ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: 29 Μάιος 2022, 21:14
Και κάτι άλλο
Δεν έχει καμία σημασία το τι ήταν ο Χριστός σαν ιστορικό πρόσωπο
Σημασία έχει σαν ιδέα σύμβολο εάν καλύπτει τις ανάγκες του θρησκευτικού συναισθημάτων θρησκευόμενων πιστων στην σημερινή εποχή
Το ίδιο ισχύει και για άλλους θεούς ή ιδρυτές θρησκειών
March 14, 2021
Οι απαρχές του χριστιανισμού συνέχεια.
Πριν λίγους μήνες είχα ανεβάσει ένα κείμενο με τον τίτλο
<Οι Απαρχές>. Σήμερα θέλω να προσθέσω μερικές πληροφορίες, ακόμα, οι οποίες θα βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση του θέματος.
Θα χρησιμοποιήσω και πληροφορίες από μια μελέτη της
Karen Armstrong, πρώην μοναχής και νυν διδάκτωρ ιστορίας και φιλοσοφίας των θρησκειών σε κολέγια της Αγγλίας. Το βιβλίο ονομάζεται Η Ιστορία του Θεού εκδώσεις Φιλίστωρ.
https://www.politeianet.gr/books/978960 ... eou-209077
Όπως έγραψα, το ξεκίνημα του χριστιανισμού είναι θολό για διαφόρους λόγου και ότι οι Εβραίοι περίμενα δυο Μεσσίες- Χρισμένους- Χριστούς. Έτσι μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε και να προσπαθήσουμε να συνδέσουμε τα γεγονότα με την λογική ώστε να δώσουμε κάποιο ομαλό ειρμό στη ιστορία. Η Αρμστρονγκ γράφει για ένα (μέσα από τους πολλούς) Μεσσία, όχι βέβαια Θεό. Οι πρώτοι οπαδοί του τον είδαν σαν ένα νέο Μωυσή, σαν έναν νέο Ιησού του Ναυή, σαν τον ιδρυτή ενός νέου Ισραήλ. Πολλοί πίστεψαν ότι ήταν πράγματι ο Μεσσίας που περίμεναν. Όταν αργότερα σταυρώθηκε και πέθανε σαν κοινός εγκληματίας οι φανατικοί οπαδοί του δεν μπόρεσαν να δεχτούν ότι η πίστη τους ήταν μια απλή αυταπάτη και έτσι κυκλοφόρησε ότι είχε αναστηθεί.
Λογικά ο πυρήνας των οπαδών του δεν πρέπει να χάθηκε αλλά να διατηρήθηκε για πολύ, και θα συζητούσε γύρω από αυτό το θέμα. Αδιευκρίνιστο παραμένει το πως και γιατί αποφασίστηκε η διάδοση και προσηλυτισμός έξω της Παλαιστίνης. Το πιθανότερο και λογικότερο μου φαίνεται, αν λάβουμε υπόψιν μας τις <επιστολές> του Σαούλ- Παύλου και αν κρίνουμε από το σήμερα, ότι έπαιξε ρόλο σε αυτό το οικονομικό.
Για το ξεκίνημα και την διαμόρφωση του Μεσσία-Χρισμένου-Χριστού στο έξω της Παλαιστίνης χώρο και μετά τον πρώτο αιώνα, έπαιξαν ρόλο οι λεγόμενοι <πρωτεργάτες της θρησκείας> με τις ιδέες τους, τις φιλοσοφίες τους, τους εγωισμούς τους και τους τσακωμούς τους. Αυτοί είναι.
Ιουστίνος, ένας από τους πρώτους απολογητές 100-165 αλλά όχι και σπουδαίος στοχαστής.
Την ίδια περίοδο ανάμεσα στο 130-160 δίδαξαν ο Βασιλειάδης στην Αλεξάνδρεια και ο σύγχρονος του Βαλεντίνος στην Ρώμη. Και οι δυο Γνωστικοί δίδασκαν τις θεωρίες του γνωστικισμού
Ο Μαρκίων 100-165 δίδαξε στη Ρώμη, και αυτός, όπου ίδρυσε την δική του εκκλησία όπου προσείλκυσε ευρύ ακροατήριο. Αυτός δίδασκε ότι ο Ιησούς αποκάλυψε έναν άλλο Θεό από τον Ιουδαϊκό. Αυτός ο Θεός ήταν πράος, τρυφερός,απολύτως αγαθός και τέλειος.
Ο Βορειοαφρικανός Τερτυλλιανός 160-220 έδειξε ότι ο αγαθός Θεός του Μαρκίωνα είχε περισσότερα κοινά με τον Θεό της Ελληνικής φιλοσοφία και με το Ακίνητο Κινούν του Αριστοτέλη παρά με τον ιουδαϊκό Θεό του Ιησού.
Μόνο στο τέλος του δεύτερου αιώνα άρχισαν μερικοί μορφωμένοι παγανιστές να πλησιάζουν τον Χριστιανισμό. Ο Πρώτος από αυτούς ήταν ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς περίπου 150-215. Πιθανότατα σπούδασε φιλοσοφία στην Αθήνα. Δεν είχε αμφιβολία ότι ο Γιαχβέ και ο Θεός των Ελλήνων φιλοσόφων ήταν ένας και ο αυτός. Ονόμαζε τον Πλάτωνα αττικό Μωυσή. Πίστευε επίσης ότι ο Ιησούς ήταν <ο ζων Θεός που μαρτύρησε>.
Στην Δύση ο Ειρηναίος επίσκοπος Λυών 130-200 Δίδαξε το δόγμα ότι ο Ιησούς ήταν ο ενσαρκωμένος Λόγος του Θεού. Ο Κλήμης και ο Ειρηναίος προσπαθούσαν να προσαρμόσουν τον ιουδαϊκό Θεό σε έννοιες που ήταν χαρακτηριστικές της εποχής και του πολιτισμού τους.
Ο Παύλος από τα Σαμόσατα, επίσκοπος Αντιοχείας 260-272 υπέθετε ότι ότι ο Ιησούς ήταν άνθρωπος στον οποίο ο Λόγος και η Σοφία του Θεού είχε κατοικήσει σαν σε ναό. Αυτό θεωρήθηκε ανορθόδοξο και καταδικάστηκε σε μια σύνοδο στην Αντιόχεια το 264.
Ο Ωριγένης γνωστός για τον αυτοευνουχισμό του 202-?. Στην αρχή πίστευε ότι ο δρόμος προς τον Θεό ήταν το μαρτύριο. Αργότερα άλλαξε ιδέες και ανάπτυξε μια θεολογία της πνευματικότητας, του φωτός, της αισιοδοξίας και της χαράς. Υποστήριζε την συμβολική ανάγνωση της βίβλου και ότι η παρθενική σύλληψη του Ιησού πρέπει να ερμηνευθεί ως η γέννηση της θείας Σοφίας μέσα στην ψυχή. Ούτε ο Ωριγένης ούτε ο Κλήμης πίστευαν ότι ο Θεός είχε δημιουργήσει τον κόσμο από το μηδέν.
Ο Πλωτίνος 205-270. Σπούδασε φιλοσοφία στην Αλεξάνδρεια κοντά στον Άμμωνα Σακκάς. Έδωσε φιλοσοφικό νόημα και δρόμο στην καινούρια Θρησκεία.
Σε γενικές γραμμές αυτοί είναι οι πρώτοι άνθρωποι που με τις ιδέες τους και τις φιλοσοφίες τους, επηρέασαν τη διαμόρφωση του πρώτου Χριστιανισμού. Αργότερα, τον τέταρτο αιώνα άρχισαν να τον συγκεντρώνουν και να του δίνουν κάποια συνοχή και μορφή.
Konstantinos Gr
https://www.facebook.com/konstantinos.gr.3
