έργο_μακέτο έγραψε: 22 Νοέμ 2022, 23:17
Το ότι δίνεις επιδόματα με πυροσβεστικό τρόπο σε περιόδους ανάγκης δεν σε καθιστά μη νεοιφιλελεύθερο.
Μη νεοφιλελεύθρος είσαι όταν ρυθμίζεις την αγορά, ρυθμίζεις ολιγοπώλια/μονοπώλια, ρυθμίζεις τον χρηματοπιστωτικό τομέα, ρυθμίζεις την κυκλοφορία κεφαλαίων, αποτρέπεις το να υπάρχουν λιμνάζοντα κεφάλαια και προτρέπεις την επένδυσή τους στην παραγωγή, ενισχύεις τον δημόσιο τομέα, έχεις ως στόχο την πλήρη απασχόληση,
Κοίταξε να δεις τι γίνεται όμως : οι ρυθμίσεις δεν μπορούν να λειτουργήσουν πλέον σε μικρή αγορά.Το 1950 φυσικά και μπορούσαν.Τότε δεν υπήρχε καν ενιαία ελληνική αγορά.Χρειαζόσουν άδεια του νομάρχη για να πας να πουλήσεις από άλλο νομό.Το 1930 το μεγαλύτερο μέρος του αγροτικού πληθυσμού της Ελλάδος (έχω διηγήσεις της μητέρας μου από το χωριό) ήταν ουσιαστικά αυτάρκες.Τα περισσότερα αγαθά τα παρήγαν οι ίδιοι και έκαναν ανταλλαγές στα απαραίτητα που δεν είχαν με άλλα νοικοκυριά.Δεν έχουν καμμία σχέση οι σημερινές οικονομίες με αυτές πριν ένα αιώνα σε κλίμακα.
Η χρυσή εποχή του μεταπολεμικού κευνσιανισμού ήταν όταν όλα τα κράτη συγκρότησαν εθνικές αγορές και έκαναν τις ρυθμίσεις που λες.Αλλά επειδή αναπτύχθηκε και το εμπόριο μαζί άρχισε να αναπτύσσεται και η παγκόσμια αγορά.
Σε κάποιο σημείο η επιρροή της παγκόσμιας αγοράς έγινε τόσο μεγάλη που υπερκέρασε την επιρροή των τοπικών αγορών.
Αλλά οι εθνικές κυβερνήσεις μόνο την τοπική αγορά τους μπορούν να ρυθμίσουν,οι υπερεθνικές αγορές θέλουν υπερεθνικά πολιτικά σχήματα που δεν υπάρχουν ή είναι σε εμβρυακή μορφή.Όσο και αν φώναζε ο ΓΑΠ για παγκόσμια διακυβέρνηση,δεν προβλέπεται στο ορατό μέλλον.
Εάν λοιπόν επιχειρήσεις να λάβεις μέτρα που μειώνουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας για να μειώσεις την πίεση των αγορών στα μεμονωμένα άτομα θα πας φούντο.Εάν αυξήσεις π.χ. μισθούς και νομίζεις ότι θα προκαλέσεις ζήτηση που θα αυξήσει τις δουλειές,θα προκαλέσεις ζήτηση των εισαγομένων προιόντων,δηλαδή θα αυξήσεις τις δουλειές άλλων κρατών.
Άλλωστε πως ξεκίνησε ο λεγόμενος νεοφιλελευθερισμός;ξεκίνησε από την Αγγλία της Θάτσερ.Μια χώρα που κάποτε ξεκίνησε τη βιομηχανική επανάσταση είχε γίνει οικονομικό πρόβλημα λόγω των μεγάλων δικαιωμάτων του συνδικαλισμού και των κοινωνικών παροχών.Η ιδέα ότι κάθε εργάτης έχει κάποιο ανταγωνιστή σε άλλη χώρα δεν υπήρχε πριν το 1980.
Τότε έγινε ολοφάνερο όταν γέμισε η Αγγλία με ιαπωνικά αυτοκίνητα.Εάν τώρα μια χώρα επιχειρήσει να αποκοπεί από την παγκόσμια αγορά,το πλήγμα που θα δεχθεί οικονομικά θα είναι πολύ μεγαλύτερο από τα οφέλη των ρυθμίσεων.
Σήμερα ο κευνσιανισμός είναι δυνατός μόνο σε ηπειρωτικά πλαίσια και αυτό πάντα υπό την αίρεση ότι αν το παρατραβήξεις μπορεί να υποβαθμισθεί ολόκληρη η ήπειρος.Μπορούν να το κάνουν Αμερικανοί,Κινέζοι,Ινδοί κλπ ,χώρες μερικών δεκάδων εκατομμυρίων δεν μπορούν.
Στην περίπτωσή μας μόνον η ΕΕ μπορεί να επιβάλλει μέτρα και καταστάσεις που να ρυθμίζουν την αγορά.Έχει δύο εμπόδια ,ένα εξωτερικό και ένα εσωτερικό.Το εξωτερικό είναι ο φόβος όπως προείπα ότι οι υπερβολικές παροχές θα υπονομεύσουν την όλη ευρωπαική ανταγωνιστικότητα.Η Μέρκελ συνήθιζε να λέει τα νούμερα 15 -35 -50.Η ΕΕ έχει το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού (που σαν ποσοστό μειώνεται), το 35% της παγκόσμιας οικονομίας (που επίσης μειώνεται) και το 50% των παγκόσμιων παροχών κοινωνικού κράτους.Οπότε τι θέλετε να γίνει;είναι προφανής η απάντηση.
Το εσωτερικό εμπόδιο είναι ότι οι Βορειοευρωπαίοι δεν εμπιστεύονται τους Νοτιοευρωπαίους που έχουν τάση στη ντόλτσε βίτα για να θεσπίσουν μεγάλες κοινωνικές δαπάνες σε ευρωπαική κλίμακα,τα ζήσαμε αυτά με τα μνημόνια.
Οπότε τι νόημα έχουν τα κεντροδεξιός και αριατερός σε ένα κόσμο που το πλουσιότερο κράτος του κόσμου,το Κατάρ,κάνει παγκόσμιο κύπελλο με στάδια που έχτισαν μετανάστες που δούλευαν σαν δούλοι χωρίς δικαιώματα και πέθαναν 7.000 από αυτούς στις κατασκευές;
Mπορεί η Ευρώπη να δώσει και άλλες κοινωνικές παροχές σε αυτό τον κόσμο;