Phorum.com.gr

Το γκεϋλίκι είναι εφεύρημα του καπιταλισμού του δεύτερου, κυρίως, μισού το εικοστού αιώνα.

Στην αρχαιότητα λεγόταν κιναιδισμός. Όμως, πιθανότατα ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές πρακτικές εφαρμόζονταν ανάμεσα στην πολεμική και όχι μόνο αριστοκρατία. Αυτές οι πρακτικές ίσως να πηγάζουν από πανάρχαιες φυλετικές πρακτικές τελετών μύησης.

Nero έγραψε: 12 Μάιος 2018, 14:48

Chainis έγραψε: 12 Μάιος 2018, 14:40

Nero έγραψε: 12 Μάιος 2018, 14:38

Ωπ, να το και το ψεκαστικό. Κρίμα

Κανένα ψεκαστικό.
Απαντάω στις αυθαίρετες εμμονές σου.
Κι επειδή συνεχίζονται ψάχνω τον λόγο.

Καλή συνέχεια.

Γιατί ψάχνεις? Μπορούσες απλά να με ρωτήσεις: είμαι μέλος μιας μασωνικού τύπου αδερφότητας ομοφυλόφιλων(no pun intended) που λειτουργεί εδώ και αρκετές δεκαετίες και σκοπό έχει την την παραχάραξη της ελληνικής ιστορίας με σκοπό να προπαγανδίσουμε ότι όλοι ήταν ομοφυλόφιλοι και να υποβαθμίσουμε τα τρομερά επιτεύγματά τους γιατί τους μισούμε και του ζηλεύουμε ενώ παράλληλα προωθούμε την ατζέντα της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων μας αποδίδοντας τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις του κόσμου σε εμάς,δηλαδή του γκει. Μέλη της αδερφότητας είναι επίσης η πλειοψηφία των Ευρωπαίων και αμερικάνων ιστορικών καθώς οι πχορουμιτες Φιγκολφιν και Νταρνάκας

Τρίχες.
Κι όπως είπες, κρίμα.

Υπαρχει μια παρεξηγηση


Οι σχεσεις των Αρχαιων Ελληνων δεν ηταν ομοφυλοφιλικες αλλα παιδεραστικες.

Εχει διαφορα λογω κοσνσεπτ, δεν μπορεις να το συγκρινεις με κατι που συμβαινει σημερα γιατι απλα δεν υπαρχει αναλογο


Σε αυτες τις παιδεραστικες σχεσεις λοιπον δεν ειμαστε σιγουροι αν επαιζαν χαδια σε ολες, σε καποιες σιγουρα επαιζαν. Δεν ξερουμε σε τι βαθμο εφτανε αυτο. Επισης δεν ξερουμε αν γινοταν σε ολες τις πολεις κρατη η σε ορισμενες. Δεν ξερουμε αν ηταν προνομιο της αριστοκρατιας η το εκαναν ολοι (χλωμο κατα την γνωμη μου)

Το να μιλαμε με βεβαιοτητες ειναι τελειως αστοχο..



Εντιτ Αυτοι που λενε για ομοφυλοφυλια πως τους φαινεται η υψηλα παιδαγωγικη πλευρα της σχεσης;

name έγραψε: 12 Μάιος 2018, 15:07 Υπαρχει μια παρεξηγηση


Οι σχεσεις των Αρχαιων Ελληνων δεν ηταν ομοφυλοφιλικες αλλα παιδεραστικες.

Εχει διαφορα λογω κοσνσεπτ, δεν μπορεις να το συγκρινεις με κατι που συμβαινει σημερα γιατι απλα δεν υπαρχει αναλογο


Σε αυτες τις παιδεραστικες σχεσεις λοιπον δεν ειμαστε σιγουροι αν επαιζαν χαδια σε ολες, σε καποιες σιγουρα επαιζαν. Δεν ξερουμε σε τι βαθμο εφτανε αυτο. Επισης δεν ξερουμε αν γινοταν σε ολες τις πολεις κρατη η σε ορισμενες. Δεν ξερουμε αν ηταν προνομιο της αριστοκρατιας η το εκαναν ολοι (χλωμο κατα την γνωμη μου)

Το να μιλαμε με βεβαιοτητες ειναι τελειως αστοχο..



Εντιτ Αυτοι που λενε για ομοφυλοφυλια πως τους φαινεται η υψηλα παιδαγωγικη πλευρα της σχεσης;

Κι εγώ αυτό νομίζω. Ήταν οι σχέσεις ανάμεσα στον μύστη(μεγαλύτερο σε ηλικία) και στον μυούμενο. Οι νέοι που έπρεπε να μυηθούν στα μυστικά της πολεμικής αριστοκρατίας αλλά και της αριστοκρατίας εν γένει, περνούσαν από αυτή την κατάσταση, διότι αυτό επέβαλε το κοινωνικό στάτους τους! Επίσης, κάποιοι γονείς από τις κατώτερες τάξεις δεν θα έλεγαν όχι το παιδί τους να επιλεγόταν, στα αυστηρά αυτά πλαίσια του κοινωνικού στάτους, από κάποιον αριστοκράτη, διότι αυτό θα σήμαινε αυτομάτως αλλαγή της κοινωνικής του θέσης.

Φυσικά, κάποιοι αριστοκράτες θα συνέχιζαν και θα επέκτειναν τις παιδεραστικές τους πρακτικές με τα παιδιά-δούλους, αλλά εδώ προφανώς και δεν θα ετίθετο αυτομάτως αλλαγή κοινωνικής θέσης για τον δούλο.

ΟΥΤΙΣ έγραψε: 12 Μάιος 2018, 15:18


Κι εγώ αυτό νομίζω. Ήταν οι σχέσεις ανάμεσα στον μύστη(μεγαλύτερο σε ηλικία) και στον μυούμενο.

Μην το νομιζεις φιλε μου να εισαι σιγουρος. Οι πηγες οταν αναφερονται σε εραστη-ερωμενο, μιλανε παντα για εναν ωριμο αντρα και ενα εφηβο.

name έγραψε: 12 Μάιος 2018, 15:29

ΟΥΤΙΣ έγραψε: 12 Μάιος 2018, 15:18


Κι εγώ αυτό νομίζω. Ήταν οι σχέσεις ανάμεσα στον μύστη(μεγαλύτερο σε ηλικία) και στον μυούμενο.

Μην το νομιζεις φιλε μου να εισαι σιγουρος. Οι πηγες οταν αναφερονται σε εραστη-ερωμενο, μιλανε παντα για εναν ωριμο αντρα και ενα εφηβο.

Ορθον.

name έγραψε: 12 Μάιος 2018, 15:07 Υπαρχει μια παρεξηγηση


Οι σχεσεις των Αρχαιων Ελληνων δεν ηταν ομοφυλοφιλικες αλλα παιδεραστικες.

Εχει διαφορα λογω κοσνσεπτ, δεν μπορεις να το συγκρινεις με κατι που συμβαινει σημερα γιατι απλα δεν υπαρχει αναλογο


Σε αυτες τις παιδεραστικες σχεσεις λοιπον δεν ειμαστε σιγουροι αν επαιζαν χαδια σε ολες, σε καποιες σιγουρα επαιζαν. Δεν ξερουμε σε τι βαθμο εφτανε αυτο. Επισης δεν ξερουμε αν γινοταν σε ολες τις πολεις κρατη η σε ορισμενες. Δεν ξερουμε αν ηταν προνομιο της αριστοκρατιας η το εκαναν ολοι (χλωμο κατα την γνωμη μου)

Το να μιλαμε με βεβαιοτητες ειναι τελειως αστοχο..



Εντιτ Αυτοι που λενε για ομοφυλοφυλια πως τους φαινεται η υψηλα παιδαγωγικη πλευρα της σχεσης;

.-

name έγραψε: 12 Μάιος 2018, 15:07 Υπαρχει μια παρεξηγηση
Οι σχεσεις των Αρχαιων Ελληνων δεν ηταν ομοφυλοφιλικες αλλα παιδεραστικες.
......

[ 1 – Αἰσχίνης, Κατά Τιμάρχου, παρ. 6 ]
«Οἱ δέ τῶν παίδων διδάσκαλοι ἀνοιγέτωσαν μέν τά διδασκαλεῖα μή πρότερον ἡλίου ἀνιόντος, κλειέτωσαν δέ πρό ἡλίου δύνοντος. Καί μή ἐξέστω τοῖς ὑπέρ τήν τῶν παίδων ἡλικίαν οὐσιν εἰσιέναι τῶν παίδων ἔνδον ὄντων, ἐάν μή υἱός διδασκάλου ἡ ἀδελφός ἡ θυγατρός ἀνήρ. Ἐάν δε τίς παρά ταυτ’ εἰσίη, θανάτω ζημιοῦσθω. Καί οἱ γυμνασιάρχαι τοῖς Ἐρμαῖοις μή ἐάτωσαν συγκαθιέναι μηδένα τῶν ἐν ἡλικίᾳ τρόπω μηδενί. Ἐάν δέ ἐπιτρέπη καί μή ἐξείργη τοῦ γυμνασίου, ἔνοχος ἔστω ὁ γυμνασιάρχης τῷ τῆς ἐλευθέρων φθορᾶς νόμω. Οἱ δέ χορηγοί οἱ καθιστάμενοι ὑπό τοῦ δήμου ἔστωσαν τήν ἡλικίαν ὑπέρ τετταράκοντα ἔτη. Μετά ταῦτα τοίνυν, ὤ Ἀθηναῖοι, νομοθέτει περί ἀδικημάτων μεγάλων μέν, γιγνομένων δ’ οἶμαι ἐν τῇ πόλει. Ἐκ γάρ τοῦ πράττεσθαι τιν’ ὧν οὐ προσῆκεν, ἐκ τούτου τούς νόμους ἐθενθ’ οἱ παλαιοί. Διαρρήδην γοῦν λέγει ὁ νόμος, ἐάν τίνα ἐκμίσθωση ἐταιρεῖν πατήρ ἡ ἀδελφός ἡ θεῖος ἡ ἐπίτροπος ἡ ὅλως τῶν κύριων τίς, κατ’ αὐτοῦ μέν τοῦ παιδός οὐκ ἐᾶ γραφήν εἶναι, κατά δέ τοῦ μισθώσαντος καί τοῦ μισθωσαμένου, τοῦ μέν ὅτι ἐξεμίσθωσε, τοῦ δε ὅτι, φησιν, ἐμισθώσατο. Καί ἴσα τά ἐπιτίμια ἐκατέρω πεποίηκε».

Δηλαδή :
«Οἱ διδάσκαλοι νά μήν ἀνοίγουν τά σχολεῖα πρίν ἀνατείλη ὁ ἥλιος καί νά τά κλείνουν πρίν δύση ὁ ἥλιος. Νά μήν ἐπιτρέπεται εἰς τούς ἔχοντας ἡλικίαν ἀνωτέραν τῆς παιδικῆς νά εἰσέρχωνται εἰς τά σχολεῖα, ὅταν ὑπάρχουν ἐντός αὐτῶν παιδιά, ἐκτός ἐάν πρόκειται περί υἱοῦ, ἀδελφοῦ ἡ γαμβροῦ τοῦ διδασκάλου. Ἐάν δέ κάποιος παρά τήν ἀπαγόρευσιν ταύτην εἰσέρχεται εἰς τό σχολεῖον, νά τιμωρεῖται μέ τήν ποινήν τοῦ θανάτου. Ἐπίσης οἱ ἐπί κεφαλῆς τῆς παλαίστρας νά μήν ἐπιτρέπουν εἰς κανένα ἐνήλικον νά κάθηται μαζί μέ τά παιδιά κατά τάς ἐορτάς τοῦ Ἑρμοῦ, μέ καμμίαν δικαιολογίαν. Ἐάν δέ ἐπιτρέπη τοῦτο εἰς αὐτούς καί δέν τούς ἐκδιώκη ἐκ τῆς παλαίστρας, ὁ ἐπί κεφαλῆς τῆς παλαίστρας θά εἶναι ἔνοχος παραβάσεως τοῦ νόμου περί διαφθορᾶς τῶν ἐλεύθερων παίδων. Οἱ δέ χορηγοί οἱ ὁριζόμενοι ὑπό τοῦ λαοῦ, πρέπει νά ἔχουν συμπληρώσει τό τεσσαρακοστόν ἔτος τῆς ἡλικίας των. Μετά ταῦτα δέ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὁ νομοθέτης κάνει λόγον περί ἐγκληματῶν βαρυτάτων μέν, τά ὁποῖα ὅμως συμβαίνουν, νομίζω εἰς τήν πόλιν. Διότι ἕνεκα τοῦ ὅτι πράττονται μερικά, τά ὁποῖα δέν ἔπρεπε νά πράττωνται, οἱ παλαιοί ἔθηκαν τούς νόμους. Ρητῶς λοιπόν ὁ νόμος ὁρίζει ὅτι, ἐάν ἕνας πατέρας ἡ ἀδελφός ἡ θεῖος ἡ ἐπίτροπος ἡ ἐν γένει κάποιος ἀπό ἐκείνους πού ἔχουν ἐξουσίαν ἐπί ἐλευθέρου παιδιοῦ, παραδώση αὐτό ἀντί χρημάτων εἰς κάποιον ἔκφυλον διά σεξουαλικήν ἀπόλαυσιν, δέν ἐπιτρέπεται νά καταδιωχθῆ τό παιδί, ἀλλά ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι συνῆψαν ἀντί χρημάτων τήν συμφωνίαν αὐτήν, ὁ εἰς διότι τό παρέδωσε καί ὁ ἄλλος διότι τό παρέλαβε πρός τόν ἀνωτέρω σκοπόν. Ὥρισε δέ καί διά τούς δυό τήν ἴδιαν ποινήν».

[ 2 – Αἰσχίνης, Κατά Τιμάρχου, παρ. 12, 13 ]
«Ἐάν τίς Ἀθηναίων ἐλεύθερον παίδα ὑβρίση, γραφέσθω ὁ κύριος τοῦ παιδός πρός τούς θεσμοθέτας, τίμημα ἐπιγραψάμενος. Οὐ ἄν τό δικαστήριον καταψηφίσηται, παραδοθείς τοῖς ἕνδεκα τεθνάτω αὐθημερόν. Ἐάν δέ εἰς ἀργύριον καταψηφισθῆ, ἀποτεισάτω ἐν ἕνδεκᾳ ἡμέραις μετά τήν δίκην, ἐάν μή παραχρῆμα δύνηται ἀποτίνειν. Ἕως δέ τοῦ ἀποτεῖσαι εἰρχθήτω. Ἔνοχοι δέ ἔστωσαν ταῖσδε ταῖς αἰτίαις καί οἱ εἰς τά οἰκετικά σώματα ἁμαρτάνοντες».

Δηλαδή :
«Ἄν κάποιος Ἀθηναῖος προσβάλη ἐλεύθερον παίδα, νά διώκεται ἐνώπιον τῶν θεσμοθετῶν ἀπό ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐξουσίαν ἐπί τοῦ παιδιοῦ, ἀφοῦ ἀναγράψη εἰς τήν μήνυσίν του τήν ποινήν, τῆς ὁποίας θεωρεῖ τοῦτον ἄξιον. Ἄν δέ ὁ μηνυθείς καταδικασθῆ, νά παραδοθῆ εἰς τούς ἕνδεκα καί νά θανατωθῆ τήν ἴδιαν ἡμέραν. Ἐάν δέ τοῦ ἐπιβληθῆ χρηματική ποινή, νά τήν καταβάλη ἐντός ἕνδεκα ἡμερῶν μετά τήν δίκην, ἐάν δέν δύναται νά τήν καταβάλη ἀμέσως, μέχρις ὅτου δέν τήν καταβάλη, νά φυλακισθῆ. Εἰς τήν ἴδιαν ποινήν νά ὑπόκεινται καί ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ὑποπίπτουν εἰς τάς ἴδιας παραβάσεις καί ὅσον ἀφορᾶ τούς δούλους».

Σήμερα του μερακλήδες τους χώνουμε μέσα και κάποιοι αναλαμβάνουν να διευρύνουν τους ορίζοντες τους εσ αεί!
Τότε τους καθάριζαν στο πιτς φιτίλι! πιο συμπονετικοί οι αρχαίοι!
.

Η μετάφραση ως μέσο επικοινωνίας δύο πολιτισμών εξ ορισμού συνιστά πολιτισμικό αγαθό και συνεπώς έχει αναμφισβήτητη παιδευτική αξία. Ανάλογα με τον τύπο μετά­φρασης (λογοτε­χνική, φιλολογική, σχολική, παρασχολική) ποικίλλουν οι στόχοι και οι μεταφρα­στι­κές επιλογές (ελεύθερη-πιστή, έμμετρη-πεζή).

Σε κάθε μεταφραστική διαδικασία τα κείμενα, και κατ' επέκταση η γλώσσα, θεωρού­νται ως οι κατ' εξοχήν δείκτες του ξένου/πα­λαιότερου πολιτισμού, ως τα στοιχεία εκεί­να που επιτρέπουν τη γνω­ρι­μία μαζί του. Στην επιλογή του μεταφραζόμενου κειμένου μπορεί να συντελέσουν πολλοί παράγοντες, αλλά βέβαιο είναι ότι η μετάφραση συνιστά:

(α) την απτή απόδειξη ότι ο μεταφραστής κατέχει τη μεταφραζόμενη γλώσσα·
(β) το επιστέγασμα της γνωριμίας του μεταφραστή με το συγκεκριμένο κείμενο, με τον συγ­γραφέα του, με το πνεύμα, τελικά, όλου του πολιτισμού μέσα στον οποίο παρήχθη το κείμενο αυτό.

Παράλληλα η μετάφραση αφήνει το αποτύπωμά της και στη μεταφραστική γλώσσα και απο­δει­κνύει τη γνώση της από τον μεταφραστή. Συχνά βάσει αυτής της γνώσης κρίνεται και η ποιότητά της.

http://www.greek-language.gr/greekLang/ ... tml#toc002

name έγραψε: 10 Μάιος 2018, 16:44 Επειδη οι πιο πολλοι κανουν ντιμπεητ με τις κυριες και η κουβεντα ανακυκλωνεται


Αυτοι που λενε περι ομοφυλοφυλιας, τι γνωμη εχουν για την αποψη της περιορισμενης σεξουαλικης επαφης; (χωρις διεισδυση)

Αυτό είναι ολόκληρη κατηγορία φίλε, κόκτηζ αλλά στο παραφύσιν λες ε, στην σύγχρονη φυσική πάντως δεν στέκει το της τον ακούμπησα, πόσω μάλλον το του.
Τι γνώμη έχεις για την Ρι Σολ Γιού; δεν θυμάμαι αν στο ρώτησα, έμπαινες;

Δευτέρα, 14 Μαΐου 2018
Οι Αρχαίοι Έλληνες, η ομοφυλοφιλία και η σκόπιμη παραπληροφόρηση.



Εδώ και τρεις περίπου δεκαετίες έχει ξεκινήσει από κύκλους του εξωτερικού, αλλά και της χώρας μας μία προσπάθεια σπίλωσης των αρχαίων μας προγόνων με επιχείρημα ότι αυτοί ήταν ομοφυλόφιλοι ή αμφισεξουαλικοί, όπως αρέσκονται να δηλώνουν κάποιοι σήμερα, ή τέλος πάντων δεν διέκειντο αρνητικά απέναντι στους ομοφυλόφιλους και την ομοφυλοφιλία. Η, εν πολλοίς, επιτυχημένη προσπάθειά τους οφείλεται σε τρεις κυρίως λόγους:...
1. Στην άγνοια των περισσοτέρων νεοελλήνων γύρω από τα θέματα της αρχαίας Ελλάδος,
2. στην παραποίηση των αρχαίων κειμένων και 3. στην αποσιώπηση της όποιας αντίθετης φωνής από τα κατεστημένα ΜΜΕ που αυτοί ελέγχουν. Ποιος όμως ο στόχος τους;



Η απενοχοποίηση και ταυτόχρονα η προβολή της ομοφυλοφιλίας με το αιτιολογικό ότι αφού την αποδέχονταν οι αρχαίοι Έλληνες με τον υψηλό τεχνολογικό και φιλοσοφικό τους πολιτισμό, γιατί όχι και εμείς. Δεύτερος στόχος τους είναι να μειώσουν στα μάτια όλων αυτών που δεν επικροτούν, ούτως ή άλλως, τέτοιες καταστάσεις το αρχαίο μας μεγαλείο, είναι, ίσως, η πιο ύπουλη προσπάθεια παραπληροφόρησης που βλέπουμε ότι έχει διττό στόχο.



Είναι έτσι όμως τα πράγματα; Μία «επίσκεψη» στα κείμενα των αρχαίων μας προγόνων θα μας πείσει για το αντίθετο.

Η αλήθεια της αρχαιότητας…
Μυθολογικά ο έρωτας από τους αρχαίους Έλληνες θεωρείτο υιός της Αφροδίτης και δέσποζε σε ολόκληρη την φύση ακόμα και στα ζώα και στα φυτά. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι διαχώριζαν την έννοια της λέξης «συνουσία» που σήμαινε την ένωση δύο αντίθετων ουσιών, του αρσενικού και του θηλυκού που προϋπόθετε ερωτική δραστηριότητα, από την έννοια της λέξης έρωτας που σήμαινε την ψυχική αγάπη κάποιου, όχι μόνον για ανθρώπους (π.χ. ερασιτέχνης, αυτός που αγαπά με πάθος την τέχνη την οποία ασκεί, εραστής + τέχνη).



Επομένως αυτό αποδεικνύει ότι η σχέση μεταξύ των δασκάλων-μαθητών στην αρχαιότητα ήταν καθαρά και αυστηρά ψυχικές. Αυτό αποδεικνύεται, άλλωστε, και από τους αυστηρούς νόμους περί αυτού που έχουν γίνει γνωστοί σε εμάς, όπως αυτός του Σόλωνα που λέει ότι «αν κάποιος νιώσει έρωτα (με την σημερινή του έννοια) ή παρενοχλήσει παιδί, τότε να μηνυθεί από τον κηδεμόνα του ο οποίος θα πρέπει να αναφέρει την ποινή που ζητά και τότε να παραδοθεί στους «Θεσμοθέτες» να δικαστεί και αν καταδικαστεί να θανατωθεί αυθημερόν.»

Το ίδιο, όπως αναφέρει ο Πλάτων στον Νόμο 636, ίσχυε και για την ομοφυλοφιλία, αναφέρει ο μεγάλος μας φιλόσοφος «είναι κατανοητό ότι η φύση ωθεί τα αρσενικά σε ένωση με τα θηλυκά, ενώ η επαφή-ένωση αρσενικών με αρσενικά και θηλυκών με θηλυκά είναι ενάντια προς αυτήν (παρά φύσιν)», έτσι δια στόματος Πλάτωνος καταρρίπτεται το στημένο παραμύθι περί αποδοχής της ομοφυλοφιλίας από τους αρχαίους Έλληνες.
Για την Σπάρτη ο Αιλιανός στο τρίτο βιβλίο του έργου του «Ποικίλη Ιστορία» αναφέρει χαρακτηριστικά: «Κανείς Σπαρτιάτης δεν επιθυμούσε ερωτικά κάποιον άλλον του ιδίου φύλου γιατί τότε πρόσβαλλαν την Σπάρτη και στην καλύτερη περίπτωση εξορίζονταν από την πόλη δια βίου και στην χειρότερη θανατώνονταν».
Ανάλογη είναι και η μαρτυρία του Μάξιμου του Τύριου. στο έργο του «Διαλέξεις»: «Η ερωτική απόλαυση μεταξύ των ανδρών στην Σπάρτη προέρχεται από την Ύβρι και είναι απαγορευμένη μεταξύ τους με αυστηρούς νόμους.
Στις μέρες μας γίνεται μία σκόπιμη παρανόηση των όρων «εραστής» και ερωμένος» που στην αρχαιότητα που η μεν πρώτη δήλωνε την ψυχική και πνευματική αγάπη του δασκάλου προς τους μαθητές τους οποίους δίδασκε και η δεύτερη επίσης τον θαυμασμό και τον σεβασμό των μαθητών προς τους δασκάλους τους, οποιαδήποτε παρέκκλιση απαγορευόταν φυσικώς, ηθικώς και νομικώς. Όσο για τις διάφορες αναπαραστάσεις σε αγγεία αυτές αναπαριστούν, σύμφωνα με ερευνητές, Σάτυρους, Σειληνούς και Μαινάδες οι οποίοι είναι Διονυσιακές μορφές, και υποδηλώνουν, πάντα σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι εάν ένας άντρας έχει ροπή προς την ομοφυλοφιλία πέφτει στο επίπεδο των γυναικών.

Και η πλαστογραφία του Σήμερα
Αυτά αλλά και πληθώρα άλλων επιχειρημάτων, κατευθείαν μέσα από τις αρχαίες πηγές και μαρτυρίες η διεθνής και εγχώρια προπαγάνδα τα αποσιωπά, άλλοτε εντέχνως και άλλοτε με τον αποκλεισμό και την κατασυκοφάντηση όσων τα αναφέρουν, με απώτερο σκοπό να κάνουν αποδεκτές από τις σύγχρονες κοινωνίες του Δυτικού, κυρίως, Κόσμου συμπεριφορές που μέχρι κάποιες δεκαετίες πριν ήταν καταδικαστέες.

Έτσι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εν μέσω των Άγιων ημερών των Χριστουγέννων, έφερε στο κοινοβούλιο προς ψήφιση το Νομοσχέδιο για το Διαβόητο Σύμφωνο Συμβίωσης μεταξύ των «ζευγαριών» του ιδίου φύλλου, βάζοντας ως παραπλανητική προμετωπίδα κάποια Νομικά ζητήματα, όπως το που θα κληροδοτεί κάποιος την όποια περιουσία του, άσχετα με το αν θα έχουμε με αυτούς που μας κυβερνούν, βαφτίζοντάς τα «Ανθρώπινα Δικαιώματα». Επίσης θα φορτώσει στα ήδη καταρρέοντα ασφαλιστικά ταμεία τις συντάξεις όσων επιτήδειων συνάψουν Σύμφωνο Συμβίωσης με σκοπό να καρπωθούν την σύνταξη κάποιου ασχέτως αν είναι ή όχι ομοφυλόφιλοι.

Υπάρχει όμως και κάτι πολύ πιο ανατριχιαστικό, που θα επιχειρηθεί σταδιακά, βήμα-βήμα, αφού τώρα ουσιαστικά βολιδοσκοπείται η γνώμη της ελληνικής κοινωνίας,. Αυτό είναι η θεσμοθέτηση του «γάμου» των ομόφυλων ζευγαριών και στο μέλλον, το ζοφερό μέλλον, η υιοθεσία παιδιών των οποίων όμως τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν παίζουν κανέναν ρόλο για αυτούς που απεργάζονται την διάλυση και την πνευματική υποδούλωση των σύγχρονων κοινωνιών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απεργάζεται την καταστροφή της πατρίδας μας στην οποία βρίσκει συμμάχους τα κόμματα, τον δήθεν πνευματικό κόσμο και λυπούμαστε που το λέμε, και την ηγεσία της εκκλησίας και όχι μόνον με το Σύμφωνο Συμβίωσης αλλά με την γενικότερή του πολιτική. Μόνη αντίσταση στα σχέδια τους είναι οι Έλληνες Εθνικιστές και αυτό το ξέρουν καλά.
Γιάννης Δράκος...
http://www.elkosmos.gr/i-archei-ellines ... iroforisi/

Αυτό που είστε υπέρμαχοι της χριστιανικής ηθικής και την φοράτε σε όλες τις κοινωνίες χρονικά και χωρικά

Παρακολουθώντας αυτό το νήμα εδώ και 43 σελίδες και συμμετέχοντας ενεργά παρατήρησα ότι το σύνολο των υπέρμαχων της θέσης "υπέρ" της ομοφυλοφιλίας στην αρχαία Ελλάδα, συνηθίζουν να κρίνουν, να επικρίνουν, να κατηγοριοποιούν σε διάφορες υποκουλτούρες, πεπερασμένα θρησκευτικά πιστεύω, ψυχολογικά απωθημένα και πολιτικές πεποιθήσεις, όσους υποστηρίζουν το αντίθετο.
Και αναρωτιέμαι, ποια είναι αυτή η ανάγκη που τους ωθεί να επιτίθενται με τόσο μίσος και μένος;
Μήπως επειδή νοιώθουν αδικημένοι από την ίδια την κοινωνική αντιμετώπιση ξεσπούν σε όλους ανεξαιρέτως;
Μήπως είναι ψυχολογικά τόσο μπερδεμένοι που τους φταίνε όλοι και όλα;
Δεν ρωτώ τους ίδιους επειδή είμαι σίγουρη ότι δεν θα πάρω αληθινή απάντηση.
Διότι αν υπήρχε κάποιος που θα έδινε μια αληθινή απάντηση, δεν θα ήταν από αυτούς που έχουν ήδη επιδείξει παρόμοιες συμπεριφορές.
Και συνεχίζω να αναρωτιέμαι σκεπτόμενη το εξής: άραγε κάπως έτσι ή περίπου το ίδιο δεν θα ένιωθαν και οι ομοφυλόφιλοι όλων των παλαιότερων εποχών σε διάφορες κοινωνίες όπου η ομοφυλοφιλία αντιμετωπιζόταν από κατάπτυστη, αξιόποινη πράξη έως ταμπού;
Επομένως η ομοφυλοφιλία συνοδεύεται "πάντα" ή η ίδια δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα;
Και τέλος, πώς είναι δυνατόν ένα άτομο με τέτοια κοινωνικά προβλήματα να έχει ορθή κρίση και αντιμετώπιση στην συμπεριφορά του προς το κοινωνικό σύνολο;

Είναι ο ερωτας (σικ) για την ιστορική αληθεια

Isomnia έγραψε: 15 Μάιος 2018, 08:23 Παρακολουθώντας αυτό το νήμα εδώ και 43 σελίδες και συμμετέχοντας ενεργά παρατήρησα ότι το σύνολο των υπέρμαχων της θέσης "υπέρ" της ομοφυλοφιλίας στην αρχαία Ελλάδα, συνηθίζουν να κρίνουν, να επικρίνουν, να κατηγοριοποιούν σε διάφορες υποκουλτούρες, πεπερασμένα θρησκευτικά πιστεύω, ψυχολογικά απωθημένα και πολιτικές πεποιθήσεις, όσους υποστηρίζουν το αντίθετο.
Και αναρωτιέμαι, ποια είναι αυτή η ανάγκη που τους ωθεί να επιτίθενται με τόσο μίσος και μένος;
Μήπως επειδή νοιώθουν αδικημένοι από την ίδια την κοινωνική αντιμετώπιση ξεσπούν σε όλους ανεξαιρέτως;
Μήπως είναι ψυχολογικά τόσο μπερδεμένοι που τους φταίνε όλοι και όλα;
Δεν ρωτώ τους ίδιους επειδή είμαι σίγουρη ότι δεν θα πάρω αληθινή απάντηση.
Διότι αν υπήρχε κάποιος που θα έδινε μια αληθινή απάντηση, δεν θα ήταν από αυτούς που έχουν ήδη επιδείξει παρόμοιες συμπεριφορές.
Και συνεχίζω να αναρωτιέμαι σκεπτόμενη το εξής: άραγε κάπως έτσι ή περίπου το ίδιο δεν θα ένιωθαν και οι ομοφυλόφιλοι όλων των παλαιότερων εποχών σε διάφορες κοινωνίες όπου η ομοφυλοφιλία αντιμετωπιζόταν από κατάπτυστη, αξιόποινη πράξη έως ταμπού;
Επομένως η ομοφυλοφιλία συνοδεύεται "πάντα" ή η ίδια δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα;
Και τέλος, πώς είναι δυνατόν ένα άτομο με τέτοια κοινωνικά προβλήματα να έχει ορθή κρίση και αντιμετώπιση στην συμπεριφορά του προς το κοινωνικό σύνολο;

Μ' αρέσει που κατηγορείς αυτούς που διαφωνούν μαζί σου ότι θέλουν να κατηγοριοποιήσουν, να βρουν ψυχολογικά απωθυμένα, πολιτικές πεποιθήσεις κτλ σε όσους έχουν αντίθετη απ' αυτούς άποψη ενώ κάνεις ακριβώς αυτό για το οποίο τους κατηγορείς τόσο στις προηγούμενες σελίδες όσο και στις επόμενες γραμμές που γράφεις. Η ειρωνία δεν θα μπορούσε να είναι πιο έκδηλη.