Phorum.com.gr

ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: 07 Ιούλ 2018, 22:03

Για άγρια γούστα.

Ελβετός Τραπεζίτης έγραψε: 08 Ιούλ 2018, 03:16

Αν και συγκινητικό, το συγκεκριμένο δεν είναι τέχνη. Θα μπορούσε. Διαβλέπω μία ειρωνεία προς την μοντέρνα τέχνη. Αν ήθελες να πεις κάτι άλλο και έχεις όρεξη, εξήγησε.

Ενδιαφέρον οτι αισθάνθηκες αίσθημα συγκίνησης οταν το είδες.

Προσωπικά μου θύμησε Ρόθκο οταν το είδα.

Κατά τα άλλα δεν ειναι ειρωνεία, και δεν έχω διάθεση να σπαταλάω ωρα για ανταπαντήσεις στο ερώτημα «τι εστί τέχνη» οταν διαβλέπω μια συγκαλυμένη αίσθηση αυθεντίας στο θεμα, η οποία προσεγγίζει τον σνομπισμό.

Edvard Munch - Self-portrait in Hell

Vincent Van Gogh - At Eternity's Gate

Δεν ξέρω αν μετράνε τα κόμιξ σαν τέχνη (και επίσης δεν ακουμπάω συζήτηση "τι είναι τέχνη" ούτε με σκουπόξυλο)
αλλά μου άρεσε πολύ το "Rebetiko" του David Prudhomme

Chilloutbuddy έγραψε: 12 Ιούλ 2018, 03:34 Δεν ξέρω αν μετράνε τα κόμιξ σαν τέχνη (και επίσης δεν ακουμπάω συζήτηση "τι είναι τέχνη" ούτε με σκουπόξυλο)
αλλά μου άρεσε πολύ το "Rebetiko" του David Prudhomme

Εξαιρετικός - σαν σχεδιαστής μου αρέσει πολύ.
Στο συγκεκριμένο θέμα ατύχησε - δεν έχει σχέση με το Ρεμπέτικο η δουλειά του .
Προφανώς δεν συμβουλεύτηκε κανέναν - δεν εκανε παρα ελάχιστη - επιφανειακή - λανθασμενη ερευνα .
Βγαζουν μάτι τα σπασίματα πιάτων - και η απεικόνιση Σατύρων κ Νυμφών κ η απεικόνιση του χορου του Βαρελόφρονα από σκιτσα προφανώς σχεδιασμου του Χριστοδούλου, κ η μεταφορά του Παπαιωάννου πίσω στο χρόνο στην προ Μεταξικη περίοδο με τις συνήθειες των λαικών πάλκων του 60.