Πόσο παλιός είσαι;

[Saliveros]

Τα αθλητικά σου ήταν αυτά ή τα σκαρπίνια σου;

Αυτά είναι προϊστορικά πεϊνιρλιά ρεεεε!

[Chilloutbuddy]

A'98

[Νταρνάκας]

Θυμάμαι σαν σε όνειρο κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 να σχηματίζονται ουρές έξω από ένα παντοπωλείο στη γειτονιά.

[Athina__P]

Daje, σε φόρμα!

Και η φωτό πριν οι γυναίκες μεταλλαχθούν σε νέο είδος, ολίγον πλαστικό.

Λοιπόν, την εποχή που ήμανε κοριτσάκι έβλεπα αυτό τον άντρα στη μεγάλη οθόνη και αναρωτιόμουνα αν θα με κρατούσε αγκαλιά μελλοντικά κανένας τόσο σέξι.





Ε, λοιπόν δεν έχω παράπονο. Αυτό που θέλεις πολύ έρχεται και σε βρίσκει που λέει και αυτό που λένε.

Τώρα βλέπω βέβαια κάτι τέτοιους και είναι σαν παιδάκια μου. Τόπο στα νιάτα!

[shrike]

Θυμάμαι σαν σε όνειρο κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 να σχηματίζονται ουρές έξω από ένα παντοπωλείο στη γειτονιά.

Κι εγώ τον πατέρα μου, 37 χρονών τότε, να τρέχει στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής να δει αν τον έχουν καλέσει και δεν το πήρε είδηση.

Το τι άκουσε απ' τη μάνα μου μετά γι' αυτό που έκανε...

[Ρούλης]

Παλιότερος από το ''γεροξεκούτη''. Σας ξέρω όλους σαν την τσέπη μου.

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Θυμάμαι σαν σε όνειρο κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 να σχηματίζονται ουρές έξω από ένα παντοπωλείο στη γειτονιά.

Ήμασταν στην Χαλκιδική (Τορώνη).

Κατά της 10 με ξύπνησε ο ξάδελφος και μου λέει 《πόλεμος》.

Δεν τον πιστεψα γιατι εκανε συχνα τέτοιες πλάκες - ακομη και τωρα ο ξαδελφος ειναι σαν "τον βοσκο που καθε λιγο φωνάζει Λυκος" .

Μετά ακουγαμε στο Ραδιόφωνο ποσα τουρκικα αεροπλανα έχουν καταρριφθεί.

[Beria]

20 Ιουλίου 1974 κι έχουμε ξεκινήσει για τις διακοπές στην Κεφαλλονιά. Το Dauphine είναι φορτωμένο σαν να παίζουμε σε ταινία του Κουστουρίτσα κι ο πατέρας έχει βάλει κασετόφωνο 8track (τεχνολογία αιχμής) που παίζει Χατζηνάσιο νον στοπ.

Σε όλη τη διαδρομή προς την Πάτρα βλέπουμε κόσμο να κάνει ουρές στα βενζινάδικα κι ο πατέρας κοροϊδεύει: "περιμένουν κι άλλη αύξηση στη βενζίνη και στήνονται στις ουρές, λες και θα γλυτώσουν" (πρώτη πετρελαϊκή κρίση γαρ).
Στο Αίγιο, πια, σταματάει για βενζίνη και ρωτάει τον βενζινά: "χαμός με τις τιμές της βενζίνης, ε;", "ποια βενζίνη ρε φίλε, πόλεμο έχουμε!".

Αναστροφή και πίσω για Αθήνα, ούτε Χατζηνάσιος, ούτε Φισκάρδο, ούτε κουβέντες στην επιστροφή. Στην Καλλιθέα μαυρίλα· οι θείοι επιστρατευμένοι, φήμες ότι 'είναι στο καράβι για Κύπρο', στο ραδιόφωνο μιλάει για βομβαρδισμούς και η Ντόϊτσε Βέλλε παίζει πλέον χωρίς προφυλάξεις. Στο δρόμο σταματάνε αυτοκίνητα, ανοίγουν τις πόρτες και ακούγονται ειδήσεις από τα ραδιόφωνα που παίζουν 'ελεύθερους' σταθμούς χωρίς να νοιάζονται.

Κι εμείς σκεφτόμαστε ότι αυτό είναι ο πόλεμος. Αυτό που οι μεγάλοι σκοτεινιάζουν και φοβούνται και που εμείς γυρνάμε στην πόλη, καλοκαίρι, χωρίς να μας ψάχνει κανείς.
Το τελευταίο καλοκαίρι της παιδικής ηλικίας τέλειωσε, πριν ξεκινήσει, από έναν πόλεμο. Κανονικό. Τα επόμενα θα ζούσαν τον πόλεμο της εφηβείας.

[Nandros]

Θυμάμαι σαν σε όνειρο κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 να σχηματίζονται ουρές έξω από ένα παντοπωλείο στη γειτονιά.

Κι εγώ τον πατέρα μου, 37 χρονών τότε, να τρέχει στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής να δει αν τον έχουν καλέσει και δεν το πήρε είδηση.

Το τι άκουσε απ' τη μάνα μου μετά γι' αυτό που έκανε...

Και τί να έκανε ο δυστυχής ρε shrike; Είχε γίνει επιστράτευση και κανείς πλην των τότε γερόντων, που έζησαν το '40, δεν ήξερε τί ακριβώς παίζει.
Δύσκολο θα ήταν να τον τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί για λιποταξία εν καιρώ επιστρατεύσεως; Ξέρεις πόσες βεβαρημένες ποινές είχαν επιβληθεί τότε, λόγω του "εν καιρώ επιστρατεύσεως", ακόμα και μετά την χούντα;
Τί ήθελε να κάνει η μητέερα σου;
.

[Οργισμένος]

Ε 93

[akirav]

εκανα chat το '88...
username: cbdz0413

[Saliveros]

Θυμάμαι σαν σε όνειρο κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 να σχηματίζονται ουρές έξω από ένα παντοπωλείο στη γειτονιά.

Κι εγώ τον πατέρα μου, 37 χρονών τότε, να τρέχει στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής να δει αν τον έχουν καλέσει και δεν το πήρε είδηση.

Το τι άκουσε απ' τη μάνα μου μετά γι' αυτό που έκανε...

Και τί να έκανε ο δυστυχής ρε shrike; Είχε γίνει επιστράτευση και κανείς πλην των τότε γερόντων, που έζησαν το '40, δεν ήξερε τί ακριβώς παίζει.
Δύσκολο θα ήταν να τον τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί για λιποταξία εν καιρώ επιστρατεύσεως; Ξέρεις πόσες βεβαρημένες ποινές είχαν επιβληθεί τότε, λόγω του "εν καιρώ επιστρατεύσεως", ακόμα και μετά την χούντα;
Τί ήθελε να κάνει η μητέερα σου;

Εγώ είχα λευκό φύλλο πορείας, οπότε...

[Athina__P]

Προχθές ήμουν σε μια παραλία που είχα βρεθεί πιο παλιά με μια παιδική μου φίλη. Καλοκαίρι, μου φέρνει κάτι και με κοιτάει με πολύ νόημα. Κοίτα μου λέει αυτό το περιοδικό! Δεν μοιάζει με κανένα άλλο! Το ξεφυλλίζαμε πράγματι για κάμποση ώρα, μας άρεσε, ήταν φρέσκο και είχε ωραίο περιεχόμενο. Ήταν το ΚΛΙΚ! Καλά αυτό το απόγευμα, δεν ήταν... πρόπερσι;

Πότε προλάβαμε να σπουδάσουμε, να στήσουμε σπίτια, να γίνουμε νέες και ωραίες και μετά ώριμες και ωραίες με τα παιδιά μας και τα σκυλιά μας; Προχθές δεν ήμασταν σε αυτή την παραλία να ξεφυλλίζουμε το ΚΛΙΚ;

[Athina__P]

Το 74 δεν άκουγαν όλοι Θεοδωράκη; Έτσι νόμιζα... Ο πατέρας μου ήταν κεντρώος κιόλας. Αλλά τραγουδούσε συνέχεια Θεοδωράκη. Άντε και κάτι επιτυχίες που είχαν βγάλει ταλέντα στο Να η Ευκαιρία - λιγο πιο μετά αυτά.

Ωραίο κείμενο Beria!

[Beria]

Το 74 δεν άκουγαν όλοι Θεοδωράκη; Έτσι νόμιζα... Ο πατέρας μου ήταν κεντρώος κιόλας. Αλλά τραγουδούσε συνέχεια Θεοδωράκη. Άντε και κάτι επιτυχίες που είχαν βγάλει ταλέντα στο Να η Ευκαιρία - λιγο πιο μετά αυτά.

Ωραίο κείμενο Beria!

To 74,  μέχρι τον Αύγουστο, αν άκουγες Θεοδωράκη είχες επίσκεψη στο αστυνομικό τμήμα δι υπόθεσίν σου