Bazoomba έγραψε: 23 Απρ 2020, 11:46
Λες: ''ναι υπάρχει η δεξιά βλακεία και τη βλέπω στο πεδίο δράσης μου. Δεν ξερω αν υπάρχει αντικειμενικά.''
Το σκοτεινο σημειο που ο ιδιος παρατηρείς είναι τα κριτήρια ή τα χαρακτηριστικα του ''δεξιου βλακα''. Αλλα θεωρεις δεδομενο ότι η πρωταρχικη διακριση υπαρχει, και ας μην προσδιορίζεται αμεσα. Αντιστοιχα ο ''δεξιος βλακας'' παρατηρει με το ιδιο βλεμμα εσενα, αποστρέφεται την διαφορα σας. Παλι λειτουργει ένα κριτηριο κατηγοριοποιησης μεσα του, ανεξάρτητα εάν η διαφορα του το κανει κατωτερο η ανωτερο από το δικο σου. Ο Ηρακλειτος στα πλαισια αυτης της διαπιστωσης μας γραφει :''Τα μάτια και τα αυτιά είναι κακοί μάρτυρες για τους ανθρώπους που έχουν βάρβαρες ψυχές.''
ναι. Έχει συνέπεια στι σύστημά μου στο οποίο ισχύει και το πως όλο το σύμπαν υπάρχει αφού φιλτραριστεί από το όργανό μας ή το σύστημά μας το αντιληπτικό. Όπως λέω λοιπόν "δεν είμαι σίγουρος ότι το σύμπαν υπάρχει αντικειμενικά" και μάλιστα το καθιστώ ισοδύναμα με το "Το σύμπαν δεν υπάρχει αντικειμενικά",
με τον ίδιο τρόπο θα πω και για τη δεξιά βλακεία. έχει κι άλλα σκοτεινά σημεία όπως λες. Θα επεξεργαστώ αυτά που εσύ θέτεις και τα άλλα που λέω εγώ θα προσπαθήσω να τα εντάξω στο ίδιο πνεύμα που κινείσαι (αν μπορώ και το έχω καταλάβει).
Ωστόσο τα σκοτεινά σημεία ας τα φωτίσουμε όσο πάει.
Το αντικειμενικό λοιπόν δεν ξέρω τι ταυτότητα έχει. Αν είναι μη αλληλεπιδραστικό ή αν είναι ευμετάβλητο και έχει δυναμική. Αν σκεφτείς ότι μας βγαίνει να είναι Ένα παγωμένο, αέναο, στιβαρό πράγμα, κάτι τόσο μη αλληλεπιδραστικό σαν νεκρό ή σαν νεκρός (Ως προς την επικοινωνία με έναν ζωντανό άνθρωπο. Όχι ότι δεν είναι αλληπεδραστικό το σώμα του νεκρού. Με τα μικρόβια για παράδειγμα!) που εντέλει είτε υπάρχουμε είτε όχι αυτό θα είναι εκεί. Και μάλιστα σε ένα απόλυτο εκεί. Διαισθάνομαι το μαθηματικά αυτό το εκεί δεν θα έχει ιδιότητες. δεν θα μπορεί να αφαιρεθεί ή διευρυνθεί ή να διαιρεθεί. Άρα ούτε και να χαρακτηριστεί, να προσδιοριστεί, να μετρηθεί. Πως λοιπόν μπορεί να μπει ως σημαία (flag ως προς την πληροφορική ορολογία) σε κάποια νοητική οντότητα. Όπως πραγματικότητα, σύμπαν και οτιδήποτε άλλο; Δηλαδή να χαρακτηρίσει ρευστά πράγματα και καθημερινά πράγματα εν τέλει.
Μπορεί να έχουμε την τάση να απλοποιούμαι και "τελεσιδικούμε". Να έχουμε απόλυτες αναφορές. Απόλυτα μέτρα και σταθμά. αυτό όμως πρέπει να εξετάσουμε αν είναι ο Θεός της αλήθειας που μας οδηγεί και το κάνουμε, αν είναι η αλήθεια. Αν είναι έτσι και πάει τελείωσε!
δεν ξέρουμε ακόμα γιατί έχουμε αυτήν την τάση. Εμένα πάντως δεν μου έχει απαντηθεί. Συνήθως προβοκατόρικα αντιδρώ, ότι "Επειδή το νιώθεις εσύ ρε φίλε σημαίνει ότι έτσι είναι; εξάλου δες τις αντιδράσεις απέναντι στον Αϊνστάιν. Αν ήταν "επιστημονική" η όλη διάθεση των υπολοίπων που τον κράζανε; που ήταν η επιστημονικότητά τους. που ήταν η κατάκτηση της αντικειμενικότητας, των αντικειμενικών αληθειών; ποιο πρωτόκολλο τηρούσαν;
Τίποτα. Μόνο η διάισθησή τους ήταν. Επειδή απλά κάπως τους φαίνοταν αυτό που έλεγε ο Αϊνστάιν. εδώ δεν μου λέει κάτι ο ισχυρισμός "Μα μέχρι εκεί ήταν το επίπεδο, χτίζουμε πάνω σε στέρεες και ασφαλείς βάσεις. μασταν συνεπείς στις μέχρι τότε γνώσεις μας κλπ". Αυτό μου λέει ότι ηαντικειμενικότητα είναι κάτι που δομείται διαρκώς. Ότι πάει φασούλι το φασούλι η δουλειά. και πως λοιπόν αυτό που πριν τόσες χιλιάδες ή δις εκατομμύρια χρόνια ήταν το αντικειμενικό με αυτό που σήμερα είναι το αντικειμενικό και που αξιώνουμε ότι είναι διαφορετικά μεταξύ τους.
Μόνο εικασία κάνω ότι τελικά αυτές οι ασφείς και αόριστες έννοιες είνα ιαδόκιμες για την αλήθεια. είναι απλά τρύπες στη λογική μας. πως οι μαύρες τρύπες. Είναι δύνες λογικής και χρειάζονται για να μας ξεκουράζουν και τίποτα άλλο. να σταματάμε απλά να ψάχνουμε γιατί απλά δεν μπορούμε εκείνη τη στιγμή κάτι άλλο.
Τα κριτηρια και χαρακτηριστικά του δεξιού λοιπόν είναι ακριβώς αυτές οι τρύπες. Και ο εριθμός τους δεν είναι κι αυτός απόλυτος. δεν είναι ότι έχουν 10 τρύπες είτε υπήρχα εγώ είτε όχι. είναι ότι έχουν πιο πολλές τρύπες από μένα. όταν βλέπεις λογικές που δεν τίθενται σε αλληλεπίδραση σε αναίρεση αλλά ικανοποιούν μία σταθερή πορεία ρουφήγματος επό την τρύπα της λογικής, τα απόλυτα δηλαδή που λεμε, το λρες τότεε πιο δεξιό από σένα. Και εντέλει δεξιό. Χωρίς στάθμιση και χωρίς ελάχιστη τιμή κατά συνέπεια. είναι ο δεξιός ρε παιδί μου. με τις κομπλεξαρίες του, τις άγνοιές του και τος κοινωνικο-ανθρωπολογικές διαταραχές του. να θεωρεί ότι όλα του ανήκουν κλπ κλπ (τα λέμε σε άλλη φάση αυτά).
Τα ένστικτα λοιπόν που μια χαρά περιορίζονται στοι σώμα και το χζρόνο που ενεργεί αυτό το σώμα, δεν είναι στην τελική παρά ορμονες που με τη σειρά τους σε κάνουν να ορίζεις, να νομίζεις, να φιλτράρεις κλπ κλπ. ουτε αυτά είναι ικανά να μας οδηγήσουν στην αλήθεια. Είναι μεταβαλλόμενα σε δυναμική κατάσταση.
Bazoomba έγραψε: 23 Απρ 2020, 11:46
Βλεπεις ομως που ακομα και τωρα χρησιμοποιεις τον ενδιαφεροντα δυισμο αληθειας/ψεματος? Υπαρχει μεσα σου ακομα ενα ενστικτο που σε προτρεπει να αξιολογεις τα πραγματα με βαση το ποσο πλησιαζουν την διανοιξη/φανερωση της ιδιας της ζωης. Ανεξαρτητα απο τις υποκειμενικες επενδυσεις(λαων, κουλτουρων, πολιτισμων ακομα και του ατομου) ολοι μας στις στιγμες της αληθειας/φανερωσης αντιλαμβανομαστε το ιδιο πραγμα.
Η αντικειμενικοτητα ετσι θεμελιωνεται στην εσωτερικοτητα του καθενος, στην υποκειμενικοτητα του (!)
Αυτό είναι τελικά. Δεν αντιλαμβανόμαστε όλοι το ίδιο. δεν ξέρει αν ωφελεί και το να υπάρχει αυτό το ίδιο. Αυτό που αισθανόμαστε. Σίγουρα αυτό που υπάρχει (και μπορούμε και αναφερόμαστε τώρα σε αυτό) είναι η σχέση μας με αυτό. Κι αν η σεση είναι κάπως ίδια, λέμε αντιλαμβανόμαστε το ίσιο.
Όχι λοιπόν. Νομίζουμε ότι αντιλαμβανόμαστε το ίσιο γιατί τέτοια σχέση έχουμε. Ακόμα κι αν δεν υπάρχουμε και μεις ή αυτό μπορεί να υπάρχει η σχέση.
Bazoomba έγραψε: 23 Απρ 2020, 11:46
Μα παραπανω μιλαω για ενστικτο...
Ποια ειναι η φυση του ενστικτου? Ειναι δεδομενο πως αυτη η μυστυριοπεριεργη λεξη περιγραφει μια ενεργεια που υφισταται ανεξαρτητα απο το υποκειμενο φορεα. Τα αρχικα σταδια της ζωης δεν εμπλεκουν την συνειδηση ή ακομα την αισθηση της μοναδικοτητας του οντος, κι ομως αυτο δεν εμποδιζει το βρεφος να ζει, να χαμογελαει, να αντιλαμβανεται.
Τα ένστικτα λοιπόν που μια χαρά περιορίζονται στοι σώμα και το χζρόνο που ενεργεί αυτό το σώμα, δεν είναι στην τελική παρά ορμονες που με τη σειρά τους σε κάνουν να ορίζεις, να νομίζεις, να φιλτράρεις κλπ κλπ. ουτε αυτά είναι ικανά να μας οδηγήσουν στην αλήθεια. Είναι μεταβαλλόμενα σε δυναμική κατάσταση.
Bazoomba έγραψε: 23 Απρ 2020, 11:46
Η αντικειμενικοτητα δεν οριζεται με τις φανερωσεις των φαινομενων στα οντα. Η φυλη του αμαζονιου που δεν μπορει να διακρινει χρωματα γιατι δεν υπαρχουν στο λεξιλογιο της, ναι ειναι μια αποδειξη του υποκειμενικου, αλλα παραμεριζουμε πως κυνηγουν την τροφη τους οργανωνονται σε ομαδα, προβαινουν σε εσωτερικες διαβαθμίσεις, ΖΟΥΝ , οπως και εμεις. Εν προκειμενω η αποχρωσεις του μπλε σε ενα περιβαλλον πρασινο δεν τους χρειαζονται. Η υποκειμενικοτητα στην περιπτωση μας σχετιζεται αμεσα με την την αντικειμενικοτητα που κρυβεται απο πισω, ειναι η εκ-καλυψη της, η ενδοκοσμη αναπτυξη της. Ειναι και Φαινεσθαι εχουν μια συναφεια που προηγειται του διαχωρισμου των εννοιων μας λεει ο Χαιντεγκερ.
Όχι απόδειξη. Ισχυρή ένδειξη για μένα. Αλλά το βλέπω κι εγώ έτσι όπως το λες. Απλά δεν με πιέζει κάτι να το ορίσω τελειωτικά, υπεύθυνα και σοβαρά, και μόνο με την προπάθεια να το κάνεις θα έχεις αλλοιώσει το ίδιο
Bazoomba έγραψε: 23 Απρ 2020, 11:46
Εγω υποστηριζω λοιπον ότι η αντικειμενικοτητα όχι απλα σχετίζεται με το υποκειμενο αλλα ακομα περισσοτερο υφίσταται μεσω αυτου, της επιτρεπεται η επενεργεια της. Η πρωιμη φιλοσοφια Ανηγαγε την σκεψη μας στο ΕΝΑ, αναλωνοταν στο να ψαχνει τα βαθυτερα σημαδια που μαρτυρουν την φυση του και αυτό όχι γιατι υστερουσαν ποιοτικα ως ανθρωποι(ώστε να μην ασχολούνται με τα ανθρωπινα[υποκειμενικα]) αλλα γιατι ειχαν προ πολλου ξεκαθαρισει την συναφεια τους. Αληθες λοιπον είναι ότι μας φανερώνεται, ότι υπο το φως της διανοιας μας γινεται προσιτο μεσα στον σωρο του απροσιτου, Ψευδες είναι ότι υποκρυπτει αυτή την εμφανια.
)