Phorum.com.gr

Von Mackensen έγραψε: 09 Απρ 2020, 00:34

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 08 Απρ 2020, 17:59 Τρέφομαι από τα κακά νέα.

Οι ειδήσεις που παρουσιάζονται στην τηλεόραση είναι αρκετά άσχημες και εγώ μεγενθύνω τα επικίνδυνα σενάρια.
Λέω στον εαυτό μου ότι θα καταστραφεί η Ελλάδα, ίσως και ο κόσμος, θα έχουμε φτώχεια και πείνα, και χαίρομαι.
Όταν οι άλλοι συμφωνούν ή ακόμα προβλέπουν μεγάλες απώλειες, εγώ χαίρομαι.
Μπορεί βέβαια γι' αυτό φταίει η ψυχοπαθολογία μου και να οραματίζομαι τον όλεθρο και τον χαμό.
Λέω στον εαυτό μου «γιατί να μην υπάρχει η απόλυτη συντριβή και το γκρέμισμα των ονείρων για όλους μας;»
Από μικρό παιδί το 'χω αυτό, στο ίντερνετ ανακάλυψα τα όρια της κατάθλιψής μου και αγκάλιασα τον εαυτό μου.
Είμαι περιθωριακός ως ψυχή, κινούμαι στα άδυτα του απαρηγόρητου. Και είμαι δύναμη.
Ο εγκλεισμός σίγουρα με έκανε καλύτερο άνθρωπο, αύξησε την κατάθλιψη ως βασίλισσα της προσωπικότητάς μου που την είχα ξεχάσει
Ο πόνος που έδωσα, η παρακμή που ένιωσα, όλες οι πληγές που άνοιξαν και τρέχει το αίμα.
Έχω μισήσει, έχω καταραστεί και έχω εξιλεωθεί.

Ήταν ευλογία η εμπειρία του εγκλεισμού.

Όλα καλά δικέ μου μην τα σκέφτεσαι πολύ τα πράγματα.

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 08 Απρ 2020, 17:59 Τρέφομαι από τα κακά νέα.

Οι ειδήσεις που παρουσιάζονται στην τηλεόραση είναι αρκετά άσχημες και εγώ μεγενθύνω τα επικίνδυνα σενάρια.
Λέω στον εαυτό μου ότι θα καταστραφεί η Ελλάδα, ίσως και ο κόσμος, θα έχουμε φτώχεια και πείνα, και χαίρομαι.
Όταν οι άλλοι συμφωνούν ή ακόμα προβλέπουν μεγάλες απώλειες, εγώ χαίρομαι.
Μπορεί βέβαια γι' αυτό φταίει η ψυχοπαθολογία μου και να οραματίζομαι τον όλεθρο και τον χαμό.
Λέω στον εαυτό μου «γιατί να μην υπάρχει η απόλυτη συντριβή και το γκρέμισμα των ονείρων για όλους μας;»
Από μικρό παιδί το 'χω αυτό, στο ίντερνετ ανακάλυψα τα όρια της κατάθλιψής μου και αγκάλιασα τον εαυτό μου.
Είμαι περιθωριακός ως ψυχή, κινούμαι στα άδυτα του απαρηγόρητου. Και είμαι δύναμη.
Ο εγκλεισμός σίγουρα με έκανε καλύτερο άνθρωπο, αύξησε την κατάθλιψη ως βασίλισσα της προσωπικότητάς μου που την είχα ξεχάσει
Ο πόνος που έδωσα, η παρακμή που ένιωσα, όλες οι πληγές που άνοιξαν και τρέχει το αίμα.
Έχω μισήσει, έχω καταραστεί και έχω εξιλεωθεί.

Ήταν ευλογία η εμπειρία του εγκλεισμού.

the comet the course the tail έγραψε: 09 Απρ 2020, 00:47

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 08 Απρ 2020, 17:59 Τρέφομαι από τα κακά νέα.

Οι ειδήσεις που παρουσιάζονται στην τηλεόραση είναι αρκετά άσχημες και εγώ μεγενθύνω τα επικίνδυνα σενάρια.
Λέω στον εαυτό μου ότι θα καταστραφεί η Ελλάδα, ίσως και ο κόσμος, θα έχουμε φτώχεια και πείνα, και χαίρομαι.
Όταν οι άλλοι συμφωνούν ή ακόμα προβλέπουν μεγάλες απώλειες, εγώ χαίρομαι.
Μπορεί βέβαια γι' αυτό φταίει η ψυχοπαθολογία μου και να οραματίζομαι τον όλεθρο και τον χαμό.
Λέω στον εαυτό μου «γιατί να μην υπάρχει η απόλυτη συντριβή και το γκρέμισμα των ονείρων για όλους μας;»
Από μικρό παιδί το 'χω αυτό, στο ίντερνετ ανακάλυψα τα όρια της κατάθλιψής μου και αγκάλιασα τον εαυτό μου.
Είμαι περιθωριακός ως ψυχή, κινούμαι στα άδυτα του απαρηγόρητου. Και είμαι δύναμη.
Ο εγκλεισμός σίγουρα με έκανε καλύτερο άνθρωπο, αύξησε την κατάθλιψη ως βασίλισσα της προσωπικότητάς μου που την είχα ξεχάσει
Ο πόνος που έδωσα, η παρακμή που ένιωσα, όλες οι πληγές που άνοιξαν και τρέχει το αίμα.
Έχω μισήσει, έχω καταραστεί και έχω εξιλεωθεί.

Ήταν ευλογία η εμπειρία του εγκλεισμού.

η ψυχολογία του φασίστα σε κυρίευσε και σένα.

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 08 Απρ 2020, 23:44 Λοιπόν ψάχνομαι για κατάληψη στην πόλη μου
Σα να λέμε ψάχνω στη βρωμιά αλλά γουατέβερ. Δε μ' αρέσει να πηγαίνω ξεκάρφωτος σε κατάληψη το 'χω κάνει κι άλλη φορά
Αλλά πως αλλιώς θα βρω κανά μουνάκι που κόβει φλέβες και είναι ριγμένο στη μιζέρια. Πως; Εδώ θέλω τη βοήθεια του κοινού.
Όλες οι πολιτικές παρέες αξίζουν για τα μουνάκια. Γι' αυτό δεν έγινα ποτέ φασίστας.
Μπορώ να πουλήσω ότι είμαι αναρχικός ή οτιδήποτε.
Είμαι τόσο ευέλικτος ιδεολογικά που με θεωρούν πιο ψαγμένο από αυτούς τους ίδιους.
Αρκεί να βρω έναν ρυθμό.
Γιατί πονάω;

Σπανοβαγγελοδημήτρης έγραψε: 09 Απρ 2020, 01:15 Καμιά ακτιβίστρια; Έχει πολλές ΜΚΟ, αλλά δεν ξέρω πως χώνεσαι εκεί μέσα

Σπανοβαγγελοδημήτρης έγραψε: 09 Απρ 2020, 01:22 Εγώ νόμιζα ότι έκανες ψυχογράφημα "κάποιων" εδώ μέσα και μπήκα, μου το χαλάς, αν είναι για εξομολόγηση πήγαινε σε παπά, δεν θα σε κοροϊδεύει κιόλας

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 09 Απρ 2020, 01:23

Σπανοβαγγελοδημήτρης έγραψε: 09 Απρ 2020, 01:22 Εγώ νόμιζα ότι έκανες ψυχογράφημα "κάποιων" εδώ μέσα και μπήκα, μου το χαλάς, αν είναι για εξομολόγηση πήγαινε σε παπά, δεν θα σε κοροϊδεύει κιόλας

Δε με νοιάζει αν είσαι κενός

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 08 Απρ 2020, 17:59 Τρέφομαι από τα κακά νέα.

Οι ειδήσεις που παρουσιάζονται στην τηλεόραση είναι αρκετά άσχημες και εγώ μεγενθύνω τα επικίνδυνα σενάρια.
Λέω στον εαυτό μου ότι θα καταστραφεί η Ελλάδα, ίσως και ο κόσμος, θα έχουμε φτώχεια και πείνα, και χαίρομαι.
Όταν οι άλλοι συμφωνούν ή ακόμα προβλέπουν μεγάλες απώλειες, εγώ χαίρομαι.
Μπορεί βέβαια γι' αυτό φταίει η ψυχοπαθολογία μου και να οραματίζομαι τον όλεθρο και τον χαμό.
Λέω στον εαυτό μου «γιατί να μην υπάρχει η απόλυτη συντριβή και το γκρέμισμα των ονείρων για όλους μας;»
Από μικρό παιδί το 'χω αυτό, στο ίντερνετ ανακάλυψα τα όρια της κατάθλιψής μου και αγκάλιασα τον εαυτό μου.
Είμαι περιθωριακός ως ψυχή, κινούμαι στα άδυτα του απαρηγόρητου. Και είμαι δύναμη.
Ο εγκλεισμός σίγουρα με έκανε καλύτερο άνθρωπο, αύξησε την κατάθλιψη ως βασίλισσα της προσωπικότητάς μου που την είχα ξεχάσει
Ο πόνος που έδωσα, η παρακμή που ένιωσα, όλες οι πληγές που άνοιξαν και τρέχει το αίμα.
Έχω μισήσει, έχω καταραστεί και έχω εξιλεωθεί.

Ήταν ευλογία η εμπειρία του εγκλεισμού.

Σπανοβαγγελοδημήτρης έγραψε: 09 Απρ 2020, 01:19 Τελικά τι γίνεται, τρέφεσαι από το κακό και θες φίκι φίκι, έχω μπερδευτεί

Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 09 Απρ 2020, 01:31

Σπανοβαγγελοδημήτρης έγραψε: 09 Απρ 2020, 01:19 Τελικά τι γίνεται, τρέφεσαι από το κακό και θες φίκι φίκι, έχω μπερδευτεί

Ο έρωτας είναι ορμή για τη ζωή
Για να δεις όμως που τον αντιστρέφουμε και λόγω της δικής μας βούλησης μπορεί και γίνεται Θάνατος, αυτός ο Θάνατος που μας δίνει το όπλο να κάνουμε τη γυναίκα να υποταχθεί και να πεθάνει στα χέρια μας
δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς τώρα