Phorum.com.gr

Fluffy έγραψε: 22 Απρ 2020, 13:57 Υπήρχαν πολλά κύματα μετανάστευσης και της χούντας ήταν τσουναμι

Βασικά τότε άρχισε η μετανάστευση ΠΡΟΣ την Ελλάδα με τους πρώτους Πακιστανούς και ας λένε σήμερα οι αντιμετανάστες φίλοι του τότε καθεστώτος.
Η ανεργία είχε εξαλειφθεί πριν τη χούντα.Επί χούντας υπήρχε έλλειψη εργατικών χεριών.Επίσης τότε παρατηρήθηκε το φαινόμενο να γίνονται διαγωνισμοί για πρόσληψη στο δημόσιο,τον ΟΤΕ,τη ΔΕΗ κλπ και να μένουν κενές θέσεις.

Φραγμένος_Τελεστής έγραψε: 22 Απρ 2020, 07:32

Golden Age έγραψε: 21 Απρ 2020, 04:09

κορόιδο έγραψε: 21 Απρ 2020, 01:54- Τρομοκρατία. Η τρομοκρατία γεννήθηκε σαν αντίδραση στη δικτατορία. Τα πρώτα θύματα της «17 Νοέμβρη» ήταν βασανιστές της χούντας και Αμερικάνοι πράκτορες της CIA. Ισως για τον λόγο αυτό απέκτησε πολλούς συμπαθούντες. Με την πάροδο του χρόνου, τόσο η «17 Νοέμβρη» όσο και άλλες οργανώσεις που γεννήθηκαν, έχασαν κάθε έρεισμα και απλά εξελίχθηκαν σε ομάδες δολοφόνων. Σήμερα η χώρα, ύστερα από 46 χρόνια, εξακολουθεί να υποφέρει από τις τρομοκρατικές πράξεις, που μόνο κακό κάνουν στον τόπο. Είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία ακόμα αντιμετωπίζει πρόβλημα εσωτερικής τρομοκρατίας. Η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Ιταλία και η Γερμανία έχουν προ πολλού ξεμπερδέψει με το πρόβλημα αυτό και μόνο η χώρα μας εξακολουθεί να παράγει τρομοκρατικές οργανώσεις που θέλουν σώνει και καλά να επιβάλουν τις απόψεις τους με τη βία και να μας… «σώσουν», ενώ κανένας δεν τους ζήτησε κάτι τέτοιο. Το χειρότερο όμως πρόβλημα είναι η αλλοτρίωση που έχουμε πάθει και αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο αυτό με στωικότητα και αδιαφορία, σαν να μη συμβαίνει και σαν να μην έχει αρνητικές συνέπειες για τον τόπο.

Μεγάλος μύθος. Κόκκινη τρομοκρατία υπήρχε σε όλη τη Δυτική Ευρώπη (άλλωστε και ο ίδιος αναφέρει παραδείγματα άλλων χωρών). Ήταν γέννημα του γαλλικού Μάη του '68 και μια προσπάθεια αντιγραφής της κουβανικής επαναστάσεως, με έντονη επιρροή απο την είδηση του θανάτου του Τσε Γκεβάρα (ο οποίος είχε σκοτωθεί ένα χρόνο νωρίτερα σε ανάλογο εγχείρημα στη Βολιβία) κι ενδεχομένως και σχέδιο της KGB. Η πολυδεκαετής συνεχίσή της στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, δεν οφείλεται στους Απριλιανούς. Στην Ισπανία και στην Πορτογαλλία που επίσης είχαν δικτατορίες, οι αντίστοιχες οργανώσεις (δεν μιλώ για αυτονομιστές τύπου ΕΤΑ κλπ που έχουν άλλου τύπου υπόβαθρο) τελείωσαν, όταν τελείωσε γενικά στη Δυτική Ευρώπη (δηλαδή πάνω κάτω με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου). Η συνέχισή της, οφείλεται καθρά στη συμπάθεια που έδειχνε το πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης προς την κόκκινη τρομοκρατία (που είχε σχέση και με την απροθυμία του για εξάρθρωσή της).

Η οποία συμπάθεια (φοβικότητα στην πραγματικότητα) οφειλόταν στη μεγάλη αποδοχή που είχαν αυτοί οι δολοφόνοι από την κοινωνία λόγω των πεπραγμένων της 7ετίας (βασανισμοί, ανελευθερία κτλ), και στα ενοχικά σύνδρομα δεξιών κυβερνήσεων (γι' αυτό και ήταν ο σοσιαλδημοκράτης Χρυσοχοϊδης που τους τελείωσε).

Πολύ εύστοχο άρθρο.

Συμπάθεια ήταν απο μεγάλο τμήμα του πολιτικού συστήματος. Ένα παρακράτος - δήθεν αποτρεπτικός παράγοντας για τυχόν πραξικοπηματίες, στην πραγματικότητα συμπλήρωμα της συμβιβασμένης Αριστεράς και μπαμπούλας για την ακροδεξιά,




Δίκη Σερίφη για υπόθεση AEG: Συμπαράσταση: Αμαλία Φλέμινγκ, Μελίνα Μερκούρη, Παναγούλης, Γλέζος κλπ. Όταν ρώτησαν τον παρευρισκόμενο Στάθη Παναγούλη ποιος τους κάλεσε να πάνε τόσο οργανωμένα στη δίκη η απάντηση ήταν: "τα παιδιά της 20 Οκτώβρη".

Το 1976 το Συμβούλιο Εφετών απέρριψε το αίτημα της Δυτικής Γερμανίας για την έκδοση του Ρολφ Πόλε, καταζητούμενου για τρομοκρατική δράση, με το σκεπτικό ότι τα εγκλήματά του είναι πολιτικά και ως εκ τούτου η έκδοσή του απαγορεύεται από το ελληνικό Σύνταγμα.. Τελικά για την έκδοση του τρομοκράτη της RAF, μάλλον υπήρξαν διπλωμματικές πιέσεις και παρενέβη ο ίδιος ο Καραμανλής για να τα μπαλώσει.


Τον Νοέμβριο 1992 συλλαμβάνεται στο σπίτι του στο Καπανδρίτι ο Γιώργος Μπαλάφας. Στη "γιάφκα" βρίσκονται 3 όπλα και 6.5 κιλά ναρκωτικά (χασίς). Σε υπόγειο διαμέρισμα που είχε νοικιάσει με το ψευδώνυμο "Νίκος Μανιατόπουλος" στην οδό Καλαμά στα Σεπόλια βρίσκονται και άλλα όπλα. Σύμφωνα με επιστολή του Αβραάμ Λεσπέρογλου με ημερομηνία 13 Οκτωβρίου 1997, ο Μπαλάφας ανήκε στην τρομοκρατική οργάνωση "Αντικρατική Πάλη" μαζί με τους Τσουτσουβή και Λεσπέρογλου. Στο πρόσωπο του αρκετοί μάρτυρες αναγνωρίζουν τον δράστη της δολοφονίας του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου και της ληστείας που είχε γίνει σε χρηματαποστολή της Τράπεζας Πίστεως στο Γαλάτσι. Αμέσως σχηματίζουν επιτροπή αλληλεγγύης, υπογράφουν επιστολή συμπαράστασης και τον επισκέπτονται στη φυλακή στελέχη της αριστεράς: από το κόμμα "ΠΑΣΟΚ" οι Φραγκιαδάκη, Παπαμάργαρης, Γλέζος, Δασκαλάκης, Ανωμερίτης, από το κόμμα "Συνασπισμός" οι Αλφιέρη, Αλαβάνος και από το κόμμα "ΚΚΕ" ο Κόρακας. Την υπεράσπιση του αναλαμβάνουν οι βουλευτές Κουβέλης και Αλεξανδρής, αλλά πρωτοδίκως καταδικάζεται. Ασκεί έφεση και εν τω μεταξύ έρχεται στην εξουσία το αριστερό κόμμα "ΠΑΣΟΚ". Η χήρα του εισαγγελέα Θεοφανόπουλου παραιτείται από την πολιτική αγωγή κατόπιν απειλών. Μέσα σε ατμόσφαιρα ζούγκλας που δημιουργούν οι αριστεροί διαδηλωτές, το εφετείο (με 4 ψήφους ενόρκων εναντίον 3 δικαστών) τον κρίνει αθώο...



Η ίδια η Μεταπολίτευση ήταν αυτή που καλλιεργούσε κλίμα δημοφιλίας για την κόκκινη τρομοκρατία (βλ τύπος). Εαν η συμπάθεια βασιζόταν στις αναμνήσεις απο το καθεστώς της 21ης, ανάλογα προβλήματα θα είχαν η Ισπανία και η Πορτογαλλία λόγω των δικτατοριών τους. Δεν είχαν όμως, παρότι οι μεταπολιτεύσεις τους επίσης ήταν αριστερόστροφες (σε τέτοιο βαθμό που σε αμφότερες τις χώρες αρχικά δεν υπήρχε δεξιό κόμμα και οι ψήφοι των δεξιών πήγαιναν σε κεντρώα κόμματα (στην Πορτογαλλία ακόμη συμβαίνει αυτό)).
Η κόκκινη τρομοκρατία σε αυτές τις χώρες τελείωσε την ίδια εποχή που τελείωσε και στην υπόλοιπη Δυτική Ευρώπη (μιλώ για την καθαρά πολιτική τρομοκρατία και όχι για περιπτώσεις τύπου ΕΤΑ που βασίζεται σε εθνοτικό ζήτημα). Κι αυτό γιατί εκεί δεν υπήρχε η υποστήριξη που υπήρχε στην Ελλάδα απο το πολιτικό σύστημα.

Μόνη "παρεμφερής" περίπτωση, είναι η Ιταλία. Εκεί, παρά την εξάρθρωση των Ερυθρών Ταξιαρχιών με το πέρας του Ψυχρού Πολέμου, η κόκκινη τρομοκρατία συνέχισε σχεδόν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 2000. Αλλά η Ιταλία δεν είχε κάποια δικτατορία στη εμτεμφυλιακή ψυχροπολεμική εποχή. Είχε όμως πολιτικό σύτημα που διεπόταν απο συμπάθεια προς την Αριστερά και την κόκκινη τρομοκρατία.

Ενδιαφέροντα αναγνώσματα:

Δ. Λύτος, «Η ιδεολογία της 21ης Απριλίου μέσα από τις έννοιες του εθνικισμού και του λαϊκισμού» (2016)
http://ikee.lib.auth.gr/record/286182/f ... -17983.pdf

Σ. Κονιόρδος, Η «ανάπτυξη» των προγραμμάτων ανάπτυξης: Οι βιοτέχνες και η δικτατορία 1967-1974 (2000)
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/in ... /view/6815

Σ. Μαυρογένη, «Ιστορία και πολιτισμός (1967-1974) : η περίπτωση της Ελλάδας» (2019)
https://dspace.lib.uom.gr/bitstream/215 ... sc2019.pdf

Β. Πατρώνης- Π. Λιαργκόβας, «Κοινωνική ενσωμάτωση και οικονομική πολιτική στα χρόνια της δικτατορίας στην Ελλάδα, 1967- 1974: ο ειδικός ρόλος του αγροτικού τομέα» (2004)
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/in ... view/14735

Α. Γιαννακόπουλος, «Ο αθλητισμός και η φυσική αγωγή στην Ελλάδα κατά την περίοδο 1967-1974» (2016)
https://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/38130

Λ. Καλλιβρετάκης, «Επταετία: Σοβαρό έλλειμμα στην ιστορική έρευνα»
http://helios-eie.ekt.gr/EIE/bitstream/ ... TIA_01.pdf


Μ. Χαιρετάκης, «Η στρατιωτική δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 ως τομή για τα ελληνικά ΜΜΕ» (2010)
https://ejournals.epublishing.ekt.gr/in ... view/14494

Λ. Καλλιβρετάκης, “Οι γνωστοί «άγνωστοι» Απριλιανοί συνωμότες & Η ομάδα Παπαδόπουλου στην τελική ευθεία προς την εξουσία (2010)
http://helios-eie.ekt.gr/EIE/handle/10442/8766

Ι. Σακκάς, «Το δικτατορικό καθεστώς, η Κύπρος και οι κρίσεις στη Μέση Ανατολή» (2015)
https://repository.kallipos.gr/handle/11419/5109

Η χούντα προκλήθηκε από την ανδρεο-παπανδρεϊκή υστερία της εποχής 1965-67.
Ο Α.Π. κατηγορήθηκε σαν συνωμότης με σκοπό την εγκαθίδρυση Αραβικού καθεστώτος στη χώρα.
Δεν αποδείχτηκε η κατηγορία, δεν ενδιαφέρθηκε η ίδια η χούντα να την αποδείξει από τη στιγμή που εγκαταστάθηκε στην εξουσία μετά την 21/4, αλλά και δεν προκύπτει από πουθενά ότι δεν ήταν αληθής.
Στην Κύπρο η χούντα αρχικά εκβιάστηκε να αποσύρει την μεραρχία και υπέκυψε εύκολα στον εκβιασμό αλλά παρά ταύτα το Κυπριακό ατόνησε για έξη περίπου χρόνια. Η χούντα β' στη συνέχεια το μόνο που έκανε ήταν ότι ήθελε να εμποδίσει τον Μακάριο που ήθελε να κάνει σοβιετικό προτεκτοράτο. Το έκανε όμως κι αυτή με βλακώδη τρόπο και ακολούθησαν αυτά που ακολούθησαν.

Το συμπέρασμα μου είναι ότι όλοι είναι συνένοχοι στη βλακεία.
Το όλο πρόβλημα θα επελύετο πολύ εύκολα αν ο Γεώργιος Παπανδρέου στις αρχές του 1965 έκανε κυβέρνηση εθνικής ενότητος, που θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένο από τη στιγμή που η χώρα είχε ήδη τεθεί σε καθεστώς στρατιωτικής επαγρύπνησης (πορτοκαλί συναγερμός).

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 22 Απρ 2020, 14:31

Jolly Roger έγραψε: 22 Απρ 2020, 08:57

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 22 Απρ 2020, 00:09
http://www.biblionet.gr/author/95503/%C ... E%B7%CF%82

ρε μλκ σε είχα για σοβαρό.

ρε μάγκες όσο και να σας χαλάει δεν υπάρχει άλλος ιστορικός που να έχει ασχοληθεί τόσο εκτεταμένα και εντατικά με τη συγκεκριμένη περίοδο
τα βιβλία του είναι γεμάτα με στοιχεία, όχι με απόψεις

το ίδιο μπορεί να πει κανείς για τον Ίρβινγκ με το Χίτλερ και τον Φαρ με το Στάλιν. Τι πάει να πει αυτό, ότι είναι και αντικειμενικοί; Δεν πα να έχει ερευνήσει ο άλλος ένα κάρο πηγές, από τη στιγμή που ξεκινάει με το "είμαι περήφανος χουντικός" η έρευνα γίνεται στο πλαίσιο απολογητικής και όχι πραγματικά τίμιας εξιστόρησης γεγονότων. Είναι άλλο να ξεκινάς μια αντικειμενική έρευνα για να φτάνεις σε ένα συμπέρασμα που ανατρέπει ό,τι πιστεύαμε ως τότε - που είναι η ουσία της επιστημονικής έρευνας - και άλλο να την ξεκινάς όντας ήδη φουλ υποκειμενικός και να τη χρησιμοποιείς για να φτάσεις σε προκαθορισμένο συμπέρασμα που βολεύει το αφήγημά σου. Και οι 3 αυτοί (Ίρβινγκ, Φαρ, Χατζηδάκης) χρησιμοποιούν τις πηγές - επιλεκτικά και με μισές αλήθειες καταπώς τους βολεύει, προφανώς - για να κάνουν το δεύτερο, οπότε είναι αδιάφορο αν είναι διαβασμένοι ή όχι.

Jolly Roger έγραψε: 22 Απρ 2020, 19:44

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 22 Απρ 2020, 14:31

Jolly Roger έγραψε: 22 Απρ 2020, 08:57
ρε μλκ σε είχα για σοβαρό.

ρε μάγκες όσο και να σας χαλάει δεν υπάρχει άλλος ιστορικός που να έχει ασχοληθεί τόσο εκτεταμένα και εντατικά με τη συγκεκριμένη περίοδο
τα βιβλία του είναι γεμάτα με στοιχεία, όχι με απόψεις

το ίδιο μπορεί να πει κανείς για τον Ίρβινγκ με το Χίτλερ και τον Φαρ με το Στάλιν. Τι πάει να πει αυτό, ότι είναι και αντικειμενικοί; Δεν πα να έχει ερευνήσει ο άλλος ένα κάρο πηγές, από τη στιγμή που ξεκινάει με το "είμαι περήφανος χουντικός" η έρευνα γίνεται στο πλαίσιο απολογητικής και όχι πραγματικά τίμιας εξιστόρησης γεγονότων. Είναι άλλο να ξεκινάς μια αντικειμενική έρευνα για να φτάνεις σε ένα συμπέρασμα που ανατρέπει ό,τι πιστεύαμε ως τότε - που είναι η ουσία της επιστημονικής έρευνας - και άλλο να την ξεκινάς όντας ήδη φουλ υποκειμενικός και να τη χρησιμοποιείς για να φτάσεις σε προκαθορισμένο συμπέρασμα που βολεύει το αφήγημά σου. Και οι 3 αυτοί (Ίρβινγκ, Φαρ, Χατζηδάκης) χρησιμοποιούν τις πηγές - επιλεκτικά και με μισές αλήθειες καταπώς τους βολεύει, προφανώς - για να κάνουν το δεύτερο, οπότε είναι αδιάφορο αν είναι διαβασμένοι ή όχι.

πολύ σωστά αυτά που γράφεις
το ίδιο ακριβώς όμως ισχύει και για την άλλη πλευρά
δες πχ το άρθρο του ΟΠ. Ξεκινά μια συζήτηση από μια υποκειμενική άποψη -ούτε καν έρευνα- που παρουσιάζεται ως κάτι δεδομένο
γενικά επειδή η περίοδος της χούντας μας αφορά άμεσα ως Έλληνες και είναι σχετικά πρόσφατη είναι λογικό να υπάρχει φόρτιση, είτε θετική είτε αρνητική

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 22 Απρ 2020, 14:31

Jolly Roger έγραψε: 22 Απρ 2020, 08:57

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 22 Απρ 2020, 00:09
http://www.biblionet.gr/author/95503/%C ... E%B7%CF%82

ρε μλκ σε είχα για σοβαρό.

ρε μάγκες όσο και να σας χαλάει δεν υπάρχει άλλος ιστορικός που να έχει ασχοληθεί τόσο εκτεταμένα και εντατικά με τη συγκεκριμένη περίοδο
τα βιβλία του είναι γεμάτα με στοιχεία, όχι με απόψεις

Δεν είναι ιστορικός ο Χατζηδάκης, ρε συ. Αυτό σου λέμ(ν)ε τόση ώρα και εκτίθεσαι
Δημοσιογράφος είναι

Jolly Roger έγραψε: 22 Απρ 2020, 19:44

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 22 Απρ 2020, 14:31

Jolly Roger έγραψε: 22 Απρ 2020, 08:57
ρε μλκ σε είχα για σοβαρό.

ρε μάγκες όσο και να σας χαλάει δεν υπάρχει άλλος ιστορικός που να έχει ασχοληθεί τόσο εκτεταμένα και εντατικά με τη συγκεκριμένη περίοδο
τα βιβλία του είναι γεμάτα με στοιχεία, όχι με απόψεις

το ίδιο μπορεί να πει κανείς για τον Ίρβινγκ με το Χίτλερ και τον Φαρ με το Στάλιν. Τι πάει να πει αυτό, ότι είναι και αντικειμενικοί; Δεν πα να έχει ερευνήσει ο άλλος ένα κάρο πηγές, από τη στιγμή που ξεκινάει με το "είμαι περήφανος χουντικός" η έρευνα γίνεται στο πλαίσιο απολογητικής και όχι πραγματικά τίμιας εξιστόρησης γεγονότων. Είναι άλλο να ξεκινάς μια αντικειμενική έρευνα για να φτάνεις σε ένα συμπέρασμα που ανατρέπει ό,τι πιστεύαμε ως τότε - που είναι η ουσία της επιστημονικής έρευνας - και άλλο να την ξεκινάς όντας ήδη φουλ υποκειμενικός και να τη χρησιμοποιείς για να φτάσεις σε προκαθορισμένο συμπέρασμα που βολεύει το αφήγημά σου. Και οι 3 αυτοί (Ίρβινγκ, Φαρ, Χατζηδάκης) χρησιμοποιούν τις πηγές - επιλεκτικά και με μισές αλήθειες καταπώς τους βολεύει, προφανώς - για να κάνουν το δεύτερο, οπότε είναι αδιάφορο αν είναι διαβασμένοι ή όχι.

Όσο υποκειμενικό και να τον χαρακτηρίσεις, έχει κάνει έρευνα σε βάθος. Οποιοσδήποτε θέλει να εξερευνήσει εξονυχιστικά για εκείνη την περίοδο δεν μπορεί να παρακάμψει το Χατζηδάκη και την έρευνά του.

Η διαφορά είναι ότι το έργο του Χατζηδάκη ή έστω μέρος αυτού, δεν έχει αμφισβητηθεί απο ιστορικούς.

Θα ήθελα πολύ να διαβάσω το παρακάτω βιβλίο του Χατζηδάκη: https://www.politeianet.gr/books/978960 ... aki-296584

ΛΑΜΟΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΧΑΚΙ: Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ «ΛΑΜΟΓΙΑ ΣΤΟ ΧΑΚΙ» ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΛΑΘΡΟΧΕΙΡΙΑ

Υπόψη πως και για τον Ελευθεράτο έχω αρνητική άποψη από την εποχή που τον άκουγα στο ΣΠΟΡ ΦΜ.

Ακολουθεί μία προσέγγιση παίρνοντας μάλιστα το καλό διάστημα της δικτατορίας από άποψη οικονομικής πολιτικής. Αν έχω διάθεση ίσως προσθέσω διάφορα στοιχεία, το είχα πράξει και στο παλαιότερο Phorum.
Τα στοιχεία είναι δημοσιευμένα την καθεστωτική περίοδο για το έτος 1972 από αρχείο της εποχής και υπό τον καθηγητή Ιωάννη Πεσματζόγλου.



Υποστηρίζεται, βλέπε και όσκαρ, ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οκονομίας τα έτη 1967-72 ήταν οι υψηλότεροι στα κράτη-μέλη του ΟΟΣΑ με εξαίρεση την Ιαπωνία:

α) Σωστό αλλά ίσχυε πάντα μία δεκαετία πριν το καθεστώς, δεν συνέβη ξαφνικά. Η Ελλάδα είχε ταχεία ανάπτυξη για αρκετά χρόνια
β) Οι διαφορές ήταν σαφώς ευνοϊκότερες ως προς την Ελλάδα ιδίως την περίοδο 1963-67.
γ) Ο μέσος ρυθμός αναπτύξεως της εγχώριας οικονομίας αντιστοιχούσε στο 80% του αντίστοιχου ρυθμού της Ιαπωνίας το 1963-66 και στο 50% την περίοδο 1967-71 που σημαίνει επιβράδυνση της δυνητικής σύγκλισης για όσους αρέσκονται σε συγκρίσεις.

Επιπλέον είχαμε θεαματική κάμψη του αγροτικού εισοδήματος που οδήγησε και σε συνέχιση δυναμικά της εσωτερικής μεταναστεύσεως.
Ακόμα η εξωτερική μετανάστευση που αναζωπυρώθηκε με το καθεστώς, με αποτέλεσμα στενότητα του συντελεστή εργασίας στην ημεδαπή και πρόσθετο συνάλλαγμα.


H μόνη υπεροχή του καθεστώτος ήταν στον εξηλεκτρισμό, στις τηλεπικοινωνίες και σε κάποια έργα ιδίως στην ύπαιθρο(ασφαλτόστρωση κλπ.) που αποτυπώνονται έμμεσα στον τελευταίο πίνακα πιο κάτω, καθώς και όντως στον περίφημο νόμο για την ναυτιλία ο οποίος δεν χρειάζεται και καμία παραπομπή.


Περί ανάπτυξης και κατανάλωσης:


Περί μισθών:


Περί δημοσίων επενδύσεων και παγίου κεφαλαίου:




Τώρα στο θέμα ανεργίας κάποια πράγματα που ίσως δεν έχουν ξαναγραφτεί. Τα είχαμε παρουσιάσει και στο παλιό Phorum.
Η ανεργία ήταν όντως χαμηλότατη επί καθεστώτος αλλά και πριν και μετά. Τόσο λόγω της ταχείας ανάπτυξης όσο και εξαιτίας της εξαγωγής ανεργίας στο εξωτερικό.
Π.χ. όταν έφευγαν 80-100 χιλιάδες νέοι μία χρονιά για να πάνε στην Γερμανία δεν θα μειωνόταν η ανεργία; Προφανώς ναι.
Ωστόσο το ενδιαφέρον αφορά στον τρόπο υπολογισμού αυτής της μικρής ανεργίας.
Ο ΟΑΕΔ λοιπόν διέκοπτε επιδότηση ανέργων με το πρόσχημα ότι δεν πήγαιναν σε εργασία που τους προτεινόταν οπότε πλέον δεν θεωρούνταν άνεργοι.
Επιπλέον αρκετοί άνεργοι φοιτούσαν σε σχολές επαγγελματικής καταρτίσεως και εξειδικεύσεως του ΟΑΕΔ με συνέπεια τη διαγραφή τους από τους πίνακες ανέργων.
Ακόμα διαγράφονταν άνεργοι με την παρέλευση κάποιων μηνών.
Τα ίδια σε μεγάλο έκανε και η Νέα Δημοκρατία όταν επίσημα η ανεργία ήταν 2% αλλά στα στοιχεία που έδωσε στην ΕΟΚ ανέβαινε σε 6%. Το ομολογούσαν και δημοσίως ότι έπαιζε ρόλο η μεθοδολογία.
Ανάλογα με την μεθοδολογία αρκετοί άνεργοι σε διάστημα εως έξι μηνών διαγράφονταν αυτόματα από τους πίνακες του ΟΑΕΔ.
Για να το πω απλοϊκά, καμία σχέση με τους καταλόγους ανεργίας π.χ. της τελευταίας εικοσαετίας όπως τους ξέρουμε όλοι.
Βέβαια η ανεργία ήταν όντως αρκετά χαμηλή, δεν ισχυρίζεται κάποιος ότι ήταν 10% και την παρουσίαζαν ως 2-3% θα ήταν και γελοίο.
Απλώς για λόγους και προπαγανδιστικούς γίνονταν αλχημείες που έχουν τη σημασία τους.

τα χουντιδια δεν ήταν που στις πρωτες μερες που πήραν την εξουσια για λογαριασμό του αμερικανικου ιμπεριαλισμου διπλασιασαν τους μισθους τους;

Beria έγραψε: 22 Απρ 2020, 20:35

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 22 Απρ 2020, 14:31

Jolly Roger έγραψε: 22 Απρ 2020, 08:57
ρε μλκ σε είχα για σοβαρό.

ρε μάγκες όσο και να σας χαλάει δεν υπάρχει άλλος ιστορικός που να έχει ασχοληθεί τόσο εκτεταμένα και εντατικά με τη συγκεκριμένη περίοδο
τα βιβλία του είναι γεμάτα με στοιχεία, όχι με απόψεις

Δεν είναι ιστορικός ο Χατζηδάκης, ρε συ. Αυτό σου λέμ(ν)ε τόση ώρα και εκτίθεσαι
Δημοσιογράφος είναι

κοινωνικές επιστήμες σπούδασε
είναι τόσο ιστορικός όσοι ένα σωρό άλλοι που κάνουν ιστορικές έρευνες ενώ δεν έχουν τελειώσει τμήμα ιστορίας στο πανεπιστήμιο
όσο για τα υπόλοιπα
όπως δεν πρόκειται να μάθω για τον κομμουνισμό διαβάζοντας το βιβλίο ενός φιλελεύθερου καπιταλιστή που αναλύει τον κομμουνισμό
έτσι δεν πρόκειται να μάθω για την επταετία διαβάζοντας κάποιον ορκισμένο εχθρό της
άλλωστε είναι ίσως αδύνατο να βρεις σήμερα στην ελληνική βιβλιογραφία μια αντικειμενική (όσο γίνεται) έρευνα πάνω στη συγκεκριμένη περίοδο

Juno έγραψε: 22 Απρ 2022, 15:10

Χτύπημα κάτω από την ζώνη για τα κομμουνια.

Juno έγραψε: 22 Απρ 2022, 15:10

Πασοκ 1967