Rakomelofronas έγραψε: 26 Οκτ 2018, 08:41Όπως είναι φανερό, το σλαβομακεδονικό εθνικό κίνημα αποτελούνταν από μικρούς προέδρους του Εδεσσαϊκού (ΦΚ Μπόντεν, που θα έλεγαν και στο Βινοζίτο).
Βόντεν
Rakomelofronas έγραψε: 26 Οκτ 2018, 08:41Επίσημη διάκριση μεταξύ Βουλγάρων και Σλαβομακεδόνων άρχισε να υφίσταται μετά τον Β' ΠΠ. Πιο πριν, ήταν δύσκολο ως αδύνατο να ξεχωρίσεις τις δύο τάσεις.
Θα έλεγα ότι με την εθνική αντίσταση αποκρυσταλλώθηκε το ποιός είναι Βούλγαρος και ποιός Μακεδόνας. Μέχρι και το 1941 ο Βουλγαρικός στρατός κατοχής έγινε δεκτός με επευφημίες στα Σκόπια, ομολογουμένως όμως με λιγότερο ενθουσιασμό απ'ό,τι το 1915. Ορόσημο ήταν η επίθεση των ανταρτών στο Αστυνομικό Τμήμα του Πρίλεπ 11/10/1941. Οσοι υποστήριζαν τους από μέσα ήταν Βούλγαροι. Οσοι υποστήριζαν τους απ'έξω, ήταν Μακεδόνες. Σημειωτέον ότι οι "Βούλγαροι" που σκοτώθηκαν από τους αντάρτες καταγόταν από τα γύρω χωριά.
Rakomelofronas έγραψε: 26 Οκτ 2018, 08:41Ιστορικά, το σλαβομακεδονικό εθνικό κίνημα δεν είναι το μόνο που έχει προκύψει από "απόσχιση" αλλά, αν θες να οικειοποιηθείς όλη την αρχαία μακεδονική και τη μεσαιωνική βαλκανική πρωτοσλαβική ιστορία, μαζί με μια μεγάλη έκταση γης στην οποία κατοικούν άνθρωποι με άλλη εθνική συνείδηση, σου κάνει τη ζωή δύσκολη.
Μιά χαρά είναι να προκύψει ένα έθνος από απόσχιση από ένα άλλο. Ετσι προέκυψαν οι Αμερικανοί, οι Αυστραλοί, οι Αυστριακοί κ.λ.π. Ολοι αυτοί δεν κρύβουν το παρελθόν τους και το γεγονός ότι οι πρόγονοί τους ήταν Αγγλοι και Γερμανοί αντιστοίχως. Ωστόσο, όλοι κάνουν ελαφρές λαθροχειρίες. Οι Αυστριακοί λόγω χάριν, έχουν ανακυρήξει τον Μότσαρτ σαν Αυστριακό, αν και αυτός δεν έβλεπε καμμία διαφορά αν ήταν στο Αουγκσμπουργ ή στο Ζάλτσμπουργκ.
Το Μακεδονικό εθνικό αφήγημα ερμηνεύει όλη την Ιστορία, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, με όρους σημερινούς και είναι επόμενο να αποτυγχάνει. Εγώ (ίσως σε μιά κρίση μεγαλομανίας) έχω αναπτύξει ένα εναλλακτικό εθνικό αφήγημα που σέβεται την ασάφεια που υπήρχε στο παρελθόν και έχει φιλελληνικό προσανατολισμό, απομακρυνόμενο από την Βουλγαρική εθνική ταυτότητα που είναι και η ποιό επικίνδυνη να έχει αφομοιωτική δράση:
- Οι Αρχαίοι Μακεδόνες ήταν λαός συγγενικός με τους Ελληνες και καθώς την εποχή εκείνη οι εθνικές συνειδήσεις ήταν σε εμβρυακή μορφή, ουσιαστικά οι δύο λαοί δεν μπορούσαν να διακριθούν.
- Με την Ρωμαϊκή κατάκτηση επήλθε ομογενοποίηση του πληθυσμού τής Μακεδονίας. Ο πληθυσμός αυτός σε ένα βαθμό εκσλαβίσθηκε μετά από τις σλαβικές επιδρομές στην Βαλκανική, αλλά διατήρησε τον Βυζαντινό χαρακτήρα του. Η κυριαρχία εναλλασσόταν κάτω από την Βυζαντινή και την Βουλγαρική αυτοκρατορία, με αποτέλεσμα να συνδυάσει χαρακτηριστικά και των δύο.
- Το 1903 έγινε η Επανάσταση του Ιλιντεν, όπου μετείχαν Μακεδόνες, Βούλγαροι, Βλάχοι και Ελληνες, με σκοπό την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Αργότερα επήλθε σύγκρουση μεταξύ αυτών των λαών.
- Λόγω τής καθυστερημένης απελευθέρωσης από τους Τούρκους, οι Μακεδόνες ανέπτυξαν χωριστή εθνική συνείδηση και στις αρχές του 20ου αιώνα πολέμησε εναντίον τόσο των Ελλήνων όσο και των Βουλγάρων (=βερχοβικοί) με στόχο την εθνική ολοκλήρωση.
- Το 1944 οι Μακεδόνες κατάφεραν να αποκτήσουν εθνική αναγνώριση, αλλά όχι όλα τα εδάφη τους όπως η Λέριν, το Βόντεν και το Κούκες. (Δεν νοείται εθνικός μύθος που να μην έχει χαμένες πατρίδες. Ομως δεν μπορεί να γίνεται αναφορά στην Θεσσαλονίκη, το Μπλαγκόεβγραντ, την Καβάλα και την Κατερίνη). Από την άλλη μεριά, Ελληνες και Βούλγαροι έφυγαν από την Μακεδονία προς τις πατρίδες τους. Εννοείται ότι το αφήγημα γιά "Ενιαία Μακεδονία" δεν μπορεί να σταθεί.
Οφείλω όμως να πώ ότι το σημερινό "Μακεδονικό" έθνος είναι υπαρκτότατο και όχι όπως λένε τα εθνίκια "Βούλγαροι".