Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Απαράδεκτος μλκας.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:21Ο τύπος έβαζε το βοηθό του να κάνει τον υπέρηχο, ούτε καν κοιτούσε και όταν κάποια στιγμή τον ρώτησα, ''γιατρέ το παιδί γιατί δεν έχει πάρει θέση ενώ είμαι ήδη στις μέρες μου.'', μου απάντησε ''άστο και βλέπουμε.''
Ε, την έκανα κι εγώ με ελαφρά για Ριο. Τονε θυμάμαι ακόμη τον ξεφτίλα.
Εγώ ακόμα και αν ποναγα, σηκώθηκα 3 ώρες μετά. Με κράταγε ο γιατρός, για να μην μου έρθει ζαλάδα από την αναισθησία και έκανα 3 βόλτες τον όροφο. Και εκεί έληξαν όλα. Όσες δεν σηκώθηκαν μετά δεινοπαθησαν. Επίσης έκανα ενέσεις για τον πόνο τις πρώτες δύο μέρες, μετά προσπάθησα να την παλέψω με ντεπονακια. Δε λέω ότι δεν πονάς, πονάς, αλλά δεν είναι κάτι μη υποφερτό, αρκεί να σηκωθείς άμεσα. επίσης αν δεν σηκωθείς να υπάρξει κινητικότητα να φύγουν τα αέρια, θα κουλαθεις, μαζεύονται ψηλά στο ύψος του ώμου και όχι τιποτ'αλλο αλλά δεν μπορείς να σηκώσεις ένα ποτήρι νερό, πόσο μάλλον το μωρό. Εμένα το ζόρι μου ήταν η τουαλέτα ! Τι μπάνια ζεστά έκανα, τι δημητριακά έτρωγα τίποτα. Την τρίτη μέρα πήγα.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 10:06Είναι σφάξιμο, δεν το συζητώ και σε τραβάει για πολύ καιρό μετά δλδ μπορεί να κάνεις και χρόνο για να συνέλθεις. Και μετά είναι μονόδρομος. Δεν μπορείς να επιστρέψεις στον φυσιολογικό τοκετό. Ευτυχώς δεν το έζησα.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 09:49Να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι να έχω πάρα πολύ αίμα, αλλά πονούσα αφόρητα, ιδίως στην πρώτη. Έκανα να σηκωθώ απ'το κρεββάτι 5 μέρες. Μου φώναζαν οι γιατροί.
Στη δεύτερη που είχα πάρει το ''κολάι'', το είδα πιο ψύχραιμα. Σηκώθηκα και περπάτησα το ίδιο βράδυ.
Μανούλα κι εσύ πόνεσες. Ενέσεις ηπαρίνης δεν έκανες μετά για 30 μέρες; Πώς είναι τώρα η ουλή;Cecily Anne έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:29Εγώ ακόμα και αν ποναγα, σηκώθηκα 3 ώρες μετά. Με κράταγε ο γιατρός, για να μην μου έρθει ζαλάδα από την αναισθησία και έκανα 3 βόλτες τον όροφο. Και εκεί έληξαν όλα. Όσες δεν σηκώθηκαν μετά δεινοπαθησαν. Επίσης έκανα ενέσεις για τον πόνο τις πρώτες δύο μέρες, μετά προσπάθησα να την παλέψω με ντεπονακια. Δε λέω ότι δεν πονάς, πονάς, αλλά δεν είναι κάτι μη υποφερτό, αρκεί να σηκωθείς άμεσα. επίσης αν δεν σηκωθείς να υπάρξει κινητικότητα να φύγουν τα αέρια, θα κουλαθεις, μαζεύονται ψηλά στο ύψος του ώμου και όχι τιποτ'αλλο αλλά δεν μπορείς να σηκώσεις ένα ποτήρι νερό, πόσο μάλλον το μωρό. Εμένα το ζόρι μου ήταν η τουαλέτα ! Τι μπάνια ζεστά έκανα, τι δημητριακά έτρωγα τίποτα. Την τρίτη μέρα πήγα.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 10:06Είναι σφάξιμο, δεν το συζητώ και σε τραβάει για πολύ καιρό μετά δλδ μπορεί να κάνεις και χρόνο για να συνέλθεις. Και μετά είναι μονόδρομος. Δεν μπορείς να επιστρέψεις στον φυσιολογικό τοκετό. Ευτυχώς δεν το έζησα.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 09:49
Να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι να έχω πάρα πολύ αίμα, αλλά πονούσα αφόρητα, ιδίως στην πρώτη. Έκανα να σηκωθώ απ'το κρεββάτι 5 μέρες. Μου φώναζαν οι γιατροί.
Στη δεύτερη που είχα πάρει το ''κολάι'', το είδα πιο ψύχραιμα. Σηκώθηκα και περπάτησα το ίδιο βράδυ.
Όχι έκανα κάθε μέρα στο νοσοκομείο και μετά άλλες 6 νομίζω στο σύνολο. Δε θυμάμαι ακριβές νούμερο. Ξέρω γω δεν έχω δει πολλές ουλές για να συγκρίνω. Είναι χαμηλά μες στο βρακί και δεν με ενοχλει. Ούτε με πόνεσε ή κάτι τέτοιο.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:34Μανούλα κι εσύ πόνεσες. Ενέσεις ηπαρίνης δεν έκανες μετά για 30 μέρες; Πώς είναι τώρα η ουλή;Cecily Anne έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:29Εγώ ακόμα και αν ποναγα, σηκώθηκα 3 ώρες μετά. Με κράταγε ο γιατρός, για να μην μου έρθει ζαλάδα από την αναισθησία και έκανα 3 βόλτες τον όροφο. Και εκεί έληξαν όλα. Όσες δεν σηκώθηκαν μετά δεινοπαθησαν. Επίσης έκανα ενέσεις για τον πόνο τις πρώτες δύο μέρες, μετά προσπάθησα να την παλέψω με ντεπονακια. Δε λέω ότι δεν πονάς, πονάς, αλλά δεν είναι κάτι μη υποφερτό, αρκεί να σηκωθείς άμεσα. επίσης αν δεν σηκωθείς να υπάρξει κινητικότητα να φύγουν τα αέρια, θα κουλαθεις, μαζεύονται ψηλά στο ύψος του ώμου και όχι τιποτ'αλλο αλλά δεν μπορείς να σηκώσεις ένα ποτήρι νερό, πόσο μάλλον το μωρό. Εμένα το ζόρι μου ήταν η τουαλέτα ! Τι μπάνια ζεστά έκανα, τι δημητριακά έτρωγα τίποτα. Την τρίτη μέρα πήγα.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 10:06
Είναι σφάξιμο, δεν το συζητώ και σε τραβάει για πολύ καιρό μετά δλδ μπορεί να κάνεις και χρόνο για να συνέλθεις. Και μετά είναι μονόδρομος. Δεν μπορείς να επιστρέψεις στον φυσιολογικό τοκετό. Ευτυχώς δεν το έζησα.
Με την τουαλέτα δεν είχα πρόβλημα, αν και είχα πολλά ράμματα. Με το αίμα είχα. Πολύ αίμα.
Ντάξει μια χαρά.Cecily Anne έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:36Όχι έκανα κάθε μέρα στο νοσοκομείο και μετά άλλες 6 νομίζω στο σύνολο. Δε θυμάμαι ακριβές νούμερο. Ξέρω γω δεν έχω δει πολλές ουλές για να συγκρίνω. Είναι χαμηλά μες στο βρακί και δεν με ενοχλει. Ούτε με πόνεσε ή κάτι τέτοιο.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:34Μανούλα κι εσύ πόνεσες. Ενέσεις ηπαρίνης δεν έκανες μετά για 30 μέρες; Πώς είναι τώρα η ουλή;Cecily Anne έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:29
Εγώ ακόμα και αν ποναγα, σηκώθηκα 3 ώρες μετά. Με κράταγε ο γιατρός, για να μην μου έρθει ζαλάδα από την αναισθησία και έκανα 3 βόλτες τον όροφο. Και εκεί έληξαν όλα. Όσες δεν σηκώθηκαν μετά δεινοπαθησαν. Επίσης έκανα ενέσεις για τον πόνο τις πρώτες δύο μέρες, μετά προσπάθησα να την παλέψω με ντεπονακια. Δε λέω ότι δεν πονάς, πονάς, αλλά δεν είναι κάτι μη υποφερτό, αρκεί να σηκωθείς άμεσα. επίσης αν δεν σηκωθείς να υπάρξει κινητικότητα να φύγουν τα αέρια, θα κουλαθεις, μαζεύονται ψηλά στο ύψος του ώμου και όχι τιποτ'αλλο αλλά δεν μπορείς να σηκώσεις ένα ποτήρι νερό, πόσο μάλλον το μωρό. Εμένα το ζόρι μου ήταν η τουαλέτα ! Τι μπάνια ζεστά έκανα, τι δημητριακά έτρωγα τίποτα. Την τρίτη μέρα πήγα.
Με την τουαλέτα δεν είχα πρόβλημα, αν και είχα πολλά ράμματα. Με το αίμα είχα. Πολύ αίμα.
Κι εγώ ξέρω καλά τη μλκία με το λώρο. Αξέχαστα καλά....Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:02Όχι ότι η μλκ με τον λώρο πάει πίσω. Ξέρω για προωράκι που γεννήθηκε με κόμπο στον λώρο και ευτυχώς που δεν είχε σφίξει, θα είχε πεθάνει στη μήτρα.Spoiler
Αυτές οι ισχιακές προβολές έχουν καταστρέψει κόσμο.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 11:53Εμένα ο πρώτος ήταν σε ισχιακή προβολή και τυλιγμένος με τον λώρο, οπότε ήταν μονόδρομος το μαχαίρι.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 11:35
Δυστυχώς αυτού του είδους οι συζητήσεις καταλήγουν στη γνωστή ατάκα, ναι οκ γίνεται με φ.τ. αλλά για καλό και για κακό, ας κάνουμε καισαρική.
Εγώ τους καταλαβαίνω απόλυτα τους μαιευτήρες να θέλουν να κάνουν καισαρική. Έχουμε πολύ μικρά ποσοστά θανατικού σε μωρά και επίτοκους. Εμένα το δικό μου έβγαινε με το χέρι κολλημένο στο κεφάλι. Υπήρχε ο κίνδυνος να σκαλώσει οπουδήποτε το χέρι του και να μου ξεριζώσει τα σωθικά. Και πάλι είχα άπειρα ράμματα και πέρασαν 7 μήνες μέχρι να πω πως είμαι καλά και πήγα στη γυναικολόγο να με δει μερικές φορές γιατί ήταν κάτι παραπάνω από ενόχληση αλλά ήταν και η αϋπνία που δεν βοηθούσε και η κούραση και όλα.
Παρόλα αυτά, ξέρω τι μανίκι είναι το σφάξιμο της καισαρικής και λέω ευτυχώς. Είναι η πιο δύσκολη στιγμή να γίνεσαι μάνα και να έχεις να διαχειριστείς και ένα χειρουργείο.
Ο δεύτερος, επίσης ερχόταν με ισχιακή, αλλά η πλάκα είναι πως η μήτρα δεν είχε τον απαιτούμενο χώρο για να γυρίσουν τα μωρά εξ'αρχής. Επειδή άλλαξα γυναικολόγο στο πρώτο τελευταία στιγμή και πήγα εσπευσμένα στο Ριο, δεν ήξερα και δεν μου είχε πει ο μαλάκας τι παιζόταν. Ο γιατρός που με ανέλαβε μετά, μου εξήγησε. Εξαίρετος πάντως σαν επιστήμονας. Και καλός άνθρωπος.
Οι μαιευτήρες-γυναικολόγοι έτσι πρέπει να είναι. Μπράβο του.
Βασικά ήταν επικίνδυνος μαλάκας. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει κι εγώ και το μωρό, αν δεν μας έκοβε να φύγουμε σούμπιτοι για το Πανεπιστημιακό.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:23Απαράδεκτος μλκας.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:21Ο τύπος έβαζε το βοηθό του να κάνει τον υπέρηχο, ούτε καν κοιτούσε και όταν κάποια στιγμή τον ρώτησα, ''γιατρέ το παιδί γιατί δεν έχει πάρει θέση ενώ είμαι ήδη στις μέρες μου.'', μου απάντησε ''άστο και βλέπουμε.''
Ε, την έκανα κι εγώ με ελαφρά για Ριο. Τονε θυμάμαι ακόμη τον ξεφτίλα.
Σοκ.student έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:00Κι εγώ ξέρω καλά τη μλκία με το λώρο. Αξέχαστα καλά....Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:02Όχι ότι η μλκ με τον λώρο πάει πίσω. Ξέρω για προωράκι που γεννήθηκε με κόμπο στον λώρο και ευτυχώς που δεν είχε σφίξει, θα είχε πεθάνει στη μήτρα.Spoiler
Αυτές οι ισχιακές προβολές έχουν καταστρέψει κόσμο.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 11:53
Εμένα ο πρώτος ήταν σε ισχιακή προβολή και τυλιγμένος με τον λώρο, οπότε ήταν μονόδρομος το μαχαίρι.
Ο δεύτερος, επίσης ερχόταν με ισχιακή, αλλά η πλάκα είναι πως η μήτρα δεν είχε τον απαιτούμενο χώρο για να γυρίσουν τα μωρά εξ'αρχής. Επειδή άλλαξα γυναικολόγο στο πρώτο τελευταία στιγμή και πήγα εσπευσμένα στο Ριο, δεν ήξερα και δεν μου είχε πει ο μαλάκας τι παιζόταν. Ο γιατρός που με ανέλαβε μετά, μου εξήγησε. Εξαίρετος πάντως σαν επιστήμονας. Και καλός άνθρωπος.
Οι μαιευτήρες-γυναικολόγοι έτσι πρέπει να είναι. Μπράβο του.
Όλα κυλούσαν τόσο ομαλά και χαλαρά... μέχρι που άρχισε να εξαφανίζεται ξαφνικά συνεχώς ο καρδιακός παλμός από το μόνιτορ στην αίθουσα τοκετού και η νοσοκόμα να νομίζει ότι χάλασε το μηχάνημα...
Λίγο μετά βρίσκομαι να σπρώχνω ένα φορείο προς το χειρουργείο (δεν υπήρχε προσωπικό βλέπεις, Μεγάλη Παρασκευή λίγο μετά τα μεσάνυχτα...)
και μια φωνή ενός γιατρού που έτρεχε δίπλα, (δεν νομίζω να ξεχαστεί ποτέ όσο ζω) να λέει συνεχώς "σπρώξε αγόρι μου, σπρώξε να σώσουμε το παιδί σου"...
Μεγάλη ιστορία...ζωής θα την έλεγα. Πόσα πολλά και σχεδόν απίστευτα έγιναν εκείνο το βράδυ για να τελειώσουν όλα καλά κι ευλογημένα...μόνο ο Κύριος και η ψυχή μας το ξέρει. Εμείς πάντως Τον ευχαριστούμε για το δώρο που μας έκανε και το καμαρώνουμε πλέον αντράκι ολόκληρο. Δύο στα δύο
Τον Άη Χάσου τον ξέρεις; Μεγάλη η χάρη του.Kauldron έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:06 Προσπαθώ να διαβάσω κάτι του Κάπα, και διαβάζω φρικαλεότητες. Έχω ανατριχιάσει ολάκερος. Μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ.
Ναι ρε συ.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:02Βασικά ήταν επικίνδυνος μαλάκας. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει κι εγώ και το μωρό, αν δεν μας έκοβε να φύγουμε σούμπιτοι για το Πανεπιστημιακό.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:23Απαράδεκτος μλκας.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:21
Ο τύπος έβαζε το βοηθό του να κάνει τον υπέρηχο, ούτε καν κοιτούσε και όταν κάποια στιγμή τον ρώτησα, ''γιατρέ το παιδί γιατί δεν έχει πάρει θέση ενώ είμαι ήδη στις μέρες μου.'', μου απάντησε ''άστο και βλέπουμε.''
Ε, την έκανα κι εγώ με ελαφρά για Ριο. Τονε θυμάμαι ακόμη τον ξεφτίλα.
Να τον χαίρεστε το λεβεντάκο σας.student έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:00Κι εγώ ξέρω καλά τη μλκία με το λώρο. Αξέχαστα καλά....Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 14:02Όχι ότι η μλκ με τον λώρο πάει πίσω. Ξέρω για προωράκι που γεννήθηκε με κόμπο στον λώρο και ευτυχώς που δεν είχε σφίξει, θα είχε πεθάνει στη μήτρα.Spoiler
Αυτές οι ισχιακές προβολές έχουν καταστρέψει κόσμο.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 11:53
Εμένα ο πρώτος ήταν σε ισχιακή προβολή και τυλιγμένος με τον λώρο, οπότε ήταν μονόδρομος το μαχαίρι.
Ο δεύτερος, επίσης ερχόταν με ισχιακή, αλλά η πλάκα είναι πως η μήτρα δεν είχε τον απαιτούμενο χώρο για να γυρίσουν τα μωρά εξ'αρχής. Επειδή άλλαξα γυναικολόγο στο πρώτο τελευταία στιγμή και πήγα εσπευσμένα στο Ριο, δεν ήξερα και δεν μου είχε πει ο μαλάκας τι παιζόταν. Ο γιατρός που με ανέλαβε μετά, μου εξήγησε. Εξαίρετος πάντως σαν επιστήμονας. Και καλός άνθρωπος.
Οι μαιευτήρες-γυναικολόγοι έτσι πρέπει να είναι. Μπράβο του.
Όλα κυλούσαν τόσο ομαλά και χαλαρά... μέχρι που άρχισε να εξαφανίζεται ξαφνικά συνεχώς ο καρδιακός παλμός από το μόνιτορ στην αίθουσα τοκετού και η νοσοκόμα να νομίζει ότι χάλασε το μηχάνημα...
Λίγο μετά βρίσκομαι να σπρώχνω ένα φορείο προς το χειρουργείο (δεν υπήρχε προσωπικό βλέπεις, Μεγάλη Παρασκευή λίγο μετά τα μεσάνυχτα...)
και μια φωνή ενός γιατρού που έτρεχε δίπλα, (δεν νομίζω να ξεχαστεί ποτέ όσο ζω) να λέει συνεχώς "σπρώξε αγόρι μου, σπρώξε να σώσουμε το παιδί σου"...
Μεγάλη ιστορία...ζωής θα την έλεγα. Πόσα πολλά και σχεδόν απίστευτα έγιναν εκείνο το βράδυ για να τελειώσουν όλα καλά κι ευλογημένα...μόνο ο Κύριος και η ψυχή μας το ξέρει. Εμείς πάντως Τον ευχαριστούμε για το δώρο που μας έκανε και το καμαρώνουμε πλέον αντράκι ολόκληρο. Δύο στα δύο
Σ'αυτές τις περιπτώσεις, τους σκίζεις τα βάρδουλα η αλήθεια είναι. Εμείς ήμασταν πολύ νέοι και άπειροι. Ευτυχώς τουλάχιστον που είχαμε ανθρώπους να συνδράμουν στην όλη κατάσταση. Με το σημερινό μυαλό θα τον τελείωνα απο γιατρό. Θα έτρωγε αγωγές που θα έβαζε και στα κιτάπια του.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:14Ναι ρε συ.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:02Βασικά ήταν επικίνδυνος μαλάκας. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει κι εγώ και το μωρό, αν δεν μας έκοβε να φύγουμε σούμπιτοι για το Πανεπιστημιακό.
Εμένα η άλλη η ηλίθια έβλεπε τη σάλπιγγα πρησμένη από το μωρό, 6 εβδομάδων εξωμήτρια κύηση, και 2 εβδομάδων παλίνδρομη και μου έλεγε πως είχα σαλπιγγγίτιδα.
Ήθελε ο άντρας μου να της κάνει μήνυση και του είπε ο μπαμπάς μου να μην ασχοληθεί και να το αφήσει να πάει για να ξεχαστεί κιόλας.
Μπα δεν ήθελα να ασχοληθούμε περαιτέρω. Με πρόλαβαν, μου πήραν το μωρό, έκανα τις εξετάσεις ήταν όλα καλά. Το πιο άσχημο απ'όλα ήταν που μου αφαίρεσαν τη σάλπιγγα. Εν τω μεταξύ, μέχρι να κάνω το χειρουργείο, είχα ένα εξόγκωμα εκεί που ήταν το μωρό και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί, δεν πήγαινε το μυαλό μου.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:24Σ'αυτές τις περιπτώσεις, τους σκίζεις τα βάρδουλα η αλήθεια είναι. Εμείς ήμασταν πολύ νέοι και άπειροι. Ευτυχώς τουλάχιστον που είχαμε ανθρώπους να συνδράμουν στην όλη κατάσταση. Με το σημερινό μυαλό θα τον τελείωνα απο γιατρό. Θα έτρωγε αγωγές που θα έβαζε και στα κιτάπια του.Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:14Ναι ρε συ.Πασιφάη έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:02
Βασικά ήταν επικίνδυνος μαλάκας. Θα μπορούσα να είχα πεθάνει κι εγώ και το μωρό, αν δεν μας έκοβε να φύγουμε σούμπιτοι για το Πανεπιστημιακό.
Εμένα η άλλη η ηλίθια έβλεπε τη σάλπιγγα πρησμένη από το μωρό, 6 εβδομάδων εξωμήτρια κύηση, και 2 εβδομάδων παλίνδρομη και μου έλεγε πως είχα σαλπιγγγίτιδα.
Ήθελε ο άντρας μου να της κάνει μήνυση και του είπε ο μπαμπάς μου να μην ασχοληθεί και να το αφήσει να πάει για να ξεχαστεί κιόλας.
Γιατί αρπάχτηκες εσύ?Gherschaagk έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:08Τον Άη Χάσου τον ξέρεις; Μεγάλη η χάρη του.Kauldron έγραψε: 21 Νοέμ 2023, 15:06 Προσπαθώ να διαβάσω κάτι του Κάπα, και διαβάζω φρικαλεότητες. Έχω ανατριχιάσει ολάκερος. Μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ.