Phorum.com.gr

- Casper - έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 02:08 "Another girl was in a state of loneliness. Unlike the other girl whom we have told the story about, this little girl is lonely.

She was so lonely she lost sense of reality that even her family couldn't do a thing. Unlike the girl whose sadness and loneliness draw the attention of the Northern Lights, no element or force of nature would take the strange girl to their arms.

And we mean no one will take her in.

Even darkness hated her. All because of losing sense of reality? That seemed nonsense to most, but she's now lost... in the empty void...

... And the void hates her too..."



Αυτά μου λέει η εσωτερική φωνή τους τελευταίους μήνες αλλά προσπαθώ να την κάνω να το βουλώσει. Μάταια νομίζω.

Είναι πραγματικά δύσκολο. Η σιγουριά με την οποία η ασθένεια σε κατακλύζει. Πρέπει όμως να καταλάβεις ότι δεν είναι η αλήθεια και πρέπει να παλέψεις να μη γίνει αλήθεια.

John Brown Gun Club έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 02:20

hellegennes έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 01:56 Μπορείς να μου πεις γιατί αυτά που ποστάρεις έχουν μεγαλύτερη αξία από εικόνες του 4chan; Πέρα από το ότι έχεις κίνητρο να τα πιστέψεις.

γιατι ειναι η αληθεια, με ολο το βαρος που εμπεριεχει αυτη η λεξη.

Εμένα μού φαίνεται 100% μούφα.

John Brown Gun Club έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 02:30 συμφωνα με το φορουμικο lore κατεχω θεση CEO στο μαγαζι του George Soros.

Όχι σύμφωνα με το φορουμικό lore, σύμφωνα με ισχυρισμό σου που δεν πίστεψε κανείς.

ομολογώ δεν περίμενα να πάρει τέτοια ποιητική τροπή το νήμα. Εκτός και αν δεν κατάλαβε κανένας τι εννοώ με τον όρο εσωτερικός μονόλογος

Γω παντως έχω εξωτερικούς μονολόγους, συνήθως όταν οδηγώ.

δεν μπορώ να το πιάσω σαν ιδέα.τι σημαίνει μονόλογος?

Φαντάζομαι εννοείς να μιλάς εντός σου και να σου απαντά ο εαυτός σου.
Το πρόβλημα αρχίζει όταν σου απαντά άλλος

nowhere έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:21 δεν μπορώ να το πιάσω σαν ιδέα.τι σημαίνει μονόλογος?

Τι μορφή έχουν οι σκέψεις σου δηλαδή. Για τους περισσότερους είναι σε μορφή λέξεων, μια εσωτερική φωνούλα, που δεν έχει εξωτερική πηγή, όπως αυτή των σχιζοφρενών, ξέρεις ότι είναι μέσα στο κεφάλι σου. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα

Beria έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:22 Φαντάζομαι εννοείς να μιλάς εντός σου και να σου απαντά ο εαυτός σου.
Το πρόβλημα αρχίζει όταν σου απαντά άλλος

Ο μονόλογος για να έχει αξία πρέπει να γίνεται σε μορφή διαλόγου όπου θα τεθούν όλα τα επιχειρήματα των δύο πλευρών και από κοινού θα καταλήξουν ως ένα ανεξάρτητο τρίτο πρόσωπο, ζυγίζοντας όλα τα δεδομένα, σε μια απόφαση.

Σενέκας έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:26 Τι μορφή έχουν οι σκέψεις σου δηλαδή. Για τους περισσότερους είναι σε μορφή λέξεων, μια εσωτερική φωνούλα, που δεν έχει εξωτερική πηγή, όπως αυτή των σχιζοφρενών, ξέρεις ότι είναι μέσα στο κεφάλι σου. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα

μονόλογος μου δίνει την εικόνα ενός μινι μι στο κέντρο του κρανίου που αγορεύει σε πλήρη ησυχία.δεν ξέρω αν γίνεται τεχνικά αυτό,το μυαλό δουλεύει τελείως χαοτικά.έτσι νομίζω εγώ δλδ

Beria έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:22 Φαντάζομαι εννοείς να μιλάς εντός σου και να σου απαντά ο εαυτός σου.
Το πρόβλημα αρχίζει όταν σου απαντά άλλος

Αυτό είναι διάλογος.

Μονόλογος είναι αυτό: «ωχ, μαλάκα, ξέχασα να κλείσω τον θερμοσίφωνα», αλλά χωρίς να το πεις φωναχτά όταν δεν είναι άλλος δίπλα σου.

Beria έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:22 Φαντάζομαι εννοείς να μιλάς εντός σου και να σου απαντά ο εαυτός σου.
Το πρόβλημα αρχίζει όταν σου απαντά άλλος

Το έχω δει όπως κι άλλοι σε καθηγήτρια που της απάντησε ο άλλος της εαυτός, μετά τη μαζέψανε..

nowhere έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:34

Σενέκας έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:26 Τι μορφή έχουν οι σκέψεις σου δηλαδή. Για τους περισσότερους είναι σε μορφή λέξεων, μια εσωτερική φωνούλα, που δεν έχει εξωτερική πηγή, όπως αυτή των σχιζοφρενών, ξέρεις ότι είναι μέσα στο κεφάλι σου. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα

μονόλογος μου δίνει την εικόνα ενός μινι μι στο κέντρο του κρανίου που αγορεύει σε πλήρη ησυχία.δεν ξέρω αν γίνεται τεχνικά αυτό,το μυαλό δουλεύει τελείως χαοτικά.έτσι νομίζω εγώ δλδ

μα δεν εννοώ συνεχή ροή...ή μάλλον συνεχής είναι αλλά συνήθως και χαοτική παράλληλα. Εννοώ αυτό που λέει ο Χέλης παραπάνω

Σενέκας έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:38 μα δεν εννοώ συνεχή ροή...ή μάλλον συνεχής είναι αλλά συνήθως και χαοτική παράλληλα. Εννοώ αυτό που λέει ο Χέλης παραπάνω

κάτι τόσο χαοτικό δεν μπορείς να το πεις μονόλογο.προσπάθησε να φανταστείς τις σκέψεις σου σαν συζήτηση με κάποιον άλλον.θα έφευγες τρέχοντας

Η εσωτερική φωνή των εντέρων μου ουρλιάζει πεινάω. Πρέπει να έχει ακούσει το γουργουρητό και η γιαγιά μου που είναι καλά καλά κουφή.

hellegennes έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:34

Beria έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:22 Φαντάζομαι εννοείς να μιλάς εντός σου και να σου απαντά ο εαυτός σου.
Το πρόβλημα αρχίζει όταν σου απαντά άλλος

Αυτό είναι διάλογος.

Μονόλογος είναι αυτό: «ωχ, μαλάκα, ξέχασα να κλείσω τον θερμοσίφωνα», αλλά χωρίς να το πεις φωναχτά όταν δεν είναι άλλος δίπλα σου.

Μονόλογος είναι όμως κι αυτό:

To be, or not to be, that is the question:
Whether 'tis nobler in the mind to suffer
The slings and arrows of outrageous fortune,
Or to take arms against a sea of troubles
And by opposing end them. To die—to sleep,
No more; and by a sleep to say we end
The heart-ache and the thousand natural shocks
That flesh is heir to: 'tis a consummation
Devoutly to be wish'd. To die, to sleep;
To sleep, perchance to dream—ay, there's the rub:
For in that sleep of death what dreams may come,
When we have shuffled off this mortal coil,
Must give us pause—there's the respect
That makes calamity of so long life.
For who would bear the whips and scorns of time,
Th'oppressor's wrong, the proud man's contumely,
The pangs of dispriz'd love, the law's delay,
The insolence of office, and the spurns
That patient merit of th'unworthy takes,
When he himself might his quietus make
With a bare bodkin? Who would fardels bear,
To grunt and sweat under a weary life,
But that the dread of something after death,
The undiscovere'd country, from whose bourn
No traveller returns, puzzles the will,
And makes us rather bear those ills we have
Than fly to others that we know not of?
Thus conscience does make cowards of us all,
And thus the native hue of resolution
Is sicklied o'er with the pale cast of thought,
And enterprises of great pitch and moment
With this regard their currents turn awry
And lose the name of action.