Nero έγραψε: 07 Σεπ 2018, 10:01
Quidam Graecus έγραψε: 06 Σεπ 2018, 19:23
Αυτοί που διέσωσαν τον Ελληνικό πολιτισμό ήταν οι Ρωμαίοι της Ανατολής με τα βυζαντινά χειρόγραφα των αρχαίων συγγραφέων. Αντίθετα οι Τούρκοι δεν έδειξαν ενδιαφέρον στην αρχαιότητα, προξένησαν τεράστιες καταστροφές όπως και προηγούμενοι λαοί όπως οι Γότθοι, οι Ερούλοι, οι Σταυροφόροι κλπ. Για μένα υπήρξαν πιο ζημιογόνοι σαφέστατα οι Τούρκοι.
Ναι ναι,τον έσωσαν γεμίζοντας τη χώρα με Σλάβους και Πετσενέγκους λαθρό
Το ότι οι Πετσενέγκοι εμφανίζονται πεντέξι αιώνες μετά τον Αλάριχο και ότι στο τέλος οι Βυζαντινοί τους κατέσφαξαν πλην ελαχίστων, είναι ιστορικές λεπτομέρειες. Αρκεί να κερδίζουμε τις εντυπώσεις.
Όσο για τους Σλάβους, ο Βυζαντινολόγος Χαράνης έγραψε:
«Αλλά αυτό που ξεχωρίζει στην ιστορική εξέλιξη αυτών των Σλάβων είναι πως έχασαν την ταυτότητά τους και έγιναν Έλληνες. Στον ολοκληρωτικό εξελληνισμό των Σλάβων μπορεί να έπαιξαν ρόλο η διοίκηση, η εκκλησία, ακόμη και τα βιβλία. Είναι μάλλον απίθανο όμως ότι από μόνες τους οι δυνάμεις αυτές θα μπορούσαν να πετύχουν την πλήρη αποεθνικοποίηση των Σλάβων. Αν οι Σλάβοι τελικά εγκατέλειψαν τη σλαβική και υιοθέτησαν την ελληνική ως γλώσσα της ομιλίας τους και έγιναν όντως Έλληνες, αυτό συνέβη κυρίως επειδή βρέθηκαν εν μέσω Ελλήνων»! [Charanis Peter, «Observations on the History of Greece During the Early Middle Ages», Balkan Studies 11 (1970), σελ. 34]
Επίσης, άλλη ειδικός επί του θέματος, πολύ πρόσφατα, έγραψε μεταξύ άλλων:
"Αντίθετα, όχι μόνο το ανατολικό τμήμα(της Πελοποννήσου), αλλά και ένα τμήμα της Λακωνίας, η Μάνη, η ΝΔ ακτή με τα φρούρια της Μεθώνης και της Κορώνης παρέμειναν στα χέρια των Βυζαντινών: αυτό βεβαιώνεται από τις αρχαιολογικές ανασκαφές, την πρόσφατη μελέτη των οικισμών, την μαρτυρημένη εκκλησιαστική οργάνωση, καθώς και το τοπωνυμικό υλικό". [Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου Μαρία, «Σλαβικές εγκαταστάσεις στη μεσαιωνική Ελλάδα», Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν, Αθήνα 2000 (c1992), σελ. 37]
Επίσης, ο Αλάριχος λεηλάτησε την επαρχία, καθότι ο στρατός του δεν ήταν ικανός να διεξάγει πολιορκία. Απόδειξη ότι δεν μπορούσε να κατακτήσει ούτε την Αθήνα της εποχής. Τόσο η Κόρινθος, όσο και το Άργος και η Σπάρτη, εκείνη την εποχή δεν είχαν καμία σχέση με το αρχαίο τους παρελθόν. Η Κόρινθος είχε προ πολλού καταστραφεί από τον Λεύκιο Μόμμιο. Το ότι το Άργος το 448 μ.Χ. διέθετε δικό του επίσκοπο, Γενέθλιο, σημαίνει ότι διέθετε αρκετό πληθυσμό και ήταν σημαντικό κέντρο, μόλις πενήντα χρόνια μετά την εισβολή του Αλάριχου. Ακόμη, η Σπάρτη φαίνεται ότι κατοικούνταν αδιάλειπτα για πολύ καιρό μετά την υποτιθέμενη εξαφάνιση της από τον Αλάριχο, αλλά εξαιτίας της ανοχύρωτης θέσης της, τελικά εγκαταλείφθηκε μετά την ίδρυση της Μονεμβασιάς, η οποία ιδρύθηκε από το Βυζαντινό κράτος, ακριβώς για να προστατευθούν οι ντόπιοι κάτοικοι.
Τέλος, η θεώρηση ότι η λεηλασία της νοτίου Ελλάδας από τον Αλάριχο είναι και η ταφόπλακα του Ελληνισμού, σήμερα είναι τουλάχιστον φαιδρή και ανιστόρητη, όταν η νότιος Ελλάδα ήταν μονάχα ένα μικρό τμήμα του Ελληνισμού, άρα και των ελληνικού πληθυσμού, και πλέον όχι το σημαντικότερο, τουλάχιστον από την εποχή του Αλεξάνδρου. Τα μεγάλα αστικά κέντρα της Αυτοκρατορίας με εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες και εξελληνισμένους πληθυσμούς βρίσκονταν αλλού. Η ταύτιση Ελληνισμού και νοτίου Ελλάδος είναι κουτοπονηρίστικο εφεύρημα τινών Δυτικών ιστορικών.