Phorum.com.gr

Ορέστης 35 έγραψε: 28 Οκτ 2019, 11:15 Ενα κομικ θα ειχε ενδιαφερον, που θα απεικονιζε σκηνες που εχω δει στο δρομο με τους αυθεντικους διαλογους οπως τους ακουσα.

Ή σκηνοθέτης. Με μια κάμερα στο χέρι να αποτυπώνεις εικόνες και στιγμές και πίσω από κάθε σκηνή να παίζουν τραγούδια.

H συγγραφη βιβλιου θελει εμπνευση και πειθαρχια. Περισσοτερη και απο αυτη ενος εργαζομενου γιατι ο τελευταιος εχει το αφεντικο ή τον πελατη που τον πιεζει να βγαλει δουλεια σε ορισμενο χρονο. Παλια βεβαια ειχα καποιες εμπνευσεις συγγραφικες και ειχα ξεκινησει καποιες μικρες ιστοριουλες αλλα δεν ασχοληθηκα περισσοτερο. Τωρα το μυαλο μου δε μπορει να δουλεψει ετσι. Εχω λιγοτερη φαντασια και πολυ λιγοτερη εμπνευση.

- Casper - έγραψε: 28 Οκτ 2019, 11:22

Ορέστης 35 έγραψε: 28 Οκτ 2019, 11:15 Ενα κομικ θα ειχε ενδιαφερον, που θα απεικονιζε σκηνες που εχω δει στο δρομο με τους αυθεντικους διαλογους οπως τους ακουσα.

Ή σκηνοθέτης. Με μια κάμερα στο χέρι να αποτυπώνεις εικόνες και στιγμές και πίσω από κάθε σκηνή να παίζουν τραγούδια.

Ναι! Εχω σκεφτει τι ωραια που θα ηταν να μπορω να αναπαραστησω αυτα που βλεπω με ηθοποιους. Αλλα θελει πολλες γνωσεις η σκηνοθεσια. Οσοι εχουν πραγματικο μερακι, μπορει να μην εχουν πιασει καμερα στο χερι, αλλα ξημεροβραδιαζονται στα σινεμα, ξερουν ολους τους μεγαλους σκηνοθετες, τις τεχνικες τα καλλιτεχνικα ρευματα. Εγω δεν εχω αυτο το παθος, αρα δεν κανω για σκηνοθετης.

Ορέστης 35 έγραψε: 28 Οκτ 2019, 11:26 H συγγραφη βιβλιου θελει εμπνευση και πειθαρχια. Περισσοτερη και απο αυτη ενος εργαζομενου γιατι ο τελευταιος εχει το αφεντικο ή τον πελατη που τον πιεζει να βγαλει δουλεια σε ορισμενο χρονο. Παλια βεβαια ειχα καποιες εμπνευσεις συγγραφικες και ειχα ξεκινησει καποιες μικρες ιστοριουλες αλλα δεν ασχοληθηκα περισσοτερο. Τωρα το μυαλο μου δε μπορει να δουλεψει ετσι. Εχω λιγοτερη φαντασια και πολυ λιγοτερη εμπνευση.

- Casper - έγραψε: 28 Οκτ 2019, 11:22

Ορέστης 35 έγραψε: 28 Οκτ 2019, 11:15 Ενα κομικ θα ειχε ενδιαφερον, που θα απεικονιζε σκηνες που εχω δει στο δρομο με τους αυθεντικους διαλογους οπως τους ακουσα.

Ή σκηνοθέτης. Με μια κάμερα στο χέρι να αποτυπώνεις εικόνες και στιγμές και πίσω από κάθε σκηνή να παίζουν τραγούδια.

Ναι! Εχω σκεφτει τι ωραια που θα ηταν να μπορω να αναπαραστησω αυτα που βλεπω με ηθοποιους. Αλλα θελει πολλες γνωσεις η σκηνοθεσια. Οσοι εχουν πραγματικο μερακι, μπορει να μην εχουν πιασει καμερα στο χερι, αλλα ξημεροβραδιαζονται στα σινεμα, ξερουν ολους τους μεγαλους σκηνοθετες, τις τεχνικες τα καλλιτεχνικα ρευματα. Εγω δεν εχω αυτο το παθος, αρα δεν κανω για σκηνοθετης.

Ναι, καταλαβαίνω τι λες αλλά το λέμε περισσότερο για να εξασκείς τα ταλέντα σου και να κάνεις δημιουργικά πράγματα. Μην νιώθεις πίεση γιατί μετά χάνεται και η μαγεία.

Έγω διάφορα πραγματάκια αποθηκευμένα στα notes του κινητού μου. Ένα από αυτά είναι ένα κείμενο που μου είχες γράψει πέρσυ τον Χειμώνα όταν ήμουν πολύ πιεσμένη. Καμιά φορά το διαβάζω, συγκινούμαι και παίρνω δύναμη. Μην αφήσεις τα ταλέντα σου να πάνε χαμένα. Και με όλα αυτά που βλέπεις κιόλας, έρχεται και η έμπνευση. Όταν το νιώθεις να το εκμεταλλεύεσαι.

- Casper - έγραψε: 28 Οκτ 2019, 12:05

Ορέστης 35 έγραψε: 28 Οκτ 2019, 11:26 H συγγραφη βιβλιου θελει εμπνευση και πειθαρχια. Περισσοτερη και απο αυτη ενος εργαζομενου γιατι ο τελευταιος εχει το αφεντικο ή τον πελατη που τον πιεζει να βγαλει δουλεια σε ορισμενο χρονο. Παλια βεβαια ειχα καποιες εμπνευσεις συγγραφικες και ειχα ξεκινησει καποιες μικρες ιστοριουλες αλλα δεν ασχοληθηκα περισσοτερο. Τωρα το μυαλο μου δε μπορει να δουλεψει ετσι. Εχω λιγοτερη φαντασια και πολυ λιγοτερη εμπνευση.

- Casper - έγραψε: 28 Οκτ 2019, 11:22

Ή σκηνοθέτης. Με μια κάμερα στο χέρι να αποτυπώνεις εικόνες και στιγμές και πίσω από κάθε σκηνή να παίζουν τραγούδια.

Ναι! Εχω σκεφτει τι ωραια που θα ηταν να μπορω να αναπαραστησω αυτα που βλεπω με ηθοποιους. Αλλα θελει πολλες γνωσεις η σκηνοθεσια. Οσοι εχουν πραγματικο μερακι, μπορει να μην εχουν πιασει καμερα στο χερι, αλλα ξημεροβραδιαζονται στα σινεμα, ξερουν ολους τους μεγαλους σκηνοθετες, τις τεχνικες τα καλλιτεχνικα ρευματα. Εγω δεν εχω αυτο το παθος, αρα δεν κανω για σκηνοθετης.

Ναι, καταλαβαίνω τι λες αλλά το λέμε περισσότερο για να εξασκείς τα ταλέντα σου και να κάνεις δημιουργικά πράγματα. Μην νιώθεις πίεση γιατί μετά χάνεται και η μαγεία.

Έγω διάφορα πραγματάκια αποθηκευμένα στα notes του κινητού μου. Ένα από αυτά είναι ένα κείμενο που μου είχες γράψει πέρσυ τον Χειμώνα όταν ήμουν πολύ πιεσμένη. Καμιά φορά το διαβάζω, συγκινούμαι και παίρνω δύναμη. Μην αφήσεις τα ταλέντα σου να πάνε χαμένα. Και με όλα αυτά που βλέπεις κιόλας, έρχεται και η έμπνευση. Όταν το νιώθεις να το εκμεταλλεύεσαι.

Awesomatic έγραψε: 28 Οκτ 2019, 10:46

Ορέστης 35 έγραψε: 28 Οκτ 2019, 01:08Εσυ δλδ σχεδιαζεις χρονια στο μελλον. Το ξερεις οτι ο Θεος δινει μια κλωτσια στα σχεδια και τα ανατρεπει;

Έχεις ένα γενικό σχέδιο και προσαρμόζεσαι στις ανατροπές και τις αλλαγές που έρχονται αναπάντεχα. Ακόμα και αν δεν βγουν όπως τα είχες σχεδιάσει είναι πιο πιθανό να έχεις προετοιμαστεί καλύτερα και να είσαι πιο ευέλικτος έτσι.

Το βασικο ειναι να τη βγαλω καθαρη μεχρι το καλοκαιρι, γιατι περσι δεν πηγαν καλα τα πραγματα. Πιστευω αν την βγαλω καθαρη μεχρι τον Ιουλιο, θα ειμαι ασφαλης. Μετα λιγες μερουλες σε ενα νησακι και reset. Γι αυτο τωρα κανω καποιες κινησεις, να δημιουργησω καποιες υποχρεωσεις, καποιες σταθερες, καποιες δραστηριοτητες, επενδυοντας στη μορφωση, η οποια δεν παει ποτε χαμενη, αλλα τα εχω κανει ψιλομανταρα:

Πρωτον το ενα μαθημα ξενης γλωσσας στο οποιο γραφτηκα και πληρωσα γινεται σε ενα πολυπληθες θορυβωδες κτιριο και οταν γυρναω σπιτι τα αυτια μου βουιζουν. Η καθηγητρια ομως ειναι καλη. Νομιζω το καλυτερο που μπορω να κανω ειναι να ζητησω να αλλαξω τμημα. Και αυτο καλυτερα να το κανω αυριο για να μη χανω μαθηματα, αλλα και για προσαρμοστω πιο ευκολα με τους αλλους. Ομως δεν ξερω ποιος διδασκει στο αλλο τμημα.

Το αλλο μαθημα για το οποιο δεν πληρωσα ακομη ειναι αγγλικα για proficiency. Εκει εχει και καλα και κακα. Πρωτο και κυριο παιζουν υπερβολικα δυνατα το cd με τις ασκησεις listening. Tο ειπα, αλλα ενα παιδι διαμαρτυρηθηκε οτι δεν ακουει καλα και η καθηγητρια του ειπε οτι το εχει στο τερμα. Κρατουσα τα αυτια μου κλειστα με τα δαχτυλα για να λυσω την ασκηση (και τα πηγα και πολυ καλα).
Δευτερον η καθηγητρια μιλαει απλοικα αγγλικα χωρις καθολου ιδιωματικες εκφρασεις. Αρα πως θα με βοηθησει να εξελιχθω στον προφορικο λογο; Ενταξει θα μας βαζει cd με συζητησεις μαλλον, και να συζηταμε μεταξυ μας, αλλα νομιζω εχει μεγαλη σημασια το πως μιλαει ο δασκαλος.
Κατα τα αλλα μου φανηκε συμπαθητικη και μεθοδικη και οι προχωρημενες ασκησεις αγγλικων βαζουν το μυαλο να δουλεψει.

Κατα 99% σκεφτομαι να μη συνεχισω αγγλικα proficiency. Το οποιο με φερνει σε αλλες επιλογες: α) να μην κανω καθολου αγγλικα, β) να γραφτω στο εργαστηρι προφορικου λογου οπου δεν εχω ιδεα τι θα συναντησω, γ) να παω με τα ιδια διδακτρα στην ελληνοαμερικανικη ενωση οπου κανουν καποια μαθηματα για φρεσκαρισμα αγγλικων (οπου ουτε εκει ξερω τι θα συναντησω γιατι η γραμματεας τους δεν ηξερε να μου πει).

Τικ τοκ, ωρα για αποφασεις...