Μεγάλο ρόλο έπαιξαν οι δύο Βουλγαρικές κατοχές (1915 και 1941) και κυρίως η δεύτερη. Επίσης η τρομοκρατία των Αλεξάντροφ και Προτογέροφ στον μεσοπόλεμο. Ακούω από ιστορίες ότι στο περίφημο αστυνομικό τμήμα του Πρίλεπ γινόταν στρατολόγηση "Βουλγάρων" αστυνομικών μεταξύ των ντόπιων και μάλιστα με ευνοϊκούς όρους. Πολλοί δε ενέδωσαν, άλλωστε όλοι οι "Βούλγαροι" αστυνομικοί που εκτελέσθηκαν από τους αντάρτες ήταν ντόπιοι. Η βασική όμως μέθοδος εκβουλγαρισμού των ντόπιων ήταν με βία και τρομοκρατία. Αυτό έγινε μπούμεραγκ και οι Βούλγαροι έγιναν μισητοί. Αυτό οδήγησε στο να μην υπάρχουν σχεδόν καθόλου "Βούλγαροι" το 1991.kameron έγραψε: 18 Μάιος 2020, 20:10Ναι, αλλά ήταν τόσο αποτελεσματική από μόνη της;Νταρνάκας έγραψε: 18 Μάιος 2020, 20:07 Βέβαια η επιχείρηση αποβουλγαρισμού είχε ξεκινήσει 3 δεκαετίες πριν από την άνοδο του Τίτο στην εξουσία.
Αν υπήρχε υπαρκτή βουλγαρική ταυτότητα στον πληθυσμό, μετά το 1990 θα είχε γυρίσει το κλίμα στη χώρα ή τουλάχιστον θα υπήρχε αξιοσημείωτη συναφής τάση. Είδαμε όμως το αντίθετο.
Πολύ αργότερα, το καθεστώς Γκρούεφσκι μετονόμασε δύο κεντρικούς δρόμους των Σκοπίων από Σάβα Κοβάσεβιτς και Λόλα Ρίμπαρ (και οι δύο αντάρτες του Τίτο) σε Χρίστο Τατάρτσεφ και Τεοντόσια Γκολογκάνοφ αντιστοίχως. Ε, δέκα χρόνια μετά την αλλαγή, παρατηρώ μία συνάδελφο και μία δικηγόρο που συνεργαζόμαστε, που αρνούνται να αλλάξουν τις διευθύνσεις τους, στις κάρτες, στις ηλεκτρονικές υπογραφές, σε όλα.
