Pertinax έγραψε: 15 Απρ 2025, 16:42
Σου είπα ότι δεν με ενδιαφέρει αυτό το δευτερεύον ζήτημα.
Και το εμπέδωσα! Εσύ θα απαντήσεις στα ερωτήματά μου ή θα συνεχίσεις να υπεκφεύγεις;
Σοβαρά; Και «βαρβάριζαν» αυτοί καταπατώντας τους ρητορικούς κανόνες;
Πλανάσαι αν θεωρείς ότι το ιστορικό αφήγημα υπακούει μονάχα σε ρητορικούς κανόνες.
Το έχουμε συζητήσει πολλές φορές αυτό. Σου απέδειξα ότι η Κωνσταντινούπολη αν και ήταν κτισμένη στη θέση του αρχαίου Βυζαντίου θεωρείτο διακριτή πόλη με διαφορετικούς οικιστές (τον αρχαίο Ρωμαίο Μεγάλο Κωνσταντίνο και τους αρχαίους Ρωμαίους Συγκλητικούς) από το Βυζάντιο. Τότε το είχες παραδεχθεί! Τώρα που στριμώχθηκες προσπαθείς να κάνεις κωλοτούμπες. Ακόμη και ο ιδιόρρυθμος ελληνομανής Ιωάννης Τζέτζης που παρουσιάζει την Κωνσταντινουπολιτική πλέμπα ως ελληνογενή, έτσι ώστε να διεκδικήσει μία προσωπική απώτερη ελληνική καταγωγή, και την ελίτ ως αυσονογενή, σαν σύνολο, παραδέχεται/παρουσιάζει ως οικιστές και συνεπώς προπάτορες της Κωνσταντινούπολης μόνο τους «Ιταλούς Ρωμαίους»!
Πατρίδα=η γη των πατέρων/γεννητόρων. Διακρίνεις κάποια αντίφαση σε όσα ισχυρίζεσαι;
Άλλο η κοιτίδα και άλλο η πατρίδα. Η γεωγραφική εθνοτική Ρωμανία ήταν η περιοχή που κληρονομούσαν οι επόμενες
ρωμαϊκές γενιές από τις προηγούμενες
ρωμαϊκές γενιές. Ναι! Το Ρωμαίων γένος όμως εκπήγαζε (=είχε κοιτίδα/γενέτειρα) από την νέα Ρώμη-νέα Ιερουσαλήμ-Κωνσταντινούπολη (την κοινή πατρίδα όλων των Ρωμαίων σύμφωνα με τον Ηράκλειο). Αυτή είχε εθνοσυμβολική αξία όχι π.χ. η οροσειρά του Ταύρου.
Οχι, γιατί το "γένος υμών" συνδέεται με τα "πατρώα (των Αθηνών)" και "αργηγέτες" είναι και οι
"πρώτοι γενάρχες" (αρχαίοι Αθηναίοι=πρώτοι γενάρχες του αθηναϊκού γένους, το οποίο έφτανε μέχρι την εποχή του Χωνιάτη).
Και αυτή είναι μία δυνατή ανάγνωση.
Θά 'θελες! Η Ρωμιοσύνη εμπεριέχει τόσο πολύ ελληνισμό που άνετα μπορείς να κατηγορηθείς ως αντι-Ρωμιός, λόγω της ολοφάνερης ελληνοφοβίας σου.
Δεν αρνούμαι την ελληνική πτυχή των Ρωμαίων. Την φύση της συζητάμε. Άλλο πράγμα οι προπάτορες, των οποίων ιστορική αφηγηματική συνέχεια είμαστε «εμείς», και άρα δυνητικά αρχαϊστικά «εμείς» είμαστε οι «ίδιοι» με αυτούς, και άλλο πράγμα οι πολιτισμικοί κληροδότες. Έχει διαφορά! Ακόμη και εσύ είχες παραδεχθεί ότι οι Έλληνες είχαν «με κάποιο τρόπο» κατώτερη αξία από τους Αύσονες. Αν πράγματι οι Έλληνες ήταν παρομοίως προπάτορες, τότε ο Μετοχίτης δεν θα χρειαζόταν να καινοτομήσει, ούτε οι αναφορές για ελληνογένεια θα εμφανίζονταν τότε που εμφανίζονται στις πηγές (Λατινοκρατία και τελική Πτώση). Εγώ απλά διατυπώνω την δική σου παρατήρηση με ακρίβεια και σαφήνεια... Εσύ αδυνατείς να κάνεις αυτή τη λεπτή διάκριση γιατί δεν σε συμφέρει!...
Παραδέξου ότι υπήρχαν διάφορες καταγωγικές θεωρήσεις
Στις ιστορικές πηγές πράγματι εκφράζονται πολλές καταγωγικές πεποιθήσεις, όχι όμως με την ίδια συχνότητα και ένταση. Όλες δυνητικά μπορούν να υποστηριχθούν από την ρωμαϊκή εθνοτικότητα (αυσονική ελιτιστική, ελληνοαυσονική ελιτιστική, ελληνική φυλετική, ελληνική ψευδοφυλετική + αυσονική ελιτιστική, ελληνοπρεπής φυλετική + ελιτιστική αυσονική, ελληνική φυλετική + αυσονική ελιτιστική). Από εκεί και πέρα η γενική εικόνα και οι κοινωνικές συγχρονικές πραγματικότητες/συγκείμενο πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν όταν επιχειρούμε εθνολογική ερμηνεία. Η επίκληση μίας ταυτότητας/καταγωγής είναι πάντοτε
ινστρουμενταλιστική. Αυτή είναι βασική αρχή της εθνολογίας. Αν ο
στόχος επίκλησης της ταυτότητας/καταγωγής είναι
περιστασιακός τότε και η επίκληση ταυτότητας/καταγωγής είναι
περιστασιακή. Πολύ απλό! Δεν μπορείς να διαχωρίζεις το κοινό και τον στόχο από την επίκληση ταυτότητας/καταγωγής!
Τώρα για το Πασχάλιο Χρονικό αν δεν μπορείς να δεις το γενικό πλαίσιο στο οποίο αντισυμβατικά και εσφαλμένα οι Βιθυνοί, οι Τρώες κλπ παρουσιάζονται ως άποικοι των Ελλήνων δεν μπορώ να σε βοηθήσω! Ο συγγραφέας μεταξύ άλλων γράφει και αυτά:
Ῥωμαίων τῶν καὶ Κιτιαίων ἤτοι Λατίνων κεκλημένων ἔθνη καὶ ἀποικίαι εἰσὶ τέσσαρες, α' Τοῦσκοι, β' Ἀβηλλήσιοι, γ' Κάλαβροι, δ' Λουκανοί.
Ἄφρων ἔθνη καὶ ἀποικίαι εἰσὶ πέντε· α' Νεβδηνοὶ, β΄ Κνῆθοι, γ' Νουμίδες, οι Νασαμῶνες, ε΄ Σαιοί.
Εἰσὶ δὲ αὐτοῖς καὶ νῆσοι πέντε, αἵτινες πόλεις ἔχουσιν. Εἰσὶ δὲ αὗται· α' Σαρδανία, β' Κόρσικα, γ΄ Γήρβα ἡ νῦν καλουμένη Μήνιγγα, δ' Κέρκινα, ε' Γάλατοι.
Μαύρων ἔθνη καὶ ἀποικίαι εἰσὶν τρεῖς· α' Μωσυλαμοὶ, β' Τησπιτανοί, γ΄ Σαρίνσης
Σπανῶν τῶν καὶ Τυρινίων, καλουμένων δὲ Ταρρακονησίων, ἔθνη καὶ ἀποικίαι εἰσὶν ε΄ · α΄ Λυσιτανοί, β΄ Βαιτικοὶ, γ' Αὐτρίγονοι, δ΄ Βάσκονες, ε΄ Καλλαϊκοί οἱ καλούμενοι Ἄστορες
Αν εσύ θέλεις να πιστεύεις ότι αυτές είναι [απώτερες] καταγωγές που πρέπει να λάβουμε τοις μετρητοίς τι να σου πω;
Παρατήρησες ότι από την λίστα των «αποίκων των Ελλήνων» λείπουν οι Καππαδόκες, οι Λυκάονες, οι Γαλάτες, οι Παφλαγόνες, οι Θράκες και οι Φρύγες (που θα χρειαζόσουν για να υποστηρίξεις μία φυλετική απώτ
ατη ελληνική καταγωγή); Γιατί πιστεύεις ότι έγινε αυτό;
Και τοις μετρητοίς να το λάβουμε το κείμενο, οι Τρώες κλπ παρουσιάζονται ως
διακριτοί ελληνογενείς λαοί και όχι ως Έλληνες...
και άσε τις παρλαπίπες.
Οι «παρλαπίπες» είναι δικό σου προνόμιο! Εκτός αν θεωρείς «παρλαπίπα» ότι οι Ανατολιακοί λαοί αντικειμενικά δεν ήταν Έλληνες/ελληνογενείς και ότι η γενική εικόνα της ελληνικής γραμματείας δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης αυτού ή ότι η γενική εικόνα στην οποία εκτίθονταν οι «Βυζαντινοί» λόγιοι (και την οποία εξέφραζαν/αναπαρήγαγαν και αυτοί) ήταν διαφορετική από αυτή που περιγράφω...