήνοντας παράμερα την τελετή έναρξης, κάτι που έχει περισσότερο ενδιαφέρον: η ιδέα ότι η Woke ατζέντα δεν καταπολεμάται με μια anti-woke που της μοιάζει αλλά με την υπέρβασή τους. Αν κάποια πολιτική δύναμη μπορεί να προτάξει μια ανανεωμένη ιδέα της μεγάλης, ενιαίας κοινωνίας (big society). Κοινούς Τόπους δηλαδή, νοηματικούς και αξιακούς, όπου μπορούμε όλοι μαζί να ξανασυγκροτήσουμε κοινωνία, ακόμα και όταν ερίζουμε επί των διαφορετικών πολιτικών σχεδίων και των ταξικών συμμαχιών.

Πηγη https://ardin-rixi.gr/archives/258313

Ο Σακκάς είναι κομμουνιστής, του Καραμπελια

[Bazoomba]

Πωπω ,απιστευτη η Μπαηλς. Ενα επιπεδο πανω απο τις αλλες αθλητριες.

[georgebi]

Τις έσκισε όλες η Γαλλίδα

Κρίμα για τη Ολλανδεζα ρε γμτ

αλλά σκυλί μεχρι τέλους

Για να δούμε αύριο και τους άντρες.... η πίστα πάντως καλή...αν και όχι φανταζί..... αλλά για πολύ γερά πνευμόνια

Το μόνο που ίσως μου έλειψε ήταν να την είχαν βρέξει σε κάποια σημεία..... να βλέπαμε και λίγη γυναίκεια λασπομαχία

[Dr Socrates]

Alain Finkielkraut: Η τελετή έναρξης δεν ήταν μεγαλειώδες θέαμα αλλά αισχρή κατασκευή
Από την Eugénie Bastié
Δημοσιεύθηκε στο Figaro στις 27/07/2024

Για τον Alain Finkielkraut, η τελετή έναρξης ήταν «ένα γκροτέσκο θέαμα που, από τις drag queens (…) μέχρι τον αποκεφαλισμό της Μαρίας-Αντουανέτας, αναδείκνυε πανηγυρικά όλα τα στερεότυπα της εποχής».

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – Ο Γάλλος ακαδημαϊκός παρακολούθησε την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων το βράδυ της Παρασκευής. Αυτό που είδε δεν ήταν ένα μεγαλειώδες θέαμα, αλλά μια αισχρή και κομφορμιστική παραγωγή.

LE FIGARO. – Μέσω αυτής της τελετής έναρξης, «αποκαταστήσαμε την υπερηφάνεια αυτής της χώρας, όχι για την ταυτότητά της, αλλά για το πολιτικό της σχέδιο: να πηγαίνει μπροστά, με την Ιστορία σε κίνηση», δήλωσε ο Patrick Boucheron, ο αρχιτέκτονας της τελετής, στο France Inter. Συμμερίζεστε τον ενθουσιασμό του; Πιστεύετε ότι είχε ιδεολογική διάσταση

ALAIN FINKIELKRAUT – Εντυπωσιάστηκα πολύ από την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν πίστευα ότι ήταν δυνατόν να γίνει κάτι χειρότερο από τη Eurovision, με άλλα λόγια, κάτι τόσο πιο χυδαίο όσο και πιο κομφορμιστικό. Έκανα λάθος: το αδύνατο δεν είναι μεταγαλλικό. «Μια μεγαλοπρεπής τελετή που έσπασε όλους τους κώδικες», έγραφε ο τίτλος της Libération.

Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: επρόκειτο για ένα γκροτέσκο θέαμα, το οποίο, από τις drag queens μέχρι το Imagine και από τον εορτασμό της γυναικείας αδελφοσύνης μέχρι τον αποκεφαλισμό της Μαρίας-Αντουανέτας (μια από τις πιο ένδοξες σελίδες της ιστορίας μας) αναπαρήγαγε ευλαβικά όλα τα στερεότυπα της εποχής. Σε ένα σημείο, ο Patrick Boucheron έχει δίκιο: η γαλλική διάνοια έλαμψε δια της απουσίας της. Δεν μιλάω για το μεγαλείο. Δεν με ενδιαφέρει το μεγαλείο! Όχι, ανάμεσα στην απαίσια χορογραφία της Lady Gaga και τήν ενοχλητική επιδειξιομανία του Philippe Katerine, πού βρισκόταν το γούστο, η χάρη, η ελαφρότητα, η λεπτότητα, η κομψότητα, η ομορφιά, ακόμη και η ομορφιά;

Η ομορφιά δεν υπάρχει πια. Είναι καιρός να καταπολεμήσουμε κάθε μορφή διάκρισης. Κάναμε ακόμη και ένα ερωτικό τρίο. Και γιατί η επίδειξη μόδας έπρεπε να είναι τόσο επιθετικά άσχημη; ΟThomas Jolly και ο Patrick Boucheron χειροκροτούν ο ένας τον άλλον για την παραβατική τους τόλμη, παρόλο που είναι οι ένθερμοι υπηρέτες της κυρίαρχης δοξασίας. Ένα έθνος που στρέφεται αποφασιστικά προς το μέλλον αναθέτει στους ιστορικούς το έργο της κατασπατάλησης της κληρονομιάς του. Το Collège de France υπήρξε επί μακρόν προπύργιο της ελεύθερης σκέψης, αλλά τώρα έχει γίνει προπύργιο της ιδεολογίας.

Η τραγουδίστρια Aya Nakamura βγαίνει από την Ακαδημία συνοδευόμενη από τη Φρουρά της Δημοκρατίας … τι σκέφτεστε ως ακαδημαϊκός;

Στο διάολο οι τυπικότητες, η επισημότητα και η αυστηρότητα! Η Δημοκρατική Φρουρά ξεσάλωσε και ξεδιάντροπα συντονίστηκε με τους Indigènes de la République. Οι ίδιες οι βιβλιοθήκες ξεσκονίστηκαν. Δεν εξερευνούμε πια τον χάρτη της τρυφερότητας με την Bérénice ή το Un amour de Swann αλλά με το Passion simple. Η Annie Ernaux έχει αντικαταστήσει τον Προυστ και η Houria Bouteldja τον Émile Zola. Η λέξη που έρχεται ακούσια στο μυαλό μας μπροστά σε αυτό το μεγαλειώδες φιάσκο είναι η παρακμή. Τι έχει απομείνει από τη Γαλλία στη Γαλλία και από την Ευρώπη στην Ευρώπη; Τι απέγινε η Γηραιά Ήπειρος;

Η ποικιλομορφία του κόσμου έχει ευτυχώς καταβροχθιστεί στο μεγάλο παγκόσμιο χωνευτήρι. Και δεν ήταν πια αθλητές από κάθε χώρα που παρέλασαν μπροστά στα μάτια ενός ενθουσιασμένου κοινού- ήταν ποταμόπλοια με ενθουσιώδεις ναύτες στο κατάστρωμα. Ο κατακλυσμός που έπληξε την Πόλη του Φωτός δεν θα μπορούσε παρά να είναι μία θεία τιμωρία: μετά από αυτή την αποφράδα βραδιά, έγινα πιστός.

“Ακούστε, διαβάζω όλα τα tweets από την ακροδεξιά για αυτό το #paris2024 #ceremoniedouverture. Μπορώ να το επιβεβαιώσω: είναι μια μεγάλη επιτυχία», έγραψε στο twitter η οικολόγος Marine Tondelier… Συμφωνώντας να ασκήσεις κριτική σε αυτή την τελετή, δεν κινδυνεύεις να θεωρηθείς οπισθοδρομικός, παλιομοδίτης φασίστας;

Το να διατυπώνεις μια διαφωνία απέναντι σ’ αυτή την εκστατική συναυλία, σημαίνει ότι κινδυνεύεις να θεωρηθείς ένας κακοπροαίρετος, ταυτοτικός χαβαλές. Με έχουν βάλει στο ίδιο τσουβάλι με τους οπαδούς του Μωράς. Αυτή η δυσφημιστική ταμπέλα μαρτυρά τη σύγχυση των καιρών. Επειδή είμαι γιος μεταναστών, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με την ασχήμια και την υποβάθμιση αυτού που παραμένει τόσο αγαπητό στην καρδιά μου.

πηγη https://ardin-rixi.gr/archives/258375