Phorum.com.gr

Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 11 Δεκ 2019, 14:44 Το ad astra είναι ωραία ταινία μη λέμε μαλακίες. Το Ράμπο επίσης δεν απογοητεύει κι ας μοιάζει ο Σταλόνε με τη χελώνα από το never ending story. Φτάνεις στο σημείο να φωνάξεις. Γάμα τους Ράμπο τους κωλομεξικάνους. Στα πλας το ότι η γκόμενα πεθαίνει. Ωραία η σφαγή και τα κομμένα κεφάλια. Χορταστικά. Χτυπάς μετά ένα room with a view και ισοφαρίζεις.

Τί εννοείς «φθάνεις»; Από εκεί ξεκινάς

ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 28 Δεκ 2019, 15:17

Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 11 Δεκ 2019, 14:44 Το ad astra είναι ωραία ταινία μη λέμε μαλακίες. Το Ράμπο επίσης δεν απογοητεύει κι ας μοιάζει ο Σταλόνε με τη χελώνα από το never ending story. Φτάνεις στο σημείο να φωνάξεις. Γάμα τους Ράμπο τους κωλομεξικάνους. Στα πλας το ότι η γκόμενα πεθαίνει. Ωραία η σφαγή και τα κομμένα κεφάλια. Χορταστικά. Χτυπάς μετά ένα room with a view και ισοφαρίζεις.

Τί εννοείς «φθάνεις»; Από εκεί ξεκινάς

Σε κάθε περίπτωση σου θυμίζει τον νεαρό εαυτό σου. Είναι δύσκολο να διατηρηθεί η παιδικότητα χωρίς ενέσεις. Που και που.

Είδα το τζόκερ. Νταξ ρε μλκς, πώς κάνετε έτσι; Ένα πολύ καλό όριτζιν στόρι, αλλά μέχρι εκεί. Τρία στα πένδε

Είδα το in the Shadow of the Moon


Αντιφασιστική δράση με time travel

ιντερεστινγ

Μετά από μια περίοδο έντονων αναταρραξεων 2007-2019 όπου το απίθανο, φτιαγμένο απ τα χέρια μου, home cinema μου με ηλεκτρομηχανικο πανί (μετά τεντωτηρων) 90ιντσων στολισμένο με 2 μαιανδρους (δεν ήξερα για χα τότε) έχει σιγήσει ΕΛΠΊΖΩ πως μετά το καλοκαίρι θα συνεχίσω εις την Υπερβορια την παρακολούθηση ταινιών μαζι με αυτή των άστρων χοουπφουλη.

ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 29 Δεκ 2019, 22:03 Είδα το τζόκερ. Νταξ ρε μλκς, πώς κάνετε έτσι; Ένα πολύ καλό όριτζιν στόρι, αλλά μέχρι εκεί. Τρία στα πένδε

Οντως κλαιν μαιν,κραταμε ομως την πολυ δυνατη σκηνη στο τελος

Spoiler

Όντως!

Namrail έγραψε: 15 Δεκ 2019, 22:10

Tarkovsky έγραψε: 15 Δεκ 2019, 16:02

Namrail έγραψε: 15 Δεκ 2019, 13:25 Είδα τη ναυμαχία του Μιντγουει. Μιλάμε για ταινία της πλάκας πραγματικά.

Απορώ πώς κατάφερε και έκοψε εισιτήρια ίσα με το μπάτζετ της.

θενκς, παλ, μην τρέχω τζάμπα σε εκράν (τέτοιο απαιτούν οι πολεμικές υπερπαραγωγές)



θα δεις και το 1917;

Φίλε, μιλάμε για αδιανόητη παπατζα. Ο σκηνοθέτης προσπαθούσε για χρόνια να μαζέψει κεφάλαια για αυτό το έκτρωμα , αλλά ω τι έκπληξη δεν έβρισκε από πουθενά.

Και όλα αυτά για μια ταινία με επίκεντρο τη ναυμαχία που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον πόλεμο του ειρηνικού και που οι Αμερικάνοι πέτυχαν τεράστια νίκη.

Φευ, όσοι διάβαζαν το σενάριο έκοβαν πέρα. Τελικά ανέλαβε ο ίδιος ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής και με κάποια χρηματοδότηση και από άλλους το έτρεξε.

Η ιστορία εστιάζει σε έναν πιλότο και τον πυροβολητή του, που αναγκάστηκαν να κάνουν προσθαλάσσωση μετά από το βομβαρδισμό ενός ιαπωνικού αεροπλανοφόρου.


Το 40% της ταινίας μας δείχνει τους δύο αυτούς τυπαδες σε ατέλειωτους και αδιανόητα βαρετους όσο και προβλέψιμους μονολόγους στη θάλασσα, ενώ περιμένουν τυχον βοήθεια να έρθει.

Και μη νομίσει κανείς ότι το άλλο 60% είναι απεικόνιση της ναυμαχίας με εντυπωσιακά εφέ. Σε καμία περίπτωση. Το υπόλοιπο της ταινίας αναλώνεται στο να μας παρουσιάζει τις φιλονικίες ανάμεσα στους διοικητές του uss enterprise και να μας δείχνει ηλίθιους διαλόγους ανάμεσα στο πλήρωμα ενός βομβαρδιστικού, του οποίου ο πιλότος είναι φίλος του κυβερνήτη που αγνοείται στη θάλασσα.

Το μπάτζετ της ταινίας ήταν 100 μυρια. Και αυτά τα λεφτά ήταν τα πιο κακοξοδεμενα στην ιστορία του σινεμά.

Eίσαι σίγουρος;

Μήπως είδες το κακέκτυπο που κυκλοφόρησε παράλληλα;

https://europixhd.io/mov/dauntless-the- ... es-europix

Είδα το αντ άστρα. Κάτι πήγε να κάνει, αλλά δεν του βγήκε. Βλέπεται άνετα πάντως, δύο στα πένδε. Είδα και τη σταυροβελονιά άιρισμαν η οποία λαμβάνει ένα γεμάτο τέσσαρα

Χάνα Άρεντ της Φον Τρότα
Η φιλόσοφος Άρεντ ήταν στην δική του Ναζιστή Άιχμαν, που είχε γίνει στα Ιεροσόλυμα . Μετά τη δική η Άρεντ εξέφρασε τη γνώμη πως ο Άιχμαν δεν ήταν το τέρας που ήθελαν να τον παρουσιάσουν οι δικαστές και οι περισσότεροι άνθρωποι , αλλά ένας γραφειοκράτης που ήθελε να είναι πιστός στο καθεστώς και ήταν ανίκανος να έχει δικιά του γνώμη και να ξεχωρίσει ποιο είναι ηθικό και ποιο όχι

Πράγματι, συγκλονιστική η θέση της 'Αρρεντ, αφού υποδεικνύει το κακό, όχι σαν μια αντίρροπη δύναμη απέναντι στο καλό, κάτι δηλαδή αυθύπαρκτο και ισχυρό (ένα τέρας), αλλά σαν μια ΕΛΛΕΙΨΗ, στις περισσότερες περιπτώσεις θάρρους, ιδανικών, ενσυναίσθησης και αγάπης. Κάτι αντίστοιχο με τον Τζόκερ, όπου ο απόλυτος κακός είναι τελικά ο απόλυτα λαβωμένος, αυτός που τα στερήθηκε όλα.

tipiti klop έγραψε: 06 Ιαν 2020, 10:09 Πράγματι, συγκλονιστική η θέση της 'Αρρεντ, αφού υποδεικνύει το κακό, όχι σαν μια αντίρροπη δύναμη απέναντι στο καλό, κάτι δηλαδή αυθύπαρκτο και ισχυρό (ένα τέρας), αλλά σαν μια ΕΛΛΕΙΨΗ, στις περισσότερες περιπτώσεις θάρρους, ιδανικών, ενσυναίσθησης και αγάπης. Κάτι αντίστοιχο με τον Τζόκερ, όπου ο απόλυτος κακός είναι τελικά ο απόλυτα λαβωμένος, αυτός που τα στερήθηκε όλα.

Η Άρεντ υποστηρίζει ότι η δίκη του Άιχμαν αποτελούσε επικοινωνιακό τέχνασμα.

Legality of the trial[edit]
Beyond her discussion of Eichmann himself, Arendt discusses several additional aspects of the trial, its context, and the Holocaust.

She points out that Eichmann was kidnapped by Israeli agents in Argentina and transported to Israel, an illegal act, and that he was tried in Israel even though he was not accused of committing any crimes there. "If he had not been found guilty before he appeared in Jerusalem, guilty beyond any reasonable doubt, the Israelis would never have dared, or wanted, to kidnap him in formal violation of Argentine law."
She describes his trial as a show trial arranged and managed by Prime Minister Ben-Gurion, and says that Ben-Gurion wanted, for several political reasons, to emphasize not primarily what Eichmann had done, but what the Jews had suffered during the Holocaust.[2] She points out that the war criminals tried at Nuremberg were "indicted for crimes against the members of various nations," without special reference to the Nazi genocide against the Jews.
She questions Israel's right to try Eichmann. Israel was a signatory to the 1950 UN Genocide Convention, which rejected universal jurisdiction and required that defendants be tried 'in the territory of which the act was committed' or by an international tribunal. The court in Jerusalem did not pursue either option.[3]
Eichmann's deeds were not crimes under German law, as at that time, in the eyes of the Third Reich, he was a law-abiding citizen. He was tried for 'crimes in retrospect'.[4]
The prosecutor, Gideon Hausner, followed the tone set by Prime Minister Ben-Gurion, who stated, 'It is not an individual nor the Nazi regime on trial, but Antisemitism throughout history.' Hausner's corresponding opening statements, which heavily referenced biblical passages, was 'bad history and cheap rhetoric,' according to Arendt. Furthermore, it suggested that Eichmann was no criminal, but the 'innocent executor of some foreordained destiny.'[5]

Θαρραλέα γυναίκα η Άρεντ που άντεξε και ήρθε αντιμέτωπη με την κοινή γνώμη(Αμερική , Ισραήλ κλπ). Επιπλέον νομίζω πως ήταν από τα λίγα άτομα που συχγώρεσε τον Χάιντεγκερ.