Καραντίνα

[taliban]

Ασπροπόταμο ;

Από την άλλη πλευρά. Κοντά σε Περτούλι, Ελάτη. Χθες χιόνισε

(ελπίζω να βγήκε σωστή παράθεση ) - Στουρναρέικα ;

Τα στουρναρέικα είναι απ την αντίθετη πλευρά.
Εγώ ανεβαίνω Νεραιδοχώρι.

[Ερμής]

τωρα ελλειψει gym ευκαιρια να το ξαναπιασω, εχω σταθερους και πτυσσομενους αλτηρες, μονοζυγο για ελξεις, ενω πριν 2 βδομαδες πηρα σακο και γαντια muay thai, ψηνομουν και για ενα ελλειπτικο ποδηλατο ασχετως κοροναιου και ισως το παρω κι αυτο στην πορεια και ειμαι κομπλε!

ΟΚ, με μπρίζωσες. Πάω για ποδήλατο και μόλις γυρίσω θα το ρίξω στα burpees. Βαριέμαι αφάνταστα να πω την αλήθεια αλλά δεν γίνεται αλλιώς.

Αυτό είναι το καλό με το γυμναστήριο. Σε βάζει σε ρουτίνα. Μόνος σου πρέπει κάθε φορά να ψάχνεις να βρεις την όρεξη.

Ποδήλατο ε;... στο τσακ είμαι.

[Papa John]

Τα στουρναρέικα είναι απ την αντίθετη πλευρά.
Εγώ ανεβαίνω Νεραιδοχώρι.

Μάλλον κατάλαβα.
Μια χαρά είσαι εκεί.
Μην το κουνάς ρούπι.

[taliban]

Τα στουρναρέικα είναι απ την αντίθετη πλευρά.
Εγώ ανεβαίνω Νεραιδοχώρι.

Μάλλον κατάλαβα.
Μια χαρά είσαι εκεί.
Μην το κουνάς ρούπι.

Καλά είναι.
Μόνο μεχρι τα μελίσσια πάω σε ένα χωριό χαμηλοτερα και για να φροτνισω έναν 2ο κηπο που εχω (λογω χαμηλοτερου υψομετρου γινονται γρηγοροτερα τα κηπευτικα) . Δεν ερχομαι σε επαφη με κανεναν. Και αποφευγω γενικα.

Τωρα που ειπες για στουρναρεικα. Ειχα βρεθει 4ή5 χρονια πριν σε ενα πανηγυρι τον 15Αυγουστο.
Κλαρινα και τετοια. Φαγητο.

[enterprise-psi]

Λύσεις υπάρχουν

[elchav]

είμαι στην 3η ημέρα και σε λίγο αρχίζω να ξεμένω από βουνά της Αττικής

αν συνεχιστεί για πολύ αυτό, με βλέπω για Κιλιμάντζαρο

Είμαστε μεγαλοψυχοι και θα σε φιλοξενήσουμε στο ιερό νησί, αφού σε εξετάσουμε πρώτα βέβαια.

https://www.protothema.gr/greece/articl ... eitourgies

100 χρονια μπροστα λέμε

Λόγω της κρητικής φιλοξενίας - η οποία με συγκινεί μετά τα όσα έχω πει για το νησί - θα αντισταθώ στον πειρασμό να πω ότι ανέφερα το υψηλότερο βουνό της Αφρικής και πρότεινες Κρήτη

Συγκινητική προσφορά όμως και πάλι

[Beria]

-Ιος που χτυπαει κυριως στο αναπνευστικο απειλει την ανθρωποτητα
-Ναμρειλ παραγγελνει 3 κουτες μαλμπορο

Old holborn λευκό κάνω και έχω απόθεμα για κάνα μήνα. Κάνω πλέον ένα καπνό τη μέρα.

Αντικειμενικά, δεν υπάρχει σωτηρία σε μένα αν με χτυπήσει, έχω ήδη βαρύ θέμα στο αναπνευστικό. Έχω καπνίσει για τρεις ζωές και αναμενόμενα θα το πληρώσω αν με επισκεφτεί ο ιός. Τι να γίνει, επιλογές είναι αυτές. Καλές η κακές, η στην περίπτωσή μου πολύ κακες, τις κάνεις και ζεις (ή πεθαίνεις) με αυτές .

Δεν γίνεται ρε συ Ναμ να τελειώνεις έναν καπνό την ημέρα!
Πραγματικά πόσο καπνίζεις;

[Papa John]

Τα στουρναρέικα είναι απ την αντίθετη πλευρά.
Εγώ ανεβαίνω Νεραιδοχώρι.

Μάλλον κατάλαβα.
Μια χαρά είσαι εκεί.
Μην το κουνάς ρούπι.

Καλά είναι.
Μόνο μεχρι τα μελίσσια πάω σε ένα χωριό χαμηλοτερα και για να φροτνισω έναν 2ο κηπο που εχω (λογω χαμηλοτερου υψομετρου γινονται γρηγοροτερα τα κηπευτικα) . Δεν ερχομαι σε επαφη με κανεναν. Και αποφευγω γενικα.

Τωρα που ειπες για στουρναρεικα. Ειχα βρεθει 4ή5 χρονια πριν σε ενα πανηγυρι τον 15Αυγουστο.
Κλαρινα και τετοια. Φαγητο.

Πηγαίνω (ή μάλλον,πήγαινα)συχνά εκεί,έχω πετύχει κι εγώ φαγοπότια κλπ
Προτιμώ προς τα μέρη σου όμως,χρόνια τώρα.'Εχουμε φάει φοβερό κοκορέτσι,ίσως το κορυφαίο !

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Δόξα τω θεώ, δεν πλήττω καθόλου: φροντίζω τα παιδάκια μου, ψιλομαγειρεύω, καθαριότητα-απολύμανση κάργα, πηγαινοφέρνω στη δουλειά τη σύζυγο.

Γυμναστικούλα εντός και τρέξιμο μπόλικο εκτός, διάβασμα πολύ ελέω μεγάλης βιβλιοθήκης που όλο και κάτι αδιάβαστο υπάρχει.

Μετράει επίσης πολύ το ότι ησύχασα, έστω και προσωρινά, από τις 3 συναδέλφους στο ίδιο γραφείο, που κάθε μέρα έφευγα με πονοκέφαλο από τα «κελαϊδίσματά» τους...

[Λεγεών]

Έχω έναν σκατοξερόβηχα εδώ και τρεις εβδομάδες περίπου και βρίσκομαι σε καραντίνα εδώ και 4 ημέρες, από την περασμένη Παρασκευή. Ήμουν Λονδίνο πριν ακριβώς ένα μήνα, 17 Φεβρουαρίου, πήγα και ήρθα την ίδια ημέρα, αλλά πέρασα ένα τετράωρο στο σύνολο στο αεροδρόμιο. Περίπου 10 μέρες αφού γύρισα ο λαιμός μου άρχισε να ξεραίνεται και να με τρώει και άρχισαν οι πρώτοι βήχες, βράχνιαζα. Κάθισα 3 μέρες και ηρέμησε κάπως, πήρα 5 μέρες αντιβίωση που είχα από Ελλάδα, ήμουν καλύτερα, ξαναπήγα στη δουλειά και όλα καλά. Ο βήχας δεν έφυγε εντελώς.

Μέχρι που από την περασμένη Πέμπτη βήχω ξανά σαν γαιδούρι και πετάω άσπρα φλέμματα. Μίλησα στη γιατρό, μου είπε να καθίσω 7 ημέρες όπως ήταν το directive, αλλά χτες βγήκε ο ξανθομπάμπουρας και είπε 14 ημέρες αν μένετε με άλλα άτομα, οπότε με βλέπω να κάθομαι άλλες 14 μέρες διότι και η γυναίκα βήχει από προχτές. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα λένε άλλα. Σήμερα είπαν ότι στο καλύτερο σενάριο περιμένουν 20 χιλιάδες νεκρούς εδώ πάνω.

Το θετικό είναι ότι δεν έχω κάνει καθόλου πυρετό, οπότε με περνάει mildly. Υπάρχουν στιγμές που λέω ότι δεν είναι αυτό, καθώς τα συμπτώματα μου δεν είναι όπως άλλων ανθρώπων, δεν έχω αναγκαστεί να πάω νοσοκομείο κλπ. Και μετά έρχεται ο βήχας. Μαλάκες μου, μόνο μία φορά έχω ξαναβήξει έτσι σε όλη μου τη ζωή, όταν έπαθα τροφική δηλητηρίαση πρόπερσι το καλοκαίρι και ξέρναγα μαυρίλα για 3 συνεχόμενες ώρες. Δεν είναι απλά ένας βήχας και τέλος. Βήχω μία-δύο φορές, και αμέσως μετά έρχονται άλλα 3-4 κύμματα διπλού βήχα σε σημείο να πνίγομαι, να κλείνει ο λαιμός μου, να εξαφανίζεται η φωνή μου για ένα λεπτό. Και όσο προσπαθώ να επανέλθω νιώθω ένα μυρμήγκιασμα στο στήθος, στην πλάτη, στα πόδια. Δεν ξέρω αν το έχω, δεν τεστάρει κανείς πλέον εδώ πάνω παρ' εκτός και αν καταλήξεις στο νοσοκομείο.

Ένιγουει, θα δούμε. Χαλαρώνω, γράφω, καλά περνάω μέσα, το χρειαζόμουν, σαν διακοπές το βλέπω. Μακάρι να επιστρέψουν όλα στο φυσιολογικό σε λίγο καιρό.

Μακάρι να είστε καλά οι φορουμίτες, να τσακωνόμαστε εδώ μέσα.

[Antares]

Μετράει επίσης πολύ το ότι ησύχασα, έστω και προσωρινά, από τις 3 συναδέλφους στο ίδιο γραφείο, που κάθε μέρα έφευγα με πονοκέφαλο από τα «κελαϊδίσματά» τους...

Εγώ έφυγα το 2018 προσωρινά, με καρκίνο μαστού από ψυχοφάρμακο από κάτι τέτοιες. Το γνωρίζω ότι ήταν από το ψυχοφάρμακο, αύξηση προλακτίνης, ορμονικά έγκυος δηλαδή επί χρόνια. Δεν πρόλαβα να φύγω κιόλας με μετάθεση για επαρχία και εγκλωβίστηκα στην Αθήνα.

[ΟΥΤΙΣ]

Έχω έναν σκατοξερόβηχα εδώ και τρεις εβδομάδες περίπου και βρίσκομαι σε καραντίνα εδώ και 4 ημέρες, από την περασμένη Παρασκευή. Ήμουν Λονδίνο πριν ακριβώς ένα μήνα, 17 Φεβρουαρίου, πήγα και ήρθα την ίδια ημέρα, αλλά πέρασα ένα τετράωρο στο σύνολο στο αεροδρόμιο. Περίπου 10 μέρες αφού γύρισα ο λαιμός μου άρχισε να ξεραίνεται και να με τρώει και άρχισαν οι πρώτοι βήχες, βράχνιαζα. Κάθισα 3 μέρες και ηρέμησε κάπως, πήρα 5 μέρες αντιβίωση που είχα από Ελλάδα, ήμουν καλύτερα, ξαναπήγα στη δουλειά και όλα καλά. Ο βήχας δεν έφυγε εντελώς.

Μέχρι που από την περασμένη Πέμπτη βήχω ξανά σαν γαιδούρι και πετάω άσπρα φλέμματα. Μίλησα στη γιατρό, μου είπε να καθίσω 7 ημέρες όπως ήταν το directive, αλλά χτες βγήκε ο ξανθομπάμπουρας και είπε 14 ημέρες αν μένετε με άλλα άτομα, οπότε με βλέπω να κάθομαι άλλες 14 μέρες διότι και η γυναίκα βήχει από προχτές. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα λένε άλλα. Σήμερα είπαν ότι στο καλύτερο σενάριο περιμένουν 20 χιλιάδες νεκρούς εδώ πάνω.

Το θετικό είναι ότι δεν έχω κάνει καθόλου πυρετό, οπότε με περνάει mildly. Υπάρχουν στιγμές που λέω ότι δεν είναι αυτό, καθώς τα συμπτώματα μου δεν είναι όπως άλλων ανθρώπων, δεν έχω αναγκαστεί να πάω νοσοκομείο κλπ. Και μετά έρχεται ο βήχας. Μαλάκες μου, μόνο μία φορά έχω ξαναβήξει έτσι σε όλη μου τη ζωή, όταν έπαθα τροφική δηλητηρίαση πρόπερσι το καλοκαίρι και ξέρναγα μαυρίλα για 3 συνεχόμενες ώρες. Δεν είναι απλά ένας βήχας και τέλος. Βήχω μία-δύο φορές, και αμέσως μετά έρχονται άλλα 3-4 κύμματα διπλού βήχα σε σημείο να πνίγομαι, να κλείνει ο λαιμός μου, να εξαφανίζεται η φωνή μου για ένα λεπτό. Και όσο προσπαθώ να επανέλθω νιώθω ένα μυρμήγκιασμα στο στήθος, στην πλάτη, στα πόδια. Δεν ξέρω αν το έχω, δεν τεστάρει κανείς πλέον εδώ πάνω παρ' εκτός και αν καταλήξεις στο νοσοκομείο.

Ένιγουει, θα δούμε. Χαλαρώνω, γράφω, καλά περνάω μέσα, το χρειαζόμουν, σαν διακοπές το βλέπω. Μακάρι να επιστρέψουν όλα στο φυσιολογικό σε λίγο καιρό.

Μακάρι να είστε καλά οι φορουμίτες, να τσακωνόμαστε εδώ μέσα.

Περαστικά, φιλαράκι, από καρδιάς.

Ο Θεός μαζί σου!

[Λεγεών]

Έχω έναν σκατοξερόβηχα εδώ και τρεις εβδομάδες περίπου και βρίσκομαι σε καραντίνα εδώ και 4 ημέρες, από την περασμένη Παρασκευή. Ήμουν Λονδίνο πριν ακριβώς ένα μήνα, 17 Φεβρουαρίου, πήγα και ήρθα την ίδια ημέρα, αλλά πέρασα ένα τετράωρο στο σύνολο στο αεροδρόμιο. Περίπου 10 μέρες αφού γύρισα ο λαιμός μου άρχισε να ξεραίνεται και να με τρώει και άρχισαν οι πρώτοι βήχες, βράχνιαζα. Κάθισα 3 μέρες και ηρέμησε κάπως, πήρα 5 μέρες αντιβίωση που είχα από Ελλάδα, ήμουν καλύτερα, ξαναπήγα στη δουλειά και όλα καλά. Ο βήχας δεν έφυγε εντελώς.

Μέχρι που από την περασμένη Πέμπτη βήχω ξανά σαν γαιδούρι και πετάω άσπρα φλέμματα. Μίλησα στη γιατρό, μου είπε να καθίσω 7 ημέρες όπως ήταν το directive, αλλά χτες βγήκε ο ξανθομπάμπουρας και είπε 14 ημέρες αν μένετε με άλλα άτομα, οπότε με βλέπω να κάθομαι άλλες 14 μέρες διότι και η γυναίκα βήχει από προχτές. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα λένε άλλα. Σήμερα είπαν ότι στο καλύτερο σενάριο περιμένουν 20 χιλιάδες νεκρούς εδώ πάνω.

Το θετικό είναι ότι δεν έχω κάνει καθόλου πυρετό, οπότε με περνάει mildly. Υπάρχουν στιγμές που λέω ότι δεν είναι αυτό, καθώς τα συμπτώματα μου δεν είναι όπως άλλων ανθρώπων, δεν έχω αναγκαστεί να πάω νοσοκομείο κλπ. Και μετά έρχεται ο βήχας. Μαλάκες μου, μόνο μία φορά έχω ξαναβήξει έτσι σε όλη μου τη ζωή, όταν έπαθα τροφική δηλητηρίαση πρόπερσι το καλοκαίρι και ξέρναγα μαυρίλα για 3 συνεχόμενες ώρες. Δεν είναι απλά ένας βήχας και τέλος. Βήχω μία-δύο φορές, και αμέσως μετά έρχονται άλλα 3-4 κύμματα διπλού βήχα σε σημείο να πνίγομαι, να κλείνει ο λαιμός μου, να εξαφανίζεται η φωνή μου για ένα λεπτό. Και όσο προσπαθώ να επανέλθω νιώθω ένα μυρμήγκιασμα στο στήθος, στην πλάτη, στα πόδια. Δεν ξέρω αν το έχω, δεν τεστάρει κανείς πλέον εδώ πάνω παρ' εκτός και αν καταλήξεις στο νοσοκομείο.

Ένιγουει, θα δούμε. Χαλαρώνω, γράφω, καλά περνάω μέσα, το χρειαζόμουν, σαν διακοπές το βλέπω. Μακάρι να επιστρέψουν όλα στο φυσιολογικό σε λίγο καιρό.

Μακάρι να είστε καλά οι φορουμίτες, να τσακωνόμαστε εδώ μέσα.

Περαστικά, φιλαράκι, από καρδιάς.

Ο Θεός μαζί σου!

Ευχαριστώ, το εκτιμώ. Καλή υγεία και σε εσένα.

[Naida]

Έχω έναν σκατοξερόβηχα εδώ και τρεις εβδομάδες περίπου και βρίσκομαι σε καραντίνα εδώ και 4 ημέρες, από την περασμένη Παρασκευή. Ήμουν Λονδίνο πριν ακριβώς ένα μήνα, 17 Φεβρουαρίου, πήγα και ήρθα την ίδια ημέρα, αλλά πέρασα ένα τετράωρο στο σύνολο στο αεροδρόμιο. Περίπου 10 μέρες αφού γύρισα ο λαιμός μου άρχισε να ξεραίνεται και να με τρώει και άρχισαν οι πρώτοι βήχες, βράχνιαζα. Κάθισα 3 μέρες και ηρέμησε κάπως, πήρα 5 μέρες αντιβίωση που είχα από Ελλάδα, ήμουν καλύτερα, ξαναπήγα στη δουλειά και όλα καλά. Ο βήχας δεν έφυγε εντελώς.

Μέχρι που από την περασμένη Πέμπτη βήχω ξανά σαν γαιδούρι και πετάω άσπρα φλέμματα. Μίλησα στη γιατρό, μου είπε να καθίσω 7 ημέρες όπως ήταν το directive, αλλά χτες βγήκε ο ξανθομπάμπουρας και είπε 14 ημέρες αν μένετε με άλλα άτομα, οπότε με βλέπω να κάθομαι άλλες 14 μέρες διότι και η γυναίκα βήχει από προχτές. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα λένε άλλα. Σήμερα είπαν ότι στο καλύτερο σενάριο περιμένουν 20 χιλιάδες νεκρούς εδώ πάνω.

Το θετικό είναι ότι δεν έχω κάνει καθόλου πυρετό, οπότε με περνάει mildly. Υπάρχουν στιγμές που λέω ότι δεν είναι αυτό, καθώς τα συμπτώματα μου δεν είναι όπως άλλων ανθρώπων, δεν έχω αναγκαστεί να πάω νοσοκομείο κλπ. Και μετά έρχεται ο βήχας. Μαλάκες μου, μόνο μία φορά έχω ξαναβήξει έτσι σε όλη μου τη ζωή, όταν έπαθα τροφική δηλητηρίαση πρόπερσι το καλοκαίρι και ξέρναγα μαυρίλα για 3 συνεχόμενες ώρες. Δεν είναι απλά ένας βήχας και τέλος. Βήχω μία-δύο φορές, και αμέσως μετά έρχονται άλλα 3-4 κύμματα διπλού βήχα σε σημείο να πνίγομαι, να κλείνει ο λαιμός μου, να εξαφανίζεται η φωνή μου για ένα λεπτό. Και όσο προσπαθώ να επανέλθω νιώθω ένα μυρμήγκιασμα στο στήθος, στην πλάτη, στα πόδια. Δεν ξέρω αν το έχω, δεν τεστάρει κανείς πλέον εδώ πάνω παρ' εκτός και αν καταλήξεις στο νοσοκομείο.

Ένιγουει, θα δούμε. Χαλαρώνω, γράφω, καλά περνάω μέσα, το χρειαζόμουν, σαν διακοπές το βλέπω. Μακάρι να επιστρέψουν όλα στο φυσιολογικό σε λίγο καιρό.

Μακάρι να είστε καλά οι φορουμίτες, να τσακωνόμαστε εδώ μέσα.

Ούτε ιδιωτικά μπορείς να κάνεις το τεστ; Περαστικά και γρήγορα να είναι. Τα κλασικά μπάνιο με υδρατμούς, εντριβες με vicks, αψεφήματα χαμομήλι, τσάγια, ρίγανες κτλ δεν ανακουφίζουν;

[GoBack]

Έχω έναν σκατοξερόβηχα εδώ και τρεις εβδομάδες περίπου και βρίσκομαι σε καραντίνα εδώ και 4 ημέρες, από την περασμένη Παρασκευή. Ήμουν Λονδίνο πριν ακριβώς ένα μήνα, 17 Φεβρουαρίου, πήγα και ήρθα την ίδια ημέρα, αλλά πέρασα ένα τετράωρο στο σύνολο στο αεροδρόμιο. Περίπου 10 μέρες αφού γύρισα ο λαιμός μου άρχισε να ξεραίνεται και να με τρώει και άρχισαν οι πρώτοι βήχες, βράχνιαζα. Κάθισα 3 μέρες και ηρέμησε κάπως, πήρα 5 μέρες αντιβίωση που είχα από Ελλάδα, ήμουν καλύτερα, ξαναπήγα στη δουλειά και όλα καλά. Ο βήχας δεν έφυγε εντελώς.

Μέχρι που από την περασμένη Πέμπτη βήχω ξανά σαν γαιδούρι και πετάω άσπρα φλέμματα. Μίλησα στη γιατρό, μου είπε να καθίσω 7 ημέρες όπως ήταν το directive, αλλά χτες βγήκε ο ξανθομπάμπουρας και είπε 14 ημέρες αν μένετε με άλλα άτομα, οπότε με βλέπω να κάθομαι άλλες 14 μέρες διότι και η γυναίκα βήχει από προχτές. Μέχρι το τέλος της εβδομάδας θα λένε άλλα. Σήμερα είπαν ότι στο καλύτερο σενάριο περιμένουν 20 χιλιάδες νεκρούς εδώ πάνω.

Το θετικό είναι ότι δεν έχω κάνει καθόλου πυρετό, οπότε με περνάει mildly. Υπάρχουν στιγμές που λέω ότι δεν είναι αυτό, καθώς τα συμπτώματα μου δεν είναι όπως άλλων ανθρώπων, δεν έχω αναγκαστεί να πάω νοσοκομείο κλπ. Και μετά έρχεται ο βήχας. Μαλάκες μου, μόνο μία φορά έχω ξαναβήξει έτσι σε όλη μου τη ζωή, όταν έπαθα τροφική δηλητηρίαση πρόπερσι το καλοκαίρι και ξέρναγα μαυρίλα για 3 συνεχόμενες ώρες. Δεν είναι απλά ένας βήχας και τέλος. Βήχω μία-δύο φορές, και αμέσως μετά έρχονται άλλα 3-4 κύμματα διπλού βήχα σε σημείο να πνίγομαι, να κλείνει ο λαιμός μου, να εξαφανίζεται η φωνή μου για ένα λεπτό. Και όσο προσπαθώ να επανέλθω νιώθω ένα μυρμήγκιασμα στο στήθος, στην πλάτη, στα πόδια. Δεν ξέρω αν το έχω, δεν τεστάρει κανείς πλέον εδώ πάνω παρ' εκτός και αν καταλήξεις στο νοσοκομείο.

Ένιγουει, θα δούμε. Χαλαρώνω, γράφω, καλά περνάω μέσα, το χρειαζόμουν, σαν διακοπές το βλέπω. Μακάρι να επιστρέψουν όλα στο φυσιολογικό σε λίγο καιρό.

Μακάρι να είστε καλά οι φορουμίτες, να τσακωνόμαστε εδώ μέσα.

Περαστικα.Οι πιθανοτητες ειναι υπερ σου.