Cavaliere έγραψε: 09 Μάιος 2018, 21:17
Όπως ξέρω, το στάδιο κατασκεύασε η ιταλική ολυμπιακή επιτροπή, και η αναφορά στον γυμνισμό των αρχαίων ολυμπιακών αγώνων είναι φανερή.
Επι Mussolini κατασκευαστηκε και αυτο και ειναι μερος του foro italico που περιλαμβανει και το stadio olimpico.
Ειναι πραγματικα πανεμορφο.
Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών.
Λεγεών έγραψε: 09 Μάιος 2018, 21:12
Η όλη κουβέντα ξεκίνησε για αυτό το έκτρωμα που έβαλε ο Λεστάτ.
Πας να δεις ένα παιχνίδι ή ένα αγώνισμα υποτίθεται, και είσαι περικυκλωμένος από αγάλματα με τα τσουτσούνια φόρα παρτίδα.
Δεν γίνεται να μην σε ενοχλεί αυτό αλλά να σε ενοχλεί το gay pride, εκτός αν υπάρχει βαθύτερος λόγος. Δεν γίνεται να μην θεωρείς αντιαισθητικό το μεν (in fact, να το υμνείς κιόλας ως σπουδαία αρχιτεκτονική) και το δε να σε αηδιάζει.
Αν είσαι ακομπλεξάριστος, είσαι άρχοντας και δεν χρειάζεται να βγάζεις σώψυχα στα φόρα.
blackpaint έγραψε: 09 Μάιος 2018, 21:04
ρε παιδια μην τον αποπαιρνετε τον αντερ, μονο σ αυτο το ιντερνετικο καταγωγιο μπορει να γραψει υμνους στη φασιστικη τεχνη, ας δοκιμασει να κανει καποια εκθεση, να κυκλοφορησει καποια μονογραφια, να διδαξει τετοια πραγματα σε καποιο εκπαιδευτικο ιδρυμα στον αληθινο κοσμο και επωνυμα, να δουμε ποσα απιδια πιανει ο σακος.
εκει στην ανηλιαγη τρυπα του θα μεινει.
Γραφικε διεμφυλικε γκιοζακο,κανουν αλλοι εκθεσεις,δεν χρειαζεται να κανω εγω
under έγραψε: 08 Μάιος 2018, 12:53
Επεσε στα χερια μου σημερα το artedossier του Μαιου που εχει αφιερωμα σε εκθεση τoυ ιδρυματος της Prada παρακαλω για τη σχεση φασισμου και ενος ολοκληρου καλλιτεχνικου ρευματος το οποιο χαρακτηριζει avanguardia.Απο μια γρηγορη ματια που εριξα κανουν αναφορες και στην τεραστια προωθηση απο το καθεστως της ιταλικης τεχνης στο εξωτερικο εκεινη την εποχη και φυσικα για το οτι ο αρχιτεκτονας ειχε ενα κεντρικο οργανικο ρολο σε ολο αυτο το ρευμα.
Που να τα φανταστουν αυτα οι γυφτοαριστεροι σκορδιλες...
Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών.
Ο τραβεστι φασιστας προσπαθεί να παρουσιάσει τη φασιστική Ιταλία ως καζάνι δημιουργικότητας όπου γίνονταν ενδοξα πειράματα αλλα το μονο που καταφέρνει να παρουσιασει είναι ένα καταθλιπτικό, θλιβερό οδοιπορικο μέσα από την τέχνη ενός ολοκληρωτικού καθεστωτος. Η νέα Ευρώπη του φασισμού ήταν ενα αισθητικο αδιέξοδο που εξεθρεψε μετριότητα. Κανενα αφιερωμα σε περιοδικο μοδας και κανενα νημα στο πχορουμ δεν μπορεί να καταστήσει τους παρακμιακους φουτουριστές - με την πρώιμη γοητεια τους χαμενη - ή τους υπερσυντηρητικούς νεοκλασσικιστες περισσότερο σημαντικούς από οσο ήταν. Αυτό που αποκαλύπτει, ωστόσο, είναι πώς ο φασισμός χρησιμοποίησε την τέχνη για να διαμορφώσει την κοινωνία με ειδικους τρόπους, επιβαλοντας την πολιτιστικη ηγεμονία του με τη διάδοση των πλοκαμιών της μαζικης κινητοποιησης μέσα σε κάθε πτυχη της κοινωνίας των πολιτών. Η τέχνη ήταν μια θεσμοποίημενη συνιστώσα της φασιστικής κοινωνίας: μια παράξενη, κρατικη αισθητική φούσκα με έργα που στην καλύτερη περίπτωση προσπαθουν να συγκινησουν μεσω του δέους, στη χειρότερη περίπτωση δειχνουν χαμένα σε μια λατρεία τρελής αυταπάτης. Ο φασισμός αυτο λέει: Ζήτω η τέχνη, αφήστε τον κόσμο να πεθάνει.
Το 1938, οταν ο Χίτλερ έφτασε στη Φλωρεντία για να τον υποδεχτουν με σβάστικες και φασιστικά λαβαρα, γυψινα αγάλματα και παρελασεις, περιηγηθηκε με τον Μουσολίνι μέσα στην όμορφη πόλη της Ιταλικής Αναγέννησης για να θαυμάσει τα αριστουργήματα της. Ισως εκει να είδε τον εαυτό του ως υψιστο καλλιτέχνη, στην πιο μεγαλη σχολη τέχνης.
Έξι χρόνια αργότερα, δεν ειχαν σημασια αυτα: το 1944, τα γερμανικά στρατεύματα που υποχωρούσαν στη Φλωρεντία ανατίναξαν όλες τις ιστορικές γέφυρες και ναρκοθετησαν την μεσαιωνικη παλια πολη.
Η τέχνη της Ιταλίας στη δεκαετία του 1930 ηταν μια τέχνη των μελοθάνατων.
Λεγεών έγραψε: 09 Μάιος 2018, 21:12
Η όλη κουβέντα ξεκίνησε για αυτό το έκτρωμα που έβαλε ο Λεστάτ.
Πας να δεις ένα παιχνίδι ή ένα αγώνισμα υποτίθεται, και είσαι περικυκλωμένος από αγάλματα με τα τσουτσούνια φόρα παρτίδα.
Δεν γίνεται να μην σε ενοχλεί αυτό αλλά να σε ενοχλεί το gay pride, εκτός αν υπάρχει βαθύτερος λόγος. Δεν γίνεται να μην θεωρείς αντιαισθητικό το μεν (in fact, να το υμνείς κιόλας ως σπουδαία αρχιτεκτονική) και το δε να σε αηδιάζει.
Αν είσαι ακομπλεξάριστος, είσαι άρχοντας και δεν χρειάζεται να βγάζεις σώψυχα στα φόρα.
blackpaint έγραψε: 10 Μάιος 2018, 05:19
τη φασιστική Ιταλία ως καζάνι δημιουργικότητας όπου γίνονταν ενδοξα πειράματα αλλα το μονο που καταφέρνει να παρουσιασει είναι ένα καταθλιπτικό, θλιβερό οδοιπορικο μέσα από την τέχνη ενός ολοκληρωτικού καθεστωτος. Η νέα Ευρώπη του φασισμού ήταν ενα αισθητικο αδιέξοδο που εξεθρεψε μετριότητα.
Λολ.Το φασιστικό κράτος αποτελούσε λίκνο αισθητικής και πνευματικότητος. Και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς ένα σύστημα που εμπνεόταν απο τον Ντ' Ανούντσιο.
blackpaint έγραψε: 10 Μάιος 2018, 05:19Ο φασισμός αυτο λέει: Ζήτω η τέχνη, αφήστε τον κόσμο να πεθάνει.
Καμμία σχέση. Η τέχνη ήταν φυσικό επακόλουθο στην περίπτωση του φασισμού.
Αυτό ακριβώς που λες, γινόταν στον κομμουνισμό. Η Σοβιετική Ένωση ήταν αυτήν που προσπαθούσε να κρύψει τα εγκλήματά της και την δυστυχία που υπήρχε σε αυτήν πίσω απο τέχνες και επιτεύγματα. Με τον κόσμο φυσικά να βιώνει το απόλυτο σκοτάδι γνώσεων και να έχει πρόσβαση μόνο σε όποια γνώση θεωρούσαν θεμιτό να του επιτρέψουν να έχει οι υπερδιαταρραγμένοι μαρξιστές - "φωτοδώτες" που τον εξουσίαζαν.
blackpaint έγραψε: 10 Μάιος 2018, 05:19
Ο τραβεστι φασιστας προσπαθεί να παρουσιάσει τη φασιστική Ιταλία ως καζάνι δημιουργικότητας όπου γίνονταν ενδοξα πειράματα αλλα το μονο που καταφέρνει να παρουσιασει είναι ένα καταθλιπτικό, θλιβερό οδοιπορικο μέσα από την τέχνη ενός ολοκληρωτικού καθεστωτος. Η νέα Ευρώπη του φασισμού ήταν ενα αισθητικο αδιέξοδο που εξεθρεψε μετριότητα. Κανενα αφιερωμα σε περιοδικο μοδας και κανενα νημα στο πχορουμ δεν μπορεί να καταστήσει τους παρακμιακους φουτουριστές - με την πρώιμη γοητεια τους χαμενη - ή τους υπερσυντηρητικούς νεοκλασσικιστες περισσότερο σημαντικούς από οσο ήταν. Αυτό που αποκαλύπτει, ωστόσο, είναι πώς ο φασισμός χρησιμοποίησε την τέχνη για να διαμορφώσει την κοινωνία με ειδικους τρόπους, επιβαλοντας την πολιτιστικη ηγεμονία του με τη διάδοση των πλοκαμιών της μαζικης κινητοποιησης μέσα σε κάθε πτυχη της κοινωνίας των πολιτών. Η τέχνη ήταν μια θεσμοποίημενη συνιστώσα της φασιστικής κοινωνίας: μια παράξενη, κρατικη αισθητική φούσκα με έργα που στην καλύτερη περίπτωση προσπαθουν να συγκινησουν μεσω του δέους, στη χειρότερη περίπτωση δειχνουν χαμένα σε μια λατρεία τρελής αυταπάτης. Ο φασισμός αυτο λέει: Ζήτω η τέχνη, αφήστε τον κόσμο να πεθάνει.
Το 1938, οταν ο Χίτλερ έφτασε στη Φλωρεντία για να τον υποδεχτουν με σβάστικες και φασιστικά λαβαρα, γυψινα αγάλματα και παρελασεις, περιηγηθηκε με τον Μουσολίνι μέσα στην όμορφη πόλη της Ιταλικής Αναγέννησης για να θαυμάσει τα αριστουργήματα της. Ισως εκει να είδε τον εαυτό του ως υψιστο καλλιτέχνη, στην πιο μεγαλη σχολη τέχνης.
Έξι χρόνια αργότερα, δεν ειχαν σημασια αυτα: το 1944, τα γερμανικά στρατεύματα που υποχωρούσαν στη Φλωρεντία ανατίναξαν όλες τις ιστορικές γέφυρες και ναρκοθετησαν την μεσαιωνικη παλια πολη.
Η τέχνη της Ιταλίας στη δεκαετία του 1930 ηταν μια τέχνη των μελοθάνατων.
Πρωτα ο γραφικος διεμφυλικος μας ζηταει να κανουμε καμια εκθεση για την φασιστικη τεχνη.
Του φερνουμε αποδειξη οτι τωρα που μιλαμε υπαρχει εκθεση απο το ιδρυμα Prada.Προφανως δεν ειναι η πρωτη ουτε η τελευταια.Γινονται συνεχως τετοιες εκθεσεις.
Μετα μας λεει οτι χρησιμοποιησαμε περιοδικο μοδας.
Η αληθεια ειναι οτι χρησιμοποιησαμε εξειδικευμενο περιοδικο για την τεχνη.Που παρεμπιπτοντως και οχι τυχαια εχει μονογραφια για τον De Chirico μιας και αυτο το ιταλικο καλλιτεχνικο ρευμα που ονομαστηκε metafisico εχει αμεση σχεση με την φασιστικη τεχνη.Οριστε το περιοδικο
Προφανως ο γραφικος διεμφυλικος διαβασε Prada και νομιζε οτι θα εχει καποια σχεση με παπουτσια και τσαντες το περιοδικο αφου ο δυστυχης ΔΕΝ ξερει τι ειναι το ιδρυμα Prada.Αφου δεν ξερει ας ριξει μια ματια εδω http://www.fondazioneprada.org/
Παρε και ενα αφιερωμα απο εξειδικευμενη εκπομπη που επι χρονια εβγαινε στην (αριστερου ελεγχου) Rai 3
Τι θα ακουσετε σε αυτο το αφιερωμα αν ξερετε ιταλικα ; Οτι αυτο που ονομαζουμε architettura fascista δεν ειναι τοσο fascista αλλα ειναι ενα ρευμα που εξαπλωθηκε μεχρι την αμερικη και τα κτηρια συμβολα της Ουασινγκτον αλλα του οποιου επικεντρο παρεμενε η φασιστικη Ιταλια.
Επειτα απο ολα αυτα καταλαβαινετε ποσο γραφικος ειναι ενας αριστερος σκορδιλας που μιλαει για αισθητικο αδιεξοδο και μετριοτητες.
Ιδιως οταν αυτη τη στιγμη υπαρχουν εκατονταδες χιλιαδες τουριστες που κανουν τον περιπατο τους στη Ρωμη και μαζι με τις αρχαιοτητες και τα εργα της αναγεννησης και του μπαροκ θαυμαζουν και την πολιτιστικη κληρονομια του Φασισμου.
Την επομενη φορα που θα περασετε απο τη Ρωμη πηγαιντε να παρετε το aperitivo σας στην Piazza Augusto Imperatore και θα καταλαβετε κατι περισσοτερο.
Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών.
Στην Πρυτανεια του Sapienza εχουν ηδη αποκαταστησει και διαφημισει μαλιστα την τοιχογραφια του μεγαλου Φασιστα ζωγραφου Mario Sironi που μεταπολεμικα ειχαν προσπαθησει να την κρυψουν και να την αλλοιωσουν.
Και ερχεται ο καθε αγραμματος τραχανοπλαγιας να μας πει για μετριοτητες και αισθητικο αδιεξοδο.
Δεν αποθνήσκουν οι θεοί. Η πίστις αποθνήσκει του αχαρίστου όχλου των θνητών.
Έχεις ώρα να ανεβάσεις κανένα τσουτσούνι κι έχω αρχίσει να ανησυχώ.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
