Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Σκοτώνετε και τα παιδιά σας όμως σε μεγαλύτερο βαθμό από εμάς. Και όχι μόνο. Τα βιάζετε κιόλας. Και τα δικά σας και των άλλων. Και βιάζετε και σκοτώνετε και εμάς. Οπότε;EKPLIKTIKOS έγραψε: 07 Μάιος 2022, 22:07 Σας σκοτώνουμε για να μη σκοτώσετε τα παιδιά μας (βλ Πισπιριγκου)
υπαρχει και η εμμεση θανατωσηEKPLIKTIKOS έγραψε: 07 Μάιος 2022, 22:07 Σας σκοτώνουμε για να μη σκοτώσετε τα παιδιά μας (βλ Πισπιριγκου)
Δεν ισχύει αυτό, τόσες εκτρώσεις κάνετε
AlienWay έγραψε: 08 Μάιος 2022, 10:36 Πριν την νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας, θα βοηθούσε αρκετά η ψυχολογική αναγνώριση της παθολογικής ζήλειας ως ζημιογόνας. Είμαστε ζηλιάρης λαός.
Δεν χρειάζεται διαπαιδαγώγηση στα σχολεία. Ενα σποτάκι στην τηλεόραση που να λέει "αν ζηλεύεις παθολογικά, ζήτα βοήθεια", αρκεί.
Αλλά αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός, γιατί οι κυβερνήσεις έχουν πάψει να παίρνουν πρωτοβουλίες, προ πολλού. Το παραπάνω μπορεί να γίνει γιατί "δεν το κάνουν στο εξωτερικό".
Περιμένουμε να δούμε τι κάνουν οι άλλες χώρες, για να το κάνουμε κι εμείς.
πάνω σε θέματα νοοτροπίας και συμπεριφοράς στην ερωτική ζωή (όπως και σε θέματα προσέγγισης του άλλου φύλου)Σαν να ... ρίχνεις ευθύνες στο θύμα για το με τι άνδρες παει και μπλέκειAlienWay έγραψε: 08 Μάιος 2022, 10:45 Είδα κάτι βιντεάκια με ρεπορτάζ στους κατοίκους που λέγανε ότι το θύμα ήταν "ο άγγελός τους" και τους πήγαινε τα φάρμακα μέχρι και κατ' οίκον.
Είδα και τα εξαιρετικά έργα τέχνης που έφτιαχνε στον ελεύθερό της χρόνο.
Και αναρωτιέμαι:
Γιατί τέτοια καλοσυνάτα και δημιουργικά πλάσματα ελκύονται από καράμπαμπες κάφρους, κυρ-παντελήδες; Τι τους βρίσκουν;
Πόσο αυστηρά θα πρέπει να τιμωρούνται από το δικαστήριο οι βιαστές και οι φονιάδες, δεν ακουσαμεgeorgebi έγραψε: 08 Μάιος 2022, 13:08 «Τραγουδάμε δίχως Φόβο»
Ένα τραγούδι γροθιά κατά της έμφυλης βίας
Να τρέμει το κράτος, να κλείνουν οι δρόμοι
Να τρέμει όποιος χέρι τολμά και σηκώνει
Μας παίρνουν με βία την ξεγνοιασιά
Μας φύτεψαν φόβο, μα φυτρώσαν φτερά
Και κάθε λεπτό σχεδόν κάθε μέρα
Θρηνούμε μια κόρη αδερφή και μητέρα
Μέσα σε μια νύχτα μας εξαφανίζουν
Συνένοχος είναι όποιος σιωπά,
σα μας αφανίζουν
Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μονη
Στη θέα μιας μορφής το αίμα μου να παγώνει
Για όλα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία
Κι αν δε το κατάλαβες τούτοι οι στίχοι
Φωνάζουν πως βρίσκομαι εδώ από τύχη
Με οργή τραγουδάω, ακούστε με όλοι
Στο σπίτι αν δεν έρθω, κάψτε την πόλη
Με λένε Ανίσα, Καρολάιν και Ελένη
Με σκότωσε το σύστημα που τους ξεπλένει
Είμαι η Τζεβριέ, η Ζάκι, η Μαρία
Νεκταρία, Ανθή, Ζωή, Αδαμαντία
Στο όνομα μου γράψτε νέα, ιστορία
Για εκείνες τις νύχτες που γύριζα μονη
Στη θέα μιας μορφής το αίμα μου να παγώνει
Για όλα τα χέρια που σφίγγουν κλειδιά
Γινόμαστε όλες μαζί μια γροθιά!
Δικαίωμα δεν έχεις στο σώμα μου επάνω,
Δε σου πέφτει λόγος πού πάω και τι κάνω
Δεν είναι αγάπη ο πόνος κι η βία
Όλες απαντάμε, αν αγγίξεις μία
