Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 03 Απρ 2020, 20:55
Northern Spirit έγραψε: 03 Απρ 2020, 19:25
Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 03 Απρ 2020, 18:45
Ἰσχύει προφανῶς, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ κοινὴ νομισματικὴ πολιτικὴ δὲν ταιριάζει σὲ μία ἕνωση ὅπου ἀσκοῦνται ξεχωριστὲς δημοσιονομικὲς πολιτικές. Προειδοποίησαν γιὰ τὴν κατάσταση αὐτὴ διαπρεπεῖς Ἀμερικανοὶ οἰκονομολόγοι, ἀλλὰ τότε ἀλάλαζαν ὅλοι ὑπέρ τοῦ Εὐρώ.
δεν ειναι τοσο απλο το θεμα...Πρεπει να δεις την ιστορια της Ευρωπης στην οποια οικονομικοι ανταγωνισμοι φερανε δυο παγκοσμιους πολεμους...Μετα το β'παγκοσμιο πολεμο επρεπε να βρεθει ενας τροπος να περιοριστουνε αυτοι οι ανταγωνισμοι..Αρχικα ο στοχος ητανε η κοινη αγορα, μια πανευρωπαικη αγορα χωρις δασμους οπου ο ενας δεν θα εβαζε οικονομικες τρικλοποδιες στον αλλον..Οταν αυτο επιτευχθηκε τεθηκε το θεμα των νομισματων. Οι ισοτομιες επρεπε να ελεγχθουνε ωστε να μην υποτιμα ο καθενας το νομισμα του σε βαρος των γειτονων δημουργωντας νεους ανταγωνισμους..Χωρις σταθερες ισοτιμιες η κοινη αγορα δεν ειχε νοημα...
Αρχικα επιλεχτηκε ο μηχανισμος συναλαγματικων ισοτιμιων οπου σχεδον φιξαρανε τις ισοτιμιες των διαφορων νομισματων της ΕΕ..
Ε το επομενο βημα ητανε κοινο νομισμα αφου δεν ειχε νοημα να εχεις φιξαρισμενες ισοτιμιες 27 διαφορετικων νομισματων..
Η υπαρξη κοινης δημοσιονομικης πολιτικης προφανως θα ολοκληρωνε την ενοποιηση αλλα σε αυτο το κομματι υπηρχανε πολιτικες αντιδρασεις και τελικα παρεμεινε μονο η οικονομικη ενωση.
Η κριτικη των Αμερικανων προς το ευρω εκρυβε παντοτε απο πισω την προσπαθεια διατηρησης της διεθνους κυριαρχιας του δολλαριου. Το ευρω ειχε την δυνατοτητα να ανταγωνιστει το δολλαριο και αυτο δεν εξυπηρετουσε τα Αμερικανικα συμφεροντα..Δεν ειναι τρυχαιο οτι εξασθενηση ή ακομη και διαλυση του ευρω θα ευνοουσε πρωτα και πανω απο ολα τις ΗΠΑ και το δολλαριο.
Σωστὰ εἶναι αὐτὰ ποὺ γράφεις καὶ ἀληθεύει ὅτι συνετέλεσαν στὴν υἱοθέτηση τοῦ κοινοῦ εὐρωπαϊκοῦ νομίσματος. Βέβαια τὸ σκεπτικὸ αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι εὐσταθεί κιόλας, καθότι μετὰ τὸν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ἐξέλιπε ὁ οὐσιώδης παράγοντας τῶν ἐνδοευρωπαϊκῶν ἀνταγωνισμῶν μὲ τὴν καθοριστικὴ ἐπέμβαση καὶ τὴ μοιρασιὰ μεταξὺ ἩΠἈ καὶ ἙΣΣΔ.
Ἄλλωστε εἶναι ἀρκετὲς οἱ χῶρες ποὺ παρέμειναν ἐκτὸς τῆς ΟΝΕ, εἴτε ἐξαρχῆς εἴτε ἐπειδὴ μπῆκαν ἀργότερα στὴν ἴδια τὴν ΕἝ, χωρὶς νὰ ἀνακύπτει ζήτημα κλιμάκωσης σὲ ἐπίπεδο πολεμικῶν ἐπεισοδίων ἐξαιτίας τῶν συναλλαγματικῶν ἱσοτιμιῶν. Οὔτε στὸν ὑπόλοιπο κόσμο προκαλοῦνται εὐθεῖες πολεμικὲς ἀναμετρήσεις γιὰ τὸν ἴδιο λόγο, τὸ σενάριο αὐτὸ εἶναι μακριὰ ἀπὸ τὴν πραγματικότητα.
Ἡ νομισματικὴ ἕνωση ἀποτέλεσε περισσότερο ἰδέα μὲ μεσσιανικὴ χροιὰ γιὰ τὶς ἐλίτ τῆς Εὐρώπης καὶ ἰδίως ἐκεῖνες τῶν χωρῶν στὶς ὁποῖες ἐπικρατεῖ ἀντιγερμανισμός σήμερα. Οἱ πασοκονεοδημοκρατίες τῶν κρατῶν ποὺ εἶναι λιγότερο ἀνταγωνιστικὰ ἐντὸς τῆς ἕνωσης, συμπεριλαμβανομένης τῆς Γαλλίας ποὺ εἶναι ἀνταγωνιστική, ποθοῦσαν τὸ κοινό νόμισμα, τοῦς ἔτρεχαν τὰ σάλια.
Ἡ γερμανικὴ κοινὴ γνώμη ἦταν ἄκρως ἐπιφυλακτικὴ πρὸς τὸ ἐγχείρημα καὶ μεταπείστηκε, μόνο ἀφότου ἡ πολιτικὴ τάξη τῆς χῶρας ὑποσχέθηκε ὅτι ἡ κοινὴ νομισματικὴ πολιτικὴ θὰ ἀσκοῦταν ἀπὸ ἀνεξάρτητη ἐκδοτικὴ ἀρχή, μὲ αὐστηρὰ κριτήρια καὶ προδιαγραφές, χωρὶς κοινὸ προϋπολογισμό.
Οἱ Γερμανοὶ ἔχουν τὰ δίκια τους ὅταν ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ οἰκονομία εἶναι πρωτίστως ζήτημα ἀνταγωνιστικότητας, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλη εἶναι ἐπίσης ἀλήθεια ὅτι ἡ κοινὴ νομισματικὴ πολιτικὴ δὲν ταιριάζει σὲ ὅλες τὶς οἰκονομίες, καθότι δὲν κινοῦνται πρὸς τὴν ἴδια κατεύθυνση ταυτόχρονα, οὔτε μὲ τὸν ἴδιο ρυθμό.
Ἂν π.χ. αὐξηθοῦν αἰσθητὰ οἱ ἐξαγωγὲς τῆς γερμανικῆς οἰκονομίας μὲ ἀποτέλεσμα αὐξημένη συνολικὴ ἐγχώρια ζήτηση, τότε σὲ δεύτερη φάση πρέπει νὰ ἀσκηθεῖ συσταλτικὴ (σφιχτὴ) νομισματικὴ πολιτική, δηλαδὴ νὰ ἀνατιμηθεῖ τὸ νόμισμα. Αὐτὸ δὲν συμφέρει ἀπαραίτητα τὶς μικρότερες οἰκονομίες.
Οι ανταγωνισμοι στην Ευρωπη πριν τον β παγκοσμιο πολεμο δεν ητανε τοσο ανεμεσα σε ανατολη και δυση αλλα αναμεσα σε χωρες της κεντρικης Ευρωπης (χωρες του αξονα) και στους Αγγλο-Γαλλους..Αυτοι αργοτερα ενεπλακησαν και στην Κοινη Αγορα...Η κατανομη εσφαιρων επιρροης με την Γιαλτα δεν ελυσε το προβλημα των ανταγωνισμων στην κεντρικη και δυτικη ευρωπη.
Βασικα ητανε κυριως οι Γαλλοι, οι Γερμανοι και οι Ιταλοι που κινησανε τα νηματα...Και κυριως οι Γαλλοι θελανε καποιο μηχανισμο ελεγχου της Γερμανιας και η κοινη αγορα ητανε τετοιος μηχανισμος. Οι Γερμανοι οπως λες ητανε επιφυλακτικοι αλλα παραλληλα ητανε και οι ηττημενοι του πολεμου...Υηρχανε κατοχικα στρατευματα Αμερικανων, Βρετανων και Γαλλων στην Γερμανια. Οποτε αναγκαστικα σχεδον δεν ειχανε επιλογη.
Εκτοτε ολη η Ευρωπαικη ενοποιηση ξεκιναει απο τον Γαλλο-Γερμανικο αξονα και απο τους δυο περισσοτερο απο ολους αναγκη της ΕΕ εχει η Γαλλια κι ας φωναζουνε οι ακροδεξιοι.
Δες νομιζω οτι υπηρχε τιποτε μεσιανικο σε ολα αυτα..6 χωρες συμμετειχανε αρχικα και η πρωτη συμφωνια ητανε για ανθρακα και χαλυβα το 1957.
Οι Αγγλοι αρχικα δεν συμμετειχανε, Ισπανια-Πορτογαλια οχι.
Η επεκταση αργοτερα συνεβηκε γιατι αλλες χωρες θελησανε να μπουνε. Δεν τους επεβαλλε κανεις να μπουνε...Η Ελλαδα παρακαλαγε να μπει. Η Ισπανια-Πορτογαλλια μπηκανε μετα απο εμας.
Η Βρετανια μπηκε 20 χρονια μετα το ξεκινημα.
Η δε Ανατολικη Ευρωπη μπηκε περιπου αναγκαστικα. Οι βρετανοι δεν θελανε τους Ανατολικο Ευρωπαιους ενω οι Γερμανοι θελανε μονο τους Ανατολικογερμανους οχι ολους τους υπολοιπους.
Ομως μπηκε στη μεση η γεωπολιτικη και η αναγκη να στηριχτει η Ανατολικη Ευρωπη για να μην υπαρξει μαζικη μεταναστευση στη δυση.
Η Μοσχα παρατησε ολοκληρη την Ανατολικη ευρωπη στην τυχη της οικονομικα.
Αν δεν παρεμβαινε η ΕΕ θα ειχαμε δεκαδες εκατομυρια μεταναστες αφου η κατασταση ητανε δραματικη.
Μπηκανε και στηριξανε για να αποφυγουνε αυτο το προβλημα.
Και βεβαια μπηκανε επειδη οι ΗΠΑ θελανε να ενισχυσουνε την δυτικη κυριαρχια στην Ανατολικη Ευρωπη.
Σε ολα αυτα δεν βλεπω τιποτε μεσιανικο.
Η κυριαρχια της Γερμανιας προυπηρχε στην Ευρωπη...Ειτε μας αρεσει ειτε οχι ειναι η πιο ισχυρη βιομηχανικη χωρα της Ευρωπης...Παντοτε ητανε και παντοτε θα ειναι.
Ουτε οι Γαλλοι ουτε οι Ιταλοι ουτε καν οι βρετανοι μπορουνε να τους κοντραρουνε σε βιομηχανικα θεματα.
Τελος εγω δεν ειμαι βεβαιος οτι η γερμανια καιγεται να υπαρχει η ΕΕ..Μαζι με τις αλλες χωρες του βορρα μπορουνε ανετα να φτιαξουνε δικη τους ενωση αν χρειαστει και να αφησουνε το νοτο στην τυχη του..
Και τοτε αυτος που θα χασει δεν θα ειναι οι χωρες του βορρα.
Με η χωρις ΕΕ ο νοτος της Ευρωπης εχει προβλημα...Με την ανοδο της Ασιας και της Κινας και πιθανο ανταγωνισμο απο τον βιομηχανικο βορρα και τις ΗΠΑ οι νοτιοι και οι Ανατολικοι δεν εχουνε καμια τυχη.
Το μονο που τους περιμενει ειναι περαιτερω υποβαθμιση και αποικιοποιηση του νοτου απο το Βορρα ή αλλες χωρες. Η ΕΕ ειναι το καλυτερο που μπορει να εχει ο νοτος για να ακουγεται καπως στα διεθνη θεματα.
"Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας".