Gordian Knot έγραψε: 08 Οκτ 2021, 07:09
Πτολεμαίος έγραψε: 08 Οκτ 2021, 01:59
Θέλω μ'ενα πιστόλι να πετάξω τα μυαλά σου πίσω
Και τη φαιά ουσία με το μπουτσο να σκουπισω
Και απ' τα σύννεφα δηλώνω δεν θα πεσω
Πάνω στον τάφο σου σαν έρθω εγώ να χεσω
Και το κρανίο σου κρασιού, θα φτιάξω γω την κούπα
Κι απ'το σώμα σου ψωλες, να τις περνάω ουπα
Με τ'αντερα σου έφτιαξα, κιθάρας της χορδές μου
Η μύτη σου στον κωλο μου, μυρίζει τις πορδές μου
Ζέστη κουραδα σου φερα, εσένα να γλυκανει
Την ιστορία έγραψα, με σπέρμα για μελάνι
Ετούτη δω η ποίηση, κολλάει με το νήμα
Κιμά κουφάρι πέταξα, δικό σου μες το μνήμα.
Κάποιος ΠΡΕΠΕΙ να το μελοποιήσει, θα κάνει θραύση. Διαθέτει όλα τα φόντα να γίνε μεγάλο σουξέ.
Mην το γελάς. Αν είχα γνώσεις μουσικής παραγωγής και χρόνο, θα πρόσθετα και κάνα στίχο που να απευθύνεται σε φασίστες και θα κυκλοφορούσα τέτοια διαμάντια.
Αυτά τα εγκεφαλικά νεκρά πειραματόζωα οι αντιφα, θα το (τα, γιατί θα έγραφα κάμποσα) χρησιμοποιουσαν με αποτέλεσμα την απόλυτη γελοιοποίηση τους.
Έτσι θα τους κάνεις ζημιά και όχι με ντου/πεσίματα.
Αλλά που μυαλό η αντίπερα όχθη. Λούμπεν κι αυτή γαρ.