Κραυγές με ξύπνησαν τα ξημερώματα της Κυριακής

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Γιατί θα τον αποτελείωνες σκληρέ άντρα ; Τόσο πολύ σ'ενδιαφέρουν οι ξένες υποθέσεις ; Η κουτσομπόλα της γειτονιάς είσαι ;

Γιατί φέλε μου όταν βλέπω να χτυπούν γυναίκες με πιάνει μανία. Το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και σε εσένα.

Ομολογώ πως δεν είμαι τόσο αρσενικό όπως εσύ.
Όταν βλέπω να πλακώνονται άτομα που μου είναι παντελώς άγνωστα,είτε άντρες,είτε γυναίκες,είτε και τα δυο μαζί,απλά κοιτάζω για πέντε δευτερόλεπτα και μετά φεύγω.

Μ' έπεισες φελε μου. Την επόμενη φορά που θα δω να βαράνε γυναίκες στο δρόμο δεν θα είμαι τόσο αρσενικός. Που ξες, μπορεί να είναι κάποια γνωστή σου ή η γυναίκα σου που τρώει ξύλο. Το σίγουρο είναι πως θα είναι άτομα παντελώς άγνωστα σε μένα.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

γιατι αυτο; οι υπολοιποι τους αξιζει να τρωνε ξυλο;

Οι υπόλοιποι θα πρέπει να μπορούν να υπερασπίζονται τον εαυτό τους.

εκει που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι μονο οι υπολοιποι. οι γυναικες δεν πρεπει να μπορουν να υπερασπιστουν τον εαυτο τους; η, ενας αντρας που δεν μπορει, γιατι εχει ας πουμε απεναντι του εναν διπλασιο, δεν χρειαζεται τη βοηθεια σου;

συμφωνω μαζι σου για παιδια και καθυστερημενους, επειδη εχουν μειωμενο καταλογισμο, και δεν τους αξιζει να τρωνε ξυλο για κατι που δεν καταλαβαινουν.

αλλα αντρες-γυναικες τους βλεπω ισους. το αν θα βοηθησω καποιον η οχι, δεν εξαρταται απο το φυλο, αλλα απο τις συνθηκες.

Φυσικά κάνεις λάθος για τις γυναίκες και δε νομίζω ότι αξίζει να σου εξηγώ τα αυτονόητα.
Προσωπικά τα έχω βάλει με τύπους διπλάσιους από μένα. Πρόσφατα πλακώθηκα με ένα τετράπαχο πρεζόνι και τον φίλο του επειδή παρενοχλούσαν έναν γέρο. Έφαγα ξύλο κι ο γέρος στο τέλος, αφού γλίτωσε το πορτοφόλι του, μου είπε να μη φυτρώνω εκεί που δε με σπέρνουν και να μην είμαι οξύθυμος. Δεν έχω πρόβλημα. Θα το ξανάκανα. Έτσι έμαθα από τον πατέρα μου και αυτό διδάσκω και στο γιο μου. Ίσως φταίει που μεγάλωσα σε χωριό.

[panos291]

Οι υπόλοιποι θα πρέπει να μπορούν να υπερασπίζονται τον εαυτό τους.

εκει που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι μονο οι υπολοιποι. οι γυναικες δεν πρεπει να μπορουν να υπερασπιστουν τον εαυτο τους; η, ενας αντρας που δεν μπορει, γιατι εχει ας πουμε απεναντι του εναν διπλασιο, δεν χρειαζεται τη βοηθεια σου;

συμφωνω μαζι σου για παιδια και καθυστερημενους, επειδη εχουν μειωμενο καταλογισμο, και δεν τους αξιζει να τρωνε ξυλο για κατι που δεν καταλαβαινουν.

αλλα αντρες-γυναικες τους βλεπω ισους. το αν θα βοηθησω καποιον η οχι, δεν εξαρταται απο το φυλο, αλλα απο τις συνθηκες.

Φυσικά κάνεις λάθος για τις γυναίκες και δε νομίζω ότι αξίζει να σου εξηγώ τα αυτονόητα.
Προσωπικά τα έχω βάλει με τύπους διπλάσιους από μένα. Πρόσφατα πλακώθηκα με ένα τετράπαχο πρεζόνι και τον φίλο του επειδή παρενοχλούσαν έναν γέρο. Έφαγα ξύλο κι ο γέρος στο τέλος, αφού γλίτωσε το πορτοφόλι του, μου είπε να μη φυτρώνω εκεί που δε με σπέρνουν και να μην είμαι οξύθυμος. Δεν έχω πρόβλημα. Θα το ξανάκανα. Έτσι έμαθα από τον πατέρα μου και αυτό διδάσκω και στο γιο μου. Ίσως φταίει που μεγάλωσα σε χωριό.

Στην θέση σου θα τον έδερνα και θα του έπαιρνα το πορτοφόλι.

[Ασέβαστος]

Φυσικά κάνεις λάθος για τις γυναίκες και δε νομίζω ότι αξίζει να σου εξηγώ τα αυτονόητα.
Προσωπικά τα έχω βάλει με τύπους διπλάσιους από μένα. Πρόσφατα πλακώθηκα με ένα τετράπαχο πρεζόνι και τον φίλο του επειδή παρενοχλούσαν έναν γέρο. Έφαγα ξύλο κι ο γέρος στο τέλος, αφού γλίτωσε το πορτοφόλι του, μου είπε να μη φυτρώνω εκεί που δε με σπέρνουν και να μην είμαι οξύθυμος. Δεν έχω πρόβλημα. Θα το ξανάκανα. Έτσι έμαθα από τον πατέρα μου και αυτό διδάσκω και στο γιο μου. Ίσως φταίει που μεγάλωσα σε χωριό.

κατσε να σου φκιασω ενα σεναριο, βγαλμενο απο τη ζωη.

γυναικα κερατωνει τον αντρα της. την πιανει στα πρασσα, και πεφτει γονατιστη και τον παρακαλα να μη χωρισουν, γιατι τι θα γινουν τα παιδια και λοιπα δακρυβρεχτα. δεν τη δερνει καθολου, τη συγχωρει, αλλα με την εξηγηση και τη συμφωνια, οτι αμα την ξαναπιασει θα πεσει μπερνταχι.
την ξαναπιανει, την αρχιζει στις γρηγορες, και εμφανιζεσαι εσυ. τι κανεις;

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Τον πλακώνω στις φάπες.

[Ζαποτέκος]

Πρόσφατα πλακώθηκα με ένα τετράπαχο πρεζόνι και τον φίλο του επειδή παρενοχλούσαν έναν γέρο. Έφαγα ξύλο κι ο γέρος στο τέλος, αφού γλίτωσε το πορτοφόλι του, μου είπε να μη φυτρώνω εκεί που δε με σπέρνουν και να μην είμαι οξύθυμος.

Το πιστεύεις ότι το έχω πάθει ; Όταν ήμουν 18 ετών έτσι ανακατευόμουν κι εγώ. Βλέπω λοιπόν έναν μαλάκα να τραμπουκίζει έναν βλακάκο. Του λέω Πώς μιλάς έτσι ; Τι συμπεριφορά είναι αυτή ; Δεν ντρέπεσαι ; Και μου σκάει μια γροθιά στο σαγόνι , αλλά ήταν τρόμπας και δεν έπεσα. Αρχίζουμε λοιπόν να πλακωνόμαστε , στο τέλος καταλήξαμε σε αγκαλιάσματα και λοιπά αδερφίστικα και τελικά το διαλύσαμε βρίζοντας ο ένας τον άλλο. Ο τραμπουκιζόμενος βλακάκος όλη αυτή την ώρα ( δεν ήταν πολύ , αλλά εκείνη την στιγμή μοιάζει αρκετή ) καθόταν και κοιτούσε. Ούτε καν ήρθε να μας χωρίσει. Και όταν τέλειωσε ο καβγάς μου λέει με ύφος δήθεν λυπημένο και αυστηρό :
- Αυτό τώρα γιατί ;
Toν κοίταξα απορημένος και σηκώθηκα και έφυγα ...

[Papa John]

εκει που δεν καταλαβαινω ειναι γιατι μονο οι υπολοιποι. οι γυναικες δεν πρεπει να μπορουν να υπερασπιστουν τον εαυτο τους; η, ενας αντρας που δεν μπορει, γιατι εχει ας πουμε απεναντι του εναν διπλασιο, δεν χρειαζεται τη βοηθεια σου;

συμφωνω μαζι σου για παιδια και καθυστερημενους, επειδη εχουν μειωμενο καταλογισμο, και δεν τους αξιζει να τρωνε ξυλο για κατι που δεν καταλαβαινουν.

αλλα αντρες-γυναικες τους βλεπω ισους. το αν θα βοηθησω καποιον η οχι, δεν εξαρταται απο το φυλο, αλλα απο τις συνθηκες.

Φυσικά κάνεις λάθος για τις γυναίκες και δε νομίζω ότι αξίζει να σου εξηγώ τα αυτονόητα.
Προσωπικά τα έχω βάλει με τύπους διπλάσιους από μένα. Πρόσφατα πλακώθηκα με ένα τετράπαχο πρεζόνι και τον φίλο του επειδή παρενοχλούσαν έναν γέρο. Έφαγα ξύλο κι ο γέρος στο τέλος, αφού γλίτωσε το πορτοφόλι του, μου είπε να μη φυτρώνω εκεί που δε με σπέρνουν και να μην είμαι οξύθυμος. Δεν έχω πρόβλημα. Θα το ξανάκανα. Έτσι έμαθα από τον πατέρα μου και αυτό διδάσκω και στο γιο μου. Ίσως φταίει που μεγάλωσα σε χωριό.

Στην θέση σου θα τον έδερνα και θα του έπαιρνα το πορτοφόλι.

[Papa John]

Γιατί φέλε μου όταν βλέπω να χτυπούν γυναίκες με πιάνει μανία. Το ίδιο θα έπρεπε να συμβαίνει και σε εσένα.

Ομολογώ πως δεν είμαι τόσο αρσενικό όπως εσύ.
Όταν βλέπω να πλακώνονται άτομα που μου είναι παντελώς άγνωστα,είτε άντρες,είτε γυναίκες,είτε και τα δυο μαζί,απλά κοιτάζω για πέντε δευτερόλεπτα και μετά φεύγω.

Μ' έπεισες φελε μου. Την επόμενη φορά που θα δω να βαράνε γυναίκες στο δρόμο δεν θα είμαι τόσο αρσενικός. Που ξες, μπορεί να είναι κάποια γνωστή σου ή η γυναίκα σου που τρώει ξύλο. Το σίγουρο είναι πως θα είναι άτομα παντελώς άγνωστα σε μένα.

Αφού η γυναίκα μου και η γνωστή μου θα σου είναι άγνωστες,είναι σωστή η απόφασή σου.
Λες και ξέρεις από πριν γιατί έμπλεξαν έτσι και τρώνε ξύλο.

Δεν επεμβαίνουμε στο κάρμα κανενός,φροντίζουν ανώτερες δυνάμεις για τέτοια θέματα.

[Καdy]

Αληθινή ιστορία, παρά το ποιητικό του τίτλου.

Κυριακή ξημερώματα, κατά τις 6:37 περίπου, ακούμε δυνατές κραυγές από τον δρόμο. Εγώ δεν δίνω πολλή σημασία, που και που περνάνε κάποιοι μεθυσμένοι και τραγουδάνε, βρίζονται, φωνάζουν, και συνεχίζουν τον δρόμο τους. Αυτές ήταν κραυγές πόνου όμως, και πιο δυνατές από αυτές ενός περαστικού που είχε γλιστρήσει στο πεζοδρόμιο κάποτε και πρέπει να είχε τραυματιστεί σοβαρά διότι δεν μπορούσε να σηκωθεί, με αποτέλεσμα να βγουν οι γείτονες και να τον βοηθήσουν. Είχαν καλέσει ασθενοφόρο που δεν ήρθε μετά από μία ώρα, τελικά είχε έρθει ένα ταξί και τον πήρε τότε.

Η γυναίκα όμως, επειδή ήταν γυναικείες κραυγές, σηκώθηκε, παραμερίζει τα στόρια, δεν φαίνεται τίποτα από το δωμάτιο, πάει στο σαλόνι, και μου λέει "ένα ζευγάρι είναι, τσακώνονται, μάλλον πιωμένα είναι και τα δύο". Μετά από λίγα δευτερόλεπτα η θηλυκή φωνή ουρλιάζει πάλι, και αυτή τη φορά είναι κραυγές πόνου. "Ρε συ, αυτός την έσπρωξε και την έριξε στον δρόμο" ακούω, και τότε αποφασίζω να σηκωθώ και να πάω να δω τι γίνεται.

Παραμερίζω τα στόρια για να μην φανώ, βλέπω μία κοπέλα να κάθεται στον δρόμο, όχι στο πεζοδρόμιο, στον δρόμο, μπροστά από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο και να κλαίει. Είναι με την πλάτη προς εμάς, βλέπω μόνο ότι είναι λίγο κοκκινομάλλα και φοράει γυαλιά. Από πάνω της είναι ένας τύπος με ένα τζιν μπουφάν που σε αλλόφρον κατάσταση της φωνάζει για διάφορα. Ανοίγω το παράθυρο για να ακούω καλύτερα, και ο τύπος τη ρωτάει γιατί είναι έτσι και κλαίει, μήπως επειδή δεν κάλεσε ταξί όλο το βράδυ; Της λέει ότι θα εξαφανιστεί και δεν θα τον ξαναδεί, ότι θα αυτοκτονήσει, θα πάει να πέσει από μία γέφυρα, να κρεμαστεί, θα πέσει μπροστά από το ταξί που έρχεται να τους πάρει. Την αποκαλεί με το μικρό της όνομα, το όνομα του τύπου δεν ακούγεται. Όσο της λέει αυτά, πηγαίνει πέρα δώθε στον δρόμο, κλωτσάει έναν κάδο σκουπιδιών που βρίσκεται λίγο πιο δίπλα, πιάνει τα κάγκελα του κτηρίου και χτυπιέται πάνω τους. Της λέει ένα άλλο αντρικό όνομα, ακούγεται λες και αυτή μίλησε με αυτόν τον άλλο άντρα, και γι' αυτό αυτός είναι σε τέτοια φάση. Κάποια στιγμή την ρωτάει αν έχει καλέσει ταξί, αυτή λέει ναι, τη ρωτάει αν θα μπει και αυτός στο ταξί μαζί της, αυτή του απαντάει ότι δεν ξέρει γιατί μόλις την έσπρωξε και την πέταξε κάτω και δεν μπορεί να αποφασίσει.

Τότε ο τύπος πάει και την πιάνει από τον γιακά και την τραντάζει, ενώ μετά σηκώνεται και της ρίχνει μία κλωτσιά στο μπούτι. Αυτή δεν δείχνει να πονάει αλλά μαζεύεται, και ο τύπος προσπαθεί να ελαττώσει την δύναμη της κλωτσιάς πριν την χτυπήσει, αλλά είναι η στιγμή που αποφασίζω να πάρω τηλέφωνο την αστυνομία.

Εξηγώ στα γρήγορα τι συμβαίνει, στο ενδιάμεσο το ταξί έρχεται, τους παίρνει και τους δύο, φεύγει, προλαβαίνω να γράψω τον μισό αριθμό κυκλοφορίας, και η τηλεφωνήτρια μου λέει ότι η αστυνομία θα επικοινωνήσει μαζί μου. Όλο αυτό τελειώνει στις 6:46.

Κατά τις 9:30 έρχονται δύο αστυνομικοί στο σπίτι, τους εξηγούμε τι συνέβη, έχω στείλει με μέηλ στον εαυτό μου ό,τι είδαμε για να τα θυμάμαι, παίρνουν καταθέσεις, και ο αστυνομικός μου λέει ότι θα είναι εύκολο να τους βρουν, γιατί η εταιρεία ταξί είναι γνωστή, και λογικά αυτή θα έκλεισε το ταξί μέσω του app, οπότε πόσα ταξί θα πήραν άτομα στις 6:45 από την οδό μου το ίδιο πρωί;

Ο αστυνομικός με πήρε χτες τηλέφωνο να με ενημερώσει για το τι έγινε αφού έφυγαν. Θα το γράψω αργότερα. Μαντεύει κανείς;

Simp
Εάν ήταν άντρας το θύμα βίας δεν θα σε ένοιαζε

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Ομολογώ πως δεν είμαι τόσο αρσενικό όπως εσύ.
Όταν βλέπω να πλακώνονται άτομα που μου είναι παντελώς άγνωστα,είτε άντρες,είτε γυναίκες,είτε και τα δυο μαζί,απλά κοιτάζω για πέντε δευτερόλεπτα και μετά φεύγω.

Μ' έπεισες φελε μου. Την επόμενη φορά που θα δω να βαράνε γυναίκες στο δρόμο δεν θα είμαι τόσο αρσενικός. Που ξες, μπορεί να είναι κάποια γνωστή σου ή η γυναίκα σου που τρώει ξύλο. Το σίγουρο είναι πως θα είναι άτομα παντελώς άγνωστα σε μένα.

Αφού η γυναίκα μου και η γνωστή μου θα σου είναι άγνωστες,είναι σωστή η απόφασή σου.
Λες και ξέρεις από πριν γιατί έμπλεξαν έτσι και τρώνε ξύλο.

Δεν επεμβαίνουμε στο κάρμα κανενός,φροντίζουν ανώτερες δυνάμεις για τέτοια θέματα.

Μου θύμισες μια ιστορία που πάει κάπως έτσι:

Ένας καλοντυμένος κύριος επισκέπτεται μια φτωχή οικογένεια. Εδώ έχω ένα κουτί, τους λέει, με ένα κόκκινο κουμπί. Αν αποφασίσετε να πατήσετε το κουμπί κάποιος, κάπου στον κόσμο, παντελώς άγνωστος σε σας, θα πεθάνει , κι εσείς θα εισπράξετε ένα εκατομμύριο.
Η φτωχή οικογένεια ξεπερνά γρήγορα όποιον ηθικό φραγμό και πατάει το κουμπί. Το άλλο πρωί εμφανίζεται ο καλοντυμένος κύριος με ένα χαρτοφύλακα γεμάτο χρήματα. Εκστατικοί αυτοί τα δέχονται. Φεύγοντας τον ρωτούν. Και τι θα γίνει το κουτί τώρα; Ο ξένος απαντάει. Το κουτί θα δωθεί σε μια άλλη οικογένεια, παντελώς άγνωστη σε εσάς.

[Naida]

Τον πλακώνω στις φάπες.

Και εγώ αυτό θα έκανα.

[Papa John]

Μου θύμισες μια ιστορία που πάει κάπως έτσι:

Ένας καλοντυμένος κύριος επισκέπτεται μια φτωχή οικογένεια. Εδώ έχω ένα κουτί, τους λέει, με ένα κόκκινο κουμπί. Αν αποφασίσετε να πατήσετε το κουμπί κάποιος, κάπου στον κόσμο, παντελώς άγνωστος σε σας, θα πεθάνει , κι εσείς θα εισπράξετε ένα εκατομμύριο.
Η φτωχή οικογένεια ξεπερνά γρήγορα όποιον ηθικό φραγμό και πατάει το κουμπί. Το άλλο πρωί εμφανίζεται ο καλοντυμένος κύριος με ένα χαρτοφύλακα γεμάτο χρήματα. Εκστατικοί αυτοί τα δέχονται. Φεύγοντας τον ρωτούν. Και τι θα γίνει το κουτί τώρα; Ο ξένος απαντάει. Το κουτί θα δωθεί σε μια άλλη οικογένεια, παντελώς άγνωστη σε εσάς.

Οπότε,τέζα κι αυτοί.
Καλό.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Τον πλακώνω στις φάπες.

Και εγώ αυτό θα έκανα.

Το ξέρω.

[Γιάννης]

Βρωμάει νταβατζηλίκι, από μίλια μακριά.

Έχεις δει πολλούς νταβάδες να λένε θα αυτοκτονήσω αν του ξαναμιλήσεις;

Όλες οι μορφές εκβιασμού (φυσικού ή συναισθηματικού) είναι fair game γι'αυτό το συνάφι. Ειδικά στην περίπτωση που είναι πολύ της μόδας τουλάχιστον στο ΗΒ, που ο νταβάς προσεγγίζει το θύμα ως γκόμενος, και το τραβάει από τη μύτη με απίθανες χειραγωγήσεις. Έχω δει 2-3 τέτοιες περιπτώσεις πριν πολλά χρόνια που ήμουν ακόμη μπατίρης και έμενα σε σκατογειτονιές.

[Λεγεών]

Αληθινή ιστορία, παρά το ποιητικό του τίτλου.

Κυριακή ξημερώματα, κατά τις 6:37 περίπου, ακούμε δυνατές κραυγές από τον δρόμο. Εγώ δεν δίνω πολλή σημασία, που και που περνάνε κάποιοι μεθυσμένοι και τραγουδάνε, βρίζονται, φωνάζουν, και συνεχίζουν τον δρόμο τους. Αυτές ήταν κραυγές πόνου όμως, και πιο δυνατές από αυτές ενός περαστικού που είχε γλιστρήσει στο πεζοδρόμιο κάποτε και πρέπει να είχε τραυματιστεί σοβαρά διότι δεν μπορούσε να σηκωθεί, με αποτέλεσμα να βγουν οι γείτονες και να τον βοηθήσουν. Είχαν καλέσει ασθενοφόρο που δεν ήρθε μετά από μία ώρα, τελικά είχε έρθει ένα ταξί και τον πήρε τότε.

Η γυναίκα όμως, επειδή ήταν γυναικείες κραυγές, σηκώθηκε, παραμερίζει τα στόρια, δεν φαίνεται τίποτα από το δωμάτιο, πάει στο σαλόνι, και μου λέει "ένα ζευγάρι είναι, τσακώνονται, μάλλον πιωμένα είναι και τα δύο". Μετά από λίγα δευτερόλεπτα η θηλυκή φωνή ουρλιάζει πάλι, και αυτή τη φορά είναι κραυγές πόνου. "Ρε συ, αυτός την έσπρωξε και την έριξε στον δρόμο" ακούω, και τότε αποφασίζω να σηκωθώ και να πάω να δω τι γίνεται.

Παραμερίζω τα στόρια για να μην φανώ, βλέπω μία κοπέλα να κάθεται στον δρόμο, όχι στο πεζοδρόμιο, στον δρόμο, μπροστά από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο και να κλαίει. Είναι με την πλάτη προς εμάς, βλέπω μόνο ότι είναι λίγο κοκκινομάλλα και φοράει γυαλιά. Από πάνω της είναι ένας τύπος με ένα τζιν μπουφάν που σε αλλόφρον κατάσταση της φωνάζει για διάφορα. Ανοίγω το παράθυρο για να ακούω καλύτερα, και ο τύπος τη ρωτάει γιατί είναι έτσι και κλαίει, μήπως επειδή δεν κάλεσε ταξί όλο το βράδυ; Της λέει ότι θα εξαφανιστεί και δεν θα τον ξαναδεί, ότι θα αυτοκτονήσει, θα πάει να πέσει από μία γέφυρα, να κρεμαστεί, θα πέσει μπροστά από το ταξί που έρχεται να τους πάρει. Την αποκαλεί με το μικρό της όνομα, το όνομα του τύπου δεν ακούγεται. Όσο της λέει αυτά, πηγαίνει πέρα δώθε στον δρόμο, κλωτσάει έναν κάδο σκουπιδιών που βρίσκεται λίγο πιο δίπλα, πιάνει τα κάγκελα του κτηρίου και χτυπιέται πάνω τους. Της λέει ένα άλλο αντρικό όνομα, ακούγεται λες και αυτή μίλησε με αυτόν τον άλλο άντρα, και γι' αυτό αυτός είναι σε τέτοια φάση. Κάποια στιγμή την ρωτάει αν έχει καλέσει ταξί, αυτή λέει ναι, τη ρωτάει αν θα μπει και αυτός στο ταξί μαζί της, αυτή του απαντάει ότι δεν ξέρει γιατί μόλις την έσπρωξε και την πέταξε κάτω και δεν μπορεί να αποφασίσει.

Τότε ο τύπος πάει και την πιάνει από τον γιακά και την τραντάζει, ενώ μετά σηκώνεται και της ρίχνει μία κλωτσιά στο μπούτι. Αυτή δεν δείχνει να πονάει αλλά μαζεύεται, και ο τύπος προσπαθεί να ελαττώσει την δύναμη της κλωτσιάς πριν την χτυπήσει, αλλά είναι η στιγμή που αποφασίζω να πάρω τηλέφωνο την αστυνομία.

Εξηγώ στα γρήγορα τι συμβαίνει, στο ενδιάμεσο το ταξί έρχεται, τους παίρνει και τους δύο, φεύγει, προλαβαίνω να γράψω τον μισό αριθμό κυκλοφορίας, και η τηλεφωνήτρια μου λέει ότι η αστυνομία θα επικοινωνήσει μαζί μου. Όλο αυτό τελειώνει στις 6:46.

Κατά τις 9:30 έρχονται δύο αστυνομικοί στο σπίτι, τους εξηγούμε τι συνέβη, έχω στείλει με μέηλ στον εαυτό μου ό,τι είδαμε για να τα θυμάμαι, παίρνουν καταθέσεις, και ο αστυνομικός μου λέει ότι θα είναι εύκολο να τους βρουν, γιατί η εταιρεία ταξί είναι γνωστή, και λογικά αυτή θα έκλεισε το ταξί μέσω του app, οπότε πόσα ταξί θα πήραν άτομα στις 6:45 από την οδό μου το ίδιο πρωί;

Ο αστυνομικός με πήρε χτες τηλέφωνο να με ενημερώσει για το τι έγινε αφού έφυγαν. Θα το γράψω αργότερα. Μαντεύει κανείς;

Simp
Εάν ήταν άντρας το θύμα βίας δεν θα σε ένοιαζε

Ναι, keep projecting, αλλά η αλήθεια είναι ότι κανένα άτομο δεν αξίζει κακοποίηση και ξυλοδαρμό, από άτομο που παρουσιάζεται ή είναι η σχέση του. Τόσο απλά.