Re: Ποιος κραταει τσ στοιχεια για την ΜΑΡΦΙΝ στο συρταρι του ;
Δημοσιεύτηκε: 01 Δεκ 2020, 04:13
Το να ανακαλύψει τελικά κανείς την απόλυτη αλήθεια για τη 17Ν, είναι πανδύσκολο.
Υπάρχει μια πιθανότητα μετά την επίθεση στην οικεία του Γερμανού πρέσβη το 1999 απο τη 17Ν και τον τότε τραυματισμό του Σάββα Ξηρού στο χέρι του (κι ενδεχομένως να είχαν τραυματιστεί και άλλοι!) και τη...νοσηλεία του σε νοσοκομείο... (χωρίς όμως οι αρχές να...μπορούν να εντοπίσουν τη 17Ν!), να ακολούθησαν καταιγιστικές εξελίξεις...
Την επόμενη χρονιά η 17Ν επιτίθεται στο Στήβεν Σόντερς. Στα τέλη της δεκαετία του '90, έρχεται απο τις ΗΠΑ ο Ελληνοαμερικανός πράκτορας της CIA Τζον Κυριάκου, για να ερευνήσει για τη 17Ν. Ο Κυριάκου ήταν γείτονας με το Σόντερς. Ο ίδιος αναφέρει πως η 17Ν είχε σαν στόχο και τον ίδιο εκείνη την ημέρα. Απο την άλλη, η 17Ν στην προκύρηξή και τα όσα καταλογίζει στο Σόντερς δείχνει σαν άλλον να ήθελε να χτυπήσει και να νόμιζε ότι χτύπησε και άλλον τελικά να χτύπησε. Μπέρδεψε τον Βρεττανό Σόντερς με έναν άλλο Σόντερς (Αμερικανός εκείνος) , ο οποίος είχε εμπλοκή στον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου και σε άλλες ιστορίες, με τις οποίες δεν είχε σχέση ο Σόντερς που επιτέθηκαν. Σαν να είχαν διοχετευθεί σε αυτή με κάποιο τρόπο, λάθος πληροφορίες για κάποιον ξένο πράκτορα στην Ελλάδα.
Ίσως η ηγεσία της να υποψιαζόταν ότι έπεσε σε κάποια παγίδα. Απο τότε πολλά μεσολάβησαν. Ήρθε στην Αθήνα η Σκότλαντ Γιαρντ για έρευνες. Ένα ιδρυτικό στέλεχος του ΕΛΑ επισκέφθηκε τον Χρυσοχοΐδη στο υπουργείο του και του έδωσε μια πληροφορία για τη δολοφονία του Γουέλς (για κάποιο λόγο δεν εμπιστευόταν την αστυνομία να πάει να τη δώσει εκεί), ακολουθούν τα γεγονότα της 11/9 και ο "πόλεμος κατα της τρομοκρατίας" απο τις ΗΠΑ, με τις διάφορες διακρατικές συνεργασίες, που έχουν ως επακόλουθο την έλευση πρακτόρων του FBI στην Ελλάδα για τις έρευνες για τη 17Ν. Η 17Ν σε όλο αυτό το διάστημα δεν κάνει κανένα χτύπημα. Τελικά αποφασίζουν να κάνουν το 2002 βομβιστική επίθεση στην εταιρεία στο λιμάνι του Πειραιά. Ακολουθεί ο τραυματισμός του Σάββα Ξηρού απο την έκρηξη του πυροκροτητή σε λάθος χρόνο και τα γνωστά.
Όταν ακολουθούν οι συλλήψεις και οι ομολογίες, οι αρχές φέρνουν σε εξέταση κατ' αντιπαράσταση το Γιωτόπουλο με τον Χριστόδουλο Ξηρό. Στο διάλογο που φέρεται να είχαν, ο Ξηρός φέρεται να κατηγορεί το Γιωτόπουλο ότι "πήγε να φάει τον αδερφό του".
Απο την άλλη, ο Σάββας Ξηρός στην απόπειρα στον Πειραιά είχε μαζί του το 38άρι πιστόλι της 17Ν (που ήταν σταμπαρισμένο όπλο της) και τα κλειδιά απο τις γιάφκες.
Την ίδια μέρα πριν την απόπειρα στον Πειραιά, είχε προηγηθεί ένα άρθρο του Παπαχελά στο ΒΗΜΑ με τίτλο "Η ηγεσία τής «17Ν» σε κλοιό".
Στην απόπειρα συμμετείχε και ο Κουφοντίνας, ο οποίος έφυγε χωρίς να πάρει το πιστόλι και τα κλειδιά (ίσως γιατί κάτι τέτοιο δεν θα καθιστούσε εύκολη τη διαφυγή του).
Χρόνια αργότερα, ο Τζωρτζάτος τον κατηγορεί ότι πήγε στη γιάφκα για να τη γεμίσει με φορητά αντικείμενα που ενοχοποιούσαν μέλη.
Απο την άλλη, ο Γιωτόπουλος στην επιστολή του για τους 8 ασύλληπτους, ισχυρίζεται ότι κάποιος αφαίρεσε απο τη γιάφκα αντικείμενα που έκαιγαν άλλα ασύλληπτα μέλη.
Ο Τζωρτζάτος πάλι, σε μια άλλη επιστολή του, ισχυρίζεται ότι υπήρχαν φράξιες εντός της 17Ν.
Και φυσικά υπάρχουν οι απόψεις για ασύλληπτους της 17Ν και του ΕΛΑ. Εαν δεν υπήρχε η νεότερη τρομοκρατία κανείς δεν θα ασχολούνταν με αυτό. Υπήρξε όμως και ξεκίνησε το 2003 απο άτομα άλλων παλαιών τρομκρατικών οργανώσεων, εν μέσω...ερευνών για τους ασύλληπτους της 17Ν, του ΕΛΑ και γενικότερα για την ανεξάρθωτη τρομοκρατία! Η δεύτερη δε επίθεσή τους έγινε το Μάιο του 2004, ακριβώς ένα μήνα πριν ξεκινήσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, με μέτρα ασφαλείας στο φουλ, με κάμερες στους δρόμμους κλπ. Κι όμως, "τους πήρε χρόνια για να τους εντοπίσουν" κι εκείνους. Κι όταν τους εντόπισαν (όσους απο εκείνους εντόπισαν), ήταν πια αργά και υπήρχαν ήδη άλλες νεότερες οργανώσεις κλπ κλπ.
Το μεγαλύτερο όμως ερωτηματικό, είναι εαν υπήρξε ασύλληπτο κάποιο πολιτικό κέλυφος της τρομοκρατίας, εαν ήταν δικτυωμένο στο σύστημα κι εαν τέλει επέδραμε την πολτική ζωή της χώρας με τέτοιο τρόπο, οδηγόντας την τα επόμενα χρόνια σε ακραίες καταστάσεις.
Υπάρχει μια πιθανότητα μετά την επίθεση στην οικεία του Γερμανού πρέσβη το 1999 απο τη 17Ν και τον τότε τραυματισμό του Σάββα Ξηρού στο χέρι του (κι ενδεχομένως να είχαν τραυματιστεί και άλλοι!) και τη...νοσηλεία του σε νοσοκομείο... (χωρίς όμως οι αρχές να...μπορούν να εντοπίσουν τη 17Ν!), να ακολούθησαν καταιγιστικές εξελίξεις...
Την επόμενη χρονιά η 17Ν επιτίθεται στο Στήβεν Σόντερς. Στα τέλη της δεκαετία του '90, έρχεται απο τις ΗΠΑ ο Ελληνοαμερικανός πράκτορας της CIA Τζον Κυριάκου, για να ερευνήσει για τη 17Ν. Ο Κυριάκου ήταν γείτονας με το Σόντερς. Ο ίδιος αναφέρει πως η 17Ν είχε σαν στόχο και τον ίδιο εκείνη την ημέρα. Απο την άλλη, η 17Ν στην προκύρηξή και τα όσα καταλογίζει στο Σόντερς δείχνει σαν άλλον να ήθελε να χτυπήσει και να νόμιζε ότι χτύπησε και άλλον τελικά να χτύπησε. Μπέρδεψε τον Βρεττανό Σόντερς με έναν άλλο Σόντερς (Αμερικανός εκείνος) , ο οποίος είχε εμπλοκή στον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου και σε άλλες ιστορίες, με τις οποίες δεν είχε σχέση ο Σόντερς που επιτέθηκαν. Σαν να είχαν διοχετευθεί σε αυτή με κάποιο τρόπο, λάθος πληροφορίες για κάποιον ξένο πράκτορα στην Ελλάδα.
Ίσως η ηγεσία της να υποψιαζόταν ότι έπεσε σε κάποια παγίδα. Απο τότε πολλά μεσολάβησαν. Ήρθε στην Αθήνα η Σκότλαντ Γιαρντ για έρευνες. Ένα ιδρυτικό στέλεχος του ΕΛΑ επισκέφθηκε τον Χρυσοχοΐδη στο υπουργείο του και του έδωσε μια πληροφορία για τη δολοφονία του Γουέλς (για κάποιο λόγο δεν εμπιστευόταν την αστυνομία να πάει να τη δώσει εκεί), ακολουθούν τα γεγονότα της 11/9 και ο "πόλεμος κατα της τρομοκρατίας" απο τις ΗΠΑ, με τις διάφορες διακρατικές συνεργασίες, που έχουν ως επακόλουθο την έλευση πρακτόρων του FBI στην Ελλάδα για τις έρευνες για τη 17Ν. Η 17Ν σε όλο αυτό το διάστημα δεν κάνει κανένα χτύπημα. Τελικά αποφασίζουν να κάνουν το 2002 βομβιστική επίθεση στην εταιρεία στο λιμάνι του Πειραιά. Ακολουθεί ο τραυματισμός του Σάββα Ξηρού απο την έκρηξη του πυροκροτητή σε λάθος χρόνο και τα γνωστά.
Όταν ακολουθούν οι συλλήψεις και οι ομολογίες, οι αρχές φέρνουν σε εξέταση κατ' αντιπαράσταση το Γιωτόπουλο με τον Χριστόδουλο Ξηρό. Στο διάλογο που φέρεται να είχαν, ο Ξηρός φέρεται να κατηγορεί το Γιωτόπουλο ότι "πήγε να φάει τον αδερφό του".
Απο την άλλη, ο Σάββας Ξηρός στην απόπειρα στον Πειραιά είχε μαζί του το 38άρι πιστόλι της 17Ν (που ήταν σταμπαρισμένο όπλο της) και τα κλειδιά απο τις γιάφκες.
Την ίδια μέρα πριν την απόπειρα στον Πειραιά, είχε προηγηθεί ένα άρθρο του Παπαχελά στο ΒΗΜΑ με τίτλο "Η ηγεσία τής «17Ν» σε κλοιό".
Στην απόπειρα συμμετείχε και ο Κουφοντίνας, ο οποίος έφυγε χωρίς να πάρει το πιστόλι και τα κλειδιά (ίσως γιατί κάτι τέτοιο δεν θα καθιστούσε εύκολη τη διαφυγή του).
Χρόνια αργότερα, ο Τζωρτζάτος τον κατηγορεί ότι πήγε στη γιάφκα για να τη γεμίσει με φορητά αντικείμενα που ενοχοποιούσαν μέλη.
Απο την άλλη, ο Γιωτόπουλος στην επιστολή του για τους 8 ασύλληπτους, ισχυρίζεται ότι κάποιος αφαίρεσε απο τη γιάφκα αντικείμενα που έκαιγαν άλλα ασύλληπτα μέλη.
Ο Τζωρτζάτος πάλι, σε μια άλλη επιστολή του, ισχυρίζεται ότι υπήρχαν φράξιες εντός της 17Ν.
Και φυσικά υπάρχουν οι απόψεις για ασύλληπτους της 17Ν και του ΕΛΑ. Εαν δεν υπήρχε η νεότερη τρομοκρατία κανείς δεν θα ασχολούνταν με αυτό. Υπήρξε όμως και ξεκίνησε το 2003 απο άτομα άλλων παλαιών τρομκρατικών οργανώσεων, εν μέσω...ερευνών για τους ασύλληπτους της 17Ν, του ΕΛΑ και γενικότερα για την ανεξάρθωτη τρομοκρατία! Η δεύτερη δε επίθεσή τους έγινε το Μάιο του 2004, ακριβώς ένα μήνα πριν ξεκινήσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, με μέτρα ασφαλείας στο φουλ, με κάμερες στους δρόμμους κλπ. Κι όμως, "τους πήρε χρόνια για να τους εντοπίσουν" κι εκείνους. Κι όταν τους εντόπισαν (όσους απο εκείνους εντόπισαν), ήταν πια αργά και υπήρχαν ήδη άλλες νεότερες οργανώσεις κλπ κλπ.
Το μεγαλύτερο όμως ερωτηματικό, είναι εαν υπήρξε ασύλληπτο κάποιο πολιτικό κέλυφος της τρομοκρατίας, εαν ήταν δικτυωμένο στο σύστημα κι εαν τέλει επέδραμε την πολτική ζωή της χώρας με τέτοιο τρόπο, οδηγόντας την τα επόμενα χρόνια σε ακραίες καταστάσεις.
