Re: Τελικα οι αρβανιτες ειναι Αλβανοί
Δημοσιεύτηκε: 06 Απρ 2019, 19:28
ΤΑ ΤΡΙΑ ΗΜΙΑΥΤΟΝΟΜΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΠΑΣΑΛΙΚΙΑ
Προς τα τέλη του 18ου αιώνα τρία ημιαυτόνομα Πασαλίκια ιδρύθηκαν στην περιοχή της Αλβανίας.
Τα πασαλίκια αυτά καταλάμβαναν εδαφικά την περιοχή της σημερινής Αλβανίας και επίσης μεγάλες περιοχές του Μαυροβουνίου, Κοσόβου, Σκοπίων και Ελλάδας.
Οπωσδήποτε απ'ότι καταλαβαίνουμε περιλάμβαναν πληθυσμιακά την συντριπτική πλειονότητα των αλβανόφωνων πληθυσμών.
Τα Αλβανικά πασαλίκια ήταν ημιαυτόνομα και διοικούντο από Αλβανούς πασάδες.
ΠΑΣΑΛΙΚΙ ΣΚΟΔΡΑΣ 1757-1831
Βόρεια Αλβανία, Νοτιοανατολικό Μαυροβούνιο, το μεγαλύτερο μέρος του Κοσσυφοπεδίου και των Δυτικών Σκοπίων.
Το πασαλίκι ιδρύθηκε από το μέλος της οικογένειας Μπουσάτι, Μεχμέτ Μπέη Μπουσάτι.
Ο Μπουσάτι αυτοανακυρήχθηκε πασάς Σκόδρας.
Τον διαδέχθηκε ο γιός του Καρά Μαχμούτ Μπουσάτι ο οποίος το επέκτεινε ένω έκανε και δύο εκστρατείες (1785-1796) εναντίον του Μαυροβουνίου τις οποίες έχασε.
Τον Καρά Μαχμούτ Μπουσάτι προσεταιρίστηκαν η Αυστρία και η Ρωσσία προσπαθώντας να τον πείσουν να γίνει σύμμαχος τους εναντίον της Πύλης.
Ο Καρά Μαχμούτ Μπουσάτι σκοτώθηκε σε μάχη με Μαυροβούνιους.
Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ιμπραήμ πασά Μπουσάτι.
Το 1831 το πασαλίκι κατελύθει από τον Μεχμέτ Ρεσίτ Πασά Κουταχή ενεργώντας για λογαριασμό της Πύλης.
ΠΑΣΑΛΙΚΙ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 1787-1822
Εδώ έδρασε ο πολύ γνωστός μας Αλί Πασάς Τεπελενλής.
Το πασαλίκι ήταν προσωπική του υπόθεση σε όλη την διάρκεια ύπαρξης του.
Η ιστορία ξεκίνησε το 1787 όταν παραχωρήθηκε στον Αλή το Πασαλίκι των Τρικάλλων σαν ανταμοιβή γιατην υπηρεσία του στον πρόσφατο Τουρκοαυστριακό πόλεμο.
Με βάση ταΤρίκαλλα πήρε γρήγορα τον έλεγχο των Ιωαννίνων.
Εκμεταλλέυτηκε την αδυναμία της Μεγάλης Πύλης και συνέχισε αποκτώντας τον έλεγχο σταδιακά της Νοτίου Αλβανίας, τη δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου.
Κατά την ακμή του Ναπολέοντα είχε επαφές με την Γαλλία, αλλά μετά την συνθήκη του Τίλσιτ πέρασε με το μέρος των Άγγλων.
Η βιβλιογραφία για αυτόν είναι άφθονη, ενώ επί της εποχής του στα Γιάννενα είχε άνθιση η ελληνική παιδεία.
Οι μεγάλες φιλοδοξίες του των έεραν σε σύγκρουση με την Πύλη με αποτέλεσμα το πασαλίκι να καταλυθεί το 1822 και αυτός να χάσει το κεφάλι του.
ΠΑΣΑΛΙΚΙ ΒΕΡΑΤΙΟΥ 1774-1809
Δημιουργός του Πασαλικίου ήταν ο Αχμέτ Κούρτ Πασά παππούς του Αλή Πασά από την πλευρά της μητέρας του. Ήταν η ανταμοιβή του Αχμέτ Κούρτ Πασά από την Μεγάλη Πύλη στον αγώνα της εναντίον του Μεχμέτ Μπέη Μπουσάτι της Σκόδρας.
Με τον θάνατο του, το πασαλίκι πέρασε στον έλεγχο του Ιμπραήμ Πασά Βερατίου, ο οποίος βαθμιαία ήρθε σε σύγκρουση με τον Αλή Πασά Ιωαννίνων.
Το πασαλίκι κατελύθει από τον Αλή Πασά και έγινε τμήμα του Πασαλικίου Ιωαννίνων το 1809.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
Δεν ήτανε η πρώτη φορά που είχαμε στην Οθωμανική ιστορία Αλβανούς πασάδες.
Οι Αλβανοί κάνανε μέχρι και βεζίρηδες (πρωθυπουργούς) επι τουρκοκρατίας.
Όμως ήτανε η πρώτη φορά που είχαμε τρεις ΗΜΙΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ σε αλβανόφωνο χώρο, για περίπου 70 χρόνια και σε εποχή που ο αέρας του διαφωτισμού φύσαγε δυνατά.
Τρία ημιαυτόνομα πασαλίκια, έξι διαφορετικοί αλβανόφωνοι ημιαυτόνομοι πασάδες στις αλβανόφωνες περιοχές και ποιο ήταν το αποτέλεσμα στην εθνική, πολιτιστική, πνευματική και εκπαιδευτική χειραφέτηση του Αλβανικού έθνους;
ΜΗΔΕΝ-ΤΙΠΟΤΑ!
Αυτή είναι μία απάντηση στους σημερινούς Αλβανικούς κομπασμούς ότι ο Αλβανός είναι πάνω απ'όλα Αλβανός και δεν τον χωρίζει η θρησκεία.
Πέντε αιώνες τους Αλβανούς/αλβανόφωνους μια χαρά τους χώριζε η θρησκεία.
Οι μουσουλμάνοι απολαμβάνανε τα προνόμοια των Οθωμανών και οι ραγιάδες Αλβανοί (καθολικοί και ορθόδοξοι) απολαμβάνανε τα βάσανα τα προερχόμενα και από τους ομόγλωσσους τους ασφαλώς.
Υπό κανονικές συνθήκες, αφού είχανε αυτοδιοίκητο, έπρεπε οι Αλβανοί αν όχι να επαναστατήσουν πρώτοι εναντίον των Τούρκων, πρώτοι απ'όλους τους Βαλκάνιους, τουλάχιστον αποδεχόμενοι την σημαντικό τους συμμαχικό ρόλο στην Οθωμανική δομή να έχουν χειραφετηθεί εθνικά και να έχουν δημιουργήσει τα σχολεία τους, τους φιλολόγους τους, τους ποιητές και τους συγγραφείς, τους κοινωνικούς ήρωες προπομπούς της Αλβανικής εθνικής ιδέας.
ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΌΛΑ ΑΥΤΑ.
Την εποχή των Αλβανικών πασαλικιών άλλος λαός συνέχιζε την δράση του, επαυξάνοντας την ορμή του βγάζοντας για παράδειγμα έναν Κοσμά Αιτωλό.
Το ότι ο ΛΙΑΠΗΣ Αλί Πασάς Τεπελενλής έκανε τα Γιάννενα της εποχής του την πρωτεύουσα της Ελληνικής κουλτούρας δεν είναι τυχαίο γεγονός. Δεν υπήρχε τότε υποψία Αλβανικής κουλτούρας και εθνικής ταυτότητας. Το γεγονός ότι ενώ οι Μουσουλμάνοι Αλβανόφωνοι διοικούσαν, οι Αλβανόφωνοι και ελληνοαλβανόφωνοι χριστιανοί τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ του ελληνικού αγώνα ανεξαρτησίας
ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ότι
αυτοί δεν είχανε καμία ελπίδα εθνικής χειραφέτησης και θρησκευτικής και πολιτιστικής ανάπτυξης υπό την αιγίδα των ομόγλωσσων τους πασάδων και Οθωμανών αξιωματούχων. Ο ομόγλωσσος τους Αλβανός μουσουλμάνος τους έβλεπε ως ραγιάδες και ας μιλούσαν την ίδια γλώσσα και ας ήταν συγγενείς. Άλλωστε η χειραφέτηση του χριστιανού στρεφόνταν κατευθείαν εναντίον της κοινωνικής θέσης του μουσουλμάνου.
Το ότι οι Γκρεκοί, χωρίς να έχουν καθεστώς ημιαυτονομίας στον ελληνόφωνο χώρο και χωρίς να έχουν ελληνόφωνους πασάδες όπως αντίστοιχα οι Αλβανοί επαναστάτησαν, είναι αποτέλεσμα της εθνικής αυτογνωσίας που τους διακατείχε, ως εθνικοί και πολιτιστικοί απόγονοι και κληρονόμοι της Ανατολικής ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ των χιλίων χρόνων.
Έχοντας αυτό στο νου και πιο φτωχός ΡΩΜΙΟΣ ήτανε αδύνατο να δεχθεί ως αδελφό του τον Ρωμιό που τούρκεψε. Είχε αυτογνωσία και μνήμη του παρελθόντος μέσα από την λαϊκή παράδοση και του ήτανε αδύνατο να διανοηθεί Ρωμιό να τουρκέψει. Ήταν κληρονόμος μιας αυτοκρατορίας και μιας παράδοσης που τον καθιστούσε υποχρεωμένο να την συνεχίσει, πετάγοντας έξω από την εθνική ιδιοπροσωπία τον τουρκεμένο Ρωμιό.
Είχε δηλαδή ένα παρελθόν, μια κληρονομιά, δεν ήταν ο ανώνυμος της ιστορίας όπως οι Αλβανοί.
Οι αγώνες συνεχίστηκαν καθ'όλη την διάρκεια της τουρκοκρατίας. Αγώνες πολεμικοί αλλά και αγώνες πολιτιστικοί, εδώ αλλά και στην Ευρώπη, όπου το έθνος έδινε βροντερό παρόν παρουσίας και συνείδησης. Και εννοείται ότι σκοπός του έθνους ήταν και πρέπει να ναι η Κωνσταντινούπολη και η ανασύσταση της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ και όχι να καταντήσουμε όπως σήμερα επέτες των μπεεε-αχα-αχα Ευρω-πέων
Και λίγα λόγια για την φουστανέλλα για να τελειώνουμε και με αυτή την προπαγάνδα.
Έχω γράψει ότι η φουστανέλλα, που είναι άλλωστε και ιταλική λέξη ήταν ένα ένδυμα κοινό σε μεγάλο μέρος των Βαλκανίων. Δεν είναι ούτε Αλβανική ούτε Ελληνική και όσοι Ρωμιοί αναπαράγουν την αλβανική αυτή προπαγάνδα, ότι είναι Αλβανική, χρειάζονται φροντιστήριο. Απλά βγήκαμε πρώτοι και την οικιοποιηθήκαμε σαν επίσημη εθνική φορεσιά. Το ότι κάποιος φοράει φουστανέλλα δεν σημαίνει ότι είναι Έλληνας ή Αλβανός............
ΑΥΤΟΣ ΕΔΩ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ; ΑΛΒΑΝΟΣ, ΕΛΛΗΝΑΣ ή είναι ΒΛΑΧΟΣ; ΞΕΡΕΤΕ;
Μπράβο ΧΑΣΑΤΕ!
ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ!
ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ!
ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ!
ΙΛΙΑ ΜΑΡΚΟΦ-Iliya Markov ή Ilyo Voyvoda ή Dedo Iljo Maleshevski (1805-1898)
Βούλγαρος επαναστάτης
https://en.wikipedia.org/wiki/Ilyo_Voyvoda
αυτά για σήμερα.
Προς τα τέλη του 18ου αιώνα τρία ημιαυτόνομα Πασαλίκια ιδρύθηκαν στην περιοχή της Αλβανίας.
Τα πασαλίκια αυτά καταλάμβαναν εδαφικά την περιοχή της σημερινής Αλβανίας και επίσης μεγάλες περιοχές του Μαυροβουνίου, Κοσόβου, Σκοπίων και Ελλάδας.
Οπωσδήποτε απ'ότι καταλαβαίνουμε περιλάμβαναν πληθυσμιακά την συντριπτική πλειονότητα των αλβανόφωνων πληθυσμών.
Τα Αλβανικά πασαλίκια ήταν ημιαυτόνομα και διοικούντο από Αλβανούς πασάδες.
ΠΑΣΑΛΙΚΙ ΣΚΟΔΡΑΣ 1757-1831
Βόρεια Αλβανία, Νοτιοανατολικό Μαυροβούνιο, το μεγαλύτερο μέρος του Κοσσυφοπεδίου και των Δυτικών Σκοπίων.
Το πασαλίκι ιδρύθηκε από το μέλος της οικογένειας Μπουσάτι, Μεχμέτ Μπέη Μπουσάτι.
Ο Μπουσάτι αυτοανακυρήχθηκε πασάς Σκόδρας.
Τον διαδέχθηκε ο γιός του Καρά Μαχμούτ Μπουσάτι ο οποίος το επέκτεινε ένω έκανε και δύο εκστρατείες (1785-1796) εναντίον του Μαυροβουνίου τις οποίες έχασε.
Τον Καρά Μαχμούτ Μπουσάτι προσεταιρίστηκαν η Αυστρία και η Ρωσσία προσπαθώντας να τον πείσουν να γίνει σύμμαχος τους εναντίον της Πύλης.
Ο Καρά Μαχμούτ Μπουσάτι σκοτώθηκε σε μάχη με Μαυροβούνιους.
Τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ιμπραήμ πασά Μπουσάτι.
Το 1831 το πασαλίκι κατελύθει από τον Μεχμέτ Ρεσίτ Πασά Κουταχή ενεργώντας για λογαριασμό της Πύλης.
ΠΑΣΑΛΙΚΙ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 1787-1822
Εδώ έδρασε ο πολύ γνωστός μας Αλί Πασάς Τεπελενλής.
Το πασαλίκι ήταν προσωπική του υπόθεση σε όλη την διάρκεια ύπαρξης του.
Η ιστορία ξεκίνησε το 1787 όταν παραχωρήθηκε στον Αλή το Πασαλίκι των Τρικάλλων σαν ανταμοιβή γιατην υπηρεσία του στον πρόσφατο Τουρκοαυστριακό πόλεμο.
Με βάση ταΤρίκαλλα πήρε γρήγορα τον έλεγχο των Ιωαννίνων.
Εκμεταλλέυτηκε την αδυναμία της Μεγάλης Πύλης και συνέχισε αποκτώντας τον έλεγχο σταδιακά της Νοτίου Αλβανίας, τη δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου.
Κατά την ακμή του Ναπολέοντα είχε επαφές με την Γαλλία, αλλά μετά την συνθήκη του Τίλσιτ πέρασε με το μέρος των Άγγλων.
Η βιβλιογραφία για αυτόν είναι άφθονη, ενώ επί της εποχής του στα Γιάννενα είχε άνθιση η ελληνική παιδεία.
Οι μεγάλες φιλοδοξίες του των έεραν σε σύγκρουση με την Πύλη με αποτέλεσμα το πασαλίκι να καταλυθεί το 1822 και αυτός να χάσει το κεφάλι του.
ΠΑΣΑΛΙΚΙ ΒΕΡΑΤΙΟΥ 1774-1809
Δημιουργός του Πασαλικίου ήταν ο Αχμέτ Κούρτ Πασά παππούς του Αλή Πασά από την πλευρά της μητέρας του. Ήταν η ανταμοιβή του Αχμέτ Κούρτ Πασά από την Μεγάλη Πύλη στον αγώνα της εναντίον του Μεχμέτ Μπέη Μπουσάτι της Σκόδρας.
Με τον θάνατο του, το πασαλίκι πέρασε στον έλεγχο του Ιμπραήμ Πασά Βερατίου, ο οποίος βαθμιαία ήρθε σε σύγκρουση με τον Αλή Πασά Ιωαννίνων.
Το πασαλίκι κατελύθει από τον Αλή Πασά και έγινε τμήμα του Πασαλικίου Ιωαννίνων το 1809.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
Δεν ήτανε η πρώτη φορά που είχαμε στην Οθωμανική ιστορία Αλβανούς πασάδες.
Οι Αλβανοί κάνανε μέχρι και βεζίρηδες (πρωθυπουργούς) επι τουρκοκρατίας.
Όμως ήτανε η πρώτη φορά που είχαμε τρεις ΗΜΙΑΥΤΟΝΟΜΕΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ σε αλβανόφωνο χώρο, για περίπου 70 χρόνια και σε εποχή που ο αέρας του διαφωτισμού φύσαγε δυνατά.
Τρία ημιαυτόνομα πασαλίκια, έξι διαφορετικοί αλβανόφωνοι ημιαυτόνομοι πασάδες στις αλβανόφωνες περιοχές και ποιο ήταν το αποτέλεσμα στην εθνική, πολιτιστική, πνευματική και εκπαιδευτική χειραφέτηση του Αλβανικού έθνους;
ΜΗΔΕΝ-ΤΙΠΟΤΑ!
Αυτή είναι μία απάντηση στους σημερινούς Αλβανικούς κομπασμούς ότι ο Αλβανός είναι πάνω απ'όλα Αλβανός και δεν τον χωρίζει η θρησκεία.
Πέντε αιώνες τους Αλβανούς/αλβανόφωνους μια χαρά τους χώριζε η θρησκεία.
Οι μουσουλμάνοι απολαμβάνανε τα προνόμοια των Οθωμανών και οι ραγιάδες Αλβανοί (καθολικοί και ορθόδοξοι) απολαμβάνανε τα βάσανα τα προερχόμενα και από τους ομόγλωσσους τους ασφαλώς.
Υπό κανονικές συνθήκες, αφού είχανε αυτοδιοίκητο, έπρεπε οι Αλβανοί αν όχι να επαναστατήσουν πρώτοι εναντίον των Τούρκων, πρώτοι απ'όλους τους Βαλκάνιους, τουλάχιστον αποδεχόμενοι την σημαντικό τους συμμαχικό ρόλο στην Οθωμανική δομή να έχουν χειραφετηθεί εθνικά και να έχουν δημιουργήσει τα σχολεία τους, τους φιλολόγους τους, τους ποιητές και τους συγγραφείς, τους κοινωνικούς ήρωες προπομπούς της Αλβανικής εθνικής ιδέας.
ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΌΛΑ ΑΥΤΑ.
Την εποχή των Αλβανικών πασαλικιών άλλος λαός συνέχιζε την δράση του, επαυξάνοντας την ορμή του βγάζοντας για παράδειγμα έναν Κοσμά Αιτωλό.
Το ότι ο ΛΙΑΠΗΣ Αλί Πασάς Τεπελενλής έκανε τα Γιάννενα της εποχής του την πρωτεύουσα της Ελληνικής κουλτούρας δεν είναι τυχαίο γεγονός. Δεν υπήρχε τότε υποψία Αλβανικής κουλτούρας και εθνικής ταυτότητας. Το γεγονός ότι ενώ οι Μουσουλμάνοι Αλβανόφωνοι διοικούσαν, οι Αλβανόφωνοι και ελληνοαλβανόφωνοι χριστιανοί τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ του ελληνικού αγώνα ανεξαρτησίας
ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ότι
αυτοί δεν είχανε καμία ελπίδα εθνικής χειραφέτησης και θρησκευτικής και πολιτιστικής ανάπτυξης υπό την αιγίδα των ομόγλωσσων τους πασάδων και Οθωμανών αξιωματούχων. Ο ομόγλωσσος τους Αλβανός μουσουλμάνος τους έβλεπε ως ραγιάδες και ας μιλούσαν την ίδια γλώσσα και ας ήταν συγγενείς. Άλλωστε η χειραφέτηση του χριστιανού στρεφόνταν κατευθείαν εναντίον της κοινωνικής θέσης του μουσουλμάνου.
Το ότι οι Γκρεκοί, χωρίς να έχουν καθεστώς ημιαυτονομίας στον ελληνόφωνο χώρο και χωρίς να έχουν ελληνόφωνους πασάδες όπως αντίστοιχα οι Αλβανοί επαναστάτησαν, είναι αποτέλεσμα της εθνικής αυτογνωσίας που τους διακατείχε, ως εθνικοί και πολιτιστικοί απόγονοι και κληρονόμοι της Ανατολικής ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ των χιλίων χρόνων.
Έχοντας αυτό στο νου και πιο φτωχός ΡΩΜΙΟΣ ήτανε αδύνατο να δεχθεί ως αδελφό του τον Ρωμιό που τούρκεψε. Είχε αυτογνωσία και μνήμη του παρελθόντος μέσα από την λαϊκή παράδοση και του ήτανε αδύνατο να διανοηθεί Ρωμιό να τουρκέψει. Ήταν κληρονόμος μιας αυτοκρατορίας και μιας παράδοσης που τον καθιστούσε υποχρεωμένο να την συνεχίσει, πετάγοντας έξω από την εθνική ιδιοπροσωπία τον τουρκεμένο Ρωμιό.
Είχε δηλαδή ένα παρελθόν, μια κληρονομιά, δεν ήταν ο ανώνυμος της ιστορίας όπως οι Αλβανοί.
Οι αγώνες συνεχίστηκαν καθ'όλη την διάρκεια της τουρκοκρατίας. Αγώνες πολεμικοί αλλά και αγώνες πολιτιστικοί, εδώ αλλά και στην Ευρώπη, όπου το έθνος έδινε βροντερό παρόν παρουσίας και συνείδησης. Και εννοείται ότι σκοπός του έθνους ήταν και πρέπει να ναι η Κωνσταντινούπολη και η ανασύσταση της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ και όχι να καταντήσουμε όπως σήμερα επέτες των μπεεε-αχα-αχα Ευρω-πέων
Και λίγα λόγια για την φουστανέλλα για να τελειώνουμε και με αυτή την προπαγάνδα.
Έχω γράψει ότι η φουστανέλλα, που είναι άλλωστε και ιταλική λέξη ήταν ένα ένδυμα κοινό σε μεγάλο μέρος των Βαλκανίων. Δεν είναι ούτε Αλβανική ούτε Ελληνική και όσοι Ρωμιοί αναπαράγουν την αλβανική αυτή προπαγάνδα, ότι είναι Αλβανική, χρειάζονται φροντιστήριο. Απλά βγήκαμε πρώτοι και την οικιοποιηθήκαμε σαν επίσημη εθνική φορεσιά. Το ότι κάποιος φοράει φουστανέλλα δεν σημαίνει ότι είναι Έλληνας ή Αλβανός............
ΑΥΤΟΣ ΕΔΩ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΤΙ ΕΙΝΑΙ; ΑΛΒΑΝΟΣ, ΕΛΛΗΝΑΣ ή είναι ΒΛΑΧΟΣ; ΞΕΡΕΤΕ;
Μπράβο ΧΑΣΑΤΕ!
ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ!
ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ!
ΒΟΥΛΓΑΡΟΣ!
ΙΛΙΑ ΜΑΡΚΟΦ-Iliya Markov ή Ilyo Voyvoda ή Dedo Iljo Maleshevski (1805-1898)
Βούλγαρος επαναστάτης
https://en.wikipedia.org/wiki/Ilyo_Voyvoda
αυτά για σήμερα.
