Phorum.com.gr

1451 έγραψε: 26 Ιουν 2020, 21:48 Στο βασανισμό, τραυματίστηκε το χέρι;

Δεν θυμάμαι γιατί ήτανε φλασμπακς και περνούσαν γρήγορα, σαν ταινία. Θυμάμαι πολλά αίματα. Και του θύματος και σε μένα.
Ελπίζω να μην τριτώσει το κακό απόψε

Μου' ρθε φλασιά πριν λίγο και χλώμιασα. Χθες είδα ότι επιστρέψαμε στην σχολή και μια καθηγήτριά μας μας ανακοίνωσε πως άλλη καθηγήτριά μας (η αγαπημένη μου) πέθανε από κορωνοϊό. Και δώστου κλάμα εγώ. Μετά ξέχασα τι έγινε.

Επίσης πριν λίγες μέρες είδα μια φίλη μου που έχει μήνες να βρεθούμε. Την τελευταία φορά που την είδα στον ύπνο μου πως δεν ήταν καλά, πέθανε συγγενικό της πρόσωπο. Τώρα έμαθα νέα της από άλλη κοπέλα και μου είπε πως η μητέρα της δεν είναι καλά και γενικά όλο αναποδιές.

Και δεν θέλω να κοιμάμαι τις νύχτες, κοιμάμαι πολύ λίγο και βλέπω καταθλιπτικά και βλακείες.

- Casper - έγραψε: 06 Αύγ 2020, 00:01 Μου' ρθε φλασιά πριν λίγο και χλώμιασα. Χθες είδα ότι επιστρέψαμε στην σχολή και μια καθηγήτριά μας μας ανακοίνωσε πως άλλη καθηγήτριά μας (η αγαπημένη μου) πέθανε από κορωνοϊό. Και δώστου κλάμα εγώ. Μετά ξέχασα τι έγινε.

Επίσης πριν λίγες μέρες είδα μια φίλη μου που έχει μήνες να βρεθούμε. Την τελευταία φορά που την είδα στον ύπνο μου πως δεν ήταν καλά, πέθανε συγγενικό της πρόσωπο. Τώρα έμαθα νέα της από άλλη κοπέλα και μου είπε πως η μητέρα της δεν είναι καλά και γενικά όλο αναποδιές.

Και δεν θέλω να κοιμάμαι τις νύχτες, κοιμάμαι πολύ λίγο και βλέπω καταθλιπτικά και βλακείες.

Δοκίμασε συμπλήρωμα μαγνησίου (σε χαλαρώνει) ή/και γυμναστική πριν τον ύπνο. Σε κάποια φάση που είχα σκατά ύπνο, άρχισα να βγαίνω για τρέξιμο (μες στα μαύρα μεσάνυχτα, λολ). Μετά το ντους έπεφτα σαν κούτσουρο. Γενικά, έχω προσέξει ότι αν σωματικά είμαι χώμα, άγχη και μαλακίες περνάνε σε δεύτερη μοίρα για το σώμα, το οποίο μέχρι να ξεκουραστεί παύει να ασχολείται.
^{(αν όλα τ' άλλα αποτύχουν, κοπάνας δύο τρία σφηνάκια πριν πέσεις)}

Ομελέτιος Δανιμαρκίας έγραψε: 06 Αύγ 2020, 01:14

- Casper - έγραψε: 06 Αύγ 2020, 00:01 Μου' ρθε φλασιά πριν λίγο και χλώμιασα. Χθες είδα ότι επιστρέψαμε στην σχολή και μια καθηγήτριά μας μας ανακοίνωσε πως άλλη καθηγήτριά μας (η αγαπημένη μου) πέθανε από κορωνοϊό. Και δώστου κλάμα εγώ. Μετά ξέχασα τι έγινε.

Επίσης πριν λίγες μέρες είδα μια φίλη μου που έχει μήνες να βρεθούμε. Την τελευταία φορά που την είδα στον ύπνο μου πως δεν ήταν καλά, πέθανε συγγενικό της πρόσωπο. Τώρα έμαθα νέα της από άλλη κοπέλα και μου είπε πως η μητέρα της δεν είναι καλά και γενικά όλο αναποδιές.

Και δεν θέλω να κοιμάμαι τις νύχτες, κοιμάμαι πολύ λίγο και βλέπω καταθλιπτικά και βλακείες.

Δοκίμασε συμπλήρωμα μαγνησίου (σε χαλαρώνει) ή/και γυμναστική πριν τον ύπνο. Σε κάποια φάση που είχα σκατά ύπνο, άρχισα να βγαίνω για τρέξιμο (μες στα μαύρα μεσάνυχτα, λολ). Μετά το ντους έπεφτα σαν κούτσουρο. Γενικά, έχω προσέξει ότι αν σωματικά είμαι χώμα, άγχη και μαλακίες περνάνε σε δεύτερη μοίρα για το σώμα, το οποίο μέχρι να ξεκουραστεί παύει να ασχολείται.
^{(αν όλα τ' άλλα αποτύχουν, κοπάνας δύο τρία σφηνάκια πριν πέσεις)}

Θα δοκιμάσω το μαγνήσιο που λες. Είχα πάει να μείνω 2 μέρες στο σπίτι της γιαγιάς μου που είναι μεγάλο και μπορώ να τρέχω και πάλι το βράδυ δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Νομίζω δεν δουλεύει σε μένα αυτό. Εδώ σχολούσα από νυχτερινές βάρδιες και έμενα ξύπνια ενώ ήμουν πτώμα. Με πιάνει υπερένταση. Έξω στον καύσωνα δεν μπορώ να τρέξω, εδώ ζαλίζομαι ακόμα και μέσα. Ειλικρινά βάζω πείσμα αλλά όσες φορές το δοκίμασα γύρισα νωρίς για να προστατεύσω την υγεία μου Κάνω δουλειές στο σπίτι αλλά σίγουρα δεν είναι το ίδιο. Θα αρχίσω να ανεβοκατεβαίνω συνέχεια σκαλιά νομίζω.

Ειδα όνειρο χθες οτι νικησε ο Ολυμπιακός την Γουλφς

είδα στον ύπνο μου πως ταξίδευα μ ένα πλωτό λεωφορείο, ένιωθα
τρομακτική δυσφορία κι έψαχνα στις τσέπες μου για ηρεμιστικά μα
κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως είμαι γυμνή
(στοιχείο που χρειάζεται να μη ξεχάσω)

έφτασα σ ένα νησί όπου κάποιο επιφανές μέλος του τόπου τούτου
με φίλεψε γραβιέρα, θυμάμαι ακόμη την αίσθησή της στα δόντια μου

στο σπίτι όπου με φιλοξενούσαν, όλα τα έπιπλα ήταν χτιστά,
(στοιχείο που επίσης χρειάζεται να θυμάμαι μελλοντικά)
και υπήρχαν αδικαιολόγητα πολλές γυναίκες, με τις οποίες ένιωθα
πως δεν είχα τίποτε κοινό, και μιλούσαν μια διάλεκτο της οποίας
οι περισσότερες λέξεις μου ήταν άγνωστες

ζήτησα δανεικά για να επιστρέψω στην πόλη μου, στην οποία καθώς
έφτασα με περίμενε μια παιδική μου φίλη με την οποία έχουμε χαθεί,
κρατώντας το χέρι ενός μικρού κοριτσιού, και στιγμιαία ένιωσα ζεστασιά
σαν να ήμουν εγώ αυτό το μικρό κορίτσι, ενώ κανείς άλλος δεν υπήρχε στον χώρο,
ούτε καν οι συνεπιβάτες μου

το τοπίο έμοιαζε δυστοπικό, και ολόγυρα βρίσκονταν μόνο πελώριοι
αυτόματοι πωλητές, γεμάτοι με πραγματάκια που δεν θα μπορούσαν να
ικανοποιήσουν καμία απολύτως ανάγκη μου


εντυπωσιακό ήταν που στο όνειρο δεν άνοιξα ποτέ το στόμα μου ν αρθρώσω
λέξη, όλες οι συνεννοήσεις γίνονταν αθόρυβα χωρίς καν νεύματα, και παρόλο
που συμμετείχαν κι άλλοι άνθρωποι, εγώ ένιωθα τρομακτικά ολομόναχη


[είχα από εκείνα τα αισθήματα που νιώθουμε μόνο στα όνειρα, δεν
υπάρχουν λέξεις να τα περιγράψουν στην πραγματική ζωή, μοιάζουν
με κάτι μα δεν ανταποκρίνονται απόλυτα, βρίσκονται σε κάποιο ανάμεσα]

νύχτα έγραψε: 07 Αύγ 2020, 21:43 είδα στον ύπνο μου πως ταξίδευα μ ένα πλωτό λεωφορείο, ένιωθα
τρομακτική δυσφορία κι έψαχνα στις τσέπες μου για ηρεμιστικά μα
κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως είμαι γυμνή
(στοιχείο που χρειάζεται να μη ξεχάσω)

έφτασα σ ένα νησί όπου κάποιο επιφανές μέλος του τόπου τούτου
με φίλεψε γραβιέρα, θυμάμαι ακόμη την αίσθησή της στα δόντια μου

στο σπίτι όπου με φιλοξενούσαν, όλα τα έπιπλα ήταν χτιστά,
(στοιχείο που επίσης χρειάζεται να θυμάμαι μελλοντικά)
και υπήρχαν αδικαιολόγητα πολλές γυναίκες, με τις οποίες ένιωθα
πως δεν είχα τίποτε κοινό, και μιλούσαν μια διάλεκτο της οποίας
οι περισσότερες λέξεις μου ήταν άγνωστες

ζήτησα δανεικά για να επιστρέψω στην πόλη μου, στην οποία καθώς
έφτασα με περίμενε μια παιδική μου φίλη με την οποία έχουμε χαθεί,
κρατώντας το χέρι ενός μικρού κοριτσιού, και στιγμιαία ένιωσα ζεστασιά
σαν να ήμουν εγώ αυτό το μικρό κορίτσι, ενώ κανείς άλλος δεν υπήρχε στον χώρο,
ούτε καν οι συνεπιβάτες μου

το τοπίο έμοιαζε δυστοπικό, και ολόγυρα βρίσκονταν μόνο πελώριοι
αυτόματοι πωλητές, γεμάτοι με πραγματάκια που δεν θα μπορούσαν να
ικανοποιήσουν καμία απολύτως ανάγκη μου


εντυπωσιακό ήταν που στο όνειρο δεν άνοιξα ποτέ το στόμα μου ν αρθρώσω
λέξη, όλες οι συνεννοήσεις γίνονταν αθόρυβα χωρίς καν νεύματα, και παρόλο
που συμμετείχαν κι άλλοι άνθρωποι, εγώ ένιωθα τρομακτικά ολομόναχη


[είχα από εκείνα τα αισθήματα που νιώθουμε μόνο στα όνειρα, δεν
υπάρχουν λέξεις να τα περιγράψουν στην πραγματική ζωή, μοιάζουν
με κάτι μα δεν ανταποκρίνονται απόλυτα, βρίσκονται σε κάποιο ανάμεσα]

Δεν είμαι ψυχολόγος αλλά νομίζω ότι το μπολντ είναι η εξήγηση του όνειρου.

Έχω επίσης την αίσθηση ότι το κοριτσάκι που κρατούσε η φίλη σου ήθελες να ήσουν εσύ.

σε γενικές γραμμές ισχύει, άσχετα που τον τελευταίο καιρό
το χρειάζομαι και το φχαριστιέμαι

Έβλεπα πως ήταν βράδυ και κατέβαινα σκαλιά σαν να ήμουν στη Πλάκα και φωτίζε το στενό ένα φως σαν να αναβοσβηνε σειρήνα πυροσβεστικής. Αλλά δεν ακουγόταν κάτι. Και πέρασαν δίπλα μου δυο γριες και τις ρώτησα τι έγινε; και μου λένε ένα αυτοκίνητο έπεσε στον τοίχο, ήρθαμε να κλεψουμε τα κέρματα από τα ρέστα αλλά δεν υπήρχαν Κατέβηκα πιο γρήγορα και έφτασα στη γωνία και κοίταξα κρυφά σαν να μην ήθελα να με δει κανένας και ήταν ένα αυτοκίνητο διαλυμένο και κομμένο στα δυο και το φως ήταν από γερανό που το σήκωνε. Πήγα από την άλλη και είχε πιάτσα ταξί και μπαίνω μέσα και λέω θα με πατε στην οδό τάδε (δεν την ξέρω καν αυτή την οδό) "θέλω να πάρω κάτι παλέτες χωράνε στο ταξί σας;"
με κυνηγάνε οι παλέτες

Naida έγραψε: 09 Αύγ 2020, 10:51
με κυνηγάνε οι παλέτες

και το αμάξι που τρακάρει. έλεος

the comet the course the tail έγραψε: 09 Αύγ 2020, 10:54

Naida έγραψε: 09 Αύγ 2020, 10:51
με κυνηγάνε οι παλέτες

και το αμάξι που τρακάρει. έλεος

Ναι ρε γμτ, ολοένα το ίδιο σκηνικό ένα αυτοκίνητο στουκαρισμενο σε έναν τοίχο. Προειδοποίηση μη τυχόν και πάρω αυτοκίνητο

Θρίλλερ ήταν, ούτε καν εφιάλτης. Το θυμάμαι ακόμα και αναστατώνομαι.

Ήμουνα στον πάνω όροφο ενός mall και κοιτούσα από κάτω. Σε μια φάση βλέπω μια γυναίκα να πλησιάζει έναν άντρα με ένα μικρό (αλλά αιχμηρό εργαλείο με καρφί) και να του το βάζει με δύναμη στο κεφάλι. Ο άνθρωπος ούρλιαζε και σωριάστηκε στο πάτωμα (χωρίς να έχει πεθάνει). Σερνόταν σαν να τον έχει χτυπήσει σφαίρα και έχανε αίμα από αιμορραγία. Η ίδια γυναίκα έκανε λίγο πίσω. Πλησίαζε μια άλλη γυναίκα (άκυρη) που κοιτούσε τον άντρα. Ο κόσμος που είχε μαζευτεί φοβήθηκε και ουσιαστηκά έκαναν πίσω περικυκλώνοντας τον χώρο από μόνοι τους σαν να τους το επέβαλε κάποιος σε σκηνή από έγκλημα. Η θύτης ξαφνικά βρέθηκε να κρατάει ένα τεράστιο αιχμηρό αντικείμενο (δεν μπορώ να περιγράψω πώς ήταν, το χρησιμοποιούν σε κήπους για τσαπίσμα, στερεώματα κτλ αλλά είχε πάρα πολλά και τεράστια καρφιά) και όπως πλησίαζε η γυναίκα της επιτέθηκε μ' αυτό. Την πρώτη φορά την άγγιξε ελαφριά, έπεσε χάμω. Ξανασηκώθηκε. Εγώ ήμουνα πάνω, παρακολουθούσα φρικαρισμένη, έβλεπα την θύτη να παίρνει φόρα και να είναι έτοιμη να της ξαναεπιτεθεί και δεν άντεξα, έκλεισα τα μάτια. Άκουγα τα ουρλιαχτά από το θύμα σε μια φάση γύρισα το βλέμμα κάτω και έβλεπα παντού τα αίματά της και την θύτη να συνεχίζει να της επιτήθεται με λύσσα Αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα (όσο μπορώ να κρίνω τον χρόνο στον ύπνο μου) με την γυναίκα να σπαρταράει και να δέχεται συνεχόμενες επιθέσεις και τον άλλο άνθρωπο να προσπαθεί απεγνωσμένα να το παίξει νεκρός (να αποφεύγει τις κραυγές λόγω πόνου) για να γλυτώσει.

Δεν παίζει να ξεχάσω ποτέ αυτή την σκηνή.

Νομίζω ότι η Νάιδα σκέφτεται να κάνει κάτι και φοβάται το πιθανό στραπατσάρισμα (το διαλυμένο αυτοκίνητο) και η δολοφόνος με το "τσεκούρι" στο όνειρο της Casper ίσως να έχει σχέση με τα χειριστικά άτομα που ανέφερε σε άλλο θέμα.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου όλα αυτά, έτσι;

ΓΑΛΗ έγραψε: 10 Αύγ 2020, 14:44 Νομίζω ότι η Νάιδα σκέφτεται να κάνει κάτι και φοβάται το πιθανό στραπατσάρισμα (το διαλυμένο αυτοκίνητο) και η δολοφόνος με το "τσεκούρι" στο όνειρο της Casper ίσως να έχει σχέση με τα χειριστικά άτομα που ανέφερε σε άλλο θέμα.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου όλα αυτά, έτσι;

Καλό

Ο ονειροκρίτης πάντως για τέτοιου είδους όνειρα λέει πως έχεις θυμό με κάποια άτομα και σου βγαίνει έτσι στο όνειρο.
Εντάξει ευτυχώς δεν έχω αυτή την περίοδο, άσε που λυπήθηκα και τα 2 θύματα, αλλά είσαι καλή στις ερμηνείες



Μετά είδα πως έπαθα κρίση πανικού σε ανελκυστήρα που δεν αεριζόταν (πριν καν κλείσει η πόρτα για να μπω) και ότι βρισκόμουν σε υπόγειο μετρό και προσπαθούσα να αναπνεύσω από τον πανικό. In real life δεν το έχω σε τόσο μεγάλο βαθμό.

ΓΑΛΗ έγραψε: 10 Αύγ 2020, 14:44 Νομίζω ότι η Νάιδα σκέφτεται να κάνει κάτι και φοβάται το πιθανό στραπατσάρισμα (το διαλυμένο αυτοκίνητο) και η δολοφόνος με το "τσεκούρι" στο όνειρο της Casper ίσως να έχει σχέση με τα χειριστικά άτομα που ανέφερε σε άλλο θέμα.

Μεταξύ σοβαρού και αστείου όλα αυτά, έτσι;

Πιθανόν υποσυνείδητα να σκέφτομαι κάτι και οι φόβοι μου να βγαίνουν στο όνειρο; γιατί από σκέψεις αυτό το διάστημα είμαι κάπως έτσι