Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Όταν είχε ανοίξει νομίζαμε πως θα κλείσει.
το σπίτι το ρώτησες αν θέλουν και να καταφέρουν να κοιμηθούν το βράδυ;Μπίστης έγραψε: 25 Φεβ 2019, 22:24 Το Ψυρρή και το Γκάζι άξιζαν γιατί ήταν σπίτι, μαγαζί, ερείπιο στην σειρά. Χρώμα και ιστορία. Αν γίνουν όλα μαγαζιά θα είναι πιό σίχαμα και από την Ντίσνευλαντ.
δλδ προτιμησεις να κατουρησεις το ασανσερ ενος ασχετου γερακου και να τον ξυπνησεις και να τον τρομαξεις απο το να κατουρησεις ΟΠΟΥΝΑΝΑΙ σε μια σκοτεινη τουαλετα μαγαζιου που κανεις δεν θα εμπιστευοτανε να καθισει στην λεκανη ουτως η αλλως;Nito έγραψε: 25 Φεβ 2019, 21:07Έτσι την είχα πατήσει κάποτε στο Νταμπλγιου. Πήγα στο wc και έψαχνα μάταια τον διακόπτη. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι γινόταν και ψηλαφούσα ως τυφλωμένος Σαμψών τα πλακάκια του τοίχου.Ορέστης 35 έγραψε: 25 Φεβ 2019, 20:16 ...Οι δε εκδηλωσεις της Τεχνοπολης ολο και χειροτερες. Δεν φτιαχνουν ουτε τη λαμπα που τρεμοπαιζει στις τουαλετες...
Ε, μετά πήγα να ανοίξω το φακό του κινητού, αλλά διαπίστωσα ότι είχα μαζί μου το παλιό ΝΟΚΙΑ με τα πλήκτρα, που το έχω μόνο για τηλ με γκόμενες.
Τρεκλίζοντας απ΄τη σούρα, βγήκα στον πεζόδρομο και έψαχνα για αλλοδαπούς μικροπωλητές, μπας και βρω κάνα φακό τσέπης. Μετά από μακρά αναζήτηση και φτάνοντας στα Κάτω Πετράλωνα, τά παιξα τελείως.
Τυφλωμένος από την ανάγκη να ουρήσω, πλησιάζω μια πολυκατοικία και χτυπάω μανιωδώς τα κουδούνια.
"Ναι ποιος είναι", ακούγεται μια αγουροξυπνημένη φωνή γέροντος.
Κάτι του είπα, αν δεν κάνω λάθος "ότι έπιασε φωτιά και είμαι από την πυροσβεστική", και ο αγαθός κυριούλης μου άνοιξε. Με το που πέρασα την είσοδο όρμησα στο ασανσέρ, το οποίο ευτυχώς ήταν σταθμευμένο στο ισόγειο, και ξαλάφρωσα.
Anyways, συζητούσα το εν λόγω σκηνικό με ένα γνωστό και μου λέει ότι πολλοί καμπινέδες είναι με φωτοκύτταρο. Πρόοδος, ψωμί, ειρήνη.
Nito έγραψε: 25 Φεβ 2019, 21:07Έτσι την είχα πατήσει κάποτε στο Νταμπλγιου. Πήγα στο wc και έψαχνα μάταια τον διακόπτη. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι γινόταν και ψηλαφούσα ως τυφλωμένος Σαμψών τα πλακάκια του τοίχου.Ορέστης 35 έγραψε: 25 Φεβ 2019, 20:16 ...Οι δε εκδηλωσεις της Τεχνοπολης ολο και χειροτερες. Δεν φτιαχνουν ουτε τη λαμπα που τρεμοπαιζει στις τουαλετες...
Ε, μετά πήγα να ανοίξω το φακό του κινητού, αλλά διαπίστωσα ότι είχα μαζί μου το παλιό ΝΟΚΙΑ με τα πλήκτρα, που το έχω μόνο για τηλ με γκόμενες.
Τρεκλίζοντας απ΄τη σούρα, βγήκα στον πεζόδρομο και έψαχνα για αλλοδαπούς μικροπωλητές, μπας και βρω κάνα φακό τσέπης. Μετά από μακρά αναζήτηση και φτάνοντας στα Κάτω Πετράλωνα, τά παιξα τελείως.
Τυφλωμένος από την ανάγκη να ουρήσω, πλησιάζω μια πολυκατοικία και χτυπάω μανιωδώς τα κουδούνια.
"Ναι ποιος είναι", ακούγεται μια αγουροξυπνημένη φωνή γέροντος.
Κάτι του είπα, αν δεν κάνω λάθος "ότι έπιασε φωτιά και είμαι από την πυροσβεστική", και ο αγαθός κυριούλης μου άνοιξε. Με το που πέρασα την είσοδο όρμησα στο ασανσέρ, το οποίο ευτυχώς ήταν σταθμευμένο στο ισόγειο, και ξαλάφρωσα.
Anyways, συζητούσα το εν λόγω σκηνικό με ένα γνωστό και μου λέει ότι πολλοί καμπινέδες είναι με φωτοκύτταρο. Πρόοδος, ψωμί, ειρήνη.
Μου άρεσε κι εμένα, κοίταξα μετά μήπως ήταν το μέλος Σαμψών ...the comet the course the tail έγραψε: 25 Φεβ 2019, 23:07 "ψηλαφούσα ως τυφλωμένος Σαμψών τα πλακάκια του τοίχου"...
τι είπε ρε το άτομο;;;;;
Δεν είμαι κάφρος να λερώνω όπου νάναι και να βάζω τους υπαλλήλους σε βάσανα.Hey Baby έγραψε: 25 Φεβ 2019, 23:03
δλδ προτιμησεις να κατουρησεις το ασανσερ ενος ασχετου γερακου και να τον ξυπνησεις και να τον τρομαξεις απο το να κατουρησεις ΟΠΟΥΝΑΝΑΙ σε μια σκοτεινη τουαλετα μαγαζιου που κανεις δεν θα εμπιστευοτανε να καθισει στην λεκανη ουτως η αλλως;
ενώ με την καρδιά του γεράκουNito έγραψε: 25 Φεβ 2019, 23:18Δεν είμαι κάφρος να λερώνω όπου νάναι και να βάζω τους υπαλλήλους σε βάσανα.Hey Baby έγραψε: 25 Φεβ 2019, 23:03
δλδ προτιμησεις να κατουρησεις το ασανσερ ενος ασχετου γερακου και να τον ξυπνησεις και να τον τρομαξεις απο το να κατουρησεις ΟΠΟΥΝΑΝΑΙ σε μια σκοτεινη τουαλετα μαγαζιου που κανεις δεν θα εμπιστευοτανε να καθισει στην λεκανη ουτως η αλλως;
Με το ψωμί του άλλου δεν παίζουμε.
(Σοβαρά όμως σκάλωσα άσχημα με το φωτοκύτταρο.)
Καλό είναι να υπάρχουν μαγαζιά σα το λιττλ κουκ, στο οποίο έχω πάει. Για παιδάκια καλό είναι, τα προιοντα του ειναι γτπκ.Μπίστης έγραψε: 25 Φεβ 2019, 22:24Όταν είχε ανοίξει νομίζαμε πως θα κλείσει.
Όταν τους είπαμε πχ πως αυτό δεν είναι σοκολάτα ( όχι πως πέτυχαν την κρέπα ή και το τσάι ακόμα) μας είπαν : δείξτε μας εσείς πως να την φτιάξουμε. Σε λίγο πήρε όλα τα διπλανά μαγαζιά.
Έτσι όμως δεν γίνεται προκοπή. Το Ψυρρή και το Γκάζι άξιζαν γιατί ήταν σπίτι, μαγαζί, ερείπιο στην σειρά. Χρώμα και ιστορία. Αν γίνουν όλα μαγαζιά θα είναι πιό σίχαμα και από την Ντίσνευλαντ.
κουλούρι Θεσσαλονίκης έγραψε: 03 Μάιος 2018, 18:13 δεν έχω πάει στο συγκεκριμένο εννοείται,αλλά μου έκανε εντύπωση η αισθητική του μαγαζιού.
(να μην ανοίγω ξέχωρο νήμα το ποστάρω εδώ)
NajbarajoSpoiler
Η πόλη δεν έχει μόνο γκρι. Αν πας στα σωστά μέρη, θα δεις και πολύ χρώμα. Στην οδό Ανδρέα Παπανδρέου στο Χαλάνδρι, υπάρχει ένα μαγαζί που σε κάνει να νιώθεις ότι διασχίζεις μια γειτονιά πολύχρωμη.
Εχεις την αίσθηση ότι «Καλοκαίριασε». Το Najbarajo που προφέρεται «Ναμπαράχο» και στη γλώσσα εσπεράντο (πρόκειται για την πλέον διαδεδομένη διεθνή τεχνητή γλώσσα που δημιουργήθηκε για να διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων από ολόκληρο τον κόσμο) σημαίνει «Γειτονιά».
Το όνομα αυτού του all day cafe bar ταιριάζει πολύ με το concept του. Απολαμβάνεις το ποτό σου σε μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα, αποσυμπιέζεσαι από μια δύσκολη μέρα, γεμίζει το μάτι σου χρώμα. Τα γευστικά κοκτέιλ έχουν την υπογραφή
Νιώθεις σαν να έχεις κάνει ένα μικρό ταξιδάκι σε μια άλλη πόλη όπου εκεί οι άνθρωποί της ζουν πιο χαρούμενοι.
Τα «σπιτάκια» με κίτρινο, πορτοκαλί, γαλάζιο και φούξια. Σαν μικρό παιδί, θες να παρατηρήσεις την κάθε λεπτομέρεια του χώρου.
Το ανακαινισμένο εσωτερικό του μαγαζιού έχει τη δική του χάρη. Τον χειμώνα που ο καιρός δεν επιτρέπει να καθίσεις στην αυλή, απολαμβάνεις την vintage αισθητική του και την παρείστικη ατμόσφαιρά του.
Τα κοκτέιλ έχουν την υπογραφή του «μετρ» του είδους, Γιώργου Ράλλη. Στο Najbarajo, πέρα από τα δροσιστικά ποτά, μπορείς να απολαύσεις το γλυκάκι σου ή όποιο σνακ είναι της αρεσκείας σου (ακόμα και πίτσα!).
Η αυλή έχει αποκτήσει φανατικούς φίλους που λίγο αν δούνε τον καιρό να «φτιάχνει» σπεύδουν να απολαύσουν το ποτάκι τους με καλή παρέα με φόντο μια πανδαισία χρωμάτων που σε ανεβάζουν και σε κάνουν να νιώθεις ότι έχει φτάσει το καλοκαίρι!
)Κι εγώ βγάζω φλύκταινες. Αν μπεις δε βγαίνεις. Δεν κατάλαβα ΠΟΤΕ τι το γαμάτο έχει και έγινε "ιν". Μάπα περιοχή, μάπα κυκλοφοριακό, μάπα η πλατεία. Εκεί στην εκκλησία είναι ωραία εννοείται, αλλά ως εκεί.
το ξέχασα τελείως αυτό το ποστ μου!Tarkovsky έγραψε: 26 Φεβ 2019, 11:23κουλούρι Θεσσαλονίκης έγραψε: 03 Μάιος 2018, 18:13 δεν έχω πάει στο συγκεκριμένο εννοείται,αλλά μου έκανε εντύπωση η αισθητική του μαγαζιού.
(να μην ανοίγω ξέχωρο νήμα το ποστάρω εδώ)
NajbarajoSpoiler
Η πόλη δεν έχει μόνο γκρι. Αν πας στα σωστά μέρη, θα δεις και πολύ χρώμα. Στην οδό Ανδρέα Παπανδρέου στο Χαλάνδρι, υπάρχει ένα μαγαζί που σε κάνει να νιώθεις ότι διασχίζεις μια γειτονιά πολύχρωμη.
Εχεις την αίσθηση ότι «Καλοκαίριασε». Το Najbarajo που προφέρεται «Ναμπαράχο» και στη γλώσσα εσπεράντο (πρόκειται για την πλέον διαδεδομένη διεθνή τεχνητή γλώσσα που δημιουργήθηκε για να διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ ανθρώπων από ολόκληρο τον κόσμο) σημαίνει «Γειτονιά».
Το όνομα αυτού του all day cafe bar ταιριάζει πολύ με το concept του. Απολαμβάνεις το ποτό σου σε μια χαλαρωτική ατμόσφαιρα, αποσυμπιέζεσαι από μια δύσκολη μέρα, γεμίζει το μάτι σου χρώμα. Τα γευστικά κοκτέιλ έχουν την υπογραφή
Νιώθεις σαν να έχεις κάνει ένα μικρό ταξιδάκι σε μια άλλη πόλη όπου εκεί οι άνθρωποί της ζουν πιο χαρούμενοι.
Τα «σπιτάκια» με κίτρινο, πορτοκαλί, γαλάζιο και φούξια. Σαν μικρό παιδί, θες να παρατηρήσεις την κάθε λεπτομέρεια του χώρου.
Το ανακαινισμένο εσωτερικό του μαγαζιού έχει τη δική του χάρη. Τον χειμώνα που ο καιρός δεν επιτρέπει να καθίσεις στην αυλή, απολαμβάνεις την vintage αισθητική του και την παρείστικη ατμόσφαιρά του.
Τα κοκτέιλ έχουν την υπογραφή του «μετρ» του είδους, Γιώργου Ράλλη. Στο Najbarajo, πέρα από τα δροσιστικά ποτά, μπορείς να απολαύσεις το γλυκάκι σου ή όποιο σνακ είναι της αρεσκείας σου (ακόμα και πίτσα!).
Η αυλή έχει αποκτήσει φανατικούς φίλους που λίγο αν δούνε τον καιρό να «φτιάχνει» σπεύδουν να απολαύσουν το ποτάκι τους με καλή παρέα με φόντο μια πανδαισία χρωμάτων που σε ανεβάζουν και σε κάνουν να νιώθεις ότι έχει φτάσει το καλοκαίρι!
πολυαγαπημένο - απαραίτητα 2 καφεδόμπυρα το μήνα (εντάξει, όχι φέτος το χειμώνα ένεκα παγετών
στα συν το ότι επειδή βρίσκεται σε στοά και άρα δεν τις βλέπουν από το δρόμο, το αποφεύγουν οι κυράτσες που σουλατσάρουν για ψώνια
γενικά, σε απόσταση αναπνοής από την πλατεία Χαλανδρίου υπάρχουν άλλα 4-5 παρόμοια στέκια (αναπαλαιωμένα σπίτια με κήπο ή εσωτερική αυλή), το συγκεκριμένο όμως είναι νομίζω το καλύτερο
έντιτ1: παίρνει εσπρέσο από τους Coffee Republic
έντιτ2: όπου κι αν το έχω προτείνει, είτε πάνε και συμφωνούν, είτε το ξέρουν ήδη και επαυξάνουν
