Καλυτερος Άγγλος ποδοσφαιριστής

[alekhine]

οι 43 ειναι ουσιαστικα σε 2 χρονια γιατι την τριτη χρονια εσπασε το ποδαρι στην προπονηση και επαιξε 4 ματς ολη την χρονια

[jason0]

οι 43 ειναι ουσιαστικα σε 2 χρονια γιατι την τριτη χρονια εσπασε το ποδαρι στην προπονηση και επαιξε 4 ματς ολη την χρονια

Και πάλι
22 ματς το 92
17 το 93
4 το 94
σε πρωταθλημα 34 αγωνιστικών

Στα 28 του πηγε στη Ρέιντζερς, τι να λέμε τώρα, εκεί έπαιξε καλή μπάλα ουσιαστικά
Αυτός είναι ο κορυφαίος Άγγλος;

[alekhine]

οι 43 ειναι ουσιαστικα σε 2 χρονια γιατι την τριτη χρονια εσπασε το ποδαρι στην προπονηση και επαιξε 4 ματς ολη την χρονια

Και πάλι
22 ματς το 92
17 το 93
4 το 94
σε πρωταθλημα 34 αγωνιστικών

Στα 28 του πηγε στη Ρέιντζερς, τι να λέμε τώρα, εκεί έπαιξε καλή μπάλα ουσιαστικά
Αυτός είναι ο κορυφαίος Άγγλος;

οι αγγλοι τον εχουνε ψηλα γιατι οταν ηταν στα καλα του ηταν ο μονος ηγετης της εθνικης τους που εκανε την διαφορα

στις 2 διοργανωσεις που ηταν καλα για να ειναι βασικος οι αγγλοι ψηνανε οτι μπορουσαν να το παρουν και το μουσκεψανε κλασικα στα πεναλτι

οσο για την λατσιο,τα χρονια που ηταν εκει ο γκαζα ηταν με το ζορι εντος εξαδας στην ιταλια,οποτε τι να σου κανει κι αυτος - ειναι σαν να φερεις εναν καλο παιχτη στον αστερα τριπολης η τον πας και να περιμενεις να σου παρει πρωταθλημα

[Βάσκος]

Tρέβορ Μπρούκινγκ!!!

[Tarkovsky]

Tρέβορ Μπρούκινγκ!!!

Και όμως, είναι ανάμεσα στους μόλις 16+1 ποδοσφαιράνθρωπους που έχουν χριστεί Ιππότες (Knight Commanders of the Most Excellent Order of the British Empire = KBE) και άρα δικαιούνται να τους αποκαλούν Sirs.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται 5 παράγοντες, οι εξής 5 προπονητές:
* Αλφ Ράμσεϊ (1967, για την κατάκτηση του Μουντιάλ με τη Αγγλία)
* Ματ Μπάσμπι (1968, Σκωτσέζος, για την κατάκτηση του Πρωταθλητριών με τη ΜανΓιού)
* Γουόλτερ Γουίντερμποτομ (1978)
* Άλεξ Φέργκιουσον (1999, Σκωτσέζος)
* Μπόμπι Ρόμπσον (2002)

ο Πελέ (1997 - τιμητικά, όντας μη Βρετανός υπήκοος)

και μόνον 6 παίκτες:
* Στάνλεϊ Μάθιους (1965)
* Μπόμπι Τσάρλτον (1994, για τις υπηρεσίες του στον αθλητισμό και ειδικά στο ποδόσφαιρο)
* Τομ Φίνεϊ (1998)
* Τζεφ Χαρστ (1998)
* Τρέβορ Μπρούκινγκ (2004, για τις υπηρεσίες του στον αθλητισμό)
* Κένι Νταλγκλίς (2018, Σκωτσέζος, για υπηρεσίες στον αθλητισμό, τη φιλανθρωπία και το Λίβερπουλ - τα δύο τελευταία για τη στήριξη στις οικογένειες των θυμάτων του Χίλσμπορο).

Και οι 6 πριν ανακηρυχθούν Ιππότες, είχαν λάβει, όπως γίνεται πάντα, μία ή και περισσότερες χαμηλότερες διακρίσεις (δηλαδή Commander of British Empire-CBE, Officer-OBE ή Member-MBE). Για τους Μάθιους, Τσάρλτον, Μπρούκινγκ και Νταλγκλίς, αυτό συνέβη πριν ακόμα την ολοκλήρωση της παικτικής τους καριέρας! Ωστόσο, για τους Φίνεϊ, Χαρστ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΘΙΟΥΣ, η ύψιστη διάκριση της "ιπποτοσύνης" ήρθε ως επιστέγασμα της προσφοράς τους αποκλειστικά και μόνον ως ποδοσφαιριστές!!!

[wooded glade]

Κατά τους Εγγλέζους είναι ο Γκρηβς (Τσέλση - Τόττεναμ - Μίλαν).

[wooded glade]

Οι ζαίοι είναι ανεπανάληπτα νούμερα που ψήφισαν τον Ιρλανδό.
Δε λέει "καλύτερος παίκτης που έχει παίξει στην πρέμιερ".

[Tarkovsky]

Κατά τους Εγγλέζους είναι ο Γκρηβς (Τσέλση - Τόττεναμ - Μίλαν).

ας θυμηθούμε τις καριέρες των 6

ΣΤΑΝΛΕΪ ΜΑΘΙΟΥΣ, δεξί εξτρέμ (1932-1965)
επαγγελματίας στα 15, ντεμπούτο στην α΄ ομάδα στα 17, αντίο (επίσημο) στα 50 και 5 ημέρες!!!
783 ματς/80 γκολ πρωταθλήματος και κυπέλλου με τις:
* Στόουκ (16 σεζόν - περιλ. οι 5 του Β΄ Π.Π)
* Μπλάκπουλ (15), κατέκτησε το FA Cup του 1953 στο θρυλικό 4-3 επί της Μπόλτον
* Στόουκ (4)
* μεταξύ 46 και 50+, έπαιξε δυο καλοκαίρια και στον Καναδά με την Τορόντο Σίτι
54/11 με την Αγγλία (1934-1957, στα 42+ του!), μετείχε στα ΠΚ του 1950 και 1954.



κατά τις 25 από τις 29 σεζόν του στο ποδόσφαιρο (θα ήταν 34 εάν δεν μεσολαβούσε ο πόλεμος), έπαιξε στην Α΄ κατηγορία, ενώ στη Β΄ βρέθηκε με τη Στόουκ μόνο για 2 σεζόν ως πιτσιρίκι (τις πρώτες του) και τις 2 πρώτες της επιστροφής του - με άλλα λόγια, αποχαιρέτησε το άθλημα ως παίκτης της κορυφαίας κατηγορίας

[wooded glade]

Κατά τους Εγγλέζους είναι ο Γκρηβς (Τσέλση - Τόττεναμ - Μίλαν).

ας θυμηθούμε τις καριέρες των 6

ΣΤΑΝΛΕΪ ΜΑΘΙΟΥΣ, δεξί εξτρέμ (1932-1965)
επαγγελματίας στα 15, ντεμπούτο στην α΄ ομάδα στα 17, αντίο (επίσημο) στα 50 και 5 ημέρες!!!
783 ματς/80 γκολ πρωταθλήματος και κυπέλλου με τις:
* Στόουκ (16 σεζόν - περιλ. οι 5 του Β΄ Π.Π)
* Μπλάκπουλ (15), κατέκτησε το FA Cup του 1953 στο θρυλικό 4-3 επί της Μπόλτον
* Στόουκ (4)
* μεταξύ 46 και 50+, έπαιξε δυο καλοκαίρια και στον Καναδά με την Τορόντο Σίτι
54/11 με την Αγγλία (1934-1957, στα 42+ του!), μετείχε στα ΠΚ του 1950 και 1954.

Σαν τον Πήτερ Κάσιγκ έμοιαζε ο Μάθιους.

[Tarkovsky]

ΜΠΟΜΠΙ ΤΣΑΡΛΤΟΝ (1956-1976), σέντερ φορ αρχικά και 10άρι στις μεγάλες δόξες.

758 επίσημα ματς και 249 γκολ για τη Μάντσεστερ Γ. σε 17 σεζόν, όλες στην Α΄ κατηγορία (έφυγε το 1973 και η ομάδα υποβιβάστηκε). Επί δεκαετίες κάτοχος των σχετικών ρεκόρ για το κλαμπ, πλέον είναι 2ος σε συμμετοχές πίσω μόνο από τον Ράιν Γκιγκς (+205) και σε γκολ από τον Γουέιν Ρούνεϊ (μόλις +4).

Αρχηγός στην κατάκτηση του Πρωταθλητριών το 1968 (άνοιξε και έκλεισε το σκορ για το 4-1 στο Γουέμπλεϊ επί των Μπενφίκα και Εουσέμπιο), κατέκτησε ακόμα 3 πρωταθλήματα (1957, 1965, 1967) και 1 κύπελλο Αγγλίας (1963).

Στη συνέχεια αγωνίστηκε με την Πρέστον (45/10 ως παίκτης-προπονητής) στη Γ΄ Αγγλίας και με τη Γουάτερφορντ Γιουνάιτεντ (4/1) στην Α΄ του ΕΙΡΕ, ενώ μετά το 1976 χάζεψε κόσμο σε Αυστραλία (για 3 διαφορετικές ομάδες) και έχοντας περάσει τα 45 του σε Νότιο Αφρική.

Με 106 ματς και 49 γκολ για την Αγγλία (1958-1970), αποτελεί τον 7ο σε αγώνες και τον 2ο σκόρερ της. Έγινε μόλις ο δεύτερος που έφτασε τις 100 συμμετοχές και μετά πήρε το ρεκόρ του Μπίλι Ράιτ (105), πριν τον ξεπεράσει μία τριετία αργότερα ένας άλλος σέντερ μπακ, ο Μπόμπι Μουρ (108) και εν συνεχεία οι Πίτερ Σίλτον (125), Ρούνεϊ (120), Μπέκαμ (115), Τζέραρντ (114), Άσλεϊ Κόουλ (107) και τον ισοφαρίσει ο Λάμπαρντ. Στα γκολ, έπρεπε να περάσουν 45 χρόνια μέχρι να τον ξεπεράσει ο Ρούνεϊ (τελικά 53) και πάνω από μισός αιώνας για να τον φτάσει ο Κέιν προχτές Σάββατο στο φιλικό με τους Ελβετούς (και αφού τον περασμένο Νοέμβριο είχε βάλει 3 στην Αλβανία και 4 στον Άγιο Μαρίνο ).

Σε κάθε περίπτωση, ο Τσάρλτον σε Μουντιάλ αποτελεί:
* τον μοναδικό Άγγλο που έχει πάει σε 4: 1958 Σουηδία, 1962 Χιλή, 1966 Αγγλία, 1970 Μεξικό
* τον πρώτο -μαζί με τον Μουρ- που έπαιξε σε 3 (το 1958 ήταν πάγκο)
* τον μοναδικό που έχει αναδειχθεί κορυφαίος παίκτης: 1966 (σε τουλάχιστον δύο ανακηρύξεις από ανεξάρτητους φορείς, τις οποίες όμως ασπάζεται πλέον και το σάιτ της FIFA) - και αυτό, παρότι στον νικηφόρο τελικό είχε το quietest game του στη διοργάνωση, απλώς επειδή αλληλοεξουδετερώθηκαν με το σπουδαιότερο όπλο των Φρίτζηδων, λέγε με και Μπεκενμπάουερ.



Σε μια ολόκληρη καριέρα εισέπραξε μόλις δύο παρατηρήσεις από διαιτητή. Τη δεύτερη στο πρωτάθλημα κόντρα στην Τσέλσι, ενώ την πρώτη μαζί με τον μεγαλύτερό του αδελφό Τζάκι Τσάρλτον (σέντερ μπακ της Λιντς και μετέπειτα επιτυχημένο προπονητή) στον θυελλώδη προημιτελικό Αγγλία-Αργεντινή 1-0 του Γουέμπλεϊ για το Μουντιάλ 1966 (El Robo del Siglo = Η ληστεία του αιώνα κατά τους Αργεντίνους). Είναι το ματς που με τη λήξη του ο Άλφ Ράμσεϊ μπούκαρε μέσα για να εμποδίσει τους παίκτες του να ανταλλάξουν φανέλες με τα "ζώα" και που αποτέλεσε την αιτία εισαγωγής στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο των κίτρινων/κόκκινων καρτών, ακριβώς επειδή υπήρξαν διχογνωμίες εάν οι αφοί Τσάρλτον είχαν όντως παρατηρηθεί (μέχρι και σήμερα, στα αρχεία της FIFA καταγράφονται παρατηρήσεις μόνο σε Αργεντίνους και αποβολή του αρχηγού τους Αντόνιο Ρατίν).

Πριν τη μοιραία πτήση της Μάντσεστερ από το Μόναχο το 1958 και αφού είχαν προηγηθεί οι δύο αποτυχημένες προσπάθειες απογείωσης και ο σύντομος τεχνικός έλεγχος, οι Άγγλοι διεθνείς Τόμι Τέιλορ και Ντέιβιντ Πεγκ σκάντζαραν θέσεις με τον Τσάρλτον και τον Ντένις Βάιολετ, θεωρώντας το πίσω μέρος του αεροσκάφους ασφαλέστερο σε περίπτωση ατυχήματος. Τελικά εκείνοι την πάτησαν, ενώ ο Τσάρλτον χρειάστηκε μόνο κάποιες βδομάδες για να επιστρέψει στην ενεργό δράση και ο Βάιολετ λίγους μήνες...

[Tarkovsky]

...

[Γκουερινο 4]

Tρέβορ Μπρούκινγκ!!!

Τρεβορ φρανσις ακόμα καλύτερα

[Γκουερινο 4]

Μια που αναφερθηκαν στο νήμα τόσοι παλιοί ποδοσφαιριστές, θυμήθηκα την μυθική ομάδα που είχε η τοτεναμ στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 80 και όμως δεν μπόρεσε ποτέ να πάρει το πρωτάθλημα και περιορίστηκε σε δύο κύπελλα, που τότε βέβαια για τους Άγγλους, το κύπελλο είχε ίσως μεγαλύτερη αξία από το πρωτάθλημα
Χοντλ, γουοντλ, αρτσιμπαλντ,γκαρθ Κρουξ,αρντιλλες,βιγια,κλεμενς τερματοφύλακα κτλ

[ouga]

Ματ λε Τισιέ.

[Εκτωρ]

Ο Μπεστ ήταν Ιρλανδός.