Όπου να 'ναι θα κατηγορήσει και τον Κούλη.Καραμελίτσα έγραψε: 28 Φεβ 2025, 23:46 Τρομερό όταν ο Τραμπ υπονοεί ότι ο Μπάιντεν ξεκίνησε τον πόλεμο. Γύρω στο 20ο λεπτό στο βίντεο.
Εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς.mao mao έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:14Το 74 χάσαμε το 30% της Κύπρου. Θα είχε κάποιο νόημα να έχουμε άλλα δέκα χρόνια πόλεμο με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και πιθανότητα γενίκευσης του πολέμου; Ή μήπως ήταν καλύτερα που έληξε το θέμα όπως έληξε.
Απάντησε μόνος σου στο ερώτημα που θέτεις, όπως και για το αν είναι ανάλογες οι περιπτώσεις.mao mao έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:14Το 74 χάσαμε το 30% της Κύπρου. Θα είχε κάποιο νόημα να έχουμε άλλα δέκα χρόνια πόλεμο με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και πιθανότητα γενίκευσης του πολέμου; Ή μήπως ήταν καλύτερα που έληξε το θέμα όπως έληξε.
Οι περιπτώσεις είναι ανάλογες, και θεωρώ καλώς οτι έληξε το θέμα όπως έληξε, και δεν μπήκαμε σε ένα μακροχρόνιο πόλεμο με την Τουρκία. Τον οποίο πόλεμο και θα χάναμε και θα μας κατέστρεφε οικονομικά.sharp έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:18Απάντησε μόνος σου στο ερώτημα που θέτεις, όπως και για το αν είναι ανάλογες οι περιπτώσεις.mao mao έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:14Το 74 χάσαμε το 30% της Κύπρου. Θα είχε κάποιο νόημα να έχουμε άλλα δέκα χρόνια πόλεμο με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και πιθανότητα γενίκευσης του πολέμου; Ή μήπως ήταν καλύτερα που έληξε το θέμα όπως έληξε.sharp έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:09
Να υπογράψει παραχώρηση Θράκης και Μακεδονίας στον Τούρκο και να ζητήσει συγγνώμη που ξεκίνησε τον πόλεμο; Και είπε όχι σε τέτοιο ντηλ;
Ελλαδίτης αλλά θεωρώ τους Κύπριους ομοεθνείς μου.Imperium έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:17Εξαρτάται πώς το βλέπει κανείς.mao mao έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:14Το 74 χάσαμε το 30% της Κύπρου. Θα είχε κάποιο νόημα να έχουμε άλλα δέκα χρόνια πόλεμο με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και πιθανότητα γενίκευσης του πολέμου; Ή μήπως ήταν καλύτερα που έληξε το θέμα όπως έληξε.sharp έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:09
Να υπογράψει παραχώρηση Θράκης και Μακεδονίας στον Τούρκο και να ζητήσει συγγνώμη που ξεκίνησε τον πόλεμο; Και είπε όχι σε τέτοιο ντηλ;
Κύπριος είσαι mao mao, και λες "χάσαμε"1
There are decades where you fuck around and days where you find outΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:05
Οι σύμμαχοι της Αμερικής χρειάζονται επειγόντως ένα Σχέδιο Β για τη συλλογική ασφάλεια σε έναν κόσμο όπου η αμερικανική διοίκηση προτιμά τον Βλαντιμίρ Πούτιν από τον Ζελένσκι.
Πιέσεις Ισραήλ σε ΗΠΑ υπέρ των ρωσικών βάσεων στη Συρία - Στόχος να "μπλοκάρει" την Τουρκία
Το Ισραήλ πιέζει τις Ηνωμένες Πολιτείες να κρατήσουν τη Συρία "αδύναμη" και "αποκεντρωμένη", μεταξύ άλλων επιτρέποντας στη Ρωσία να διατηρήσει τις στρατιωτικές της βάσεις στη χώρα, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη επιρροή της Τουρκίας, αναφέρει το Reuters επικαλούμενο τέσσερις πηγές με γνώση του θέματος.
Έκατσα και τα είδα και τα 50 λεπτά. Ο τύπος έχει μερικώς δίκιο. Ο Τραμπ αποφάσισε να μην πάει κόντρα στον Ζελένσκι παρότι αυτός πέταγε τσιγκλίσματα από την αρχή και επαναλάμβανε τη στάνταρ μάντρα που λέει σε όλες τις συνεντεύξεις τύπου. Κι ο Βανς πρακτικά του είπε, κόψε τις μαλακίες. Οπότε ο Ζελένσκι το είπε αυτό με τον Ατλαντικό που το χε στην άκρη της γλώσσας του από την αρχή και ο Τραμπ εξερράγη.Dwarven Blacksmith έγραψε: 28 Φεβ 2025, 23:21 Η περιγραφή των προηγούμενων 40 λεπτών δείχνει όχι σε θέατρο.
https://x.com/RichardHanania/status/1895562922593841557I watched the entire press conference with Zelensky. There was 40 minutes of discussion up to the argument. Most people saw at most the last ten minutes. The whole video gives the proper context.
When I first watched the argument without the proper context, I thought it was possible that Trump and Vance ambushed Zelensky or were even trying to humiliate him. That's not what happened.
You had 40 minutes of calm conversation. Vance made a point that didn't attack Zelensky and wasn't even addressed to him, and Zelensky clearly started the argument.
In the first 40 minutes, Zelensky kept trying to go beyond what was negotiated in the deal. When Trump was asked a question, it was always "we'll see." Zelensky made blanket assertions that there would be no negotiating with Putin, and that Russia would pay for the war. When Trump said that it was a tragedy that people on both sides were dying, Zelensky interjected that the Russians were the invaders.
For his part, Trump made clear that the US would continue delivering military aid. All Zelensky had to do was remain calm for a few more minutes and they would've signed a deal.
The argument started when Trump pointed out that it would be hard to make a deal if you talk about Putin the way Zelensky does. Vance interjects to make the reasonable point that Biden called Putin names and that didn't get us anywhere.
The Zelensky/Trump dynamic was calm and stable. It was when Vance spoke that Zelensky started to interrogate him. Throughout the press conference to that point, everyone was making their arguments directly to the audience. Zelensky decided to challenge Vance and ask him hostile questions. He went back to his point that Putin never sticks to ceasefires, once again implying that negotiations are pointless. Why on earth would you do this? Then came the fight we all saw.
Zelensky was minutes away from being home free, and he would have had the deal and new commitments from the Trump administration. The point Vance made was directed against Biden and the media, taking them to task for speaking in moralistic terms. This offended Zelensky, and that began the argument.
I've been a fan of Zelensky up to this point, but this showed so much incompetence, if not emotional instability, that I don't see how he recovers from this. The relationship with the administration is broken. Ukraine should probably go with new leadership at this point.
Τότε να δώσουμε στο μέλλον αν ζητήσουν κάτι, προκειμένου να μην καταστραφούμε οικονομικά.mao mao έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:22Οι περιπτώσεις είναι ανάλογες, και θεωρώ καλώς οτι έληξε το θέμα όπως έληξε, και δεν μπήκαμε σε ένα μακροχρόνιο πόλεμο με την Τουρκία. Τον οποίο πόλεμο και θα χάναμε και θα μας κατέστρεφε οικονομικά.sharp έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:18Απάντησε μόνος σου στο ερώτημα που θέτεις, όπως και για το αν είναι ανάλογες οι περιπτώσεις.mao mao έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:14
Το 74 χάσαμε το 30% της Κύπρου. Θα είχε κάποιο νόημα να έχουμε άλλα δέκα χρόνια πόλεμο με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και πιθανότητα γενίκευσης του πολέμου; Ή μήπως ήταν καλύτερα που έληξε το θέμα όπως έληξε.
Πολύ καλό. Υπογράμμισα κάποιες δυνατές σκέψεις.ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:05Leo Irakliotis
nsopSedtro1fl
1
i7h811fhf34a
1
9m9ghmffa899luacc2c034f
m
g31h306m8
·
O David Frum, πρώην λογογράφος του George W Bush και πολιτικός σχολιαστής σήμερα, έγραψε ένα καταπληκτικό κείμενο στο περιοδικό Atlantic για την καταστροφική συνάντηση Ζελένσκι-Τραμπ. Το μετάφρασα στο chatGPT, έκανα μερικές δικές μου διορθώσεις, και το παραθέτω εδώ. Στο πρώτο σχόλιο δίνω και τον σύνδεσμο στο αρχικό κείμενο.
---
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΩΡΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
---
Τουλάχιστον η συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο ανάμεσα στον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, τον Αντιπρόεδρο Τζ. Ντ. Βαν, και τον Ουκρανό Πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έγινε μπροστά στις κάμερες. Η ψεύτικη φιλικότητα δημοσίως από τον Τραμπ και τον Βανς, ακολουθούμενη από προδοσία στα παρασκήνια, θα ήταν πολύ πιο επικίνδυνη για την ουκρανική υπόθεση.
Αντ’ αυτού, ο Τραμπ και ο Βανς αποκάλυψαν στους Αμερικανούς και στους συμμάχους της Αμερικής τη σύμπλευσή τους με τη Ρωσία και την εχθρότητά τους προς την Ουκρανία γενικά και τον πρόεδρό της ειδικότερα. Η αλήθεια είναι άσχημη, αλλά είναι απαραίτητο να την αντιμετωπίσουμε.
Η σημερινή συνάντηση διέψευσε κάθε ισχυρισμό ότι η πολιτική αυτής της κυβέρνησης καθοδηγείται από οποιαδήποτε στρατηγική προσπάθεια προώθησης των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών, όσο εσφαλμένη κι αν είναι. Ο Τραμπ και ο Βανς επέδειξαν στο Οβάλ Γραφείο ένα βαθιά προσωπικό μίσος. Δεν υπήρξε καμία προσπάθεια να παρουσιαστεί ένα επιχείρημα υπέρ των αμερικανικών συμφερόντων. Ο Βανς παραπονέθηκε ότι ο Ζελένσκι ταξίδεψε στην Πενσυλβάνια για να ευχαριστήσει τους Αμερικανούς εργαζόμενους στην παραγωγή πυρομαχικών, επειδή, όπως ισχυρίστηκε ο Βανς, η εμφάνιση αυτή ισοδυναμούσε με προεκλογική εκστρατεία υπέρ του Δημοκρατικού προεδρικού ψηφοδελτίου. «Να σας πω κάτι, ο Πούτιν πέρασε πολλά εξαιτίας μου», εξήγησε θυμωμένος ο Τραμπ. «Πέρασε ένα κυνήγι μαγισσών».
Τόσο ο Πρόεδρος όσο και ο Αντιπρόεδρος έδειξαν στους συμμάχους τους κάτι που έχουν άμεση ανάγκη να γνωρίζουν: το σύστημα εθνικής ασφάλειας της Δύσης καθοδηγείται από δύο άνδρες που δεν μπορούν να τους εμπιστευτούν για να υπερασπιστούν τους συμμάχους της Αμερικής—και που τρέφουν βαθιά συμπάθεια για τον πιο επιθετικό δικτάτορα του κόσμου.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι Αμερικανοί φοβόντουσαν μήπως ένα άτομο κρυφά πιστό σε μια εχθρική ξένη δύναμη θα μπορούσε να ανέλθει σε υψηλό αξίωμα. Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, η υπόθεση Άλγκερ Χισς συγκλόνισε τη χώρα. Οι κατήγοροί του ισχυρίστηκαν—και αργότερα αποδείχθηκε αληθές—ότι ο Χισς είχε προδώσει μυστικά των ΗΠΑ σε σοβιετικούς κατασκόπους τη δεκαετία του 1930, όταν υπηρετούσε ως κατώτερος αξιωματούχος στο Υπουργείο Γεωργίας. Τα μυστικά δεν ήταν πολύ σημαντικά· περιλάμβαναν σχέδια για έναν νέο πυροσβεστήρα για τα πλοία του αμερικανικού ναυτικού. Αλλά ο ίδιος ο Χισς ήταν ανερχόμενο αστέρι. Η πιθανότητα ότι ένα άτομο με τέτοιο παρελθόν θα μπορούσε κάποτε να ηγηθεί του Υπουργείου Εξωτερικών ή της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών τρόμαζε κάποτε τους Αμερικανούς.
Αλλά τι γίνεται αν οι προτιμήσεις δεν ήταν κρυφές, δεν ήταν μυστικές; Τι γίνεται αν ένας ηγέτης απλώς δήλωνε ευθέως στην εθνική τηλεόραση ότι περιφρονεί τους συμμάχους μας, απορρίπτει τις συνθήκες και θεωρεί έναν ξένο αντίπαλο ως προσωπικό φίλο; Τι γίνεται αν το έκανε ξανά και ξανά; Οι άνθρωποι συνηθίζουν τα πάντα. Αλλά αυτό;
Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τον πρόεδρο της Εσθονίας ή της Μολδαβίας στο Οβάλ Γραφείο, να υφίσταται την επίθεση του Τραμπ και του Βανς. Ή τον πρόεδρο της Ταϊβάν. Ή τους ηγέτες βασικών εταίρων των ΗΠΑ, όπως η Γερμανία και η Ιαπωνία, που εμπιστεύθηκαν την ασφάλεια των χωρών τους στην πίστη και τον πατριωτισμό των προηγούμενων Αμερικανών ηγετών, μόνο και μόνο για να αντιμετωπίσουν την απιστία των ανθρώπων που κατέχουν τα υψηλότερα αξιώματα σήμερα.
Γινόμαστε μάρτυρες της αυτοκαταστροφής των Ηνωμένων Πολιτειών. Το «Πρώτα η Αμερική» σήμαινε πάντα «Μόνο η Αμερική», μια αρπακτική Αμερική, της οποίας ο ρόλος στον κόσμο δεν βασίζεται πλέον σε δημοκρατικές πεποιθήσεις. Η Αμερική ψήφισε στον ΟΗΕ νωρίτερα αυτή την εβδομάδα κατά της Ουκρανίας, μαζί με την Ρωσία και την Κίνα εναντίον σχεδόν όλων των άλλων δημοκρατιών. Αυτό θέλουν οι Αμερικανοί να είναι; Γιατί σ' αυτό μετατρέπεται η Αμερική.
Η κατάργηση του P.E.P.F.A.R. από τη διοίκηση Τραμπ, του αμερικανικού προγράμματος για την καταπολέμηση του HIV στην Αφρική, συμβολίζει την πορεία που ακολουθείται. Ο Πρόεδρος Τζορτζ Ντ. Μπους δημιούργησε το πρόγραμμα επειδή θα έκανε τεράστιο καλό με χαμηλό κόστος, αποδεικνύοντας έτσι στον κόσμο τη ηθική βάση της αμερικανικής ισχύος. Οι διάδοχοί του το συνέχισαν, και το Κογκρέσο και των δύο κομμάτων το χρηματοδότησε, επειδή αναγνώριζαν ότι το πρόγραμμα προωθούσε τόσο τις αξίες όσο και τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Ο Τραμπ και ο Βανς δεν θέλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες να είναι πια αυτή η χώρα.
Οι σύμμαχοι της Αμερικής χρειάζονται επειγόντως ένα Σχέδιο Β για τη συλλογική ασφάλεια σε έναν κόσμο όπου η αμερικανική διοίκηση προτιμά τον Βλαντιμίρ Πούτιν από τον Ζελένσκι.
Ο αμερικανικός λαός πρέπει να αναλογιστεί το χάος που δημιουργούν ο Τραμπ και ο Βανς στο κάποτε καλό όνομα αυτής της χώρας—και τις υπηρεσίες που προσφέρουν σε δικτάτορες και επιτιθέμενους. Ίσως να μην υπάρχει βαθύτερη αιτία εδώ. Ο Τραμπ συμπαθεί και θαυμάζει κακούς ανθρώπους επειδή είναι και ο ίδιος κακός άνθρωπος. Όταν ο Βανς έκανε τη μετάβασή του από το «Ποτέ Τραμπ» στο «Για Πάντα Τραμπ», χρειάστηκε αποδείξει ότι είχε περάσει στην σκοτεινή πλευρά πέρα από κάθε δυνατότητα επιστροφής ή εξιλέωσης· ίσως η υποστήριξή του στη Ρωσία τού το επέτρεψε αυτό. Αλλά όσο ρηχά κι αν είναι τα κίνητρά τους, οι συνέπειες είναι τρομερές.
Κατά την πρώτη του θητεία, ο Τραμπ μερικές φορές έμοιαζε με ανεξέλεγκτο πολιτικό μέσα στη δική του κυβέρνηση. Εξέφραζε παράξενες και ανησυχητικές απόψεις, αλλά οι υπουργοί του ήταν ως επί το πλείστον κανονικοί και υπεύθυνοι άνθρωποι. Οι απασφαλισμένοι σύμβουλοί του στον Λευκού Οίκου ελεγχόντουσαν από τα πολλά λίγο-πολύ φυσιολογικά στελέχη. Αυτή τη φορά, ο Τραμπ χτίζει ένα σύστημα εθνικής ασφάλειας που θα ακολουθεί τις υποδείξεις του. Έχει εκφοβίσει ή έχει πείσει την κοινοβουλευτική του ομάδα στη Βουλή των Αντιπροσώπων να αποδεχτεί—και την ομάδα του στη Γερουσία να μην αντιταχθεί—στην φιλο-αυταρχική του ατζέντα.
Η καλή και σπουδαία Αμερική που κάποτε ενέπνεε τον παγκόσμιο θαυμασμό—αυτή η καλή και σπουδαία Αμερική εξακολουθεί να υπάρχει. Αλλά δεν έχει πλέον την αποδοχή πέρα από τις κομματικές γραμμές. Το φιλο-Τραμπικό κόμμα αποκάλυψε το πρόσωπό του στον κόσμο σήμερα στο Οβάλ Γραφείο. Κανείς που είδε αυτό το πρόσωπο δεν θα ξεχάσει ποτέ τη γκροτέσκα εικόνα.
Δλδ δεν υπερασπιστήκαμε την Κύπρο με μακροχρόνιο αγώνα για απελευθερωση για τυπικούς λόγους. Επειδή αν και είναι έλληνες ανήκαν σε άλλη κρατική οντότητα. Αν είχει προγηθεί η Ένωση πχ ακόμη θα στέλναμε στρατεύματα για να απελευθερωθεί η Μόρφου.sharp έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:30Τότε να δώσουμε στο μέλλον αν ζητήσουν κάτι, προκειμένου να μην καταστραφούμε οικονομικά.mao mao έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:22Οι περιπτώσεις είναι ανάλογες, και θεωρώ καλώς οτι έληξε το θέμα όπως έληξε, και δεν μπήκαμε σε ένα μακροχρόνιο πόλεμο με την Τουρκία. Τον οποίο πόλεμο και θα χάναμε και θα μας κατέστρεφε οικονομικά.sharp έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:18
Απάντησε μόνος σου στο ερώτημα που θέτεις, όπως και για το αν είναι ανάλογες οι περιπτώσεις.
Δεν μπορείς να ισχυριστείς ότι ήταν ανάλογες ιστορίες. Οι Κύπριοι είναι Έλληνες, αλλά η Κύπρος δεν ήταν μέρος της Ελλαδικής επικράτειας.
ο Κούλης στηρίζει Ζελένσκυ,Zelda έγραψε: 01 Μαρ 2025, 00:45 Μέχρι στιγμής, μόνο Ελλάδα και Ιταλία δεν έχουν κάποια επίσημη αντίδραση για οτι εγινε, από χωρες της ΕΕ.
