Περσόνες που χάθηκαν και μας λείπουν…

[hellegennes]

Η γιαγια μου δυστυχως πεθανε τα ξημερωματα. Σε μια φαση οπως ειμασταν αγκαλια και ημουν στην πριζα (ηξερα πως ειναι στα τελευταια και η μανα μου μου ειπε να μην παω, και ηταν η μοναδικη μερα που δεν ηθελα γιατι δεν θα αντεχα, επειδη ακομη μετανιωνω για τα τελευταια 3 δευτερολεπτα που ειδα τον παππου μου λιγες ωρες πριν πεθανει), τσεκαρω το κινητο μου και μου ειχε στειλει ο ξαδερφος μου οτι εφυγε. Η μανα μου με ειδοποιησε το πρωι, πριν λιγο, επειδη ενω επεμενα, δεν ηθελε λεει να μου το πει… σημερα ειμαι 10ωρο, δεν ξερω πώς θα βγαλω την βαρδια, και ευτυχως μολις σχολασω θα ξαναρθει εδω η λατρεια να κοιμηθουμε μαζι… αυριο η κηδεια αυτα τα ωραια απο εμενα. Τουλαχιστον ομως εχω διπλα μου εναν ανθρωπο που με αγαπαει και με νοιαζεται οπως ακριβως κι’ εγω.

Τα θερμά μου συλληπητήρια.

[Πασιφάη]

Η γιαγια μου δυστυχως πεθανε τα ξημερωματα. Σε μια φαση οπως ειμασταν αγκαλια και ημουν στην πριζα (ηξερα πως ειναι στα τελευταια και η μανα μου μου ειπε να μην παω, και ηταν η μοναδικη μερα που δεν ηθελα γιατι δεν θα αντεχα, επειδη ακομη μετανιωνω για τα τελευταια 3 δευτερολεπτα που ειδα τον παππου μου λιγες ωρες πριν πεθανει), τσεκαρω το κινητο μου και μου ειχε στειλει ο ξαδερφος μου οτι εφυγε. Η μανα μου με ειδοποιησε το πρωι, πριν λιγο, επειδη ενω επεμενα, δεν ηθελε λεει να μου το πει… σημερα ειμαι 10ωρο, δεν ξερω πώς θα βγαλω την βαρδια, και ευτυχως μολις σχολασω θα ξαναρθει εδω η λατρεια να κοιμηθουμε μαζι… αυριο η κηδεια αυτα τα ωραια απο εμενα. Τουλαχιστον ομως εχω διπλα μου εναν ανθρωπο που με αγαπαει και με νοιαζεται οπως ακριβως κι’ εγω.

Συλλυπητήρια. Να ζήσετε να την θυμόσαστε.

[stella]

Συλλυπητήρια Casp.

[vagabondo]

Η γιαγια μου δυστυχως πεθανε τα ξημερωματα. Σε μια φαση οπως ειμασταν αγκαλια και ημουν στην πριζα (ηξερα πως ειναι στα τελευταια και η μανα μου μου ειπε να μην παω, και ηταν η μοναδικη μερα που δεν ηθελα γιατι δεν θα αντεχα, επειδη ακομη μετανιωνω για τα τελευταια 3 δευτερολεπτα που ειδα τον παππου μου λιγες ωρες πριν πεθανει), τσεκαρω το κινητο μου και μου ειχε στειλει ο ξαδερφος μου οτι εφυγε. Η μανα μου με ειδοποιησε το πρωι, πριν λιγο, επειδη ενω επεμενα, δεν ηθελε λεει να μου το πει… σημερα ειμαι 10ωρο, δεν ξερω πώς θα βγαλω την βαρδια, και ευτυχως μολις σχολασω θα ξαναρθει εδω η λατρεια να κοιμηθουμε μαζι… αυριο η κηδεια αυτα τα ωραια απο εμενα. Τουλαχιστον ομως εχω διπλα μου εναν ανθρωπο που με αγαπαει και με νοιαζεται οπως ακριβως κι’ εγω.

Να αναπαυτεί εν ειρήνη η γιαγιά σου.

[sys3x]

Ειρωνικα το λες η πραγματικα δεν εχεις καταλαβει ποιος ειναι τοσο καιρο;

Ποιος;

AlienWay, Green Dragon, σας μπερδεύω.

[Green Dragon]

Πιο σιγουρος δεν γινεται 45 φορες σας το χω πει

Καμία σχέση το ύφος.

[AlienWay]

Η γιαγια μου δυστυχως πεθανε τα ξημερωματα. Σε μια φαση οπως ειμασταν αγκαλια και ημουν στην πριζα (ηξερα πως ειναι στα τελευταια και η μανα μου μου ειπε να μην παω, και ηταν η μοναδικη μερα που δεν ηθελα γιατι δεν θα αντεχα, επειδη ακομη μετανιωνω για τα τελευταια 3 δευτερολεπτα που ειδα τον παππου μου λιγες ωρες πριν πεθανει), τσεκαρω το κινητο μου και μου ειχε στειλει ο ξαδερφος μου οτι εφυγε. Η μανα μου με ειδοποιησε το πρωι, πριν λιγο, επειδη ενω επεμενα, δεν ηθελε λεει να μου το πει… σημερα ειμαι 10ωρο, δεν ξερω πώς θα βγαλω την βαρδια, και ευτυχως μολις σχολασω θα ξαναρθει εδω η λατρεια να κοιμηθουμε μαζι… αυριο η κηδεια αυτα τα ωραια απο εμενα. Τουλαχιστον ομως εχω διπλα μου εναν ανθρωπο που με αγαπαει και με νοιαζεται οπως ακριβως κι’ εγω.

Συλλυπητήρια Κασπ.

[GoBack]

Πιο σιγουρος δεν γινεται 45 φορες σας το χω πει

Καμία σχέση το ύφος.

Ε λολ

[Green Dragon]

Καμία σχέση το ύφος.

Ε λολ

Σας δουλεύει ψιλό γαζί

[GoBack]

Καμία σχέση το ύφος.

Ε λολ

Σας δουλεύει ψιλό γαζί

Ρε ούτε καν κρύβεται,μπορώ να σου φέρω καμία 50αρια πανομοιοτυπα ποστ.Για αρχή είναι ο μόνος που παριστάνει τον Τζημερικο ποσταροντας τουιτ του επί 4 χρόνια και στο τέλος ψηφίζει ΝΔ στις εκλογές.

[Feindflug]

Η γιαγια μου δυστυχως πεθανε τα ξημερωματα. Σε μια φαση οπως ειμασταν αγκαλια και ημουν στην πριζα (ηξερα πως ειναι στα τελευταια και η μανα μου μου ειπε να μην παω, και ηταν η μοναδικη μερα που δεν ηθελα γιατι δεν θα αντεχα, επειδη ακομη μετανιωνω για τα τελευταια 3 δευτερολεπτα που ειδα τον παππου μου λιγες ωρες πριν πεθανει), τσεκαρω το κινητο μου και μου ειχε στειλει ο ξαδερφος μου οτι εφυγε. Η μανα μου με ειδοποιησε το πρωι, πριν λιγο, επειδη ενω επεμενα, δεν ηθελε λεει να μου το πει… σημερα ειμαι 10ωρο, δεν ξερω πώς θα βγαλω την βαρδια, και ευτυχως μολις σχολασω θα ξαναρθει εδω η λατρεια να κοιμηθουμε μαζι… αυριο η κηδεια αυτα τα ωραια απο εμενα. Τουλαχιστον ομως εχω διπλα μου εναν ανθρωπο που με αγαπαει και με νοιαζεται οπως ακριβως κι’ εγω.

Συλλυπητήρια, δικιά μου.

[ST48410]

θερμά συλλυπητήρια Casp

[Null]

Συλλυπητήρια...

[Αγις]

Πού είναι άραγε η Κύπρια τύπισσα casp; Την διώξατε με τις συμβουλές και τις κριτικές σας; Τόσο πολύ σας πείραξε η ζωή της; Μάλλον σας ενόχλησε που κάποιος άνθρωπος ζει με τις δικές του αποφάσεις και δεν έχετε έλεγχο στην ζωή του, ότι και να λέτε. Θέλατε να επιβεβαιωθείτε πως ότι γράψατε, θα γίνει και στην πραγματικότητα.

Οι αναρτήσεις της ήταν για μένα σαν να βλέπω σήριαλ. Είχα αγωνία για το τι έγινε, τι θα γίνει, εξελίξεις, νέα πρόσωπα, λύπες και χαρές. Στα σήριαλ όμως παρακολουθούμε την ιστορία με τα μάτια ενός τρίτου. Εδώ είχαμε την πολυτέλεια και την ευκαιρία να τα παρακολουθούμε από το πώς τα εκλαμβάνει και τα βλέπει η πρωταγωνίστρια! Και όχι σαν απλή οπτική απεικόνιση, αλλά με πλήρη περιγραφή των σκέψεων, των συναισθημάτων και των προβληματισμών της! Σαν ένα βιβλίο που οι σελίδες του γραφόταν κάθε 2-3 βραδιά και μας φανερωνόταν ξαφνικά!

Αν το δεις, δικιά μου, συνέχισε να γράφεις και μην δίνεις σημασία στην μαλακία του καθενός εδώ μέσα.

Κανεις δεν με εδιωξε. Ουτε καν μονη μου δεν εφυγα (εννοωντας πως δεν το αποφασισα καν). Το εφεραν οι εξελιξεις. Εδω δεν βρισκω ωρα ουτε για να κοιμηθω.

Οι εξελιξεις ειναι πως μετακομισα 7 του Ιουνη μονιμα στο δικο μου διαμερισμα, πλεον με την λατρεια ειμαστε καλυτερα απο ποτε γιατι εκτος απο το οτι προχωρησαμε σεξουαλικα (επιτελους), μενει μαζι μου 4-6 φορες την βδομαδα, αν μπορουσαμε θα ειμασταν και καθημερινα ετσι.. (με πολλυ προσοχη για να μην μας δουν οι γονεις μου), η γιαγια μου ειναι σοβαρα στην εντατικη, αυτη την στιγμη σας γραφω επειδη βρηκα ενα 2ωρο πριν ερθει εδω η λατρεια και περιμενοντας την γιαγια μου να πεθανει εντος λιγων ωρων (ή ημερων), επειδη 1 με 2 φορες την μερα, μετα απο δουλεια, πηγαινοερχομουν Λευκωσια για να την βλεπω με γαμημενη ψυχολογια (και με ζημια στο αμαξι απο την αναστατωση), πολλες φορες φευγοντας αρων αρων απο την δουλεια, και παρεα με την λατρεια που επισης ερχοταν και με μαζευε για να μην με αφησει μονη μου, αλλα αυτη την στιγμη με εγκατελειψαν ολες μου οι δυναμεις και κουραγιο που ειχα βδομαδες τωρα…

Οποτε καθημερινα γινοταν και κατι και εγω ετρεχα και δεν εφτανα, οποτε τι να γραψω, εχει και νοημα; Nope. That’s life ομως. Σκαμπανευασματα, λυπες και χαρες. And that’s me, να τα βιωνω ολα στον μεγιστο βαθμο, να ειμαι ταυτοχρονα πανευτυχης και βαθια θλιμμενη.

Ευχομαι να ειστε ολοι σας καλα.

οταν λες προχωρησατε - του τον παιζεις χωρις προφυλακτικο ;

[Casp]

Πού είναι άραγε η Κύπρια τύπισσα casp; Την διώξατε με τις συμβουλές και τις κριτικές σας; Τόσο πολύ σας πείραξε η ζωή της; Μάλλον σας ενόχλησε που κάποιος άνθρωπος ζει με τις δικές του αποφάσεις και δεν έχετε έλεγχο στην ζωή του, ότι και να λέτε. Θέλατε να επιβεβαιωθείτε πως ότι γράψατε, θα γίνει και στην πραγματικότητα.

Οι αναρτήσεις της ήταν για μένα σαν να βλέπω σήριαλ. Είχα αγωνία για το τι έγινε, τι θα γίνει, εξελίξεις, νέα πρόσωπα, λύπες και χαρές. Στα σήριαλ όμως παρακολουθούμε την ιστορία με τα μάτια ενός τρίτου. Εδώ είχαμε την πολυτέλεια και την ευκαιρία να τα παρακολουθούμε από το πώς τα εκλαμβάνει και τα βλέπει η πρωταγωνίστρια! Και όχι σαν απλή οπτική απεικόνιση, αλλά με πλήρη περιγραφή των σκέψεων, των συναισθημάτων και των προβληματισμών της! Σαν ένα βιβλίο που οι σελίδες του γραφόταν κάθε 2-3 βραδιά και μας φανερωνόταν ξαφνικά!

Αν το δεις, δικιά μου, συνέχισε να γράφεις και μην δίνεις σημασία στην μαλακία του καθενός εδώ μέσα.

Κανεις δεν με εδιωξε. Ουτε καν μονη μου δεν εφυγα (εννοωντας πως δεν το αποφασισα καν). Το εφεραν οι εξελιξεις. Εδω δεν βρισκω ωρα ουτε για να κοιμηθω.

Οι εξελιξεις ειναι πως μετακομισα 7 του Ιουνη μονιμα στο δικο μου διαμερισμα, πλεον με την λατρεια ειμαστε καλυτερα απο ποτε γιατι εκτος απο το οτι προχωρησαμε σεξουαλικα (επιτελους), μενει μαζι μου 4-6 φορες την βδομαδα, αν μπορουσαμε θα ειμασταν και καθημερινα ετσι.. (με πολλυ προσοχη για να μην μας δουν οι γονεις μου), η γιαγια μου ειναι σοβαρα στην εντατικη, αυτη την στιγμη σας γραφω επειδη βρηκα ενα 2ωρο πριν ερθει εδω η λατρεια και περιμενοντας την γιαγια μου να πεθανει εντος λιγων ωρων (ή ημερων), επειδη 1 με 2 φορες την μερα, μετα απο δουλεια, πηγαινοερχομουν Λευκωσια για να την βλεπω με γαμημενη ψυχολογια (και με ζημια στο αμαξι απο την αναστατωση), πολλες φορες φευγοντας αρων αρων απο την δουλεια, και παρεα με την λατρεια που επισης ερχοταν και με μαζευε για να μην με αφησει μονη μου, αλλα αυτη την στιγμη με εγκατελειψαν ολες μου οι δυναμεις και κουραγιο που ειχα βδομαδες τωρα…

Οποτε καθημερινα γινοταν και κατι και εγω ετρεχα και δεν εφτανα, οποτε τι να γραψω, εχει και νοημα; Nope. That’s life ομως. Σκαμπανευασματα, λυπες και χαρες. And that’s me, να τα βιωνω ολα στον μεγιστο βαθμο, να ειμαι ταυτοχρονα πανευτυχης και βαθια θλιμμενη.

Ευχομαι να ειστε ολοι σας καλα.

οταν λες προχωρησατε - του τον παιζεις χωρις προφυλακτικο ;

Και πριν χωρις γινοταν, απλα το ειχε αναφερει σε μια φαση για να μην τρεχει καθε τρεις και λιγο τουαλετα. Τωρα καταληξαμε να κανουμε σεξ σχεδον καθε μερα και να κοιμομαστε μαζι καθε μερα και να μην με χαλαει καθολου κιολας, αντιθετα να θελω να κοιμαται εδω. Ακομα και τις μερες που πρεπει να ξυπνησω στις 01:30 ξημερωματα να παω δουλεια, ερχεται και μενει μαζι μου, ειτε κανοντας τα δικα μας μεχρι εκεινη την ωρα ή μενοντας αγκαλια (επειδη δεν εχω υπνο) ειτε κοιμομαστε μια-δυο ωρες και μετα φευγει για να ετοιμαστω και να κοιμηθει σπιτι του μεχρι το πρωι. Και να του λεω να φυγει νωριτερα και οτι περναει βασανιστηρια και να μην θελει. Ξυπνησα χαλια χθες λογω του στρες και της στεναχωριας της κηδειας, δεν θα πηγαινα δουλεια απο την ζαλη (βασικα αυτος επεμενε να μην παω ετσι οπως ημουν) και τελικα καθυστερησα μιση ωρα και με ακολουθουσε μεχρι την δουλεια για να δει οτι εφτασα καλα, επειδη δεν δεχομουν να με παει αυτος και να μεινω χωρις αμαξι. Σχολασα 11 το πρωι και πηγα να κοιμηθω κανα 2ωρο το μεσημερι και αγκαλιαζα το μαξιλαρι του ωραια η «μοναξια» και ο δικος σου χωρος, αλλα τελικα ειναι ακομη πιο ωραιο να κοιμασαι και να ξυπνας στην αγκαλια του δικου σου ανθρωπου.





Ευχαριστω για τα συλλυπητηρια παιδια. Ακομη δεν το εχω συνηδειτοποιησει ακριβως. Κλαιω σε ακυρες φασεις και μου λειπει. Νομιζω οσο περνανε οι μερες θα γινεται χειροτερο. Ηδη μου λειπει…