Ότι κι αν γίνει, τίποτα δεν κρίνεται οριστικά αύριο.
Και, ότι και να γίνει, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε:

Την εμφάνιση του Μιχαλολιάκου στον Πρετεντέρη, σε εποχές που η Χ.Α. ήταν μια ασήμαντη γκρούπα, για να του φέρει νούμερα στην εκπομπή μιλώντας για "σαπούνια".

Την πρόσκληση του Καρατζαφέρη – όντας βουλευτής της ΝΔ τότε – να καλέσει η ΝΔ τη Χ.Α. και να της προσφέρει δύο υπουργεία.

Το "εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το σεις και με το σας" της κας Μπακογιάννη και τα χειροφιλήματα.

Το "πρώτο γνήσιο λαϊκό κίνημα της μεταπολίτευσης" του Ανδρέα Λοβέρδου.

Την "προσωπική συμπάθεια" του συνεπώνυμού του Γιάννη για τον Μιχαλολιάκο.

Το "ράκος σε ανθρώπινο επίπεδο" Ρουπακιά και τη "λυτή" Μάγδα Φύσσα του Μπογδάνου.

Τους χαριεντισμούς του ίδιου με χρυσαυγίτες στα social media για τανκς στην ΕΡΤ και την κωλοτούμπα που τον έφερε στα ψηφοδέλτια της Ν.Δ. και από εκεί στη βουλή, λίγους μήνες μετά την επίσημη ανακοίνωση του αποκλεισμού του.

Τη "σοβαρότερη Χρυσή Αυγή" του Μπάμπη Παπαδημητρίου ως μελλοντικού εταίρου της Ν.Δ.

Το "μεγάλο ευχαριστώ στη Χ.Α." του Κασιμάτη.

Τις συμβουλές του Πορτοσάλτε στον Κασιδιάρη, "βρείτε έναν τρόπο να μην σας πιάνουν στο στόμα τους".

Τους ύμνους του Τζήμερου προ τη Χ.Α., όχι μόνο στην προσωπική του σελίδα και τον τοίχο του, αλλά και στο mainstream και φιλόξενο για τέτοια κείμενα capital.gr.

Τον φάκελο με τα 32 εγκλήματα της Χ.Α. στο γραφείο του κ. Δένδια, που θυμήθηκε να τον στείλει στον εισαγγελέα όταν η δολοφονία του Παύλου Φύσσα αποτέλεσε το 33ο έγκλημα.

Την εκδρομή στο Καστελόριζο.

Την "προσπάθεια ένταξης της Χ.Α. στο κλίμα της δημοκρατίας" του Παρασκευόπουλου.

Τη θεωρία των δύο άκρων να εκφέρεται από πρωθυπουργικά και υπουργικά χείλη, ακόμα και σήμερα, λίγες ώρες πριν την εκφώνηση της δικαστικής απόφασης.

Το συστηματικό ξέπλυμα της Χ.Α. από τα media:
☑ Την εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη στα γραφεία της Χ.Α. με τη συνέντευξη του φυρερίσκου.
☑ Τον "Καιάδα" στην εκπομπή του κομιστή.
☑ Τους χαριεντισμούς του Χατζηνικολάου με τον Κασιδιάρη.
☑ Την εκπομπή-αφιέρωμα του Ευαγγελάτου.
☑ Τα άρθρα για τα καλά παιδιά, που βοηθάνε γριές να περάσουν το δρόμο και τις συνοδεύουν στα ΑΤΜ.
☑ Τα life style αφιερώματα των πρωινάδικων των καναλιών, των φυλλάδων τύπου Πρώτο Θέμα και των sites τύπου Athens Voice, που ανέδειξαν σε celebrities μέχρι και σε sex symbols, από τον Κασιδιάρη μέχρι την Ουρανία Μιχαλολιάκου.
Όμως μια αθωωτική απόφαση θα αποτελέσει το πράσινο φως προς τους νεοναζί, ότι μπορούν να ξαναρχίσουν. Όχι ακριβώς από το σημείο που σταμάτησαν, γιατί τίποτα δεν είναι πια το ίδιο. Με άλλους όρους, αλλά με τις ίδιες πρακτικές. Και με απρόβλεπτες συνέπειες. Γιατί, αντιγράφοντας από την αγόρευση του συνηγόρου πολιτικής Αγωγής Θανάση Καμπαγάννη στη δίκη:
"Δεν θα επιστρέψουμε ποτέ πίσω στην κατάσταση που το κράτος ήταν κυρίαρχο αλλά κώφευε ή αδρανούσε και η ναζιστική συμμορία ήταν η «υπάλληλη» δύναμη. Όπως λέει ο Ηράκλειτος «δεν μπορείς να μπεις στο ίδιο ποτάμι δύο φορές». Κι αυτό γιατί έχει μεσολαβήσει αυτή εδώ η δίκη. Μια δίκη που δεν έχει ανάλογό της στο παρελθόν, όταν τα δικαστήρια διερευνούσαν αποκλειστικά την εγκληματική πράξη χωρίς να εξετάζουν το συνολικό πλαίσιο τέλεσής της. Μετά από αυτή τη διαδικασία, δεν υπάρχει γυρισμός. Θα είναι τέτοια η νομιμοποίηση που θα αντλήσει η ναζιστική εγκληματική οργάνωση, αν η δικαιοσύνη λειτουργήσει ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για την εγκληματική της δράση, που η ναζιστική οργάνωση θα γίνει εξουσία και το κράτος θα γίνει ο υπάλληλος. Αυτή είναι μια προοπτική που φέρνει τρόμο στα θύματα, σε όσους κατέθεσαν ενώπιόν σας,
αλλά και σε κάθε δημοκράτη πολίτη, εκτός από όσους έχουν ήδη καταστήσει τον εαυτό τους έμμισθο ή άμισθο υπάλληλο της Χρυσής Αυγής".
Και μια καταδικαστική απόφαση την οφείλουμε – την οφείλει η κοινωνία. Στο αίμα του Παύλου Φύσσα. Στο αίμα του Σαχζάτ Λουκμάν. Σε όσους βρέθηκαν μπροστά στα τάγματα εφόδου: τους Αιγύπτιους αλιεργάτες, τους εργάτες του ΠΑΜΕ στο Πέραμα, τους αντεξουσιαστές στο "Ρεσάλτο" και την "Αντίπνοια", τους μικροπωλητές στις λαϊκές, τα στοχοποιημένα μέλη αριστερών νεολαιών, τον (τότε) μαθητή στο Φάληρο. Σε όσους στάθηκαν όρθιοι απέναντι στους εγκληματίες, στους δρόμους ή στη δίκη.
Α. Σ