Re: Ιστορίες απο το Βυζάντιο
Δημοσιεύτηκε: 05 Οκτ 2018, 20:40
Bαδιζοντας προς την Κωνσταντινουπολη ο Φωκάς εστειλε επιστολές στην Κωνσταντινουπολη προς τον Πατριάρχη Πολυευκτο, την Συγκλητο και τον Αντιβασιλεα Βρίγγα. Τις επιστολες αυτές τις εμπιστευθηκε στον Μητροπολίτη Ευχαιτών Φιλόθεο και τον εστειλε με γρηγορη συνοδεια στην Πολη να τις παραδώσει. Η επιστολη ελεγε να τον αποδεχτουν ως Αυτοκράτορα, Επίτροπο και Προστάτη των παιδιων του μακαρίτη Ρωμανου Β' μεχρι να ενηλικιωθουν. Ο ιδιος εγγυοταν την εκπαιδευση τους και την διακυβερνηση της Αυτοκρατοριας καθως και την επεκταση της. Αν παλι διαφωνουσαν και δεν τον ηθελαν τους απειλουσε οτι θα μετανιωσουν τη βλακεια τους καθως τοτε το θεμα θα διευθετηθει με το ξιφος και αιμα.
Η Συγκλητος χάρηκε με το περιεχόμενο της επιστολης αλλα δεν μπορουσε να εκφραστει ανοιχτά καθως φοβόταν τον Βρίγγα. Ο Πολυευκτος αποφάσισε να παραμεινει ουδέτερος να δει που θα κατσει η μπιλια. Αλλα ο Βριγγας εξοργίστηκε εσκισε την επιστολή φωνάζοντας οτι "θα το μετανιώσει ο Φωκάς!" και πεταξε τον Μητροπολιττη Φιλόθεο στη φυλακη.
Αμεσως μετα καλεσε τους συνεργάτες του Μαριανό Αργυρό, τον Πατρικιο Πασχάλιο και τους αδελφους Νικόλαο και Λεοντα Τορνίκιο και σχεδιασαν την αμυνα της Πολης εναντια στον Φωκα. Παράλληλα διέταξε μια μονάδα στρατου απο το Θέμα της Μακεδονίας που βρισκόταν στην Πολη για διακοπες να αναπτυχθει μεσα στην Πολη για να διατηρησει την τάξη θελοντας να αποφυγει ετσι λαικη εξεγερση εντος των τειχων. Επίσης προσπάθησε να συλλάβει τον πατέρα του Νικηφόρου Βάρδα και τον αδελφό του Λεοντα που βρισκονταν στην Κωνσταντινουπολη για να τους χρησιμοποιησει για να εκβιάσει τον Νικηφόρο.
Οι Φωκάδες ομως ειδοποιηθηκαν απο φιλους τους και ο Λεοντας μεταμφιέστηκε σε εργάτη και κατάφερε να δραπετευσει απο τον υπονομο της Κωνσταντινουπολης βγηκε στο λιμάνι και απο εκει με ενα καικι πέρασε απέναντι στην Μ. Ασια οπου εσπευσε να συναντησει τον αδελφό του που ειχε φτασει ηδη στην Ιέρεια. Ο Βαρδας Φωκας που ηταν 85 χρονών ηδη δεν μπορουσε να ακολουθησει τον Λεοντα και ετσι κατέφυγε στην Αγία Σοφία ζητώντας άσυλο.
Ο Μαριανός Αργυρός με τον Πασχάλιο προσπάθησαν να κλείσουν την Αγορά με εντολη του Βριγγα για να τρομοκρατησουν το λαο μαζι με τους στρατιωτες απο την Μακεδονια αλλα συντομα κατάλαβαν οτι εχει διαρρευσει οτι ο Βριγγας προσσπαθησε να συλλαβει τους Φωκαδες και πως ο Στρατηγός Βαρδας εχει ζητησει ασυλο στην Αγια Σοφία και ο λαος την περιεζωσε για να τον προστατευσει. Προσπαθησαν να διαλυσουν το πληθος και να πιασουν το Φωκά αλλα το πληθος αντιστάθηκε και ξέσπασε μάχη. Τα πτώματα επεφταν βροχη εξω απο την Αγια Σοφία ως που καποια στιγμη την ωρα που ο Μαριανός Αργυρός διέταζε ξανα εφοδο και σφαγη του πληθους μια γυναίκα αρπαξε μια γλάστρα με ενα φυτό απο ενα μπαλκόνι και του την πέταξε. Η γλαστρα βρηκε τον Αργυρό στο κεφάλι το οποιο άνοιξε στα δυο και τα μυαλα του χυθηκαν στον δρόμο αφηνοντας τον νεκρό επι τοπου. Ηταν Κυριακη 9 Αυγουστου 963.
Εκεινη τη στιγμη το χαος εκμεταλλευθηκε ο Βασίλειος ο Νοθος πολιτικος αντιπαλος του Βριγγα ο οποιος κατάφερε να ανοιξει το Αυτοκρατορικο Οπλοστάσιο που ειχε μεινει αφυλακτο και εξοπλισε 3000 σκλαβους δικους του και αλλους που βρηκε στην Κωνσταντινουπολη και την επομενη μερα 10 Αυγουστου τους καθοδηγησε να λεηλατησουν τα σπιτια του Βριγγα και αλλων ανθρωπων του. Ο Βριγγας τρομοκρατημένος κλειστηκε στο Παλάτι οπου κράτησε τους Βασιλειο Β' και Κωνσταντινο Η' κοντα του ως ομηρους και την μητέρα τους Θεοφάνω την εκλεισε στη Μονη Πετριου.
Η Πολη ηταν στα ορια εμφυλιου. Η αντισταση που προεβαλλαν κατα του Βριγγα ο λαος ειχε πλεον εξελιχθει σε λαικη εξεγερση εναντιον του την οποια υποστηριζε και η Συγκλητος πλεον. Ο Βασιλειος κατάφερε να καταλάβει το Λιμανι του Νεωρείου και να ελεγξει τον Αυτοκρατορικο Στόλο τον οποιο έστειλε αμέσως απέναντι να φέρει τον Νικηφόρο. Ο Βριγγας κατάλαβε οτι εχασε το παιχνιδι και ακομα χειρότερα οταν ειδε οτι ακομα και οι σωματοφυλακες του τον εγκατέλειψαν, εγκατέλειψε και αυτος το Παλάτι αφηνοντας τους μικρους Αυτοκράτορες μονους τους και κατέφυγε στην Αγια Σοφια ζητώντας ασυλο.
Στις 12 Αυγουστου εφτασε με στρατιώτες ο Λέοντας Φωκάς ο οποιος ανελαβε να αποκαταστησει την τάξη στην Πολη ενω ο Βάρδας Φωκάς εγκαταστάθηκε στο Παλάτι ως νεος Αντιβασιλέας μεχρι την αφιξη του Νικηφόρου καθως και την προστασια του Βασιλειου και του Κωνσταντινου μεχρι να ερθει η μητέρα τους Θεοφανώ απο την εξορια.
Στις 14 Αυγουστου εφτασε ο Νικηφόρος στην Μονη Αβραμιτών εξω απο την Κωνσταντινουπολη και εκει την επομενη μέρα το πρωι αφου εβγαλε την στρατιωτικη στολη του φόρεσε την πορφυρα του Αυτοκράτορα και στις 9 το πρωι μπηκε στην Κωνσταντινουπολη απο την Χρυση Πυλη πανω σε λευκό άλογο υπο τις επευφημιες του λαου και εγκαταστάθηκε στο Παλάτι. Την επομενη μερα στέφηκε και επίσημα Αυτοκράτορας απο τον Πατριάρχη Πολυευκτο στον Αμβωνα της Αγιας Σοφιας σε ηλικια 51 ετών.
O Nικηφόρος Β' ηταν σκουρόδερμος με πυκνά μαυρα μαλλια. Ειχε μαυρα ματια τα οποια καλυπταν πυκνα φρυδια. Η μυτη του ηταν ελαφρώς γαμψη και ειχε μια μετρια γενειαδα η οποια ειχε αρχισει να γκριζάρει στα πλαγια. Ηταν σχετικα κοντος με ελαφρια καμπουρα αλλα γεροδεμένος με μεγάλο στηθος και ωμους.
Μετα την στέψη του επεστρεψε εν πομπη στο Παλάτι και αφου κάθισε στο θρόνο έστειλε τον Συγκελλο Αντώνιο Στουδίτη να ξαναπάει την Θεοφανώ στη Μονη Πετριου και εξόρισε τον Ιωσήφ Βρίγγα στην Παφλαγονια και μετα λιγο αργότερα τον εκλεισε στη Μονη Ασηκριτη στις Πυλες της Βιθυνίας οπου και πεθανε 2 χρόνια μετα. Την ιδια μέρα προηγαγε τον πατέρα του Βάρδα σε Καίσαρα και τον αδελφο του Λεοντα σε Κουροπαλάτη.
Παρολο που εξορισε την Θεοφανω για δευτερη φορά, στις 20 Σεπτεμβρίου πειστηκε να την παντρευτει ετσι ωστε να αποκτησει μια καποια νομιμοτητα και να μην φαίνεται τελειως ως σφετεριστης. Την ιδια μερα επίσης ξαναρχισε να τρωει κρέας το οποιο το ειχε κόψει απο τη μερα που πεθανε ο γιος του Βαρδας.
Ο γαμος επροκειτο να τελεστει στην Νεα Εκκλησια αλλα οχι χωρις εμπόδια. Ο Πατριαρχης Πολυευκτος αρχικα απαγορευσε το γάμο με το σκεπτικο οτι ο Νικηφόρος ειχε βαφτισει τα παιδια της Θεοφανους και ετσι δεν μπορουσε να την παντρευτει. Ο Πολυευκτος απαίτησε ειτε να εξοριστει ξανα η Θεοφανώ ειτε αν επιμένει να την παντρευτει να υπομεινει τον αφορισμο. Ο Νικηφόρος ουσιαστικά διαλεξε το δευτερο και ο Πολυευκτος συγκάλεσε Συνοδο για να ερευνηθει το ζήτημα. Οι Επίσκοποι συμφώνησαν οτι επροκειτο για κοσμικο νόμο που εκδόθηκε απο τον αιρετικό Αυτοκράτορα Κωνσταντινο Ε' και ηταν στην κριση του Πατριαρχη αν θα τηρηθει η οχι καθως δεν επροκειτο για Κανονα της Εκκλησιας. Ο Πολυευκτος ομως κωλυσιεργουσε και τοτε παρουσιαστηκε ο πατέρας του Νικηφόρου Βαρδας για να δώσει την λυση. Βεβαιωσε ενόρκως οτι αυτος ειχε βαφτίσει τα παιδια της Θεοφανους και οχι ο Νικηφόρος. Εν τουτοις ο Πρωθιερέας του Παλατιου Στυλιανός βεβαιωσε και αυτος ενόρκως πως δεν ειχε δει ουτε τον Βαρδα ουτε τον Νικηφόρο να βαφτιζουν τους μικρους πριγκιπες.
Ο Πολυευκτος μπερδευτηκε. Ηταν σιγουρος οτι ο Πρωθιερεας ειχε ψευδορκήσει για να καλυψει τον Νικηφόρο οπως προφανώς και ο Βαρδας αλλα δεν ειχε αποδειξεις. Τελικα απέσυρε τον αφορισμο κατα του Νικηφόρου και τέλεσε τον γάμο.
Την ανοιξη του 964 ο Νικηφόρος εστειλε τον Πατρίκο Μανουηλ Φωκα με στρατό στην Σικελία. Ο Μανουηλ ηταν ο νόθος γιος του θειου του Λέοντα που ειχε διατελέσει Δομέστικος των Σχολών και ειχε τυφλωθει απο τον Ρωμανο Α'. Η Σικελια ειχε καταληφθει εξ ολοκληρου απο την εποχη του Βασιλειου Α' και απο εκει οι Αραβες εκαναν επιδρομές μεχρι την Πελοπονησο. Ο Βασιλειος τοτε ειχε αναθέσει την αντιμετωπιση τους στον Στρατηγό Νικηφόρο Φωκά τον παππου του Αυτοκράτορα ο οποιος αποκατεστησε την Βυζαντινη εξουσια στην Σικελία. Αυτη η κατάσταση παρέμεινε μεχρι το θανατο του Λεοντα ΣΤ' οποτε οι Αραβες επανακατέλαβαν την Σικελία και την Κατω Ιταλια εκμεταλλευόμενοι την την Βουλγαρικη επιθεση.
Για να αποφυγουν ενα διμέτωπο αγωνα οι Βυζαντινοι αναγκάστηκαν να διαπραγματευτουν με τους Αραβες μεσω του Στρατηγου της Καλαβριας Ευσταθιου και πληρωναν ετησιο φόρο στους Αραβες 22000 χρυσα νομισματα. Αυτο ηταν κατι που δεν θα το ανεχόταν ο Νικηφόρος. Ετσι εστειλε τον Μανουηλ Φωκα και τον Πατρικιο Νικητα Αβαλαντη να ανακαταλαβουν την Σικελια με 4000 ανδρες. Κατέλαβαν την Μεσσήνη αλλα ηττηθηκαν στην Ρομέτα και υποχωρησαν στην Μεσσηνη για ανασυνταξη. Ο Πατρικιος Νικητας συναντησε τον Αραβικο Στόλο στα στενα της Μεσσηνης Ομως ο Βυζαντινος στρατός ηττήθηκε στην Ναυμαχια των Στενών καθως ο Αραβας Ναυαρχος χρησιμοποιησε δυτες που κρυφα κατέστρεψαν τα πηδάλια και τους σιφωνες Υγρου Πυρος του Βυζαντινου στολου. 10000 ναυτες επεσαν αιχμάλωτοι στα χερια των Αράβων μαζι με τον Πατρικιο Νικήτα στην κατοχη του οποιου βρηκαν ενα αρχαιο σπαθι το οποιο ειχε επιγραφή οτι ανηκε στον Προφητη Μωάμεθ καποτε.
Τον Ιουλιο του 964 ο Νικηφόρος εκστρατευσε στην Κιλικία με μεγάλο στρατο καθως και με Ιβηρες και Αρμένιους συμμάχους. Μαζι του πηρε την Θεοφανώ και τα παιδια της τους οποιους τους αφησε για ασφάλεια στο Καστρο Δρίζιον στην Νιγδη. Ο Νικηφόρος κατέλαβε γρήγορα την Αναζαρβο, τον Ροσο και τα Αδανα και αλλα καστρα μικρότερα. Σκοπευε να πολιορκησει την Μοψουεστια αλλα τον προλαβε ο χειμώνας και αναγκάστηκε να γυρίσει στην Καππαδοκια.
Την επομενη ανοιξη ο Νικηφόρος επέστρεψε στην Κιλικια και χωρισε το στρατό του σε 2 μερη. Στο ενα διόρισε τον αδελφό Λεοντα Στρατηγο και τον αφησε να πολιορκει την Ταρσό ενω στο δευτερο μπηκε επικεφαλης ο ιδιος και κινηθηκε εναντια στην Μοψουεστια την οποια πολιορκησε τοσο σφιχτα που συντομα επεσε λιμος και η μιση πολη δυτικα του Σάρου ποταμου επεσε στα χέρια του καθως οι Αραβες την εγκατέλειψαν περνωντας απεναντι στην αλλη μιση πολη καιγοντας τις γέφυρες πισω τους. Ο Νικηφόρος ομως πολιορκησε και την αλλη μιση πολη η οποια επεσε και αυτη σε λιγο.
Πισω στην Ταρσο ο Λεοντας δεν τα πηγαινε και τοσο καλα. Η Ταρσος κρατουσε αλλα του Λεοντα του τελειωναν τα εφοδια. Ετσι έστειλε ενα αποσπασμα υπο τον Στρατηγο Μοναστηριωτη να λεηλατησει τη γυρω περιοχη για προμηθειες αλλα αυτος ξεχασε να βαλει σκοπιες οσο μαζευε προμηθειες και μια ξαφνικη εξοδος απο την Ταρσο τον επιασε στον υπνο και τους εξοντωσε με τον Μοναστηριωτη να πεφτει και αυτος στην μαχη.
Εν τουτοις ομως οταν η Ταρσος εμαθε την πτώση της Μοψουεστίας εστειλαν πρεσβεις στον Λεοντα και του ζητησαν να τους χαρισει τη ζωη αν του παραδόσουν την πολη. Ο Λεοντας δεχτηκε αλλα εβαλε οριο στο τι μπορει να παρει κανεις μαζι του. Οτι παραπανω ειχε θα εμενε πισω. Ετσι κατέλαβε την Ταρσο με οσα πλουτη ειχαν αφησει πισω οι κατοικοι της. 3 μερες μετα την παράδοση της Ταρσου εμφανιστηκε στόλος με ενισχυσεις και εφοδια απο την Αιγυπτο. Ειδαν τις Βυζαντινες σημαιες πανω στα τειχη και εκαναν αμεσως αναστροφη. Τους ειδε ομως και ο Βυζαντινος στόλος που τους πηρε στο κυνηγι. Αρκετα πλοια βουλιαξαν απο Υγρο Πυρ και οσοι γλιτωσαν επεσαν σε καταιγίδα και τσακιστηκαν στα βράχια.
Τον Οκτώβριο του 965 ο Νικηφόρος επεστρεψε στην Κωνσταντινουπολη εχοντας φέρει μαζι του τις πυλες της Ταρσου και της Μοψουεστίας που ειχε ξηλωσει απο τους μεντεσεδες και πανω τους ειχε στοιβάξει ολα τα λαφυρα που πηρε απο εκει και φυσικα ανταμειψε πλουσια τον στρατο δινοντας τοου πολυ μεγαλυτερο donativum απο οτι οι προκατοχοι του.
To επομενο ετος διόρισε Πατρίκο τον Καλοκυρη και τον εστειλε στην Χερσώνα με 15 Κεντηναρια χρυσου για να μαζεψει στρατο και να την κατακτησει.
Στο μεταξυ ο Φωκάς σκεφτηκε ενα καινουριο θέαμα για τον Ιππόδρομο και αποφασισε να κανει εκπληξη στους υπηκοους του. Ετσι μια μερα ανεβηκε στο Κάθισμα του Ιπποδρόμου και ξαφνικα πριν αρχισουν οι Ιπποδρομιες εδωσε εντολη στους στρατιωτες να κατέβουν στην αρένα να χωριστουν σε 2 ομάδες και να κανουν ψευτικη μάχη ως γυμνασια για αυτους και ως θεαμα για τον λαο. Ουσιαστικα θελησε να μιμηθει αυτο που εκανε ο Ιουστινιανος 4 αιωνες πριν. Μονο που ξεχασε μια λεπτομέρεια. Ο Ιουστινιανος ειχε προειδοποιησει απο πριν το λαο για το θεαμα. Ο Νικηφορος επεμενε να τους το φυλαει για εκπληξη.
Ο λαος ομως που δεν ηξερε τιποτα για το σκηνικο αυτο πανικοβληθηκε και νομιζοντας οτι ξέσπασε πραξικοπημα αρχισε να τρεχει πανω κατω και επικράτησε χαος στον Ιππόδρομο. Πολλοι ποδοπατηθηκαν και αλλοι επεφταν απο υψος για να γλιτώσουν και σκοτώνονταν. Απο αυτο αρχισε να γινεται αντιδημοφιλής ο Νικηφόρος και πολλοι που πριν τον αγαπουσαν τωρα αρχισαν να τον μισουν.
Επισης ο λαος αρχισε να αντιπαθει και τον αδελφο του Νικηφόρου τον Λεοντα καθως απο ασκητικος στρατιωτικος ειχε πλεον μεταβληθει σε απληστο και φιλαργυρο. Αγοραζε σιτάρι για πενταροδεκάρες και το πουλουσε στο λαο πανακριβα και ηταν και σαπιο. Γρηγορα κυκλοφορησε η φημη οτι ο Λεοντας με τον Νικηφόρο απομυζουσαν χρηματα απο το Δημοσιο Ταμειο και τα μετέφεραν σε προσωπικους λογαριασμους και σε αυτο συνέβαλλε η αγρια φορολογια που επεβαλλε ο Νικηφόρος βαζοντας φορους, τελη και δασμους σχεδον στα παντα με το προσχημα οτι επρεπε να χρηματοδοτησει τις εκστρατειες του πραγμα που επετεινε το μισος τους.
Εκεινη την περιοδο ενας ασκητης προφητευσε στον Νικηφόρο οτι θα πεθάνει μεσα στο Παλάτι απο βιαιο θανατο και ο Νικηφόρος εχτισε ενα τειχος το οποιο περιεκλεισε το Παλατι απο τον Βουκολέοντα μεχρι τον Κεράτιο αποκοπτωντας τελειως το Μεγαλο Παλατι απο την υπολοιπη πολη για να ειναι ασφαλης.
Την ημερα της Αναληψεως του 967 ο Νικηφόρος πηγε εν πομπη στην Εκκλησια της Παναγίας των Πηγών και εκει απο ασημαντη αφορμη ξέσπασε καυγάς μεταξυ Ελληνων ναυτών του Στολου και Αρμενιων στρατιωτων του Φωκα και τραυματιστηκαν πολλοι. Το απογευμα που ο Αυτοκρατορας επεστρεφε ξανα στο Παλατι με πομπη οι Ελληνες ναυτες που ειχαν φαει ξυλο απο τους Αρμενιους το πρωι αρχισαν να τον βρίζουν και να τον απειλουν.
Καποια στιγμη μια γυναικα με την κορη της τρελάθηκαν στη θεα του Φωκά (ειχαν χασει δικα τους προσωπα στον χαμο που εγινε στον Ιππόδρομο με την ψευτικη μαχη) και αρχισαν να τον λιθοβολουν απο την ταρατσα του σπιτιου τους και το ιδιο εκαναν και οι ναυτες. Ο Νικηφορος παρέμεινε ψυχραιμος και συνέχισε την πομπη σαν να μην συμβαινει τιποτα και γυρισε στο Παλάτι. Την επομενη μέρα η γυναικα και η κορη της συνεληφθησαν απο τον Πραιτωρα με την κατηγορία της στάσης κατα του Αυτοκράτορα καταδικαστηκαν σε θανατο και καηκαν στην πυρά στην συνοικια Ονωράτου. Ο Αυτοκράτορας ζητησε να μην τιμωρηθει κανεις αλλος καθως απέδωσε την πραξη τους σε μεθυσι και οχι συνειδητη ανταρσία.
Στις 21 Ιουνιου 967 μερα Παρασκευη μια βιαιη καταιγίδα ξεσπασε στην Κωνσταντινουπολη το μεσημερι πιο ισχυρη απο καθε φορα και κρατησε μεχρι τις 3 το μεσημέρι. Η βροχη ηταν τοσο ισχυρη που παρότι ηταν νερο και οχι χαλάζι χτυπαγε τον κόσμο σαν χαλάζι. Πλημμυρισαν τα παντα, οι υπονομοι εσπασαν καθως δεν μπορουσαν να κρατησουν το νερο το οποιο εφτασε σε υψος 1.5 μετρου σε πολλες περιοχές. Ο κοσμος τρομοκρατηθηκε και νομιζε οτι γινεται παλι ο Κατακλυσμος του Νωε αλλα στις 3 η ωρα ξεδιαλυναν τα συννεφα και ενα ουρανιο τόξο εκανε την εμφανιση του ανακουφιζοντας τον κοσμο που θεωρησε οτι τελειωσε το κακο. Το νερο της βροχής ηταν ζεστό και ανακατεμένο με στάχτες.
Στις 11 Σεπτεμβριου 967 ενας ισχυρότατος σεισμος συγκλονισε την Κωνσταντινουπολη προκαλώντας πολλες ζημιες ενω η Κλαυδιοπολις 90 χλμ νοτιοανατολικα της Κωνσταντινουπολης που ηταν το επικεντρο του σεισμου ισοπεδώθηκε πληρως και δεν εμεινε σχεδον ιχνος της πολης.
Την ιδια περίοδο ο Νικηφόρος εκανε νεα εκστρατεια αυτη τη φορά εναντιον της Αντιοχειας την οποια και πολιορκησε. Η Αντιοχεια ειχε πολλες προμηθειες και μπορουσε να αντέξει μακροχρόνια πολιορκια και οι Στρατηγοι του προτειναν να την βομβαρδίσουν ανηλεως. Ο Νικηφόρος ομως αρνηθηκε καθως δεν ηθελε να την καταστρέψει ετσι απλα τους απεκλεισε και τους εκανε ψυχολογικο πολεμο δειχνοντας τους καθε μερα το στρατό του να κανει γυμνάσια και τις πολεμικες μηχανες του να κανουν παρελαση.
Αφου αφησε στρατο να πολιορκει την Αντιοχεια κινηθηκε προς την Εδεσσα την οποια κατέλαβε και εκει επισκεφτηκε την Εκκλησια των Αγιων Ομολογητων εναν απο τους παλαιοτερους ναους σε συνεχη λειτουργια μιας και ειχε χτιστει απο τον Επίσκοπο Αβρααμ το 345 μ.Χ. και επετρεψε στο στρατο του να ξεκουραστει εκει.
Απο εκει πηγε στην Ιεράπολη οπου εκει βρηκε το Αγιο Κεράμιον. Αυτο ηταν ενα κεραμιδι το οποιο ειχαν χρησιμοποιησει αιωνες πριν για να κρυψουν το Αγιο Μανδηλιον απο τους Πέρσες και τους Αραβες (το Αγιο Μανδηλιον το ειχε φέρει στην Κωνσταντινουπολη απο την Εδεσσα ο Ρωμανος Α') και λογω της συνεχους επαφης του Μανδηλιου με το κεραμιδι η μορφη του Χριστου απο το Μανδηλιο αποτυπώθηκε και στο κεραμιδι.
Φευγοντας απο εκει το πηρε μαζι του και αφου το εκανε κορνιζα απο χρυσο και πολυτιμους λιθους το εβαλε στην κρεβατοκαμαρα του. Μετα το δώρησε στην Εκκλησια της Θεοτόκου εν τω Φάρω.
Πισω στην εκστρατεια αφου εφυγε απο την Ιεράπολη περασε το ορος του Λιβανου προσπερασε την Τριπολη καθως ηταν πολυ καλα οχυρωμένη και θα εχανε χρόνο καθως δεν ειχε φτάσει ακομακαι ο στόλος και πολιορκησε το φρουριο Αρκα για το οποιο υπηρχαν φημες οτι εκρυβε μεγάλο θησαυρό. Αφου εκανε σκονη τα τειχη με πολεμικες μηχανές την λεηλατησε για 9 μερες και πηρε αμυθητα πλουτη απο εκει.
Στις 22 Δεκεμβριου 968 οσο ο Φωκάς ηταν στην Συρια ακομα μια ολικη εκλειψη ηλιου συνεβη στις 11:15 το πρωι. Η μερα εγινε νυχτα και βγηκαν τα αστερια στον ουρανό. Ο ηλιακος δισκος εγινε μαυρος εντελως εκτος απο ενα πολυ λεπτο στεφάνι γυρω του. Μετα απο λιγο ξαναφανηκε ο ηλιος κανονικα αλλα ο κοσμος και ο στρατός ειχε τρομοκρατηθει και ματαια προσπαθησαν οι αστρονομοι να τους πεισουν οτι ηταν απλα η Σεληνη που περασε μπροστα απο τον Ηλιο. Οι περισσότεροι το ερμηνευσαν ως κακο οιωνό για τον Αυτοκράτορα
Αφου επεστρεψε στην Αντιοχεια ενωθηκε με τον υπολοιπο στρατό και συνεχισε την πολιορκια της πολης και καλεσε τους αξιωματικους του και τους ειπε:
"Συστρατιωτες μου. Οπως ξερετε με τη βοηθεια του Θεου και της πολεμικης σας εμπειρίας και γενναιοτητας καταλαβαμε πολλα φρουρια κοντρα σε καθε προσδοκια. Σας εκφραζω τα ειλικρινη μου συγχαρητηρια και ευνγνωμοσυνη γιατι με δεχτηκατε σαν αρχηγο σας και δεν διαμαρτυρηθηκατε για τα αχαρα παρεργα του πολέμου αλλα πολεμησατε με δυναμη και κανενα καστρο δεν αντιστάθηκε στην ανδρεια σας. Ολα επεσαν μπροστα σας. Ξερω την επιθυμια σας να καταστρεψε την πολη με φωτια αλλα προσωπικα δεν θελω να γινει αυτο. Αυτη ειναι η τρίτη πολη της Αυτοκρατορίας μετα την Κωνσταντινουπολη και την Θεσσαλονικη. Δεν θελω να καταστραφουν ουτε τα τειχη της, βλεπετε ποσο μεγάλα ειναι, ουτε τα υπεροχα κτιρια της. Δεν ειναι σαν τα μικρα καστρα που συναντησαμε. Για μενα ειναι αδιανοητο να λεηλατηθει αυτη η πολη. Ενας καλος Στρατηγός λεηλατει τα εδάφη του εχθρου αλλα ενας βλακωδώς ηλιθιος μονο θα λεηλατουσε εδάφη που ειναι δικαιωματικα δικα του. Η συμβουλη μου ειναι να οχυρώσουμε τον απεναντι λόφο και να αφησουμε μια ιλη ιππικου και μια κοορτη στρατου η οποια με καθημερινες επιθέσεις και λεηλασια μονο της υπαιδθρου θα φέρει την Αντιοχεια στα γονατα της και θα αναγκαστει να μας παραδοθει.
Ο Αυτοκράτορας τοτε πηρε μια πετρα στην πλατη και πρωτος ανεβηκε στον λόφο βαζοντας τον πρωτο λιθο για την ανεγερση του φρουριου και καλεσε τον στρατό να κανει το ιδιο. Ο στρατος το εκανε με πολυ ζηλο και το φρουριο χτιστηκε σε 3 μερες. Αφησε πισω 1000 στρατιωτες και 500 ιππεις, το γεμισε με προμηθειες, εδωσε εντολες για καθημερινες επιθέσεις στην Αντιοχεια και να σφάξουν οποιον επιχειρησει να μπει η να βγει απο την πολη και επεστρεψε στην Κωνσταντινουπολη οπου εφτασε στα τελη Ιανουαριου του 969
Συνεχίζεται...
Η Συγκλητος χάρηκε με το περιεχόμενο της επιστολης αλλα δεν μπορουσε να εκφραστει ανοιχτά καθως φοβόταν τον Βρίγγα. Ο Πολυευκτος αποφάσισε να παραμεινει ουδέτερος να δει που θα κατσει η μπιλια. Αλλα ο Βριγγας εξοργίστηκε εσκισε την επιστολή φωνάζοντας οτι "θα το μετανιώσει ο Φωκάς!" και πεταξε τον Μητροπολιττη Φιλόθεο στη φυλακη.
Αμεσως μετα καλεσε τους συνεργάτες του Μαριανό Αργυρό, τον Πατρικιο Πασχάλιο και τους αδελφους Νικόλαο και Λεοντα Τορνίκιο και σχεδιασαν την αμυνα της Πολης εναντια στον Φωκα. Παράλληλα διέταξε μια μονάδα στρατου απο το Θέμα της Μακεδονίας που βρισκόταν στην Πολη για διακοπες να αναπτυχθει μεσα στην Πολη για να διατηρησει την τάξη θελοντας να αποφυγει ετσι λαικη εξεγερση εντος των τειχων. Επίσης προσπάθησε να συλλάβει τον πατέρα του Νικηφόρου Βάρδα και τον αδελφό του Λεοντα που βρισκονταν στην Κωνσταντινουπολη για να τους χρησιμοποιησει για να εκβιάσει τον Νικηφόρο.
Οι Φωκάδες ομως ειδοποιηθηκαν απο φιλους τους και ο Λεοντας μεταμφιέστηκε σε εργάτη και κατάφερε να δραπετευσει απο τον υπονομο της Κωνσταντινουπολης βγηκε στο λιμάνι και απο εκει με ενα καικι πέρασε απέναντι στην Μ. Ασια οπου εσπευσε να συναντησει τον αδελφό του που ειχε φτασει ηδη στην Ιέρεια. Ο Βαρδας Φωκας που ηταν 85 χρονών ηδη δεν μπορουσε να ακολουθησει τον Λεοντα και ετσι κατέφυγε στην Αγία Σοφία ζητώντας άσυλο.
Ο Μαριανός Αργυρός με τον Πασχάλιο προσπάθησαν να κλείσουν την Αγορά με εντολη του Βριγγα για να τρομοκρατησουν το λαο μαζι με τους στρατιωτες απο την Μακεδονια αλλα συντομα κατάλαβαν οτι εχει διαρρευσει οτι ο Βριγγας προσσπαθησε να συλλαβει τους Φωκαδες και πως ο Στρατηγός Βαρδας εχει ζητησει ασυλο στην Αγια Σοφία και ο λαος την περιεζωσε για να τον προστατευσει. Προσπαθησαν να διαλυσουν το πληθος και να πιασουν το Φωκά αλλα το πληθος αντιστάθηκε και ξέσπασε μάχη. Τα πτώματα επεφταν βροχη εξω απο την Αγια Σοφία ως που καποια στιγμη την ωρα που ο Μαριανός Αργυρός διέταζε ξανα εφοδο και σφαγη του πληθους μια γυναίκα αρπαξε μια γλάστρα με ενα φυτό απο ενα μπαλκόνι και του την πέταξε. Η γλαστρα βρηκε τον Αργυρό στο κεφάλι το οποιο άνοιξε στα δυο και τα μυαλα του χυθηκαν στον δρόμο αφηνοντας τον νεκρό επι τοπου. Ηταν Κυριακη 9 Αυγουστου 963.
Εκεινη τη στιγμη το χαος εκμεταλλευθηκε ο Βασίλειος ο Νοθος πολιτικος αντιπαλος του Βριγγα ο οποιος κατάφερε να ανοιξει το Αυτοκρατορικο Οπλοστάσιο που ειχε μεινει αφυλακτο και εξοπλισε 3000 σκλαβους δικους του και αλλους που βρηκε στην Κωνσταντινουπολη και την επομενη μερα 10 Αυγουστου τους καθοδηγησε να λεηλατησουν τα σπιτια του Βριγγα και αλλων ανθρωπων του. Ο Βριγγας τρομοκρατημένος κλειστηκε στο Παλάτι οπου κράτησε τους Βασιλειο Β' και Κωνσταντινο Η' κοντα του ως ομηρους και την μητέρα τους Θεοφάνω την εκλεισε στη Μονη Πετριου.
Η Πολη ηταν στα ορια εμφυλιου. Η αντισταση που προεβαλλαν κατα του Βριγγα ο λαος ειχε πλεον εξελιχθει σε λαικη εξεγερση εναντιον του την οποια υποστηριζε και η Συγκλητος πλεον. Ο Βασιλειος κατάφερε να καταλάβει το Λιμανι του Νεωρείου και να ελεγξει τον Αυτοκρατορικο Στόλο τον οποιο έστειλε αμέσως απέναντι να φέρει τον Νικηφόρο. Ο Βριγγας κατάλαβε οτι εχασε το παιχνιδι και ακομα χειρότερα οταν ειδε οτι ακομα και οι σωματοφυλακες του τον εγκατέλειψαν, εγκατέλειψε και αυτος το Παλάτι αφηνοντας τους μικρους Αυτοκράτορες μονους τους και κατέφυγε στην Αγια Σοφια ζητώντας ασυλο.
Στις 12 Αυγουστου εφτασε με στρατιώτες ο Λέοντας Φωκάς ο οποιος ανελαβε να αποκαταστησει την τάξη στην Πολη ενω ο Βάρδας Φωκάς εγκαταστάθηκε στο Παλάτι ως νεος Αντιβασιλέας μεχρι την αφιξη του Νικηφόρου καθως και την προστασια του Βασιλειου και του Κωνσταντινου μεχρι να ερθει η μητέρα τους Θεοφανώ απο την εξορια.
Στις 14 Αυγουστου εφτασε ο Νικηφόρος στην Μονη Αβραμιτών εξω απο την Κωνσταντινουπολη και εκει την επομενη μέρα το πρωι αφου εβγαλε την στρατιωτικη στολη του φόρεσε την πορφυρα του Αυτοκράτορα και στις 9 το πρωι μπηκε στην Κωνσταντινουπολη απο την Χρυση Πυλη πανω σε λευκό άλογο υπο τις επευφημιες του λαου και εγκαταστάθηκε στο Παλάτι. Την επομενη μερα στέφηκε και επίσημα Αυτοκράτορας απο τον Πατριάρχη Πολυευκτο στον Αμβωνα της Αγιας Σοφιας σε ηλικια 51 ετών.
O Nικηφόρος Β' ηταν σκουρόδερμος με πυκνά μαυρα μαλλια. Ειχε μαυρα ματια τα οποια καλυπταν πυκνα φρυδια. Η μυτη του ηταν ελαφρώς γαμψη και ειχε μια μετρια γενειαδα η οποια ειχε αρχισει να γκριζάρει στα πλαγια. Ηταν σχετικα κοντος με ελαφρια καμπουρα αλλα γεροδεμένος με μεγάλο στηθος και ωμους.
Μετα την στέψη του επεστρεψε εν πομπη στο Παλάτι και αφου κάθισε στο θρόνο έστειλε τον Συγκελλο Αντώνιο Στουδίτη να ξαναπάει την Θεοφανώ στη Μονη Πετριου και εξόρισε τον Ιωσήφ Βρίγγα στην Παφλαγονια και μετα λιγο αργότερα τον εκλεισε στη Μονη Ασηκριτη στις Πυλες της Βιθυνίας οπου και πεθανε 2 χρόνια μετα. Την ιδια μέρα προηγαγε τον πατέρα του Βάρδα σε Καίσαρα και τον αδελφο του Λεοντα σε Κουροπαλάτη.
Παρολο που εξορισε την Θεοφανω για δευτερη φορά, στις 20 Σεπτεμβρίου πειστηκε να την παντρευτει ετσι ωστε να αποκτησει μια καποια νομιμοτητα και να μην φαίνεται τελειως ως σφετεριστης. Την ιδια μερα επίσης ξαναρχισε να τρωει κρέας το οποιο το ειχε κόψει απο τη μερα που πεθανε ο γιος του Βαρδας.
Ο γαμος επροκειτο να τελεστει στην Νεα Εκκλησια αλλα οχι χωρις εμπόδια. Ο Πατριαρχης Πολυευκτος αρχικα απαγορευσε το γάμο με το σκεπτικο οτι ο Νικηφόρος ειχε βαφτισει τα παιδια της Θεοφανους και ετσι δεν μπορουσε να την παντρευτει. Ο Πολυευκτος απαίτησε ειτε να εξοριστει ξανα η Θεοφανώ ειτε αν επιμένει να την παντρευτει να υπομεινει τον αφορισμο. Ο Νικηφόρος ουσιαστικά διαλεξε το δευτερο και ο Πολυευκτος συγκάλεσε Συνοδο για να ερευνηθει το ζήτημα. Οι Επίσκοποι συμφώνησαν οτι επροκειτο για κοσμικο νόμο που εκδόθηκε απο τον αιρετικό Αυτοκράτορα Κωνσταντινο Ε' και ηταν στην κριση του Πατριαρχη αν θα τηρηθει η οχι καθως δεν επροκειτο για Κανονα της Εκκλησιας. Ο Πολυευκτος ομως κωλυσιεργουσε και τοτε παρουσιαστηκε ο πατέρας του Νικηφόρου Βαρδας για να δώσει την λυση. Βεβαιωσε ενόρκως οτι αυτος ειχε βαφτίσει τα παιδια της Θεοφανους και οχι ο Νικηφόρος. Εν τουτοις ο Πρωθιερέας του Παλατιου Στυλιανός βεβαιωσε και αυτος ενόρκως πως δεν ειχε δει ουτε τον Βαρδα ουτε τον Νικηφόρο να βαφτιζουν τους μικρους πριγκιπες.
Ο Πολυευκτος μπερδευτηκε. Ηταν σιγουρος οτι ο Πρωθιερεας ειχε ψευδορκήσει για να καλυψει τον Νικηφόρο οπως προφανώς και ο Βαρδας αλλα δεν ειχε αποδειξεις. Τελικα απέσυρε τον αφορισμο κατα του Νικηφόρου και τέλεσε τον γάμο.
Την ανοιξη του 964 ο Νικηφόρος εστειλε τον Πατρίκο Μανουηλ Φωκα με στρατό στην Σικελία. Ο Μανουηλ ηταν ο νόθος γιος του θειου του Λέοντα που ειχε διατελέσει Δομέστικος των Σχολών και ειχε τυφλωθει απο τον Ρωμανο Α'. Η Σικελια ειχε καταληφθει εξ ολοκληρου απο την εποχη του Βασιλειου Α' και απο εκει οι Αραβες εκαναν επιδρομές μεχρι την Πελοπονησο. Ο Βασιλειος τοτε ειχε αναθέσει την αντιμετωπιση τους στον Στρατηγό Νικηφόρο Φωκά τον παππου του Αυτοκράτορα ο οποιος αποκατεστησε την Βυζαντινη εξουσια στην Σικελία. Αυτη η κατάσταση παρέμεινε μεχρι το θανατο του Λεοντα ΣΤ' οποτε οι Αραβες επανακατέλαβαν την Σικελία και την Κατω Ιταλια εκμεταλλευόμενοι την την Βουλγαρικη επιθεση.
Για να αποφυγουν ενα διμέτωπο αγωνα οι Βυζαντινοι αναγκάστηκαν να διαπραγματευτουν με τους Αραβες μεσω του Στρατηγου της Καλαβριας Ευσταθιου και πληρωναν ετησιο φόρο στους Αραβες 22000 χρυσα νομισματα. Αυτο ηταν κατι που δεν θα το ανεχόταν ο Νικηφόρος. Ετσι εστειλε τον Μανουηλ Φωκα και τον Πατρικιο Νικητα Αβαλαντη να ανακαταλαβουν την Σικελια με 4000 ανδρες. Κατέλαβαν την Μεσσήνη αλλα ηττηθηκαν στην Ρομέτα και υποχωρησαν στην Μεσσηνη για ανασυνταξη. Ο Πατρικιος Νικητας συναντησε τον Αραβικο Στόλο στα στενα της Μεσσηνης Ομως ο Βυζαντινος στρατός ηττήθηκε στην Ναυμαχια των Στενών καθως ο Αραβας Ναυαρχος χρησιμοποιησε δυτες που κρυφα κατέστρεψαν τα πηδάλια και τους σιφωνες Υγρου Πυρος του Βυζαντινου στολου. 10000 ναυτες επεσαν αιχμάλωτοι στα χερια των Αράβων μαζι με τον Πατρικιο Νικήτα στην κατοχη του οποιου βρηκαν ενα αρχαιο σπαθι το οποιο ειχε επιγραφή οτι ανηκε στον Προφητη Μωάμεθ καποτε.
Τον Ιουλιο του 964 ο Νικηφόρος εκστρατευσε στην Κιλικία με μεγάλο στρατο καθως και με Ιβηρες και Αρμένιους συμμάχους. Μαζι του πηρε την Θεοφανώ και τα παιδια της τους οποιους τους αφησε για ασφάλεια στο Καστρο Δρίζιον στην Νιγδη. Ο Νικηφόρος κατέλαβε γρήγορα την Αναζαρβο, τον Ροσο και τα Αδανα και αλλα καστρα μικρότερα. Σκοπευε να πολιορκησει την Μοψουεστια αλλα τον προλαβε ο χειμώνας και αναγκάστηκε να γυρίσει στην Καππαδοκια.
Την επομενη ανοιξη ο Νικηφόρος επέστρεψε στην Κιλικια και χωρισε το στρατό του σε 2 μερη. Στο ενα διόρισε τον αδελφό Λεοντα Στρατηγο και τον αφησε να πολιορκει την Ταρσό ενω στο δευτερο μπηκε επικεφαλης ο ιδιος και κινηθηκε εναντια στην Μοψουεστια την οποια πολιορκησε τοσο σφιχτα που συντομα επεσε λιμος και η μιση πολη δυτικα του Σάρου ποταμου επεσε στα χέρια του καθως οι Αραβες την εγκατέλειψαν περνωντας απεναντι στην αλλη μιση πολη καιγοντας τις γέφυρες πισω τους. Ο Νικηφόρος ομως πολιορκησε και την αλλη μιση πολη η οποια επεσε και αυτη σε λιγο.
Πισω στην Ταρσο ο Λεοντας δεν τα πηγαινε και τοσο καλα. Η Ταρσος κρατουσε αλλα του Λεοντα του τελειωναν τα εφοδια. Ετσι έστειλε ενα αποσπασμα υπο τον Στρατηγο Μοναστηριωτη να λεηλατησει τη γυρω περιοχη για προμηθειες αλλα αυτος ξεχασε να βαλει σκοπιες οσο μαζευε προμηθειες και μια ξαφνικη εξοδος απο την Ταρσο τον επιασε στον υπνο και τους εξοντωσε με τον Μοναστηριωτη να πεφτει και αυτος στην μαχη.
Εν τουτοις ομως οταν η Ταρσος εμαθε την πτώση της Μοψουεστίας εστειλαν πρεσβεις στον Λεοντα και του ζητησαν να τους χαρισει τη ζωη αν του παραδόσουν την πολη. Ο Λεοντας δεχτηκε αλλα εβαλε οριο στο τι μπορει να παρει κανεις μαζι του. Οτι παραπανω ειχε θα εμενε πισω. Ετσι κατέλαβε την Ταρσο με οσα πλουτη ειχαν αφησει πισω οι κατοικοι της. 3 μερες μετα την παράδοση της Ταρσου εμφανιστηκε στόλος με ενισχυσεις και εφοδια απο την Αιγυπτο. Ειδαν τις Βυζαντινες σημαιες πανω στα τειχη και εκαναν αμεσως αναστροφη. Τους ειδε ομως και ο Βυζαντινος στόλος που τους πηρε στο κυνηγι. Αρκετα πλοια βουλιαξαν απο Υγρο Πυρ και οσοι γλιτωσαν επεσαν σε καταιγίδα και τσακιστηκαν στα βράχια.
Τον Οκτώβριο του 965 ο Νικηφόρος επεστρεψε στην Κωνσταντινουπολη εχοντας φέρει μαζι του τις πυλες της Ταρσου και της Μοψουεστίας που ειχε ξηλωσει απο τους μεντεσεδες και πανω τους ειχε στοιβάξει ολα τα λαφυρα που πηρε απο εκει και φυσικα ανταμειψε πλουσια τον στρατο δινοντας τοου πολυ μεγαλυτερο donativum απο οτι οι προκατοχοι του.
To επομενο ετος διόρισε Πατρίκο τον Καλοκυρη και τον εστειλε στην Χερσώνα με 15 Κεντηναρια χρυσου για να μαζεψει στρατο και να την κατακτησει.
Στο μεταξυ ο Φωκάς σκεφτηκε ενα καινουριο θέαμα για τον Ιππόδρομο και αποφασισε να κανει εκπληξη στους υπηκοους του. Ετσι μια μερα ανεβηκε στο Κάθισμα του Ιπποδρόμου και ξαφνικα πριν αρχισουν οι Ιπποδρομιες εδωσε εντολη στους στρατιωτες να κατέβουν στην αρένα να χωριστουν σε 2 ομάδες και να κανουν ψευτικη μάχη ως γυμνασια για αυτους και ως θεαμα για τον λαο. Ουσιαστικα θελησε να μιμηθει αυτο που εκανε ο Ιουστινιανος 4 αιωνες πριν. Μονο που ξεχασε μια λεπτομέρεια. Ο Ιουστινιανος ειχε προειδοποιησει απο πριν το λαο για το θεαμα. Ο Νικηφορος επεμενε να τους το φυλαει για εκπληξη.
Ο λαος ομως που δεν ηξερε τιποτα για το σκηνικο αυτο πανικοβληθηκε και νομιζοντας οτι ξέσπασε πραξικοπημα αρχισε να τρεχει πανω κατω και επικράτησε χαος στον Ιππόδρομο. Πολλοι ποδοπατηθηκαν και αλλοι επεφταν απο υψος για να γλιτώσουν και σκοτώνονταν. Απο αυτο αρχισε να γινεται αντιδημοφιλής ο Νικηφόρος και πολλοι που πριν τον αγαπουσαν τωρα αρχισαν να τον μισουν.
Επισης ο λαος αρχισε να αντιπαθει και τον αδελφο του Νικηφόρου τον Λεοντα καθως απο ασκητικος στρατιωτικος ειχε πλεον μεταβληθει σε απληστο και φιλαργυρο. Αγοραζε σιτάρι για πενταροδεκάρες και το πουλουσε στο λαο πανακριβα και ηταν και σαπιο. Γρηγορα κυκλοφορησε η φημη οτι ο Λεοντας με τον Νικηφόρο απομυζουσαν χρηματα απο το Δημοσιο Ταμειο και τα μετέφεραν σε προσωπικους λογαριασμους και σε αυτο συνέβαλλε η αγρια φορολογια που επεβαλλε ο Νικηφόρος βαζοντας φορους, τελη και δασμους σχεδον στα παντα με το προσχημα οτι επρεπε να χρηματοδοτησει τις εκστρατειες του πραγμα που επετεινε το μισος τους.
Εκεινη την περιοδο ενας ασκητης προφητευσε στον Νικηφόρο οτι θα πεθάνει μεσα στο Παλάτι απο βιαιο θανατο και ο Νικηφόρος εχτισε ενα τειχος το οποιο περιεκλεισε το Παλατι απο τον Βουκολέοντα μεχρι τον Κεράτιο αποκοπτωντας τελειως το Μεγαλο Παλατι απο την υπολοιπη πολη για να ειναι ασφαλης.
Την ημερα της Αναληψεως του 967 ο Νικηφόρος πηγε εν πομπη στην Εκκλησια της Παναγίας των Πηγών και εκει απο ασημαντη αφορμη ξέσπασε καυγάς μεταξυ Ελληνων ναυτών του Στολου και Αρμενιων στρατιωτων του Φωκα και τραυματιστηκαν πολλοι. Το απογευμα που ο Αυτοκρατορας επεστρεφε ξανα στο Παλατι με πομπη οι Ελληνες ναυτες που ειχαν φαει ξυλο απο τους Αρμενιους το πρωι αρχισαν να τον βρίζουν και να τον απειλουν.
Καποια στιγμη μια γυναικα με την κορη της τρελάθηκαν στη θεα του Φωκά (ειχαν χασει δικα τους προσωπα στον χαμο που εγινε στον Ιππόδρομο με την ψευτικη μαχη) και αρχισαν να τον λιθοβολουν απο την ταρατσα του σπιτιου τους και το ιδιο εκαναν και οι ναυτες. Ο Νικηφορος παρέμεινε ψυχραιμος και συνέχισε την πομπη σαν να μην συμβαινει τιποτα και γυρισε στο Παλάτι. Την επομενη μέρα η γυναικα και η κορη της συνεληφθησαν απο τον Πραιτωρα με την κατηγορία της στάσης κατα του Αυτοκράτορα καταδικαστηκαν σε θανατο και καηκαν στην πυρά στην συνοικια Ονωράτου. Ο Αυτοκράτορας ζητησε να μην τιμωρηθει κανεις αλλος καθως απέδωσε την πραξη τους σε μεθυσι και οχι συνειδητη ανταρσία.
Στις 21 Ιουνιου 967 μερα Παρασκευη μια βιαιη καταιγίδα ξεσπασε στην Κωνσταντινουπολη το μεσημερι πιο ισχυρη απο καθε φορα και κρατησε μεχρι τις 3 το μεσημέρι. Η βροχη ηταν τοσο ισχυρη που παρότι ηταν νερο και οχι χαλάζι χτυπαγε τον κόσμο σαν χαλάζι. Πλημμυρισαν τα παντα, οι υπονομοι εσπασαν καθως δεν μπορουσαν να κρατησουν το νερο το οποιο εφτασε σε υψος 1.5 μετρου σε πολλες περιοχές. Ο κοσμος τρομοκρατηθηκε και νομιζε οτι γινεται παλι ο Κατακλυσμος του Νωε αλλα στις 3 η ωρα ξεδιαλυναν τα συννεφα και ενα ουρανιο τόξο εκανε την εμφανιση του ανακουφιζοντας τον κοσμο που θεωρησε οτι τελειωσε το κακο. Το νερο της βροχής ηταν ζεστό και ανακατεμένο με στάχτες.
Στις 11 Σεπτεμβριου 967 ενας ισχυρότατος σεισμος συγκλονισε την Κωνσταντινουπολη προκαλώντας πολλες ζημιες ενω η Κλαυδιοπολις 90 χλμ νοτιοανατολικα της Κωνσταντινουπολης που ηταν το επικεντρο του σεισμου ισοπεδώθηκε πληρως και δεν εμεινε σχεδον ιχνος της πολης.
Την ιδια περίοδο ο Νικηφόρος εκανε νεα εκστρατεια αυτη τη φορά εναντιον της Αντιοχειας την οποια και πολιορκησε. Η Αντιοχεια ειχε πολλες προμηθειες και μπορουσε να αντέξει μακροχρόνια πολιορκια και οι Στρατηγοι του προτειναν να την βομβαρδίσουν ανηλεως. Ο Νικηφόρος ομως αρνηθηκε καθως δεν ηθελε να την καταστρέψει ετσι απλα τους απεκλεισε και τους εκανε ψυχολογικο πολεμο δειχνοντας τους καθε μερα το στρατό του να κανει γυμνάσια και τις πολεμικες μηχανες του να κανουν παρελαση.
Αφου αφησε στρατο να πολιορκει την Αντιοχεια κινηθηκε προς την Εδεσσα την οποια κατέλαβε και εκει επισκεφτηκε την Εκκλησια των Αγιων Ομολογητων εναν απο τους παλαιοτερους ναους σε συνεχη λειτουργια μιας και ειχε χτιστει απο τον Επίσκοπο Αβρααμ το 345 μ.Χ. και επετρεψε στο στρατο του να ξεκουραστει εκει.
Απο εκει πηγε στην Ιεράπολη οπου εκει βρηκε το Αγιο Κεράμιον. Αυτο ηταν ενα κεραμιδι το οποιο ειχαν χρησιμοποιησει αιωνες πριν για να κρυψουν το Αγιο Μανδηλιον απο τους Πέρσες και τους Αραβες (το Αγιο Μανδηλιον το ειχε φέρει στην Κωνσταντινουπολη απο την Εδεσσα ο Ρωμανος Α') και λογω της συνεχους επαφης του Μανδηλιου με το κεραμιδι η μορφη του Χριστου απο το Μανδηλιο αποτυπώθηκε και στο κεραμιδι.
Φευγοντας απο εκει το πηρε μαζι του και αφου το εκανε κορνιζα απο χρυσο και πολυτιμους λιθους το εβαλε στην κρεβατοκαμαρα του. Μετα το δώρησε στην Εκκλησια της Θεοτόκου εν τω Φάρω.
Πισω στην εκστρατεια αφου εφυγε απο την Ιεράπολη περασε το ορος του Λιβανου προσπερασε την Τριπολη καθως ηταν πολυ καλα οχυρωμένη και θα εχανε χρόνο καθως δεν ειχε φτάσει ακομακαι ο στόλος και πολιορκησε το φρουριο Αρκα για το οποιο υπηρχαν φημες οτι εκρυβε μεγάλο θησαυρό. Αφου εκανε σκονη τα τειχη με πολεμικες μηχανές την λεηλατησε για 9 μερες και πηρε αμυθητα πλουτη απο εκει.
Στις 22 Δεκεμβριου 968 οσο ο Φωκάς ηταν στην Συρια ακομα μια ολικη εκλειψη ηλιου συνεβη στις 11:15 το πρωι. Η μερα εγινε νυχτα και βγηκαν τα αστερια στον ουρανό. Ο ηλιακος δισκος εγινε μαυρος εντελως εκτος απο ενα πολυ λεπτο στεφάνι γυρω του. Μετα απο λιγο ξαναφανηκε ο ηλιος κανονικα αλλα ο κοσμος και ο στρατός ειχε τρομοκρατηθει και ματαια προσπαθησαν οι αστρονομοι να τους πεισουν οτι ηταν απλα η Σεληνη που περασε μπροστα απο τον Ηλιο. Οι περισσότεροι το ερμηνευσαν ως κακο οιωνό για τον Αυτοκράτορα
Αφου επεστρεψε στην Αντιοχεια ενωθηκε με τον υπολοιπο στρατό και συνεχισε την πολιορκια της πολης και καλεσε τους αξιωματικους του και τους ειπε:
"Συστρατιωτες μου. Οπως ξερετε με τη βοηθεια του Θεου και της πολεμικης σας εμπειρίας και γενναιοτητας καταλαβαμε πολλα φρουρια κοντρα σε καθε προσδοκια. Σας εκφραζω τα ειλικρινη μου συγχαρητηρια και ευνγνωμοσυνη γιατι με δεχτηκατε σαν αρχηγο σας και δεν διαμαρτυρηθηκατε για τα αχαρα παρεργα του πολέμου αλλα πολεμησατε με δυναμη και κανενα καστρο δεν αντιστάθηκε στην ανδρεια σας. Ολα επεσαν μπροστα σας. Ξερω την επιθυμια σας να καταστρεψε την πολη με φωτια αλλα προσωπικα δεν θελω να γινει αυτο. Αυτη ειναι η τρίτη πολη της Αυτοκρατορίας μετα την Κωνσταντινουπολη και την Θεσσαλονικη. Δεν θελω να καταστραφουν ουτε τα τειχη της, βλεπετε ποσο μεγάλα ειναι, ουτε τα υπεροχα κτιρια της. Δεν ειναι σαν τα μικρα καστρα που συναντησαμε. Για μενα ειναι αδιανοητο να λεηλατηθει αυτη η πολη. Ενας καλος Στρατηγός λεηλατει τα εδάφη του εχθρου αλλα ενας βλακωδώς ηλιθιος μονο θα λεηλατουσε εδάφη που ειναι δικαιωματικα δικα του. Η συμβουλη μου ειναι να οχυρώσουμε τον απεναντι λόφο και να αφησουμε μια ιλη ιππικου και μια κοορτη στρατου η οποια με καθημερινες επιθέσεις και λεηλασια μονο της υπαιδθρου θα φέρει την Αντιοχεια στα γονατα της και θα αναγκαστει να μας παραδοθει.
Ο Αυτοκράτορας τοτε πηρε μια πετρα στην πλατη και πρωτος ανεβηκε στον λόφο βαζοντας τον πρωτο λιθο για την ανεγερση του φρουριου και καλεσε τον στρατό να κανει το ιδιο. Ο στρατος το εκανε με πολυ ζηλο και το φρουριο χτιστηκε σε 3 μερες. Αφησε πισω 1000 στρατιωτες και 500 ιππεις, το γεμισε με προμηθειες, εδωσε εντολες για καθημερινες επιθέσεις στην Αντιοχεια και να σφάξουν οποιον επιχειρησει να μπει η να βγει απο την πολη και επεστρεψε στην Κωνσταντινουπολη οπου εφτασε στα τελη Ιανουαριου του 969
Συνεχίζεται...
- δεν ήταν πραγματικός χριστιανός . Αλλιώς θα δεχόταν την ποινή. Το ζούδι... 
Λέων ο Διάκονος : τὴν δὲ τοῦ Ῥωμανοῦ ὁμευνέτιν, ἀριπρεπῆ ταῖς ὥραις καὶ αὐτόχρημα τυγχάνουσαν