Με το που εφυγε (δεν τον αφηνα παλι, του πηρα τα κλειδια και σχεδον μαλλωσαμε για να τα παρει απο πανω μου, εννοω, σχεδον τραυματιστηκα και δεν εβαζε δυναμη επιτηδες γιατι θα επεφτα κατω ασχημα) του ειπα να μου στειλει τουλαχιστον οταν παει σπιτι. Μου ειπε οτι δεν θελει επαφες. Ηδη πριν ερθει με εκανε μπλοκ. Εφυγε και με πηρε τηλ κ μου λεει ειρωνικα «καλη συνεχεια». Του στελνω, μετα που ειδα το σπιτι αν τα πηρε ολα, οτι ξεχασε κατι αλλα δεν το ειδε και ηδη ηταν εδω για να μου αφησει τα κλειδια του ρουφ γκαρτεν επειδη διαπιστωσε οτι τα πηρε μαζι του και δεν ηθελε να αφησω ξεκλειδωτα. Να σημειωσω πως εριξε απο το μπαλκονι το 2ο κινητο του και η εννοια του πριν φυγει ηταν να βαλει φακο και να το ψαξει στο χωραφι…
Τον παιρνω και ρωταω που ειναι και του ξαναλεω να μου πει οταν θα παει σπιτι. Μου λεει οχι, τα παιρνω κρανιο και του λεω θα παω σπιτι σου με τα ποδια και θα σε περιμενω να γυρισεις, δεν προκειται να κατσω εδω. Και το εκλεισα. Εκει που εφευγα ηρθε πισω και με παρακαλουσε να μπω στο αμαξι. Συνεχιζα να περπατω. Συνεχιζε να με ακολουθει μεχρι ενα σημειο και εστειλε μηνυμα και στην φιλη της μανας μ να της πει να με παρει τηλ επειδη χωρισαμε. Δεν απαντουσα σε κανεναν, σε μια φαση με παιρνει αυτος και του λεω τι θες σταματα! Μου λεει «γιατι το κανεις τωρα αυτο;» και του λεω «δεν κανω τιποτα, δεν μπορω να κατσω σπιτι, θα επιστρεψω σε λιγο, αλλα δεν μπορω ουτε να ξερω οτι εσυ γυρνας ετσι μες τον δρομο» και μου απανταει απλα «δεν θα γυρναω μες τον δρομο, θα παω στην φιλεναδα μου» εννοωντας τον κολλητο του, επειδη γι αυτον τσακωθηκαμε. (Δεν θα γραψω τωρα λεπτομερειες). Και η τελευταια μου απαντηση «δεν με παρατας λεω εγω!» και του το εκλεισα.
Ουτε φωνη ουτε ακροαση μεχρι που μου εστειλε ενα τεραστιο κατεβατο ο κολλητος του. Ηταν μαζι μου η φιλη μου και δεν απαντουσα και ξαναστελνε αυτος. Μετα απο λιγο μου στελνει αυτος οτι γυρισε σπιτι και τον ειρωνευτηκα οτι και καλα δεν θα μου εστελνε. Ειπε οτι περασε και ειδε φωτα, ειδε οτι επεστρεψα και γυρισε σπιτι να ηρεμησει. Ειπε οτι θα ερθει το πρωι για να με παει να παρω το αμαξι, του ειπα πως θα με παει η φιλη μου και οτι ακομα και να μην μπορουσε, θα πηγαινα με τα ποδια.
Απαντησα και στον κολλητο του με κατεβατο, τα εβγαλα ολα απο μεσα μου. Εδω και μιση ωρα, κατι γραφει. Και να μου απαντησει, δεν πρεπει να ασχοληθω ξανα και ελπιζω οντως αυριο να μην με ψαξει η «λατρεια». Δεν θελω να λυγισω. Νιωθω εντελως αδυναμη λογω της αδυναμιας που του εχω. Δεν θελω να παρασυρθω, πρεπει καποια στιγμη να ηρεμησω, δεν θα αλλαξουν ποτε τα πραγματα. Τον αγαπαω γμτ
