Phorum.com.gr

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 11:21 Τι αμφισβητείτε;
*οτι η Ελλάδα ήταν προτεκτοράτο της Βρετανίας;
*οτι ο Μεταξας ήθελε μια ήπια αντίσταση για την τιμή των όπλων;

Να ξερω τι τεκμηρίωση να φέρω.

Ανιστορητος.
Τη συγκεκριμενη περιοδο ειναι καταγεγραμμενο οτι η Ελλαδα ηταν συνεταιρακι των γερμανων ειδικα στις οικονομικες συνδιαλλαγες.

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 10:39 Και ενω η πολιτική ορθότητα και η κρατική προπαγάνδα θέλει το ΟΧΙ να το είπε ο Μεταξάς, η αλήθεια είναι πολύ δύσκολο να κρυφτεί.

α)Ο Μεταξάς ήθελε μια ψευτικη αντίσταση στους Ιταλούς, για να είναι με το μέρος των νικητών στο τελος του Πολέμου. Αλλωστε, ο αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος, λίγες μέρες πριν την ιταλική εισβολή, έλεγε πως αν μας επιτεθούν «θα ρίξωμεν μερικές τουφεκιές διά την τιμή των όπλων» Αυτό ήταν το πλάνο.

β)Τον στρατό της Ελλάδας τον είχαν οργανώσει οι Άγγλοι. Αυτοί εκπαίδευαν προσωπικό, αυτοί εδιναν πολεμοφόδια. Η Ελλάδα τότε ηταν αυτό που λέμε σήμερα μπανανία τους.

Παρόλο που ο Μεταξας και οι στρατηγοί του ήθελαν μια περιορισμένη αντίσταση, οι Αγγλοι κατάφεραν να νικήσουν τους Ιταλους χρησιμοποιόντας Έλληνες στρατιωτες. Μπραβο τους.

O Μεταξάς δεν είπε πότε «ΟΧΙ» αλλά «Alors, c’est la guerre» δηλαδή «αυτό σημαίνει πόλεμος!» και αυτο γιατι ενω ηταν ΝΑΖΙ friendly και καλοεβλεπε την ΝΑΖΙστικη μποτα,ηξερε οτι η Ελλαδα ως προτεκτορατο των Αγγλων θα υποχρεωνοταν να πολεμησει τους ΝΑΖΙ αλλιως οι Αγγλοι θαμας εκοβαν ποδια-χερια οπως ελεγε.

ΜπλεΜπουμπυς έγραψε: 11 Οκτ 2018, 14:31

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 10:39 Και ενω η πολιτική ορθότητα και η κρατική προπαγάνδα θέλει το ΟΧΙ να το είπε ο Μεταξάς, η αλήθεια είναι πολύ δύσκολο να κρυφτεί.

α)Ο Μεταξάς ήθελε μια ψευτικη αντίσταση στους Ιταλούς, για να είναι με το μέρος των νικητών στο τελος του Πολέμου. Αλλωστε, ο αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος, λίγες μέρες πριν την ιταλική εισβολή, έλεγε πως αν μας επιτεθούν «θα ρίξωμεν μερικές τουφεκιές διά την τιμή των όπλων» Αυτό ήταν το πλάνο.

β)Τον στρατό της Ελλάδας τον είχαν οργανώσει οι Άγγλοι. Αυτοί εκπαίδευαν προσωπικό, αυτοί εδιναν πολεμοφόδια. Η Ελλάδα τότε ηταν αυτό που λέμε σήμερα μπανανία τους.

Παρόλο που ο Μεταξας και οι στρατηγοί του ήθελαν μια περιορισμένη αντίσταση, οι Αγγλοι κατάφεραν να νικήσουν τους Ιταλους χρησιμοποιόντας Έλληνες στρατιωτες. Μπραβο τους.

O Μεταξάς δεν είπε πότε «ΟΧΙ» αλλά «Alors, c’est la guerre» δηλαδή «αυτό σημαίνει πόλεμος!» και αυτο γιατι ενω ηταν ΝΑΖΙ friendly και καλοεβλεπε την ΝΑΖΙστικη μποτα,ηξερε οτι η Ελλαδα ως προτεκτορατο των Αγγλων θα υποχρεωνοταν να πολεμησει τους ΝΑΖΙ αλλιως οι Αγγλοι θαμας εκοβαν ποδια-χερια οπως ελεγε.

Ο Μεταξας ειπε "αυτο σημαινει πολεμος" και μετα ο Ελληνικος λαος βγηκε εξω στις 5 τα ξημερωματα με τα κορν φλεικς στο στομα και φωναζε ΟΧΙ. Σωστα τα λεω;

Nostalgia έγραψε: 11 Οκτ 2018, 14:24

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 13:58

Nostalgia έγραψε: 11 Οκτ 2018, 13:55......

Εδωσα βιβλιογραφία πιο πανω. Το βιβλίο ειναι ανοικτο στο google books και στο libgen. Τσεκαρε.

Επαναλαμβανω, εγραψες:

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 12:32 Πότε εγκατέλειψε τους Αγγλους που αν δεν ηταν τα αεροπλάνα της RAF ο Μεταξάς θα τραγουδούσε τον υμνο της Ιταλιας στις 29 Οκτωμβρίου;

Στο βιβλιο που παρεθεσες εσυ ο ιδιος:





Κοροιδευομαστε; Μηπως να ανασκευασεις λιγο;

Ok, αρα δέχεσαι οτι δεν ηρθε η βοήθεια τον Φεβραρη του 41, όπως υποστηρίζεται απο ορισμένους;

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 14:41

Nostalgia έγραψε: 11 Οκτ 2018, 14:24

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 13:58

Εδωσα βιβλιογραφία πιο πανω. Το βιβλίο ειναι ανοικτο στο google books και στο libgen. Τσεκαρε.

Επαναλαμβανω, εγραψες:

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 12:32 Πότε εγκατέλειψε τους Αγγλους που αν δεν ηταν τα αεροπλάνα της RAF ο Μεταξάς θα τραγουδούσε τον υμνο της Ιταλιας στις 29 Οκτωμβρίου;

Στο βιβλιο που παρεθεσες εσυ ο ιδιος:





Κοροιδευομαστε; Μηπως να ανασκευασεις λιγο;

Ok, αρα δέχεσαι οτι δεν ηρθε η βοήθεια τον Φεβραρη του 41, όπως υποστηρίζεται απο ορισμένους;

Βασικα αυτο που περιμενω απο εσενα ειναι να πεις οτι στις 29/10 ο Μεταξας δεν θα τραγουδουσε τον Ιταλικο υμνο και οτι εγραψες μαλακια.

Nostalgia έγραψε: 11 Οκτ 2018, 14:48 Βασικα αυτο που περιμενω απο εσενα ειναι να πεις οτι στις 29/10 ο Μεταξας δεν θα τραγουδουσε τον Ιταλικο υμνο και οτι εγραψες μαλακια.

Μαλλον δεν κατάλαβες τι ειχα πει. Δεν πειράζει, καταλάβαν άλλοι.

ΜπλεΜπουμπυς έγραψε: 11 Οκτ 2018, 14:31

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 10:39 Και ενω η πολιτική ορθότητα και η κρατική προπαγάνδα θέλει το ΟΧΙ να το είπε ο Μεταξάς, η αλήθεια είναι πολύ δύσκολο να κρυφτεί.

α)Ο Μεταξάς ήθελε μια ψευτικη αντίσταση στους Ιταλούς, για να είναι με το μέρος των νικητών στο τελος του Πολέμου. Αλλωστε, ο αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος, λίγες μέρες πριν την ιταλική εισβολή, έλεγε πως αν μας επιτεθούν «θα ρίξωμεν μερικές τουφεκιές διά την τιμή των όπλων» Αυτό ήταν το πλάνο.

β)Τον στρατό της Ελλάδας τον είχαν οργανώσει οι Άγγλοι. Αυτοί εκπαίδευαν προσωπικό, αυτοί εδιναν πολεμοφόδια. Η Ελλάδα τότε ηταν αυτό που λέμε σήμερα μπανανία τους.

Παρόλο που ο Μεταξας και οι στρατηγοί του ήθελαν μια περιορισμένη αντίσταση, οι Αγγλοι κατάφεραν να νικήσουν τους Ιταλους χρησιμοποιόντας Έλληνες στρατιωτες. Μπραβο τους.

O Μεταξάς δεν είπε πότε «ΟΧΙ» αλλά «Alors, c’est la guerre» δηλαδή «αυτό σημαίνει πόλεμος!» και αυτο γιατι ενω ηταν ΝΑΖΙ friendly και καλοεβλεπε την ΝΑΖΙστικη μποτα,ηξερε οτι η Ελλαδα ως προτεκτορατο των Αγγλων θα υποχρεωνοταν να πολεμησει τους ΝΑΖΙ αλλιως οι Αγγλοι θαμας εκοβαν ποδια-χερια οπως ελεγε.

Ο Μεταξάς είπε jamais στον Ιταλό πρόξενο όταν ο δεύτερος του ζήτησε να περάσει ο ιταλικός στρατός τα σύνορα μας.

Δεν έχετε βαρεθεί ακόμη να προσπαθείτε να "απαξιώσετε" μια προσπωικόττηα όπως ο Μεταξάς;

Ο Μεταξάς δεν ήτανε "πιόνι" κανενός. Δεν θα μπορούσε να είναι μια τέτοια προσωπικότητα.

ΜπλεΜπουμπυς έγραψε: 11 Οκτ 2018, 14:31

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 10:39 Και ενω η πολιτική ορθότητα και η κρατική προπαγάνδα θέλει το ΟΧΙ να το είπε ο Μεταξάς, η αλήθεια είναι πολύ δύσκολο να κρυφτεί.

α)Ο Μεταξάς ήθελε μια ψευτικη αντίσταση στους Ιταλούς, για να είναι με το μέρος των νικητών στο τελος του Πολέμου. Αλλωστε, ο αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος, λίγες μέρες πριν την ιταλική εισβολή, έλεγε πως αν μας επιτεθούν «θα ρίξωμεν μερικές τουφεκιές διά την τιμή των όπλων» Αυτό ήταν το πλάνο.

β)Τον στρατό της Ελλάδας τον είχαν οργανώσει οι Άγγλοι. Αυτοί εκπαίδευαν προσωπικό, αυτοί εδιναν πολεμοφόδια. Η Ελλάδα τότε ηταν αυτό που λέμε σήμερα μπανανία τους.

Παρόλο που ο Μεταξας και οι στρατηγοί του ήθελαν μια περιορισμένη αντίσταση, οι Αγγλοι κατάφεραν να νικήσουν τους Ιταλους χρησιμοποιόντας Έλληνες στρατιωτες. Μπραβο τους.

O Μεταξάς δεν είπε πότε «ΟΧΙ» αλλά «Alors, c’est la guerre» δηλαδή «αυτό σημαίνει πόλεμος!» και αυτο γιατι ενω ηταν ΝΑΖΙ friendly και καλοεβλεπε την ΝΑΖΙστικη μποτα,ηξερε οτι η Ελλαδα ως προτεκτορατο των Αγγλων θα υποχρεωνοταν να πολεμησει τους ΝΑΖΙ αλλιως οι Αγγλοι θαμας εκοβαν ποδια-χερια οπως ελεγε.

Δεν έχετε βαρεθεί ακόμη να κατασκευάζετε σενάρια συνομωσίας για παιδικούς εγκεφάλους; Ασχοληθείτε καλύτερα με τον Στάλιν σας που έβγαζε "προβοκάτορες" τους Σοβιετικούς αξιωματούχους που ενημέρωναν για τη γερμανική επίθεση.

Ποιοι θα "μας έκοβαν τα πόδια" εαν ερχόταν εδώ στρατός του Άξονα;

Τίποτε δεν είχε να φοβηθεί ο Μεταξάς. Θα τον προστάτευαν Ιταλοί κι εαν χρειαζόταν και Γερμανοί.

Η απόφασή του ήτανε καθαρά αποτέλεσμα αντιλήψεως και όχι επιβολής απο οποιονδήποτε τρίτο.

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 15:06

Nostalgia έγραψε: 11 Οκτ 2018, 14:48 Βασικα αυτο που περιμενω απο εσενα ειναι να πεις οτι στις 29/10 ο Μεταξας δεν θα τραγουδουσε τον Ιταλικο υμνο και οτι εγραψες μαλακια.

Μαλλον δεν κατάλαβες τι ειχα πει. Δεν πειράζει, καταλάβαν άλλοι.

Μια χαρα καταλαβα, τωρα εαν αλλα γραφεις και αλλα εννοεις ειναι δικο σου θεμα.

Η ηγεσια του στρατου ειχε αντιληφθει το αναποφευκτο ενος γενικευμενου πολεμου απο το 32, και την σαφη μορφη του απο το 1935. Η πολεμικη προετοιμασια εγινε αναγκαιοτητα και κυριαρχη γραμμη των ανωτατων κλιμακιων του στρατου μεχρι το 35, οταν ο Μεταξας επαιρνε 4% στις εκλογες και ο ελληνικος λαος ηταν απασχολημενος να πειναει και να σφαγιαζεται στις διαδηλωσεις. Ταυτοχρονη υπηρξε και η συνειδητοποιηση τηα αναγκαιοτητας ριζικων πολιτικων μεταβολων με σκοπο την παταξη του εσωτερικου εχθρου, την ολικη ενταξη της κοινωνιας στην πολεμικη προσπαθεια και την επιλυση των διαφορων στο εσωτερικο της αστικης ταξης. Η κινηση προς τη δικτατορια ξεκινησε απο αυτην την αφετηρια, και ειχε ως σκοπο τη διαμορφωση μια πληρως νομικα, τεχνικα και ιδεολογικα στρατιωτικοποιημενης κοινωνιας ταγμενης στην υπηρεσια του κρατους και του στρατου. Το μυθικο ενοπλο εθνος, εξισου δοξασμενο απο δεξια και "αριστερα", χτιστηκε με μακροχρονη προσπαθεια και κοπο, με φυλακισεις και διωξεις, με νομικες και εκπαιδευτικες καινοτομιες, με επενδυσεις και οικονομικες στρατηγικες.
Η ελληνική κοινωνία, από τα σπλάχνα της οποίας είχε δημιουργηθεί ο ελληνικός στρατός, ήταν μια ταξική ιεραρχική κοινωνία. Ο αρχικός πατριωτικός ενθουσιασμός είχε στη βάση του, εκτός των άλλων, και μια ελπίδα ξεπεράσματος αυτής της ιεραρχίας, την ιδέα ότι η κοινωνική πυραμίδα θα κατέρεε υπό το βάρος της συλλογικής (εθνικής) στρατιωτικής προσπάθειας. Αυτές οι ελπίδες αποδείχθηκαν φρούδες. Ο ελληνικός στρατός που πολέμησε στην Αλβανία ήταν ο στρατός μιας φασιστικής δικτατορίας σε πόλεμο. Οι προυπάρχουσες ιεραρχίες, όχι μόνο δεν απαλύνθηκαν, αλλά άρχισαν να λειτουργούν καταπιεστικα από την πρώτη μέρα του πολέμου με ακόμη μεγαλύτερη ένταση και με ακόμη μεγαλύτερα διακυβεύματα, την πείνα και το χόρτασμα, την παγωνια και την θαλπωρή, την ζωή και το θάνατο.
Το «έπος του ‘40» ήταν στην πραγματικότητα ένα γιγάντιο εγχείρημα καταναγκαστικής
εργασίας, κάτω από απίστευτες συνθήκες, με διακύβευμα τη ζωή και τον θάνατο. Μια από τις μεγαλύτερες στιγμές του ελληνικού φασισμού, οχι ομως ως ιδεολογία, αλλά ως κοινωνική πρακτική και ιστορική διαδικασία, για τον φασισμό ως ιστορικά συγκεκριμένο στρατιωτικό τρόπο οργάνωσης της εργασίας, ως το τελικό στάδιο της κυριαρχίας της νεκρής εργασίας πάνω στη ζωντανή, ως υποτίμηση της εργατικής
δύναμης που φτάνει μέχρι την εξόντωση, ως απρόσωπη μαζικη καταδικη σε θανατο της εργατικης ταξης.

Οργισμένος έγραψε: 11 Οκτ 2018, 14:26

μίστερ μαξ έγραψε: 11 Οκτ 2018, 11:21 Τι αμφισβητείτε;
*οτι η Ελλάδα ήταν προτεκτοράτο της Βρετανίας;
*οτι ο Μεταξας ήθελε μια ήπια αντίσταση για την τιμή των όπλων;

Να ξερω τι τεκμηρίωση να φέρω.

Ανιστορητος.
Τη συγκεκριμενη περιοδο ειναι καταγεγραμμενο οτι η Ελλαδα ηταν συνεταιρακι των γερμανων ειδικα στις οικονομικες συνδιαλλαγες.

γενικά ισχύει πως ο Μεταξάς ήταν γερμανόφιλος
είχε ζήσει/υπηρετήσει εκεί, είχε διάφορες απόψεις υπέρ των Γερμανών (θεωρούσε πως στον Α΄ ΠΠ θα ήταν καλύτερο αν είχαν κερδίσει οι Γερμανοί) και ως πρωθυπουργός είχε καλές σχέσεις με τη Γερμανία. Να θυμήσω σε τι ζεστό κλίμα είχε γίνει η επίσκεψη του Γκαίμπελς στην Ελλάδα του Μεταξά;

Ξαναγραφω οτι ο ισχυρισμος για λιγες ντουφεκιες επιβεβαιωνεται νομιζω στα απομνημονευματα Τσολακογλου. Δεν ειναι αυθαιρετος.
Σαφως ελαβε χωρα πολεμικη προετοιμασια, στα πλαισια αυτης αλλωστε εξοβελισθηκαν κυβερνητικα στελεχη υποπτα για φιλογερμανισμο (πχ Παπαχελας). Η προετοιμασια θεωρω οτι ηταν ελλιπης αλλες φορες λογω αντικειμενικων δυσκολιων, αλλες λογω λαθους εκτιμησης. Παντα ομως υπηρχε κατα το 1936-39 ως δεδομενο οτι οι Αγγλοι θα βοηθουσαν υλικα κ στρατιωτικα. Το 1940 ομως δεν βοηθησαν ή για να το πουμε καλυτερα βοηθησαν τοσο ωστε να εξασφαλιστει οτι η Ελλαδα θα πολεμουσε τους Γερμανους. Στα πλαισια των κινησεων τους αυτων, το ενδεχομενο ο Μεταξας να δολοφονηθηκε, ειναι το πιθανοτερο.

Ο Μεταξας ειχε υποστει το σοκ της ηττα των Γερμανων στον Α ΠΠ. Ειχε υποστει προσωπικη ταπεινωση. Ειχε την εμπειρια του αγγλικου αποκλεισμου κ της πεινας που ηρθε στην Αθηνα εκεινο το Φθινοπωρο. Επιπλεον, ηταν δεμενος απο το βασιλια. Τις οποιες προσωπικες του σκεψεις ή συναισθηματα τις κραταγε για τον εαυτο του. Πεθανε ακριβως τη στιγμη που αρχισε να φαινεται δυνατο οτι θα ειναι σε θεση να κινειται με μεγαλυτερη αυτονομια εναντι των αγγλων κ του βασιλια.

Maspoli έγραψε: 11 Οκτ 2018, 15:58 Ο Μεταξας ειχε υποστει το σοκ της ηττα των Γερμανων στον Α ΠΠ. Ειχε υποστει προσωπικη ταπεινωση. Ειχε την εμπειρια του αγγλικου αποκλεισμου κ της πεινας που ηρθε στην Αθηνα εκεινο το Φθινοπωρο. Επιπλεον, ηταν δεμενος απο το βασιλια. Τις οποιες προσωπικες του σκεψεις ή συναισθηματα τις κραταγε για τον εαυτο του. Πεθανε ακριβως τη στιγμη που αρχισε να φαινεται δυνατο οτι θα ειναι σε θεση να κινειται με μεγαλυτερη αυτονομια εναντι των αγγλων κ του βασιλια.

Είχε υποστεί και χοντρό μπούλινγκ από τους αστούς Δεξιούς ο Κυβερνήτης. Δεν είχε κανένα λόγο να τους σεβαστεί. Σε ποιον άλλον αξιωματικό θα τολμούσε να αναφερθεί με τόση απαξίωση ο Γ. Βλάχος;


«Ένας κύριος εισέρχεται εις την σχολήν των ευελπίδων, τρέφεται εκεί και εκπαιδεύεται, όπως όλοι οι μαθηταί, δι’ εξόδων σχεδόν του Κράτους. Γίνεται ανθυπολοχαγός, φορεί γαλόνια, του κάμουν σχήματα οι στρατιώται, παραμερίζουν οι πολίται όταν περνά, είναι αξιωματικός παίρνει μισθόν. Προάγεται. Σήμερον λοχαγός, αύριον ταγματάρχης, μεθαύριον συνταγματάρχης, έπειτα αντιστράτηγος. Και τα έτη αυτά πληρώνεται, είναι σεβαστός, είναι σπουδαίος. Το κράτος εις το οποίον εστοίχησε τόσα, γυρίζει τον βλέπει, τον καμαρώνει:
– Ιδού ένας κύριος, τον οποίο ανέθρεψα, εμεγάλωσα, ετίμησα, επλήρωσα, δια να τον έχω την στιγμήν της ανάγκης. Οιασδήποτε ανάγκης αυτής την οποία κρίνω εγώ και υπέρ ης θυσιαστεί ασυζητητί αυτός. Διότι θυσιάζονται άλλοι: χωρικοί, εργάται, άνθρωποι του γραφείου, πολίται και πολίται μηδεμίαν πραγματικήν έχοντες προς εμέ υποχρέωσιν, όταν εγώ το ζητήσω.

Αυτά σκέπτεται το Κράτος. Και η στιγμή έρχεται: Μία εκστρατεία. Το Κράτος καλεί δεξιά και αριστερά τους Έλληνας, παιδιά δεκαοκτώ ετών, αφίνουν τα θρανία, άνθρωποι οικογενειάρχαι κλείνουν το σπίτι, το μαγαζί, ζώνονται τις παλάσκες, τον γυλιόν, τα φυσέκια, αποχαιρετούν άλλοι με ενθουσιασμόν, άλλοι με δάκρυα και στενοχωρίαν, και τρέχουν εκεί που τους στέλνει το Κράτος. Που πηγαίνουν; Δεν ερωτούν! Τι θα γίνη, δεν ξεύρουν. Εμπρός παιδιά! Και πηγαίνουν εμπρός. Σκοτωθήτε παιδιά! Και σκοτώνονται. Και όλοι είναι παιδιά; Όχι. Είναι και άνθρωποι προ πολλού καταβάλοντες βαρύν τον φόρον των θυσιών προς την πατρίδα, άνθρωποι κουρασθέντες από τα πολεμικά, άνθρωποι ξένοι προς της νίκης τα αγαθά και προς της δόξης τα κέρδη. Εν τούτοις πηγαίνουν. Διότι έτσι είναι, διότι έτσι γίνεται. Διότι ο πολίτης δεν παζαρεύει με την Πατρίδα.

Τότε έρχεται και η σειρά του κ. Αντιστρατήγου:
– Περάστε κ. Αντιστράτηγε. Σας χρειαζόμεθα. Αρχηγόν του στρατού. Αρχηγόν του Επιτελείου, αυτό ή εκείνο… λέγει πνιγμένον από την ανάγκην το Κράτος.
– Δεν πάω, λέει ο κ. Αντιστράτηγος.
– Διατί;
– Διότι η εκστρατεία αυτή δεν μου αρέσει. Διότι θα αποβή ολεθρία, διότι τα πράγματα θα πάνε έτσι κι’ έτσι…

Και ο κ. Αντιστράτηγος προμαντεύει την καταστροφήν. Και το Κράτος; Το Κράτος το οποίον εφήρμοσε τον νόμον περί ληστείας δια να συλλάβει τους ανυποτάκτους, της υπαίθρου της χώρας, το οποίο εφάνη αμείλικτον όταν κανείς τσοπάνης, πατήρ τεσσάρων ή πέντε τέκνων, δεν προσήλθεν εν καιρώ, κουνεί το κεφάλι του, μετρά τα έξοδα και τους μισθούς που επλήρωσε, καμαρώνει τα γαλόνια και τους βαθμούς και τον αφίνει και φεύγει. Τότε εις την έξοδον τον συλλαμβάνει ένας δημοσιογράφος -ο δημοσιογράφος είναι εν ζωή και γράφει αυτήν τη στιγμήν- και του λέγει:
– Κύριε Αντιστράτηγε, κάτι εκρυφάκουσα από την πόρτα: Θεωρείτε την εκστρατείαν καταστρεπτικήν; Έτσι την νομίζω και εγώ. Έρχεσθε εσείς με το κύρος σας και εγώ με την πένναν μου, να του ειπούμε εις τον κόσμον; Διότι είναι φοβερόν, να ξέρετε ότι θα επέλθη μία καταστροφή και ούτε να την καταστήσετε ίσως μικροτέραν, ούτε να επιχειρήτε να την σταματήσετε, εκ φόβου ότι θα χάσετε αγαθά της προφητείας.

Αλλ’ ο κ. Αντιστράτηγος θεωρεί τούτο καταστρεπτικό. Και σιωπά και πηγαίνει εις το Φάληρον και κλειδώνεται και περιμένει. Τι περιμένει; Περιμένει ως κόραξ την καταστροφήν, τον θάνατον, από τον οποίο πρόκειται να τραφεί η φιλοδοξία του. Κάτω εις τα πεδία των μαχών γίνονται λάθη. Ο Αντιστράτηγος τα γνωρίζει και σιωπά. Γίνονται επιχειρήσεις μέλλουσαι να φέρουν την προφητευθείσαν καταστροφήν. Ο κ. Αντιστράτηγος τας γνωρίζει και σιωπά.

Και όταν η καταστροφή επήλθε, όταν κλαίουν όλα γύρω του, όταν ο οίκος της Ελλάδος επληρώθη από τραυματίας, νεκρούς, πρόσφυγας, δυστυχίαν, ο κ. Αντιστράτηγος φορεί το φράκο του και της κτυπά την θύραν:
– Τι θέλετε;
– Είμαι ο κ. Αντιστράτηγος. Θέλω να γίνω πρωθυπουργός. Έχω τα χαρτιά μου εν τάξη: “Τα έχω ειπή”.

Αλλ’ η Ελλάς έχει εργασίαν, μαζεύει τα τέκνα της. Αν δεν είχε, θα έπαιρνε την σκούπαν και θα του έλεγε, εκεί εις την οδόν:
– Φύγε απ’ εδώ. Άνθρωπε μ ι κ ρ έ, που περίμενες να κατασκευάσεις πρωθυπουργικόν φράκον από τα ράκη. Φύγ’ απ’ εδώ ανυπότακτε στρατιώτα των αναγκών μου, αυτόκλητε κηδεμών της ατυχίας μου, τέκνον άχρηστον, άνθρωπε μηδέν.

Αυτά θα έλεγε εις τον Αντιστράτηγον κ. Μεταξάν δακρυούσα η Ελλάς, αν έστρεφε ποτέ προς τον κ. Μεταξάν η Ελλάς τα βλέμματα.».