https://www.facebook.com/ttzaret/posts/ ... zWUb6avUQl
Σ όποιον αρέσουμε
Για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε.
=========================
Πιστέψαμε σε απίθανες παραδοξότητες.
Διαβάσαμε απίστευτες ανοησίες, αποδεχθήκαμε ανιστόρητες απλουστεύσεις ζώντας πολλά χρόνια μέσα στην υπαρκτή Αριστερά, αυτήν που διαρκώς διαβεβαιώνει τους «πιστούς» της ότι κάπου κάποτε, σε κάποιον χωροχρόνο υπάρχει η αληθινή Αριστερά που είναι ηθική, δημοκρατική, γενναία και ανθρωπιστική.
Η πολιτική για μας δεν ήταν χόμπυ. Ήταν ο ηθικός και πνευματικός τρόπος να μάθουμε από πού ερχόμαστε και πού μπορούμε να πάμε.
Ήταν μια πατρίδα που όσο περισσότερο τη μαθαίναμε τόσο πιο πολύ μαθαίναμε τον εαυτό μας, τόσο πιο μεγάλη είχαμε την ανάγκη να οργανώσουμε το επόμενο ταξίδι μας στην πολιτική.
Ταξιδέψαμε διαβάζοντας.
Και ήταν το διάβασμα που μας οδήγησε να καταλάβουμε ότι η ίδια η Αριστερά βελτίωσε τα πολιτικά και αισθητικά μας κριτήρια όσο χρειαζόμασταν για να διακόψουμε κάθε σχέση μαζί της.
Το παρελθόν μας είναι σήμερα μια θάλασσα που βουτάμε καθημερινά ανασύροντας από τα βάθη της, ζωντανές αστραφτερές στιγμές μιας Αριστεράς που εξακολουθούσε να διατηρεί την έστω αταβιστική καταγωγική μνήμη της από το μεγαλύτερο ηθικό κίνημα στην ιστορία της ανθρωπότητας, πριν ο μαρξισμός το διαφθείρει μετατρέποντάς το σε εγκόσμια θεολογία του Ολοκληρωτισμού.
Ήταν η Αριστερά του Φλωράκη, του Φαράκου, του Κύρκου και του Λεντάκη που όρθια χειροκροτούσε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μέσα στη Βουλή όταν αρνήθηκε να αναβάλλει τη συνεδρίαση, την ημέρα της δολοφονίας του Παύλου Μπακογιάννη λέγοντας ότι αυτό θα ήθελαν και οι τρομοκράτες.
Ήταν η Αριστερά που με όλες τις τραγικές της αντιφάσεις είχε την ηθική γενναιότητα να διαχωρίσει απόλυτα τον εαυτό της από τους μαρξιστές δολοφόνους της 17 Ν.
Για τη συμμετοχή μας σε αυτήν την Αριστερά αισθανόμαστε δικαιωμένοι όταν μάλιστα κάποιοι προβλέψαμε τον ηθικοπολιτικό κίνδυνο που αποτελούσε γι αυτήν ο θηριώδης λαϊκισμός του αμοραλιστή και πιο επικίνδυνου δημαγωγού από την εποχή του εθνικού διχασμού, του Ανδρέα Παπανδρέου.
Δικαιωθήκαμε πλήρως όταν η συμμορία του ΠΑΣΟΚου Κολλά και του ΚουΚουΕ Σταμούλου ξεγύμνωναν συναδέλφους τους στο κέντρο της Αθήνας ως αυθεντικοί φασιστοτραμπούκοι.
Είμαστε δικαιωμένοι και σήμερα, όταν βλέπουμε αυτό το θλιβερό κοντοκάβαλο καραγκιοζάκι του ΣΥΡΙΖΑ, μιμούμενο τη φωνή και τις κινήσεις του μορφωμένου κοσμοπολίτη αρχιδημαγωγού του ΠΑΣΟΚ, να ξεφυτρώνει παντού σαν νευρασθενικό καρτούν, βρίζοντας, συκοφαντώντας και σπέρνοντας μίσος και διχασμό σε μία δύσκολη για τη χώρα μας περίοδο, γεμάτη διεθνή αβεβαιότητα και ανασφάλεια.
Είμαστε δικαιωμένοι όταν ξέρουμε καλά ότι αυτή η Αριστερά απευθύνεται πια αποκλειστικά στους «αυριανιστές», στον χειρότερο, στον πιο φανατισμένο όχλο συμφερόντων της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας, με προμετωπίδα της τον Κο Γιάννη Ματζουράνη, εξέχων, πλέον, μέλος της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και καθ ομολογίαν του εγκληματία στο σκάνδαλο Κοσκωτά, με την εξαγορά νόμου (του γνωστού ως κουτσονόμου), στην πρώτη δηλαδή απόπειρα ολοκληρωτικού ελέγχου της πληροφόρησης κατά την μεταπολίτευση.
Η δεύτερη ήταν από το δίδυμο Τσίπρα-Παππά κατά τον αλήστου μνήμης «διαγωνισμό» για τις τηλεοπτικές άδειες, με διορισμένο από τους ίδιους δικηγόρο για τα συμφέροντα του Δημοσίου ποιόν λέτε;
Ψάξτε το, διαβάστε. Διαβάστε πολύ.
Γιατί όσων το αμάρτημα είναι η αδιαφορία, τιμωρία τους είναι η λήθη.
Και αυτήν, όπως πάντα, την πληρώνουμε και όσοι θυμόμαστε.
Την πληρώνουμε δηλαδή όλοι.