House of the Dragon (Game of Thrones spin off)

[Dwarven Blacksmith]

Η Άλισεντ είναι συμπαθής, κρίμα που δεν την ελκύει πια(;) ερωτικά ο Βισέρυς. Ο οποίος αν και σχετικά woke, δεν φαίνεται να δίνει σημασία στα σημάδια.

[George_V]

Η Άλισεντ είναι συμπαθής, κρίμα που δεν την ελκύει πια(;) ερωτικά ο Βισέρυς. Ο οποίος αν και σχετικά woke, δεν φαίνεται να δίνει σημασία στα σημάδια.

Τη δουλειά του την εκανε ο Βασιλεύς πάντως.

Η Αλισεντ του ξεφουρνισε το γιο που πάντα ήθελε.

[Σενέκας]

η απόλυση του πατερούλη πρέπει να είναι το τελειωτικό χτύπημα. Έφαγε τόσες πολλές φάπες στο συγκεκριμένο επεισόδιο και ακόμα δεν είδαμε την αντίδραση στη χειρότερη όλων. Κρίμας

[Bazoomba]

Η Εμμα η Νταρσυ ποτε ερχεται;
Αμαν πια με την μις Προγναθισμος.

[George_V]

η απόλυση του πατερούλη πρέπει να είναι το τελειωτικό χτύπημα. Έφαγε τόσες πολλές φάπες στο συγκεκριμένο επεισόδιο και ακόμα δεν είδαμε την αντίδραση στη χειρότερη όλων. Κρίμας

Λες να έχουμε τίποτα Ιουλιανα και Ανενδοτο μετά την απόλυση του Πρωθυπουργού από τον Βασιλια?

[Stalker]

Πρέπει να λείπει πολύ παρασκήνιο και οπτική από τα βιβλία γιατί παρά την καλή παραγωγή και ηθοποιία συνεχίζει να μου φαίνεται τρομερά μπανάλ αυτό που βγαίνει στην οθόνη, δεν μπορώ να κάνω την υπέρβαση να δω τους main χαρακτήρες σαν κάτι άλλο από κομπλεξικά πλουσιόπαιδα με πεζές φιλοδοξίες και χωρίς πραγματικά προβλήματα εκτός από αυτά που οι ίδιοι δημιουργούν στους εαυτούς τους.

Η παλλακίδα του Daemon παρόλο που είχε τρεις σκηνές μέχρι στιγμής νομίζω μου είναι ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας, μόνο και μόνο επειδή φαίνεται να κινείται έξω από το επαγγελματικό/ταξικό της καλούπι, δεν φαίνεται να φιλοδοξεί αποκλειστικά να γίνει κυρία Δαίμων ή CEO του μεγαλύτερου μπουρδέλου μπουρδέλου στο kings landing.

[George_V]

Πρέπει να λείπει πολύ παρασκήνιο και οπτική από τα βιβλία γιατί παρά την καλή παραγωγή και ηθοποιία συνεχίζει να μου φαίνεται τρομερά μπανάλ αυτό που βγαίνει στην οθόνη, δεν μπορώ να κάνω την υπέρβαση να τους δω τους χαρακτήρες σαν κάτι άλλο από κομπλεξικά πλουσιόπαιδα με πεζές φιλοδοξίες και χωρίς πραγματικά προβλήματα εκτός από αυτά που οι ίδιοι δημιουργούν στους εαυτούς τους.

Η παλλακίδα του Daemon παρόλο που είχε τρεις σκηνές μέχρι στιγμής νομίζω είναι ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας, μόνο και μόνο επειδή φαίνεται να κινείται έξω από το επαγγελματικό/ταξικό της καλούπι, δεν φιλοδοξεί αποκλειστικά να γίνει κυρία Δαίμων ή CEO του μεγαλύτερου μπουρδέλου μπουρδέλου στο kings landing.

Η Lady Misery παίζει μεγάλο ρόλο στη συνέχεια.

[Σενέκας]

Πρέπει να λείπει πολύ παρασκήνιο και οπτική από τα βιβλία γιατί παρά την καλή παραγωγή και ηθοποιία συνεχίζει να μου φαίνεται τρομερά μπανάλ αυτό που βγαίνει στην οθόνη, δεν μπορώ να κάνω την υπέρβαση να δω τους main χαρακτήρες σαν κάτι άλλο από κομπλεξικά πλουσιόπαιδα με πεζές φιλοδοξίες και χωρίς πραγματικά προβλήματα εκτός από αυτά που οι ίδιοι δημιουργούν στους εαυτούς τους.

Η παλλακίδα του Daemon παρόλο που είχε τρεις σκηνές μέχρι στιγμής νομίζω μου είναι ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας, μόνο και μόνο επειδή φαίνεται να κινείται έξω από το επαγγελματικό/ταξικό της καλούπι, δεν φαίνεται να φιλοδοξεί αποκλειστικά να γίνει κυρία Δαίμων ή CEO του μεγαλύτερου μπουρδέλου μπουρδέλου στο kings landing.

fake history είναι, ψευδο-χρονικό. αμα βρίσκεις μπαναλ τις μεσαιωνικές δυναστικές διαμάχες και ε σε ενδιαφέρουν τα καπρίτσια τους, το ίδιο θα νοιώθεις και για τη σειρά.

υπο αυτή την έννοια είναι και δεν είναι game of thrones γιατί εκτός απο τους δράκους, δεν υπάρχει τόσο τολκινικό στοιχείο, εκτός απο ορισμένα σημεία προς το τέλος, στην κλιμάκωση

[George_V]

Πρέπει να λείπει πολύ παρασκήνιο και οπτική από τα βιβλία γιατί παρά την καλή παραγωγή και ηθοποιία συνεχίζει να μου φαίνεται τρομερά μπανάλ αυτό που βγαίνει στην οθόνη, δεν μπορώ να κάνω την υπέρβαση να δω τους main χαρακτήρες σαν κάτι άλλο από κομπλεξικά πλουσιόπαιδα με πεζές φιλοδοξίες και χωρίς πραγματικά προβλήματα εκτός από αυτά που οι ίδιοι δημιουργούν στους εαυτούς τους.

Η παλλακίδα του Daemon παρόλο που είχε τρεις σκηνές μέχρι στιγμής νομίζω μου είναι ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας, μόνο και μόνο επειδή φαίνεται να κινείται έξω από το επαγγελματικό/ταξικό της καλούπι, δεν φαίνεται να φιλοδοξεί αποκλειστικά να γίνει κυρία Δαίμων ή CEO του μεγαλύτερου μπουρδέλου μπουρδέλου στο kings landing.

fake history είναι, ψευδο-χρονικό. αμα βρίσκεις μπαναλ τις μεσαιωνικές δυναστικές διαμάχες και ε σε ενδιαφέρουν τα καπρίτσια τους, το ίδιο θα νοιώθεις και για τη σειρά.

Fake ως ένα σημείο. Το ιστορικό υπόβαθρο της ταινίας είναι άκρως ιστορικό και οι χαρακτήρες της σειράς αντανακλασεις και αμαλγαματα πραγματικων ιστορικών χαρακτήρων.

Π.χ. η Ραενυρα είναι ξεκάθαρος καθρέφτης της ιστορικής Πριγκιπισας Ματιλντα της Αγγλίας.

[Dwarven Blacksmith]

Πρέπει να λείπει πολύ παρασκήνιο και οπτική από τα βιβλία γιατί παρά την καλή παραγωγή και ηθοποιία συνεχίζει να μου φαίνεται τρομερά μπανάλ αυτό που βγαίνει στην οθόνη, δεν μπορώ να κάνω την υπέρβαση να δω τους main χαρακτήρες σαν κάτι άλλο από κομπλεξικά πλουσιόπαιδα με πεζές φιλοδοξίες και χωρίς πραγματικά προβλήματα εκτός από αυτά που οι ίδιοι δημιουργούν στους εαυτούς τους.

Η παλλακίδα του Daemon παρόλο που είχε τρεις σκηνές μέχρι στιγμής νομίζω μου είναι ο πιο ενδιαφέρον χαρακτήρας, μόνο και μόνο επειδή φαίνεται να κινείται έξω από το επαγγελματικό/ταξικό της καλούπι, δεν φαίνεται να φιλοδοξεί αποκλειστικά να γίνει κυρία Δαίμων ή CEO του μεγαλύτερου μπουρδέλου μπουρδέλου στο kings landing.

fake history είναι, ψευδο-χρονικό. αμα βρίσκεις μπαναλ τις μεσαιωνικές δυναστικές διαμάχες και ε σε ενδιαφέρουν τα καπρίτσια τους, το ίδιο θα νοιώθεις και για τη σειρά.

Fake ως ένα σημείο. Το ιστορικό υπόβαθρο της ταινίας είναι άκρως ιστορικό και οι χαρακτήρες της σειράς αντανακλασεις και αμαλγαματα πραγματικων ιστορικών χαρακτήρων.

Π.χ. η Ραενυρα είναι ξεκάθαρος καθρέφτης της ιστορικής Πριγκιπισας Ματιλντα της Αγγλίας.

Ο καθένας βλέπει ότι αμαγάλματα θέλει, για μένα ο Ντέμον είναι ο κληρονόμος του Σλύθεριν γι αυτό και άνοιξε την κάμερα με τα μυστικά. Και ελέγχει και ένα τεράστιο ερπετό. Σύμπτωση;

[George_V]

fake history είναι, ψευδο-χρονικό. αμα βρίσκεις μπαναλ τις μεσαιωνικές δυναστικές διαμάχες και ε σε ενδιαφέρουν τα καπρίτσια τους, το ίδιο θα νοιώθεις και για τη σειρά.

Fake ως ένα σημείο. Το ιστορικό υπόβαθρο της ταινίας είναι άκρως ιστορικό και οι χαρακτήρες της σειράς αντανακλασεις και αμαλγαματα πραγματικων ιστορικών χαρακτήρων.

Π.χ. η Ραενυρα είναι ξεκάθαρος καθρέφτης της ιστορικής Πριγκιπισας Ματιλντα της Αγγλίας.

Ο καθένας βλέπει ότι αμαγάλματα θέλει, για μένα ο Ντέμον είναι ο κληρονόμος του Σλύθεριν γι αυτό και άνοιξε την κάμερα με τα μυστικά. Και ελέγχει και ένα τεράστιο ερπετό. Σύμπτωση;

Δεν είναι έτσι καθώς ο ίδιος ο Μαρτιν έχει πει ότι οι ιστορίες του έχουν πάντα ιστορικό υπόβαθρο και οι χαρακτήρες του είναι αντανακλασεις ιστορικών προσώπων.

Όπως το Game of Thrones ηταν μεταφορά του Πολέμου των Ροδων σε ένα φανταστικό Βασίλειο έτσι και το House of Dragons είναι μεταφορά της περιόδου της Αναρχίας στην Αγγλία στο ίδιο Βασίλειο.

Με τις ανάλογες προσαρμογές στους χαρακτήρες πάντα.

Λόγια του ίδιου του Μάρτιν είναι αυτά.

Έτσι δεν είναι Τολκιεν που ο καθένας ερμηνεύει τους χαρακτήρες και το σύμπαν όπως θέλει γιατί έτσι το άφησε φλου ο Τολκιεν αλλά έχεις ένα ξεκάθαρο background και χαρακτήρες που είναι καθρέφτες πραγματικών προσώπων.

[Stalker]

Η Lady Misery παίζει μεγάλο ρόλο στη συνέχεια.

ωραία σειρά αλλά πρέπει να δεις καμιά 18 επεισόδια πριν αρχίσει να γίνεται πραγματικά καλή

fake history είναι, ψευδο-χρονικό. αμα βρίσκεις μπαναλ τις μεσαιωνικές δυναστικές διαμάχες και ε σε ενδιαφέρουν τα καπρίτσια τους, το ίδιο θα νοιώθεις και για τη σειρά.

υπο αυτή την έννοια είναι και δεν είναι game of thrones γιατί εκτός απο τους δράκους, δεν υπάρχει τόσο τολκινικό στοιχείο, εκτός απο ορισμένα σημεία προς το τέλος, στην κλιμάκωση

Δεν βρίσκω τις μεσαιωνικές διαμάχες μπανάλ περ σε, μόνο τους δύο main χαρακτήρες που παραείναι αρχετυπικοί, η αδικημένη (στο μυαλό της) δευτεράντζα και η ατίθαση πριγκηποπούλα που δεν θέλει να νοικοκυρευτεί.

.

[Stalker]

Επίσης έχει αρχίσει και γίνεται αισθητό ένα φαινόμενο όπου συμβαίνει κάτι και αντί να το δείχνουν έστω λίγο αρκούνται σε απλή αναφορά σε κάποιο επίσημο function.

Οικονομικό δε λέω, αλλά πολύ πιο πολύ θα είχα την αίσθηση ότι όλα αυτά που συμβαίνουν στο παλάτι είναι μέρος ενός πιο σύνθετου όλου αν είχαμε και μια σκηνή με το Sea Snake και τους Braavosi αντί απλή αναφορά στην απογευματινή συνεδρίαση, show don't tell βρε αδερφέ.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Δεν έχει σημασία. Το ότι έγινε όπως έγινε από θέση ισχύος,+ ότι απο τη μεριά της ήταν εντελώς εφήμερο είναι yikes για 'μενα. Γενικά, το σημερινό ήταν το επεισόδιο που διάλεξαν για να κάνουν τη μέχρι τώρα πρωταγωνίστρια γκρι...τουλάχιστον. Εκτός των άλλων, είναι κι'αυτή η σκηνή που τη εξηγεί ότι ξέρεις, ο λαουτζίκος δεν πρόκεται ποτ΄να δεχτεί γυναίκα στο θρόνο γιατί αυτός είναι και αυτά πιστεύει, και βασικά έδειξε ότι τη γνώμη των δουλοπαροίκων την έχει γραμμένη

Συμφωνώ, είναι ξεκάθαρα spoiled brat, με αυτό το τραύμα με τη μητέρα της που την κάνει πιο κυνική για το ρόλο της ως γυναίκα, αλλά δεν έχει αμφιβολία για το ρόλο της ως πριγκίπισσα.
Η ίδια συζήτηση που γίνεται σήμερα για το αν πρέπει να στηρίξουμε τη CEO #girlboss και το black capitalism.

στον αντίποδα, το ότι η παιδομηχανή Αλισεντ παρουσιάζεται ακόμα ως συμπαθής και αγνή φιγούρα, θύμα του καθήκοντος που όμως έχει αξίες και παραμένει πιστή στο ρόλο της, ίσως να χαροποιήσει τύπους σαν τον Πορφύριος Εξαρχίδης. Μπορεί κάνω λάθος, αλλά βλέπω ότι η παραδοσιοκρατία δεν παρουσιάζεται με τα μελανά χρώματα που θα περίμενε κανείς, τουλάχιστον όχι όσον αφορά το πως αντικατοπτρίζεται στα άτομα που την αντιπροσωπεύουν

Δεν είναι αυτό το θέμα. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με το πως παρουσιάζεται η πατριαρχία καλή ή κακή. Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μέρος της αφήγησης χωρίς όμως απόηχους της εποχής που στην πραγματικότητα δεν μάχονται την πατριαρχία ούτε προωθούν την χειραφέτηση. Λειτουργούν μόνο ως δόγμα. Χωρίς επεξήγηση. Η κρίση σήμερα στις ταινίες δεν είναι ο αναχρονισμός τους. Είναι το κακό τους γούστο. Κάποτε τα στούντιο είχαν αρχίδια να αφήσουν και μία στο τόσο έναν δημιουργό να μεγαλουργήσει. Σήμερα τα σενάρια μοιάζουν γραμμένα από τύπους που τους μεγάλωσε το γιουτιουμπ. Ούτε ο Σαίξπηρ. Ούτε ο Αισχύλος. Ούτε καν ο Ντοστογιέφσκυ. Το αποτέλεσμα γίνεται μπούμερανγκ όμως στα μούτρα τους αφού το έργο παρά το χρήμα που έπεσε καταλήγει άψυχο. Πεθαμένο στη γέννα.
Αυτή η σπατάλη είναι το πρόβλημά μου.

[George_V]

Επίσης έχει αρχίσει και γίνεται αισθητό ένα φαινόμενο όπου συμβαίνει κάτι και αντί να το δείχνουν έστω λίγο αρκούνται σε απλή αναφορά σε κάποιο επίσημο function.

Οικονομικό δε λέω, αλλά πολύ πιο πολύ θα είχα την αίσθηση ότι όλα αυτά που συμβαίνουν στο παλάτι είναι μέρος ενός πιο σύνθετου όλου αν είχαμε και μια σκηνή με το Sea Snake και τους Braavosi αντί απλή αναφορά στην απογευματινή συνεδρίαση, show don't tell βρε αδερφέ.

Και εγώ θα το προτιμούσα αυτό αλλά ήταν επιλογή παραγωγών, σκηνοθετών και του Μάρτιν η (πολιτικη) δραση προς το παρόν να εκτυλίσσεται σχεδόν αποκλειστικά εντός κέντρου εξουσίας μέσα στο Red Keep.

Προφανώς με αυτό τον τρόπο θέλουν να βάλουν τον θεατή μέσα στο κέντρο των εξελίξεων και όχι να τον πετάνε μια στο Ντριφτμαρκ μια στο Μπράβος μια στα Στεπστοουνς μια στο Ντραγκονστοουν μια στο Βεηλ και ξαναμανα πίσω στο Ρεντ Κηπ.

Αυτό είναι πολύ πιο επεξηγηματικο αλλά κουράζει το θεατή αφόρητα να παρακολουθεί 5 ιστορίες σε 5 διαφορετικά μέρη.

Έτσι προτίμησαν να βάλουν το κοινό να βλέπει την εξέλιξη λες και είναι αυλικος στο Kings Landing όπου όπως όλοι οι αυλικοί ακούνε τι συμβαίνει εκτός της Αυλής και βλέπουν τι συμβαίνει εντός Αυλής.

Δεν είναι κακή ιδέα per se.