Οι στρατιώται, είπε, δεν συγκατένευον κατ' ουδένα τρόπον να κινήσωσιν, αν δεν ελάμβανον μικρόν καν μέρος του μισθού αυτών. Εξαγριωθέντες δε μάλιστα κατ'εμού, αιωνίως υποσχομένου και αιωνίως παραβαίνοντας τις υποσχέσεις διά τον απλούστατον λόγον ότι εις το λεγόμενον ταμείον εχόρευον ποντικοί, άρχισαν και να με απειλώσιν. Ολην δε την νύκτα δεν εκοιμώμην, σκεπτόμενος τι πρακτέον την επιούσαν· αλλ' η επιούσα ήρχετο χωρίς να έλθη και το πρακτέον. Η τύχη όμως δεν με άφηκε και ιδού πως: ελθών ο Θείρσιος εκ Ναυπλίου με ειδοποίησεν ότι εκλέγεται βασιλεύς της Ελλάδος ο Όθων και με παρεκίνησε να ησυχάσω εώς oυ έλθη. Να ησυχάσω, πολύ καλά, απεκρίθην' αλλά πώς, αφού ούτε λεπτόν έχω να δώσω εις τους στρατιώτας, οίτινες, ως βλέπεις, με πολιορκούσι καθ' εκάστης και με υβρίζουσι; Και δεν έχουσιν άδικον. Μήπως ευρίσκωσι κανένα άλλον πόρον; Δάνεισόν μοι μερικά χρήματα και σε υπόσχομαι , ερχομένου του βασιλέως, να σου αποδώσω αυτά.
Ο Θείρσιος μου εδάνεισε αριθμόν τινα ταλλήρων και την νύκτα, κλεισθείς εις την καλύβην μου με τον πιστόν μου Κώσταν, ιδού τι έκαμον: ερράψαμεν μερικούς σάκκους, τους οποίους εγεμίσαμεν με άμμον, πέριξ δε της άμμου, προς το έξωθεν μέρος, ετοποθετήσαμεν κατά πλάτος τα τάλληρα ούτω πως, ώστε, ψηλαφών τις αυτούς διά της αφής, να αισθάνεται τάλληρα, η και κτυπών ν'ακούη ήχον αργύρου. Μετά ταύτα περιδέσαντες καλώς το στόμιον εκάστου σάκκου εσφραγίσαμεν επιδεικτικώς διά μεγάλης σφραγίδος. Μόλις δε εξημέρωσε, και ιδου φωναι και ύβρεις των στρατιωτών προ της θύρας μου. Καλ' ημέρα, αδέλφια, είπον προς αυτούς εξελθών: τι έχετε και τι τρέχει; -Τί έχομεν; πού είναι οι μισθοί; Όλον μάς υπόσχεσαι και όλον μας γελάς.- Σάς γελώ; Αγαπητοί, ο Κωλέττης ποτέ δεν εγέλασε κανένα. -Πού είναι λοιπόν; -Ελάτε να ιδήτε.
Και ιδόντες τους σάκκους πάλιν δεν έπίστευον. -Ιδού, αδέλφια, επανέλαβον, κτυπήσας διά του ποδός αυτούς. Kτυπήσατε και'σείς. -Και ότε κτυπήσαντες ήκουσαν ήχον αργύρου, έγειναν ως έξω φρενών και έδραμον ν'αρπάσωσι τους σάκκους. –Μη βιάζεσθε, ανέκραξα, αγαπητοί τα χρήματα είναι εδικά σας. Αλλά καθώς εγώ εφύλαξα τον λόγον μου, ούτω απαιτώ να φυλάξετε και σείς τον εδικόν σας. Τα χρήματα θα τα φορτώσωμεν επάνω εις ζώα, και άμα φθάσωμεν εις το Ναύπλιον θα σας τα μοιράσω. Και ευχαριστήθησαν οι στρατιώται.
