Υποθέσεις εγκλημάτων και περιστατικά ποινικής φύσης (σοβαρά), όπως δολοφονίες, απαγωγές, υπεξαιρέσεις, ληστείες κ.ά., στην ελληνική κοινωνία.
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Προσοχή: Σύμφωνα με το νόμο απαγορεύεται η δημοσιοποίηση ονομαστικά η φωτογραφικά ποινικών καταδικών οποιουδήποτε βαθμού & αιτιολογίας καθώς εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του ατόμου. Τυχόν δημοσιοποίηση τέτοιων δεδομένων ενδέχεται να επιφέρει ποινικές κυρώσεις στο συντάκτη. Επιτρέπεται μόνο αν έχει δοθεί εισαγγελική εντολή και μόνο για το χρονικό διάστημα που αυτή ισχύει. Οφείλετε σε κάθε περίπτωση να ζητήσετε με αναφορά τη διαγραφή της ανάρτησης πριν παρέλθει το χρονικό διάστημα της νόμιμης δημοσιοποίησης. Η διαχείριση αποποιείται κάθε ευθύνη για τυχόν ποινικές ευθύνες αν παραβιάσετε τα παραπάνω.
έργο_μακέτο έγραψε: 06 Νοέμ 2021, 17:22
Εσύ μπορεί να αντιλαμβάνεσαι τη δικαιοσύνη σαν μια παρτίδα σκάκι. Εμένα με ενδιαφέρει να δω το "παιχνίδι" όχι σαν παίκτης αλλά σαν εξωτερικός παρατηρητής, Να δω τι επιπτώσεις έχει στη γενική ευημερία της κοινωνίας ο τρόπος με τον οποίο νομοθετείται και εκδικάζεται το δίκαιο.
Ναι, αλλά εκτός από παρατηρητής είσαι και φαινόμενο.
Όπως όλοι μας άλλωστε.
Και από φαινόμενα που την έχουν δει παρατηρητές, άλλο τίποτα.
Σε κάθε περίπτωση, ρίξε μια ματιά και στον Καστοριάδη.
Πριν και επάνω απ’ το μονοπώλιο της νομίμου βίας υπάρχει το μονοπώλιο του νομίμου λόγου. Και το μονοπώλιο του νομίμου λόγου το ίδιο δεσπόζεται κι αυτό από το μονοπώλιο της νόμιμης σημασίας.
Ο Κύριος των σημασιών έχει τον θρόνο του πιο ψηλά από τον Κύριο της βίας.
Τα λέει όλα σε δυο γραμμές.
Οπότε, το ζητούμενο είναι να διακρίνεις το ποιος είναι ο βασιλιάς, ποια η βασίλισσα και ποια τα υπόλοιπα πιόνια, στη χ χρονική στιγμή. Και να παίξεις αναλόγως. Νομίμως πάντα, έτσι;
Δεν το πολυκατάλαβα αυτό που παρέθεσες. Για την ακρίβεια δεν κατάλαβα για ποιό λόγο το παρέθεσες. Είσαι αινιγματικός γενικά.
Τέλος πάντων, η προσέγγιση του σκακιού θα μπορούσε να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Μοιάζει περισσότερο σαν σύγκρουση από ομάδες συμφερόντων και όχι σαν να επιβάλεται το καθολικό, άχρονο, άτοπο, και αυθύπαρκτο rule of law που λένε και οι αμερικάνοι.
Στο αμερικάνικο καθολικό, άχρονο, άτοπο, και αυθύπαρκτο rule of law, πέφτουν ισόβια (κανονικά και όχι σημειολογικά) ακόμη και σε ευάλωτα ανήλικα, καλό μου.
Ναι, αλλά εκτός από παρατηρητής είσαι και φαινόμενο.
Όπως όλοι μας άλλωστε.
Και από φαινόμενα που την έχουν δει παρατηρητές, άλλο τίποτα.
Σε κάθε περίπτωση, ρίξε μια ματιά και στον Καστοριάδη.
Τα λέει όλα σε δυο γραμμές.
Οπότε, το ζητούμενο είναι να διακρίνεις το ποιος είναι ο βασιλιάς, ποια η βασίλισσα και ποια τα υπόλοιπα πιόνια, στη χ χρονική στιγμή. Και να παίξεις αναλόγως. Νομίμως πάντα, έτσι;
Δεν το πολυκατάλαβα αυτό που παρέθεσες. Για την ακρίβεια δεν κατάλαβα για ποιό λόγο το παρέθεσες. Είσαι αινιγματικός γενικά.
Τέλος πάντων, η προσέγγιση του σκακιού θα μπορούσε να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Μοιάζει περισσότερο σαν σύγκρουση από ομάδες συμφερόντων και όχι σαν να επιβάλεται το καθολικό, άχρονο, άτοπο, και αυθύπαρκτο rule of law που λένε και οι αμερικάνοι.
Στο αμερικάνικο καθολικό, άχρονο, άτοπο, και αυθύπαρκτο rule of law, πέφτουν ισόβια (κανονικά και όχι σημειολογικά) ακόμη και σε ευάλωτα ανήλικα, καλό μου.
Μήπως θα έπρεπε να το ξανασκεφτείς;
Δεν το εννοούσα αυτό κάθε αυτό.
Εννοούσα την σημασία την οποία ενσαρκώνει στο κοινωνικό φαντασιακό ( καστοριαδικά μιλώντας ) ο νόμος-θεσμός που εφαρμόζεται πάντα, παντού, και σε όλους ανεξαρτήτως από την ισχύ των ανθρώπων που εμπλέκονται στην εκάστοτε περίσταση. Ας μην είναι ο αμερικάνικος νόμος, ας είναι ακόμα και ο ελληνικός.
- Have you been to Samos ?
- Yes, I was one of the first.
- No, you have not been to Samos!
- Yes I have!
- Look, you are not here today to insult me.
έργο_μακέτο έγραψε: 06 Νοέμ 2021, 18:08
Δεν το πολυκατάλαβα αυτό που παρέθεσες. Για την ακρίβεια δεν κατάλαβα για ποιό λόγο το παρέθεσες. Είσαι αινιγματικός γενικά.
Τέλος πάντων, η προσέγγιση του σκακιού θα μπορούσε να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Μοιάζει περισσότερο σαν σύγκρουση από ομάδες συμφερόντων και όχι σαν να επιβάλεται το καθολικό, άχρονο, άτοπο, και αυθύπαρκτο rule of law που λένε και οι αμερικάνοι.
Στο αμερικάνικο καθολικό, άχρονο, άτοπο, και αυθύπαρκτο rule of law, πέφτουν ισόβια (κανονικά και όχι σημειολογικά) ακόμη και σε ευάλωτα ανήλικα, καλό μου.
Μήπως θα έπρεπε να το ξανασκεφτείς;
Δεν το εννοούσα αυτό κάθε αυτό.
Εννοούσα την σημασία την οποία ενσαρκώνει στο κοινωνικό φαντασιακό ( καστοριαδικά μιλώντας ) ο νόμος-θεσμός που εφαρμόζεται πάντα, παντού, και σε όλους ανεξαρτήτως από την ισχύ των ανθρώπων που εμπλέκονται στην εκάστοτε περίσταση. Ας μην είναι ο αμερικάνικος νόμος, ας είναι ακόμα και ο ελληνικός.
Ναι, αλλά ο φόνος ή ο τραυματισμός κάποιου που δέχεται απρόκλητη επίθεση, δεν είναι κάτι φαντασιακό.
Φαντασιόπληκτοι είναι όλοι όσοι θεωρούν ότι μπορούν να πείσουν ότι μετράει πάντα περισσότερο η ζωή του θύτη από τη ζωή του θύματος.
Στο αμερικάνικο καθολικό, άχρονο, άτοπο, και αυθύπαρκτο rule of law, πέφτουν ισόβια (κανονικά και όχι σημειολογικά) ακόμη και σε ευάλωτα ανήλικα, καλό μου.
Μήπως θα έπρεπε να το ξανασκεφτείς;
Δεν το εννοούσα αυτό κάθε αυτό.
Εννοούσα την σημασία την οποία ενσαρκώνει στο κοινωνικό φαντασιακό ( καστοριαδικά μιλώντας ) ο νόμος-θεσμός που εφαρμόζεται πάντα, παντού, και σε όλους ανεξαρτήτως από την ισχύ των ανθρώπων που εμπλέκονται στην εκάστοτε περίσταση. Ας μην είναι ο αμερικάνικος νόμος, ας είναι ακόμα και ο ελληνικός.
Ναι, αλλά ο φόνος ή ο τραυματισμός κάποιου που δέχεται απρόκλητη επίθεση, δεν είναι κάτι φαντασιακό.
Φαντασιόπληκτοι είναι όλοι όσοι θεωρούν ότι μπορούν να πείσουν ότι μετράει πάντα περισσότερο η ζωή του θύτη από τη ζωή του θύματος.
Μιλάω για το φαντασιακό για το οποίο κάνει λόγο ο Καστοριάδης. Όχι για να περιγράψω πραγματικά γεγονότα ως φανταστικά.
- Have you been to Samos ?
- Yes, I was one of the first.
- No, you have not been to Samos!
- Yes I have!
- Look, you are not here today to insult me.
έργο_μακέτο έγραψε: 06 Νοέμ 2021, 18:18
Δεν το εννοούσα αυτό κάθε αυτό.
Εννοούσα την σημασία την οποία ενσαρκώνει στο κοινωνικό φαντασιακό ( καστοριαδικά μιλώντας ) ο νόμος-θεσμός που εφαρμόζεται πάντα, παντού, και σε όλους ανεξαρτήτως από την ισχύ των ανθρώπων που εμπλέκονται στην εκάστοτε περίσταση. Ας μην είναι ο αμερικάνικος νόμος, ας είναι ακόμα και ο ελληνικός.
Ναι, αλλά ο φόνος ή ο τραυματισμός κάποιου που δέχεται απρόκλητη επίθεση, δεν είναι κάτι φαντασιακό.
Φαντασιόπληκτοι είναι όλοι όσοι θεωρούν ότι μπορούν να πείσουν ότι μετράει πάντα περισσότερο η ζωή του θύτη από τη ζωή του θύματος.
Μιλάω για το φαντασιακό για το οποίο κάνει λόγο ο Καστοριάδης. Όχι για να περιγράψω πραγματικά γεγονότα ως φανταστικά.
Ναι, αλλά ο φόνος ή ο τραυματισμός κάποιου που δέχεται απρόκλητη επίθεση, δεν είναι κάτι φαντασιακό.
Φαντασιόπληκτοι είναι όλοι όσοι θεωρούν ότι μπορούν να πείσουν ότι μετράει πάντα περισσότερο η ζωή του θύτη από τη ζωή του θύματος.
Μιλάω για το φαντασιακό για το οποίο κάνει λόγο ο Καστοριάδης. Όχι για να περιγράψω πραγματικά γεγονότα ως φανταστικά.
Ε, τότε γράψε και για το μπολντ.
Δεν αντιλαμβάνομαι τη σχέση θύτη-θύματος σαν ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Προφανώς, προτεραιότητα πρέπει να δωθεί στην ασφάλεια και την ανάρρωση του θύματος. Πρέπει να λάβει ψυχολογική και υλική υποστήριξη και καθοδήγηση.Ωστόσο, ο θύτης δεν παύει να είναι μέλος της κοινωνίας. Μέλος της κοινωνίας είναι κάποιος και όταν κάνει καλές πράξεις και όταν κάνει κακές. Οποιοσδήποτε έχει γαλουχηθεί σε μια κοινωνία είναι παιδί αυτής της κοινωνίας. Απλώς μπορεί να είναι καλό παιδί μπορεί να είναι και κωλόπαιδο. Δεν παύει όμως να είναι παιδί της.
Το παιδί σου τι το κάνεις, το σκοτώνεις; Αν σκοτώσει το άλλο σου παιδί θα το σκοτώσεις; Όχι βέβαια. Προσπαθείς σε πρώτη φάση να εξουδετερώσεις την επικινδυνότητά του και έπειτα να το φέρεις πάλι στα καλά του, αν αυτό γίνεται. Επίσης, ψάχνεις να βρείς τις αιτίες που το ώθησαν να εξελιχτεί σε αυτό που είναι. Το θύμα είναι θύμα του θύτη, και ο θύτης είναι θύμα κάποιου άλλου πράγματος. Η βία είναι η εκδήλωση μιας παθογένειας, όχι η παθογένεια κάθε αυτή.
- Have you been to Samos ?
- Yes, I was one of the first.
- No, you have not been to Samos!
- Yes I have!
- Look, you are not here today to insult me.
έργο_μακέτο έγραψε: 06 Νοέμ 2021, 18:43
Μιλάω για το φαντασιακό για το οποίο κάνει λόγο ο Καστοριάδης. Όχι για να περιγράψω πραγματικά γεγονότα ως φανταστικά.
Ε, τότε γράψε και για το μπολντ.
Δεν αντιλαμβάνομαι τη σχέση θύτη-θύματος σαν ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Προφανώς, προτεραιότητα πρέπει να δωθεί στην ασφάλεια και την ανάρρωση του θύματος. Πρέπει να λάβει ψυχολογική και υλική υποστήριξη και καθοδήγηση.Ωστόσο, ο θύτης δεν παύει να είναι μέλος της κοινωνίας. Μέλος της κοινωνίας είναι κάποιος και όταν κάνει καλές πράξεις και όταν κάνει κακές. Οποιοσδήποτε έχει γαλουχηθεί σε μια κοινωνία είναι παιδί αυτής της κοινωνίας. Απλώς μπορεί να είναι καλό παιδί μπορεί να είναι και κωλόπαιδο. Δεν παύει όμως να είναι παιδί της.
Το παιδί σου τι το κάνεις, το σκοτώνεις; Αν σκοτώσει το άλλο σου παιδί θα το σκοτώσεις; Όχι βέβαια. Προσπαθείς σε πρώτη φάση να εξουδετερώσεις την επικινδυνότητά του και έπειτα να το φέρεις πάλι στα καλά του, αν αυτό γίνεται. Επίσης, ψάχνεις να βρείς τις αιτίες που το ώθησαν να εξελιχτεί σε αυτό που είναι. Το θύμα είναι θύμα του θύτη, και ο θύτης είναι θύμα κάποιου άλλου πράγματος. Η βία είναι η εκδήλωση μιας παθογένειας, όχι η παθογένεια κάθε αυτή.
Να σου πω, επειδή έχω μονον ένα παιδί, αν κάποιος σκότωνε το παιδί μου, θα σκότωνα κι εγώ τον θύτη και θα έκλεινε μια χαρά ο κύκλος. Γιατί το παιδί μου θα ήταν θύμα του θύτη, ο θύτης θύμα δικό μου κι εγώ θύμα του θύτη. Πως το βλέπεις;
Γιατί αυτό προκύπτει όταν δεν υπάρχει ουδείς ένοχος στο πλάνο.
Το γαρ πολύ της κατανόησης δεν λειτουργεί πυροσβεστικά, είναι προσάναμμα της βίας.
Δεν αντιλαμβάνομαι τη σχέση θύτη-θύματος σαν ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Προφανώς, προτεραιότητα πρέπει να δωθεί στην ασφάλεια και την ανάρρωση του θύματος. Πρέπει να λάβει ψυχολογική και υλική υποστήριξη και καθοδήγηση.Ωστόσο, ο θύτης δεν παύει να είναι μέλος της κοινωνίας. Μέλος της κοινωνίας είναι κάποιος και όταν κάνει καλές πράξεις και όταν κάνει κακές. Οποιοσδήποτε έχει γαλουχηθεί σε μια κοινωνία είναι παιδί αυτής της κοινωνίας. Απλώς μπορεί να είναι καλό παιδί μπορεί να είναι και κωλόπαιδο. Δεν παύει όμως να είναι παιδί της.
Το παιδί σου τι το κάνεις, το σκοτώνεις; Αν σκοτώσει το άλλο σου παιδί θα το σκοτώσεις; Όχι βέβαια. Προσπαθείς σε πρώτη φάση να εξουδετερώσεις την επικινδυνότητά του και έπειτα να το φέρεις πάλι στα καλά του, αν αυτό γίνεται. Επίσης, ψάχνεις να βρείς τις αιτίες που το ώθησαν να εξελιχτεί σε αυτό που είναι. Το θύμα είναι θύμα του θύτη, και ο θύτης είναι θύμα κάποιου άλλου πράγματος. Η βία είναι η εκδήλωση μιας παθογένειας, όχι η παθογένεια κάθε αυτή.
Να σου πω, επειδή έχω μονον ένα παιδί, αν κάποιος σκότωνε το παιδί μου, θα σκότωνα κι εγώ τον θύτη και θα έκλεινε μια χαρά ο κύκλος. Γιατί το παιδί μου θα ήταν θύμα του θύτη, ο θύτης θύμα δικό μου κι εγώ θύμα του θύτη. Πως το βλέπεις;
Γιατί αυτό προκύπτει όταν δεν υπάρχει ουδείς ένοχος στο πλάνο.
Το γαρ πολύ της κατανόησης δεν λειτουργεί πυροσβεστικά, είναι προσάναμμα της βίας.
Αν κάποιος δολοφόνος μετανιώσει για την πράξη του, τότε έχει ήδη σωφρονιστεί. Δεν χρειάζεται να κάτσει στη φυλακή δύο ολόκληρα χρόνια για να το πετύχει.
έργο_μακέτο έγραψε: 06 Νοέμ 2021, 18:43
Μιλάω για το φαντασιακό για το οποίο κάνει λόγο ο Καστοριάδης. Όχι για να περιγράψω πραγματικά γεγονότα ως φανταστικά.
Ε, τότε γράψε και για το μπολντ.
Δεν αντιλαμβάνομαι τη σχέση θύτη-θύματος σαν ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Προφανώς, προτεραιότητα πρέπει να δωθεί στην ασφάλεια και την ανάρρωση του θύματος. Πρέπει να λάβει ψυχολογική και υλική υποστήριξη και καθοδήγηση.Ωστόσο, ο θύτης δεν παύει να είναι μέλος της κοινωνίας. Μέλος της κοινωνίας είναι κάποιος και όταν κάνει καλές πράξεις και όταν κάνει κακές. Οποιοσδήποτε έχει γαλουχηθεί σε μια κοινωνία είναι παιδί αυτής της κοινωνίας. Απλώς μπορεί να είναι καλό παιδί μπορεί να είναι και κωλόπαιδο. Δεν παύει όμως να είναι παιδί της.
Το παιδί σου τι το κάνεις, το σκοτώνεις; Αν σκοτώσει το άλλο σου παιδί θα το σκοτώσεις; Όχι βέβαια. Προσπαθείς σε πρώτη φάση να εξουδετερώσεις την επικινδυνότητά του και έπειτα να το φέρεις πάλι στα καλά του, αν αυτό γίνεται. Επίσης, ψάχνεις να βρείς τις αιτίες που το ώθησαν να εξελιχτεί σε αυτό που είναι. Το θύμα είναι θύμα του θύτη, και ο θύτης είναι θύμα κάποιου άλλου πράγματος. Η βία είναι η εκδήλωση μιας παθογένειας, όχι η παθογένεια κάθε αυτή.
Δεν υπάρχει διαφορά στην αξιολόγηση του δικαιώματος στη ζωή θύτη και θύματος.
Πχ. αν ο θύτης κατέληξε για κάποιο λόγο στην εντατική (πυροβολήθηκε κατά τη σύλληψη) και το θύμα απλά με γρατζουνιές, προηγείται η νοσηλεία του θύτη ο οποίος κινδυνεύει άμεσα.
Ο Γάτος, ως συνήθως, μπλέκει όλα τα άκρα του σώματός του (όχι μόνο τα μπούτια) και προσπαθεί με σοφίσματα και ευφυολογήματα να συνδυάσει το ρατσισμό και την κουμπουρολαγνεία με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος stavmanr την 06 Νοέμ 2021, 21:01, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
AlienWay έγραψε: 06 Νοέμ 2021, 20:54
Αν κάποιος δολοφόνος μετανιώσει για την πράξη του, τότε έχει ήδη σωφρονιστεί. Δεν χρειάζεται να κάτσει στη φυλακή δύο ολόκληρα χρόνια για να το πετύχει.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν διαθέτουμε μετανιωσόμετρο.
