Υπερ γυναικων...

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Αλλά όποιος αναφέρει ότι οι γυναίκες ήταν αποκλεισμένες από σπουδές, εργασία, ...

Πόσο μάλλον, όπως δεν έχω κουραστεί να σημειώνω, που περνούσαν (και περνουν) απευθείας από το "σπουδές" στο "εργασία", ενώ κάποιοι σούπερ "προνομιούχοι" άντρακλες (ως ο υποφαινόμενος) έκαναν ένα διάλειμμα (28 μηνών τότε) στον στρατό, και όταν εντέλει κατευθύνονταν προς το "εργασία" συναντούσαν τις συμφοιτήτριες με 28 μήνες προϋπηρεσία

[Dwarven Blacksmith]

Στην δεκαετία του 80 υπήρχαν αρκετά φαινόμενα μείωσης των γυναικών στο δημόσιο διάλογο, ωστόσο η καταδίκη αυτής της συμεριφοράς δεν ήταν ρητή. Δηλαδή όσοι ακούγανε μειωτικούς χαρακτηρισμούς για τις γυναίκες, είτε συμφωνούσαν, είτε λέγανε σε αυτόν που τους χρησιμοποιούσε "σοβαρέψου", είτε αδιαφορούσαν.

Δεν έβγαζαν αφρούς από το στόμα και έσκιζαν τα ρούχα τους από αγανάκτηση, όπως συμβαίνει στις μέρες μας.

Ερχονται λοιπόν σήμερα οι αναθεωρητές/εφαρμωσμένοι μεταμοντερνιστές και επιβάλλουν τον εξής αναθεωρητισμό: Σου λέει "τότε ήταν λίγοι αυτοί που βγάζανε αφρούς από το στόμα και σκίζανε τα ρούχα τους, άρα θα ισχυριστούμε ότι όλοι υποβίβαζαν και μιλούσαν μειωτικά για τις γυναίκες. Οτι δηλαδή αυτές οι συμπεριφορές αποτελούσαν τη νόρμα. Με αυτό τον τρόπο, θα πάρουμε την εκδίκησή μας".

Και αυτομαστιγώνονται σαν τον ρούμπο, ή κάνουν σαν υστερικοί όπως τη Καλογεροπούλου.

Πέρα απ' αυτό, όποιος δεν θυμάται αμφίδρομο σεξισμό έχει σοβαρή απώλεια μνήμης. Οι άντρες είναι γουρούνια, οι άντρες είναι άχρηστοι, οι άντρες δεν μπορούν να απλώσουν ένα ρούχο και να τηγανίσουν ένα αβγό, κτλ...

Καλά αυτά τα συντηρούσαν οι ίδιοι οι άντρες για να μην τους βάλει κανείς να τηγανίσουν το αυγό.

[EKPLIKTIKOS]

Ποια χωριά και πόλεις. Εδώ στο ίδιο το ελληνικό Σύνταγμα υπήρχε καραμπινάτη διάκριση εις βάρος των γυναικών που καταργήθηκε το 2001.

Καταργήθηκε δηλαδή πριν από πάνω από 20 χρόνια η αδικία αυτή (που νταξ τώρα κλαιν μαιν αλλά τεσπα) σε αντίθεση με τη στρατιωτική θητεία που υπάρχει ακόμα μόνο για άντρες.

[Eθνικοκοινωνιστης]

αλλο ενα καταπληκτικο νημα

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

Ποια χωριά και πόλεις. Εδώ στο ίδιο το ελληνικό Σύνταγμα υπήρχε καραμπινάτη διάκριση εις βάρος των γυναικών που καταργήθηκε το 2001.
Από το Σύνταγμα του 1986.

απίστευτη διάκριση, απορώ πώς την άντεχαν τόσα χρόνια οι γυναίκες

[hellegennes]

Στην δεκαετία του 80 υπήρχαν αρκετά φαινόμενα μείωσης των γυναικών στο δημόσιο διάλογο, ωστόσο η καταδίκη αυτής της συμεριφοράς δεν ήταν ρητή. Δηλαδή όσοι ακούγανε μειωτικούς χαρακτηρισμούς για τις γυναίκες, είτε συμφωνούσαν, είτε λέγανε σε αυτόν που τους χρησιμοποιούσε "σοβαρέψου", είτε αδιαφορούσαν.

Δεν έβγαζαν αφρούς από το στόμα και έσκιζαν τα ρούχα τους από αγανάκτηση, όπως συμβαίνει στις μέρες μας.

Ερχονται λοιπόν σήμερα οι αναθεωρητές/εφαρμωσμένοι μεταμοντερνιστές και επιβάλλουν τον εξής αναθεωρητισμό: Σου λέει "τότε ήταν λίγοι αυτοί που βγάζανε αφρούς από το στόμα και σκίζανε τα ρούχα τους, άρα θα ισχυριστούμε ότι όλοι υποβίβαζαν και μιλούσαν μειωτικά για τις γυναίκες. Οτι δηλαδή αυτές οι συμπεριφορές αποτελούσαν τη νόρμα. Με αυτό τον τρόπο, θα πάρουμε την εκδίκησή μας".

Και αυτομαστιγώνονται σαν τον ρούμπο, ή κάνουν σαν υστερικοί όπως τη Καλογεροπούλου.

Πέρα απ' αυτό, όποιος δεν θυμάται αμφίδρομο σεξισμό έχει σοβαρή απώλεια μνήμης. Οι άντρες είναι γουρούνια, οι άντρες είναι άχρηστοι, οι άντρες δεν μπορούν να απλώσουν ένα ρούχο και να τηγανίσουν ένα αβγό, κτλ...

Καλά αυτά τα συντηρούσαν οι ίδιοι οι άντρες για να μην τους βάλει κανείς να τηγανίσουν το αυγό.

Κάποιοι ναι, αλλά γενικά η στάση ήταν "μην ανακατεύεσαι στις δουλειές του σπιτιού". Αλίμονο στον άντρα που θα ανακατευόταν στο "νοικοκυριό της γυναίκας".

Υπάρχουν ένα μάτσο σεξιστικά στερεότυπα απέναντι στους άντρες, κάποια εκ των οποίων είναι ακόμα σε φουλ mode, όπως το "σκέφτονται με το κάτω κεφάλι", είναι άγαρμποι, δεν ξέρουν πώς να χειριστούν ένα μωρό, δεν ωριμάζουν ποτέ, δεν μπορούν να κάνουν δυο πράγματα μαζί, δεν μπορούν να σκεφτούν πολύπλοκα και ένα μάτσο άλλες μαλακίες.

Πάντως αν θέλεις να δεις όλον τον σεξισμό που ήταν κυρίαρχος απέναντι στους άντρες, δες οποιοδήποτε επεισόδιο της Πέπας (για το γουρουνάκι μιλάω, φυσικά).

[hellegennes]

Ποια χωριά και πόλεις. Εδώ στο ίδιο το ελληνικό Σύνταγμα υπήρχε καραμπινάτη διάκριση εις βάρος των γυναικών που καταργήθηκε το 2001.
Από το Σύνταγμα του 1986.

απίστευτη διάκριση, απορώ πώς την άντεχαν τόσα χρόνια οι γυναίκες

Δεν είναι καν διάκριση. Τα παιδιά κληρονομούσαν αυτομάτως το επώνυμο της πατρογονικής γραμμής και αυτή είναι βασικά η αιτία που αναγραφόταν έτσι στο σύνταγμα. Βέβαια ποτέ δεν τέθηκε θέμα προεδρίας από πολίτη που δεν είχε ελληνική καταγωγή και από τις δυο μεριές.

Επίσης όταν λέμε "διάκριση" εννοείται πάντα προς ένα πρόσωπο, όχι διάκριση προς ένα πρόσωπο με βάση τις ιδιότητες άλλου προσώπου. Αν το θεωρήσεις διάκριση θα πρέπει να το θεωρήσεις διάκριση ως προς άτομα μεικτής καταγωγής, άντρες και γυναίκες, όχι διάκριση ως προς τις γυναίκες.

[Naida]

Ποια χωριά και πόλεις. Εδώ στο ίδιο το ελληνικό Σύνταγμα υπήρχε καραμπινάτη διάκριση εις βάρος των γυναικών που καταργήθηκε το 2001.
Από το Σύνταγμα του 1986.

απίστευτη διάκριση, απορώ πώς την άντεχαν τόσα χρόνια οι γυναίκες

Δεν είναι καν διάκριση. Τα παιδιά κληρονομούσαν αυτομάτως το επώνυμο της πατρογονικής γραμμής και αυτή είναι βασικά η αιτία που αναγραφόταν έτσι στο σύνταγμα. Βέβαια ποτέ δεν τέθηκε θέμα προεδρίας από πολίτη που δεν είχε ελληνική καταγωγή και από τις δυο μεριές.

Επίσης όταν λέμε "διάκριση" εννοείται πάντα προς ένα πρόσωπο, όχι διάκριση προς ένα πρόσωπο με βάση τις ιδιότητες άλλου προσώπου. Αν το θεωρήσεις διάκριση θα πρέπει να το θεωρήσεις διάκριση ως προς άτομα μεικτής καταγωγής, άντρες και γυναίκες, όχι διάκριση ως προς τις γυναίκες.

Και γιατί αυτό;

[Οργισμένος]

«Αυτήν την σκατίλα της πατριαρχίας την έζησα, την διδάχτηκα καλά.
Γεννημένος το '76, πρόλαβα να δω τις γυναίκες στις μαζώξεις να μαζεύουν τα πιάτα, ενώ οι άντρες καπνίζαν τα τσιγάρα στα σαλόνια. Σαλόνια που δεν ξεβρωμίζανε από την αντρίλα ποτέ.
Πρόλαβα να ζήσω το "η γυναίκα σπίτι με τα παιδιά αλλιώς στην μάνα της" και το "αυτή βάφει το μαλλί, είναι π….@".
Το παιδικό μου αυτί άκουσε σε καφενείο τους "μεγάλους" να μιλάνε για "γκόμενες" λες και ήταν αμάξια. Άμα κανένας φίλος ήταν πιο τρυφερός με την γυναίκα του, έτρωγε σίγουρα παντόφλα.
"Σ' αγαπώ, θα πεις μονάχα τη μέρα που παντρεύεσαι." Συμβουλή συγγενή, στο παιδικό μου αυτί.
Έζησα, άκουσα, έμαθα να τις μειώνω τις γυναίκες. Να επιβάλλομαι. Έθρεψα για χρόνια μέσα μου ένα τέρας. Το ισχυρό φύλο. Μέχρι που είδα πόσο ανίσχυρος είμαι μπροστά σε αυτά που μπορεί να μου προσφέρει η γυναίκα. Οι γυναίκες. Η γυναίκα μου.
Για χάρη τους, έκανα ψυχανάλυση. Να σπάσω το γ@μημέν* απόστημα, να χυθεί από μέσα όλη η σκατίλα του άντρα και από άντρας, να γίνω άνθρωπος.
Έζησα κι άλλα, που δεν γράφονται. Μου δίνει ελπίδα που μαζί με τους φίλους μου, μεγαλώνουμε παιδιά, που βλέπω το παρελθόν να πεθαίνει.
Καμία συμφιλίωση με το τέρας. Να πάτε ψυχανάλυση μάγκες. Να το σκοτώσετε, το μόνο που αξίζει θάνατο. Το τέρας που μας φυτέψανε οι παλιοί. Κι όσο το τρέφουμε, μέρος του προβλήματος θα είμαστε κι εμείς.
Είναι ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ.
Συγγνώμη που υπήρξα κάποιος που τον ενοχλούσε η λέξη. Είναι το τέρας δυνατό, μα εμένα με κάνει η γυναίκα μου δυνατότερο».

Η συγκλονιστική εξομολόγηση/τοποθέτηση του Zissis Roumbos αποτυπώνει ακριβώς την εμπέδωση της πατριαρχίας όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και την ανάγκη να ανατραπεί.

Πολύ ωραία τα γράφει αν και κάπως στρογγυλεμενα. Η πραγματικότητα είναι χειρότερη.

[Naida]

Εδώ έχουμε αυτούς που μεγάλωσαν σε μια άλλη κοινωνία που οι γειτονιές μοσχομυριζαν κρέμα και κανέλα. Τα αγόρια και κορίτσια έβγαιναν ως την ίδια ώρα, είχαν ιδια δικαιώματα στις εξόδους, στις σχέσεις, στο σεξ, στην εργασία.
Ο ρόλος των πατεράδων ήταν να μαγειρευουν για την οικογένεια, έπλεναν καθάριζαν, έκαναν μπάνιο τα παιδιά τους. Οι γυναίκες έβγαιναν στην πλατεία για καφέ όσο ο άντρας έκανε τις δουλειές του σπιτιού. Δούλευαν και οι δυο και τις υποχρεώσεις των παιδιών τις είχαν και οι δύο. Πόσες φορές δεν άλλαζαν πάνες οι πατεραδες; δεν έκαναν μπάνιο τα παιδιά τους; δεν τα τάισαν ή δεν τους έκαναν κρέμα;
Ξέχασαν ότι θεωρούταν κακό να έβλεπαν γυναικα ακόμα και να καπνίζει.

[Antares]

Στην εποχή της γιαγιάς μου (γεννηθείς το 1918) όταν ήταν νέα, γύρω στα 30, το 1948 περίπου δηλαδή, η εκάστοτε δασκάλα του χωριού, βρισκόταν κάτω από μόνιμη απειλή.
Τα απογεύματα πήγαιναν άνδρες στην γειτονιά όπου κατοικούσε και ξεσήκωναν τον κόσμο με αγριοφωνάρες έως αργά το βράδυ. Χωρίς λόγο, απλά επειδή ήταν μια γυναίκα μόνη, εργαζόμενη.
Μια φορά τους πήρε στο κυνήγι η γιαγιά μου με το σκόπι (όπως λέμε στο χωριό μου) και δεν ξαναεμφανίσθηκαν.
Σήμερα όλα αυτά και πολύ χειρότερα, γίνονται κάτω από κάλυμμα, πολλές φορές και του νόμου.
Σε παλαιότερες εποχές η ίδια η αστυνομία, παρενοχλούσε εργαζόμενες μόνες γυναίκες.
Δεν νομίζω να έχει ξεχάσει τις πρακτικές της.
Αυτό το πράγμα, να υφίσταται βία μια γυναίκα, είτε μέσα στην οικογένεια, είτε έξω, με οποιονδήποτε τρόπο, μόνο με την καταδίωξη των Εβραίων από τους Ναζί μπορεί να συγκριθεί. Δεν αναγνωρίζεις τον λόγο, είσαι δολοφόνος, βιάστρια, τι;

[Λίνο Βεντούρα]

Στην εποχή της γιαγιάς μου (γεννηθείς το 1918) όταν ήταν νέα, γύρω στα 30, το 1948 περίπου δηλαδή, η εκάστοτε δασκάλα του χωριού, βρισκόταν κάτω από μόνιμη απειλή.
Τα απογεύματα πήγαιναν άνδρες στην γειτονιά όπου κατοικούσε και ξεσήκωναν τον κόσμο με αγριοφωνάρες έως αργά το βράδυ. Χωρίς λόγο, απλά επειδή ήταν μια γυναίκα μόνη, εργαζόμενη.
Μια φορά τους πήρε στο κυνήγι η γιαγιά μου με το σκόπι (όπως λέμε στο χωριό μου) και δεν ξαναεμφανίσθηκαν.
Σήμερα όλα αυτά και πολύ χειρότερα, γίνονται κάτω από κάλυμμα, πολλές φορές και του νόμου.
Σε παλαιότερες εποχές η ίδια η αστυνομία, παρενοχλούσε εργαζόμενες μόνες γυναίκες.
Δεν νομίζω να έχει ξεχάσει τις πρακτικές της.
Αυτό το πράγμα, να υφίσταται βία μια γυναίκα, είτε μέσα στην οικογένεια, είτε έξω, με οποιονδήποτε τρόπο, μόνο με την καταδίωξη των Εβραίων από τους Ναζί μπορεί να συγκριθεί. Δεν αναγνωρίζεις τον λόγο, είσαι δολοφόνος, βιάστρια, τι;

[hellegennes]

απίστευτη διάκριση, απορώ πώς την άντεχαν τόσα χρόνια οι γυναίκες

Δεν είναι καν διάκριση. Τα παιδιά κληρονομούσαν αυτομάτως το επώνυμο της πατρογονικής γραμμής και αυτή είναι βασικά η αιτία που αναγραφόταν έτσι στο σύνταγμα. Βέβαια ποτέ δεν τέθηκε θέμα προεδρίας από πολίτη που δεν είχε ελληνική καταγωγή και από τις δυο μεριές.

Επίσης όταν λέμε "διάκριση" εννοείται πάντα προς ένα πρόσωπο, όχι διάκριση προς ένα πρόσωπο με βάση τις ιδιότητες άλλου προσώπου. Αν το θεωρήσεις διάκριση θα πρέπει να το θεωρήσεις διάκριση ως προς άτομα μεικτής καταγωγής, άντρες και γυναίκες, όχι διάκριση ως προς τις γυναίκες.

Και γιατί αυτό;

Επειδή το ποστ μου δεν είναι μια γραμμή, σε τι πράγμα ρωτάς «γιατί»;

Edit: είδα ότι έχεις κάνει έντονο το «πατρογονική γραμμή». Η απάντηση είναι γιατί αυτή ήταν η συνήθεια. Τα επώνυμα είναι σχετικά νέα φρούτα, αλλά συνήθως αποκαλύπτουν κάτι που έχει να κάνει με καταγωγή, επάγγελμα ή όνομα/παρατσούκλι πατρός (ή και μητρός πολλές φορές). Γενικότερα όλο αυτό έχει να κάνει με το εθιμικό δίκαιο της πατρικής κληρονομιάς. Τα παιδιά κληρονομούν τον πατέρα τους, η περιουσία περνούσε από πατέρα σε γιο και από πεθερό σε γαμπρό. Το ίδιο ίσχυε σχεδόν παντού στον κόσμο όσον αφορά την κληρονομιά του θρόνου.

Σαφώς είναι μια παρωχημένη παράδοση που έχεις τις αρχές της στην πατριαρχία (μια από τις ελάχιστες φορές που έχει σχέση αυτή η λέξη σε παρόμοιες συζητήσεις), αλλά το ίδιο το άρθρο δεν σκόπευε σε κάποια διάκριση, ήταν τελείως γραφειοκρατικό το ζήτημα, γι' αυτό και άλλαξε στην πρώτη αναθεώρηση αφού καταργήθηκε η αυτόματη κληροδοσία επωνύμου από πατέρα σε παιδιά.

[Naida]

Δεν είναι καν διάκριση. Τα παιδιά κληρονομούσαν αυτομάτως το επώνυμο της πατρογονικής γραμμής και αυτή είναι βασικά η αιτία που αναγραφόταν έτσι στο σύνταγμα. Βέβαια ποτέ δεν τέθηκε θέμα προεδρίας από πολίτη που δεν είχε ελληνική καταγωγή και από τις δυο μεριές.

Επίσης όταν λέμε "διάκριση" εννοείται πάντα προς ένα πρόσωπο, όχι διάκριση προς ένα πρόσωπο με βάση τις ιδιότητες άλλου προσώπου. Αν το θεωρήσεις διάκριση θα πρέπει να το θεωρήσεις διάκριση ως προς άτομα μεικτής καταγωγής, άντρες και γυναίκες, όχι διάκριση ως προς τις γυναίκες.

Και γιατί αυτό;

Επειδή το ποστ μου δεν είναι μια γραμμή, σε τι πράγμα ρωτάς «γιατί»;

Στο έχω μπολνταρει. Γιατί έπαιρναν τα παιδιά το επώνυμο του πατρός μόνο; αφού είχαμε ισότητα.

[hellegennes]

Στο έχω μπολνταρει. Γιατί έπαιρναν τα παιδιά το επώνυμο του πατρός μόνο; αφού είχαμε ισότητα.

Το είδα μετά και απάντησα. Πλήρη νομική ισότητα δεν είχαμε ακόμα όταν συντάχθηκε το σύνταγμα του 1975, αν και τα περισσότερα ζητήματα που έμεναν ήταν γραφειοκρατικά, όπως το συγκεκριμένο.

Αλλά το ότι δεν είχαμε πλήρη νομική ισότητα πάει αμφίδρομα, γιατί υπήρχαν δικαιώματα που είχαν μόνο οι γυναίκες, ενώ έχει μείνει ένα ουσιαστικό δικαίωμα που τυπικά -αν και όχι νομικά- έχουν μόνο οι γυναίκες: την αυτόματη απαλλαγή από τον στρατό, αν και το σύνταγμα προβλέπει στράτευση για όλους.

Υπήρχε και η επιμέλεια τέκνων, αλλά αυτό επιλύθηκε το μακρινό... 2021. Μόλις πέρυσι δηλαδή. Να θυμηθούμε εδώ βέβαια ότι οι φεμινίστριες έσκιζαν τα ρούχα τους για να μην περάσει αυτός ο νόμος.