Τι να καταλάβεις ; Το βιολί σου μια ζωή και να σου λένε ολοι ναί οτι κοτσάνα και να πετάς μην ανεβάσεις πιεση και κρατήσεις την αναπνοή σουΣουβλίτσα έγραψε: 19 Αύγ 2018, 23:29 Έχεις τρομερή επιθετικότητα η οποία δεν μπορεί να δικαιολογηθεί αλλιώς. Παρά μόνο οτι έχω δίκιο σε αυτά που λέω. Πραγματικά, δεν σε καταλαβαίνω.
Για ηρέμησε λίγο, και ξαναδιάβασε τί γράφω.
- ως ευαίσθητο πλάσμα -γυναίκα - που θέλει ειδική μεταχείριση .
Kοίτα, το γεγονός ότι φέρεται μαλακισμένα στα παιδιά, κράτα μια πισινή μην είναι παροδικό, διότι αυτή τη στιγμή κι τύπος, φέρεται σαν βιασμένο κανίς. Δεν είναι απίθανο να συνέλθει και να σοβαρευτεί (αναφορικά πάντα με τα παιδιά του).
Η φράση στον τίτλο είναι πλεονασμός. Όλες (ΟΛΕΣ) οι σχέσεις μεταξύ δύο ανθρώπων είναι πάντοτε και ανεξαιρέτως σχέσεις εξάρτησης.Γαληνός έγραψε: 19 Αύγ 2018, 23:03 και κάτι ακόμα, έγραψα για εξάρτηση
γιατί νομίζω αυτό το λάθος έκανε με τον 1ο σύζυγο, όταν παντρεύτηκε αυτό ήθελε και του το καλλιεργούσε (και οι δύο κέρδιζαν)
όταν όμως χειραφετήθηκε, που βρήκε δουλειά την έκανε
πρώτα ήρθε η αυτονομία της και μετά ο έρωτας
τώρα, όμως που είναι στριμωγμένη οικονομικά, φοβάμαι μήπως κάνει το ίδιο με τον δεύτερο
δηλαδή υπακούσει σε όλα τα θέλω του, γιατί δεν μπορεί αλλιώς
και όχι μόνο αυτό, αυτός θέλει δική του οικογένεια και ένα τρίτο παιδί δεν είναι λύση
τα δύο παιδιά πίσω πρέπει να δεχτούν δύο νέα άτομα στην οικογένεια, τρίτο παιδί (αν έρθει) και τον σύντροφο της
ενώ πρέπει να διαχειριστούν την απουσία του πατέρα
αυτό φοβάμαι περισσότερο. Κι ακόμη, τα παιδιά έχουν πολλές, μα πάρα πολλές ηθικές και υλικές ανάγκες ακόμα
Οποιος - οποια δεν θέλει να είναι οικονομικά εξαρτημένος φροντίζει να εργάζεται και να αποταμιεύει - επενδύει .
Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ότι έχεις 10 ώρες τη μέρα λιγότερες ελεύθερες να σκέφτεσαι παπαριές. Η εργασία δεν προσφέρει μόνο οικονομική ανεξαρτησία.
Σωστό.Cecily Anne έγραψε: 20 Αύγ 2018, 00:10Δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ότι έχεις 10 ώρες τη μέρα λιγότερες ελεύθερες να σκέφτεσαι παπαριές. Η εργασία δεν προσφέρει μόνο οικονομική ανεξαρτησία.
μακάρι να είναι έτσι, αλλά δεν το πιστεύωCecily Anne έγραψε: 19 Αύγ 2018, 23:46Kοίτα, το γεγονός ότι φέρεται μαλακισμένα στα παιδιά, κράτα μια πισινή μην είναι παροδικό, διότι αυτή τη στιγμή κι τύπος, φέρεται σαν βιασμένο κανίς. Δεν είναι απίθανο να συνέλθει και να σοβαρευτεί (αναφορικά πάντα με τα παιδιά του).
Επίσης, αντί να τον κατηγορείτε, προτιμότερο είναι να τον εκλογικεύσετε. Μην ξεχνάς ότι και αυτός, βλέποντας να παίρνετε όλοι το μέρος της, ενώ αυτός είναι ο απατημένος της φάσης, βρίσκει πάτημα και σας απομακρύνει όλους, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει λογική ψυχή γύρω του να τον εκλογικεύσει.
Μπορεί να είναι κάποιος μαλάκας, αλλά ο δεσμός με τα παιδιά είναι μεγαλύτερος από τη μαλακία του.
Τίποτα δεν πάει χαμένο σ'αυτή τη ζωή. Σου έμειναν(ίσως) κάποιες καλές αναμνήσεις μα και σίγουρα ένα πολύ καλό (αν και ακριβό) μάθημα.GreekGuy έγραψε: 26 Δεκ 2022, 15:03 Όταν χωρίζεις ενώ έχεις πραγματικά αγαπήσει τον άλλον, κολλάς για ένα διάστημα. Αυτό που λένε πολλοί και πολλές "άμα αγαπάς κάτι άστο να φύγει, άμα γυρίσει είναι δικό σου, άμα όχι, δεν ήταν ποτέ" είναι εύκολο να το δώσεις σαν συμβουλή σε κάποιον που χώρισε πρόσφατα, με κύριο σκοπό να μην τον παίρνει από κάτω τόσο πολύ, όπως και το "υπάρχουν και άλλες πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια".
Όμως, όταν εσύ χωρίσεις, δε το βλέπεις καθόλου έτσι. Περνάς από εκείνα τα 5 στάδια της αποδοχής, τα νέυρα, την κατάθλιψη, την διαπραγμάτευση, κτλπ, και μετά λες "τελικά δίκιο είχε ο φίλος μου που μου το συμβούλευσε αυτό".
Το "τι είναι σωστό" και το "τι μπορείς να κάνεις" πολλές φορές διαφέρουν. Εγώ π.χ είμαι της άποψης οτί άμα 2 άτομα μαλώνουν συνέχεια, είναι καλύτερο να χωρίσουν και να βρει ο καθένας έναν άλλον άνθρωπο που να ταιριάζουν περισσότερο, όμως όταν χώρισα μετά από σχέση 1,5 χρόνου για περίπου αυτόν τον λόγο, μου κακοφάνηκε πάρα πολύ και για 7-8 μήνες είχα "κολλήσει" στην ιδέα του ίσως τελικά γυρίσει πίσω, ίσως θελήσει να ξαναπροσπαθήσει να είμαστε ξανά μαζί. 7-8 μήνες χαμένοι από τη ζωή μου αφού όσο καιρό εγώ την περίμενα και ήλπιζα, αυτή ήταν ήδη σε άλλου την αγκαλιά...
aLiCat έγραψε: 26 Δεκ 2022, 15:08Τίποτα δεν πάει χαμένο σ'αυτή τη ζωή. Σου έμειναν(ίσως) κάποιες καλές αναμνήσεις μα και σίγουρα ένα πολύ καλό (αν και ακριβό) μάθημα.GreekGuy έγραψε: 26 Δεκ 2022, 15:03 Όταν χωρίζεις ενώ έχεις πραγματικά αγαπήσει τον άλλον, κολλάς για ένα διάστημα. Αυτό που λένε πολλοί και πολλές "άμα αγαπάς κάτι άστο να φύγει, άμα γυρίσει είναι δικό σου, άμα όχι, δεν ήταν ποτέ" είναι εύκολο να το δώσεις σαν συμβουλή σε κάποιον που χώρισε πρόσφατα, με κύριο σκοπό να μην τον παίρνει από κάτω τόσο πολύ, όπως και το "υπάρχουν και άλλες πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια".
Όμως, όταν εσύ χωρίσεις, δε το βλέπεις καθόλου έτσι. Περνάς από εκείνα τα 5 στάδια της αποδοχής, τα νέυρα, την κατάθλιψη, την διαπραγμάτευση, κτλπ, και μετά λες "τελικά δίκιο είχε ο φίλος μου που μου το συμβούλευσε αυτό".
Το "τι είναι σωστό" και το "τι μπορείς να κάνεις" πολλές φορές διαφέρουν. Εγώ π.χ είμαι της άποψης οτί άμα 2 άτομα μαλώνουν συνέχεια, είναι καλύτερο να χωρίσουν και να βρει ο καθένας έναν άλλον άνθρωπο που να ταιριάζουν περισσότερο, όμως όταν χώρισα μετά από σχέση 1,5 χρόνου για περίπου αυτόν τον λόγο, μου κακοφάνηκε πάρα πολύ και για 7-8 μήνες είχα "κολλήσει" στην ιδέα του ίσως τελικά γυρίσει πίσω, ίσως θελήσει να ξαναπροσπαθήσει να είμαστε ξανά μαζί. 7-8 μήνες χαμένοι από τη ζωή μου αφού όσο καιρό εγώ την περίμενα και ήλπιζα, αυτή ήταν ήδη σε άλλου την αγκαλιά...
