Phorum.com.gr

Daje έγραψε: 22 Μάιος 2018, 13:49

Οντως, απλα μακριοπροσθεσμα αυτο αποτελει τροχοπεδη.
Συνηθως οι πιο επιτυχημενοι ειναι εκεινοι με το μεγαλυτερο κινητρο. Εκεινοι που εχουν the eye of the tiger. Οι καυλωμενοι. Οι Ορεστηδες και οι Hellegenhdes.

Τροχοπέδη είναι, αν αυτός που σε βάζει στο παιγνίδι είναι μλκς και σε θέλει πάντα υπο.

Οχι απαραιτητα.
Ειναι τροχοπεδη γιατι μαθαινεις να λειτουργεις με διχτυ ασφαλειας, οποτε δεν καις την μηχανη στο μαξιμουμ.

Daje έγραψε: 22 Μάιος 2018, 14:08 Οχι απαραιτητα.
Ειναι τροχοπεδη γιατι μαθαινεις να λειτουργεις με διχτυ ασφαλειας, οποτε δεν καις την μηχανη στο μαξιμουμ.

Εκτός και περάσεις καμια χρεοκοπία βουλιάζοντας στο ίδιο καράβι

Ερμής έγραψε: 22 Μάιος 2018, 13:48 Βοηθά πάρα πολύ το να σε βάλει στη δουλειά κάποιος κοντινός σου. Κακά τα ψέμματα.

Βασικά σχεδόν πάντα χρειάζεσαι κάποιον να σε μπάσει στα κόλπα, είτε κοντινός, είτε συγγενής, είτε κάποιος γνώστης.

Γεια σου ρε daje μερακλή

Daje έγραψε: 22 Μάιος 2018, 13:49

Ερμής έγραψε: 22 Μάιος 2018, 13:48

Daje έγραψε: 22 Μάιος 2018, 13:42 Κι εγω ειχα αναλογο αγχος οταν πρωτοβγηκα στη δουλεια. Αναρωτιομουν πως ειναι δυνατον να εμπιστευτουν μεγαλοι ανθρωποι εναν πιτσιρικα, αλλα συντιμα διαπιστωσα πως οι μεγαλοι ανθρωποι εχουν την εμπειρια να διακρινουν ποιος ειναι σοβαρος και ποιος οχι, ποιον μπορουν να εμπιστευτουν και ποιον οχι.
Βεβαια, σε τομεις οπως η ιατρικη, οι «ωρες πτησης» ειναι καθοριστικος παραγοντας και δεν αρκει η συνεπεια και η οξυδερκεια.
Επισης υπαρχουν και επαγελματα οπου ισχυουν τα αντιθετα.
πχ στις ιεροδουλες.

Βοηθά πάρα πολύ το να σε βάλει στη δουλειά κάποιος κοντινός σου. Κακά τα ψέμματα.

Οντως, απλα μακριοπροσθεσμα αυτο αποτελει τροχοπεδη.
Συνηθως οι πιο επιτυχημενοι ειναι εκεινοι με το μεγαλυτερο κινητρο. Εκεινοι που εχουν the eye of the tiger. Οι καυλωμενοι. Οι Ορεστηδες και οι Hellegenhdes.

Μου αρεσει που εχουμε γινει meme.

νύχτα έγραψε: 22 Μάιος 2018, 08:45
εμένα με είχε απασχολήσει πριν καιρό αν
φαίνομαι όσο επαγγελματίας χρειάζεται
ώστε να μ εμπιστευτεί κάποιος, ακόμη κι αν ο
κλάδος που εργαζόμουν γενικά έχει μια
χαλαρότητα

και ο προβληματισμός κυρίως είχε να κάνει
με το στυλ μου (ένδυσης κυρίως μα και συμπεριφοράς),
γιατί λόγω επαγγέλματος ίσως θα χρειαζόταν
να φοράω πια κοστούμια κτλ (περιποιημένο
μαλλί-μακιγιάζ), ενώ εγώ φορούσα σκισμένο
τζιν και κρίκο στη μύτη

Ναι αυτό ακριβώς. Κι εμένα με απασχολεί τώρα τελευταία αν συνάδει και η εμφάνισή μου με την εικόνα που έχει κάποιος για τη δουλειά που κάνω.
Καλώς ή κακώς υπάρχουν κάποια στερεότυπα που ευτυχώς τα τελευταία χρόνια τείνουν να ξεχαστούν ή να μην είναι τόσο αυστηρά. Εγώ σύμφωνα με αυτό το στερεότυπο πρέπει να φοράω φούστα ως το γόνατο και ζιβάγκο και μαργαριτάρια στο λαιμό. Κι εγώ αυτήν την εικόνα έχω από τις δασκάλες που είχα για να είμαι ειλικρινής. Πιο καθωσπρέπει.
Θυμάμαι παλιά όταν η δασκάλα μου φορούσε παντελόνι ή κανένα τζιν στο σχολείο ήταν το νέο της ημέρας. WOW η δασκάλα μας φόρεσε τζιν. Μας φαινόταν πιο μοντέρνα και μας άρεζε η εικόνα.
Τώρα τα πράγματα είναι πιο χαλαρά. Μπορείς να πας και πιο casual στο σχολείο.

Φέτος μια φορά χρειάστηκε να πάω να πάρω την ανιψιά μου από το σχολείο. (Να σημειώσω ότι από φέτος έχει έρθει καινούρια οδηγία και πρέπει κάθε δάσκαλος να συνοδεύει την τάξη του κατά το σχόλασμα ως την πόρτα που περιμένουν οι γονείς να πάρουν τα παιδιά τους. Οπότε κάνουμε μια ψιλοπασαρέλα ως εκεί περπατώντας δίπλα στα παιδιά.)

Και που λες ήμουν σε αυτή τη φάση που περιμένω έξω από το σχολείο της να πάρω την ανιψιά μου, χτυπάει το κουδούνι βγαίνουν τα πρώτα πιτσιρίκια έξω και σε κάποια φάση εμφανίζεται και ο δάσκαλός τους δίπλα και μένω με ανοιχτό το στόμα.

Ένας γκριζομάλλης ευπαρουσίαστος κύριος πάνω από 50 σίγουρα, ευθυτενής, καλοντυμένος, χαμογελαστός, ξεκούραστος, επικοινωνιακός με τους γονείς "Καλησπέρα σας" και τα σχετικά λες και δούλευε πόρτα σε νυχτερινό μαγαζί.

Κι εγώ ξέρεις πώς είμαι κατά το σχόλασμα;
Πώς πάνε τα παιδάκια πχ σε κάποιο πάρτυ που στην αρχή είναι περιποιημένα, καλοντυμένα και καλοχτενισμένα και στο τέλος μετά το πάρτυ φεύγουν αναμαλλιασμένα και με τα φανελάκια έξω από το πολύ παιχνίδι ... κάπως έτσι είμαι στο τέλος της ημέρας.
Θα με βλέπουν οι γονείς και θα νομίζουν ότι τρώω ξύλο.

Μετά που είδα αυτόν φτιάχνομαι λίγο πριν βγω έξω στην πασαρέλα να παραδώσω τα παιδιά στους γονείς.
Δεν το είχα σκεφτεί έτσι πιο παλιά.

Ερμής έγραψε: 22 Μάιος 2018, 11:22 Στον κλάδο μου παραμένω απο τους πιο μικρούς. Εφτασα 35 και ακόμη είμαι ο "μικρός".

Κι εγώ πάντα ήμουν από τους μικρότερους και μου έχει μείνει και τώρα αυτός ο τίτλος και όταν τους αποκαλύπτω την ηλικία μου έχουν μια φάτσα "συγγνώμη δεν ήξερα".


Τι χαζή κι εγώ; Τι αποκαλύπτω την ηλικία μου; Αφού δεν δείχνω όσο είμαι.

μπιζέλι, γτ εγινες δασκάλα;

lyna έγραψε: 22 Μάιος 2018, 20:56 μπιζέλι, γτ εγινες δασκάλα;

Για να ειναι ετοιμη για οικογενεια.

lyna έγραψε: 22 Μάιος 2018, 20:56 μπιζέλι, γτ εγινες δασκάλα;

Οικογενειακή παράδοση.

νύχτα έγραψε: 22 Μάιος 2018, 08:45
εμένα με είχε απασχολήσει πριν καιρό αν
φαίνομαι όσο επαγγελματίας χρειάζεται
ώστε να μ εμπιστευτεί κάποιος, ακόμη κι αν ο
κλάδος που εργαζόμουν γενικά έχει μια
χαλαρότητα

και ο προβληματισμός κυρίως είχε να κάνει
με το στυλ μου (ένδυσης κυρίως μα και συμπεριφοράς),
γιατί λόγω επαγγέλματος ίσως θα χρειαζόταν
να φοράω πια κοστούμια κτλ (περιποιημένο
μαλλί-μακιγιάζ), ενώ εγώ φορούσα σκισμένο
τζιν και κρίκο στη μύτη

Θες να πεις ότι δουλεύεις κάπου όπου θα έπρεπε να φοράς κουστούμι ενώ εσύ πας με σκισμένο τζιν και κρίκο στη μύτη ; Τότε όχι, δεν σίγουρα δεν μοιάζεις με επαγγελματία που θα εμπιστευτεί κάποιος. Κακώς βέβαια, αλλά έτσι είναι.

Otto Weininger έγραψε: 22 Μάιος 2018, 21:26 Θες να πεις ότι δουλεύεις κάπου όπου θα έπρεπε να φοράς κουστούμι ενώ εσύ πας με σκισμένο τζιν και κρίκο στη μύτη ; Τότε όχι, δεν σίγουρα δεν μοιάζεις με επαγγελματία που θα εμπιστευτεί κάποιος. Κακώς βέβαια, αλλά έτσι είναι.

όχι, δεν αντιμετώπισα ποτέ κάποιο πρόβλημα
με τους πελάτες, αντιθέτως θα έλεγα

ήταν δικός μου προβληματισμός, καθώς
συγκρινόμουν με εικόνες από συναδέλφους,
ή από το πώς φανταζόμουν πιο πιτσιρίκα
άτομα του συγκεκριμένου πόστου στην τωρινή
μου ηλικία

αλλά όπως προείπα, ο κλάδος έχει χαλαρότητα,
και γι αυτό κιόλας είχα αντέξει τόσα χρόνια

εγώ εδώ και κάποιες μέρες πάω στη δουλειά με βερμούδα.
ζεσταίνομαι με τις φόρμες.

γενικά πάντως καλό είναι να είσαι ο εαυτός σου, όπου δεν υπάρχει αυστηρό dressing code.

ΠΑΝΤΩΣ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ! ΚΑΘΕ ΜΙΣΗ-ΜΙΑ ΩΡΑ ΕΞΩ ΓΙΑ ΤΣΙΓΑΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΕΜΙΖΕΙ ΣΑΡΙΔΑΚΙΑ! (ΤΑ ΣΤΡΙΒΩ ΑΠΟ ΠΡΙΝ)

bizeli έγραψε: 22 Μάιος 2018, 21:21

lyna έγραψε: 22 Μάιος 2018, 20:56 μπιζέλι, γτ εγινες δασκάλα;

Οικογενειακή παράδοση.

μια παρατηρηση : οσες συμμαθητριες μου εγιναν δασκαλες και ειχαν γονεις δασκαλους ειναι ντυμενες πιο χαλαρα , πιο χαλαρες γενικά σε όλα τα ζητηματα
οσες μπηκαν με μερικές χιλιάδες μόρια (αρκετά στην εποχη μου για παιδαγωγικό ) και ειχαν γονείς άσχετα επαγγελματα ειναι σαν τις θειάδες απο το Κορωνοχώρι

εννοείται συντάσσομαι με τις πρώτες κι ας μην καταλαβαίνω αυτό το "οικογενειακή παραδοση " αλλά δεν αντεχω να βλεπω τόση θειτσα την εποχή που στα σχολεία εχουν πρόσβαση σε ιντερνετ . Καλύτερα να επιβληθούν οι στολές δλδ σε παιδιά και δασκαλους/καθηγητές.