Phorum.com.gr

Λέγομαι Ευελπίδης Οικονομάκης, καθηγητής ιστορίας, και μέχρι προτινος ήμουν ένας από τους οργανωτές του ΕΠΑΜ-Μεσογείων. Τους περασμένους δύο μήνες συμμετείχα (κατόπιν πρόσκλησης) στην Πολιτική Επιτροπή του ΕΠΑΜ. Σας στέλνω το παρακάτω κείμενο που αποδίδει το διάλογο που είχα πρόσφατα με τον επικεφαλής του ΕΠΑΜ, τον Δημήτρη Καζάκη. Από τότε που έστειλα το μήνημα αυτό, έχω εθελοντικά αποχωρήσει από το ΕΠΑΜ.

Δημήτρη Καζάκη,


Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Για να καταλάβει όμως ο κόσμος πώς σκέφτεσαι πραγματικά –και τη διαφορά μεταξύ του «οικονομολόγου» Καζάκη και του «πολιτικού»– θα επαναλάβω πολλά από όσα έγραψες στα προηγούμενα μηνύματά σου.

Είπες ότι όποιος είναι υπέρ των ανοιχτών συνόρων είναι κι αυτός δοσίλογος: «Τα ανοιχτά σύνορα είναι μόνο για τους τραπεζίτες, τους....επενδυτές και το κεφάλαιο! O δοσιλογισμός δεν έχει χρώμα, είναι και στην αριστερά».

Δηλαδή, οι εργάτες του κόσμου απαγορεύεται να ενωθούν και να καταργήσουν τα σύνορα; Προλετάριοι του κόσμου ενωθείτε, δηλαδή, αλλά μόνο αφού βγάλετε διαβατήρια και πληρώσετε τελωνεία; O Μάρξ ήταν και αυτός δοσίλογος;

Γράφεις ότι «η αστική τάξη ισοπεδώνει τα έθνη και τις πατρίδες». Αυτό μπορεί να ισχύει μόνο από οικονομική άποψη (και δεν είμαι απολύτως σίγουρος γι’ αυτό), αλλά όχι για τα πολιτικά θέματα. Η αστική τάξη είναι πάντα πρόθυμη να σηκώσει την εθνική σημαία - προκειμένου με αυτόν τον τρόπο να προσπαθήσει να διαιρέσει τους εργαζόμενους. Ο εθνικισμός είναι «παιδί» και εργαλείο της αστικής τάξης –για λόγους προπαγάνδας (να ενώνει το «έθνος»)– και, ιδίως σε καιρούς κρίσης, όπως αυτήν που βιώνει ο καπιταλισμός σήμερα, για να αμυνθεί όταν δέχεται επιθέσεις από «ξένο» καπιταλισμό που τον υποχρεώνει να βασιστεί περισσότερο στον δικό του στρατό και στα δικά του σύνορα.

Αναφέρεις ότι τα αφεντικά χρησιμοποιούν την εργασία των μεταναστών για να διαιρέσουν τους εργαζόμενους και να μειώσουν τους μισθούς των Ελλήνων εργαζομένων. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Είναι επίσης αλήθεια όμως ότι όταν το αστικό κράτος απειλεί τους «παράνομους εργαζόμενους» με απέλαση από την χώρα, στοχεύει πραγματικά όλους τους εργαζόμενους, Έλληνες και μη Έλληνες.

Οι μετανάστες εργαζόμενοι σε πολλές χώρες - όπως στη Γερμανία και τις ΗΠΑ - έχουν αποδειχθεί μια μαχητική ενότητα της τάξης μας και το εύρος της εμπειρίας τους μας ενισχύει. Εάν εξαλείψουμε τον φόβο της Δαμόκλειας σπάθης, που έχουν οι μετανάστες εργάτες – το φόβο ότι μπορούν να απελαθούν ανά πάσα στιγμή- εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί, Βούλγαροι, Ρώσοι, Πακιστανοί, και πολλοί άλλοι, θα συμμετάσχουν με τους Έλληνες εργαζόμενους στη συντριβή του αστικού κράτους.

Η γυναίκα μου είναι Ρωσίδα. Το 2005 μετακομίσαμε εδώ με τα δύο μικρά παιδιά μας για να ξεφύγουμε από τη δικτατορία του Βλαντιμίρ Πούτιν. Η σύζυγός μου δουλεύει τώρα εργάτρια σ΄ ένα εργοστάσιο. Σ΄ έχει ακούσει να μιλάς στο κοινό και αναρωτήθηκε γιατί δεν λες τίποτα για ανθρώπους σαν τον εαυτό της - τους αλλοδαπούς που εργάζονται στην Ελλάδα.

Σημειώνεις ότι το κίνημα των ναυτεργατών πάντα υποστήριζε το «όχι» στα ξένα πληρώματα. Μια τέτοια πολιτική όμως διαιρεί τους εργαζόμενους. Όταν δούλευα σ’ ένα ελληνικό πλοίο, εμείς οι Έλληνες ενωθήκαμε με τους Πακιστανούς, τους Φιλιπινέζους και τους Σρι-Λανκέζους. Η Ελλάδα πρέπει ν’ αναγκάζει νομοθετικά κάθε πλοίο που έρχεται σε Ελληνικό λιμάνι να διασφαλίζει σε όλους τους ναύτες – Έλληνες και ξένους –τα ίδια δικαιώματα. Άσε που στα Ελληνικά πλοία και στα πλοία που δεν έχουν Ελληνική σημαία, αλλά έχουν Έλληνα ιδιοκτήτη, η «αριστοκρατία των εργαζόμενων», δηλαδή ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί, είναι πάντα Έλληνες.

Γράφεις: «Δεν ξέρω που το βρήκες το ότι η αστική τάξη σηκώνει την εθνική σημαία. Πάντως σίγουρα όχι στην ελληνική ιστορία.». Καλά, σίγουρα δεν ήταν η εργατική τάξη επί Μεταξά που ύψωσε την γαλανόλευκη; Και σήμερα ποιός το κάνει; Οι προλετάριοι; Επιμένω: Ο ρόλος των Ελλήνων εργαζομένων δεν είναι – όπως τον θέλεις εσύ – να «σώσουν» το «έθνος».

Γράφεις: «Το γεγονός ότι έχουμε ένα τέτοιο μεταναστευτικό ρεύμα παγκόσμια σε τι οφείλεται; Στην ελεύθερη επιλογή των εργατών, ή στην ολοκληρωτική καταστροφή κρατών, εθνών και λαών ανά την υφήλιο από τον ιμπεριαλισμό»; Στον ιμπεριαλισμό, προφανώς. Εφόσον είναι γεγονός όμως, πώς θα το αντιμετωπίσουμε; Θα γυρίσουμε τον τροχό της ιστορίας προς τα πίσω; Δεν υπάρχει επιστροφή στον 19ο αιώνα. Το εθνοκράτος πεθαίνει, και καμία προσπάθεια να αναβιώσεις τον εθνικισμό δεν θα το σώσει από την εξαφάνιση.

Λες: «Το έθνος για την αστική τάξη είναι μια παροδική έννοια στον αγώνα για την κατάκτηση καλύτερης θέσης στον διεθνή ανταγωνισμό.» Αγνοείς όμως ότι το έθνος και ο εθνικισμός αποτελούν καταφύγια μέσα στα οποία κρύβεται η αστική τάξη όταν απειλείται από ξένους καπιταλιστές και, κυρίως, από τη δική της εργατική τάξη.

Μιλάς για σοσιαλισμό και αναφέρεις τη λέξη «έθνος» όσες φορές χρησιμοποιείς τον όρο «τάξη». Γιατί να μη βάλεις τις λέξεις αυτές μαζί, θα είναι πιο εύκολο: «εθνική τάξη». Από εκεί απέχει μόνο ένα μικρό βήμα ο Εθνικοσοσιαλισμός. Είμαι σίγουρος ότι έχεις μπει πρόσφατα στην ιστοσελίδα του ΕΠΑΜ. Πληθώρα από Ελληνικές σημαίες σε σημείο υπερβολής που θυμίζει ακροδεξιά ιστολόγια! Μήπως το ΕΠΑΜ φιλοδοξεί να γίνει ένα αντι-μνημονιακό ΛΑΟΣ;

Γράφεις ότι «η σοσιαλδημοκρατία δεν αρνήθηκε το «οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα», αλλά το ότι η εργατική τάξη μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει την εξουσία στην χώρα της, να αναδειχθεί σε κυρίαρχη τάξη του έθνους». Οπότε δεν είσαι σοσιαλδημοκράτης; Αν είναι έτσι, θα πρέπει να σταματήσεις να αποκαλείς τον εαυτό σου μαρξιστή. Σίγουρα όμως δεν είσαι μαρξιστής όταν λες: «Ο μετανάστης δεν ανήκει στην εργατική τάξη». Άκουσον, άκουσον! «Ο ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ». Εννοείς δηλαδή ότι οι έλληνες gastarbeiter δεν ήταν μέλη της εργατικής τάξης της Γερμανίας; Τι ήταν αυτοί οι δυστυχισμένοι συμπατριώτες μας; Τουρίστες ή μισθωτοί δούλοι;

Ξεχνάς ότι ο Μαρξ είπε στο Μανιφέστο ότι: α) «Οι εθνικοί χωρισμοί και οι εθνικές αντιθέσεις ανάμεσα στους λαούς εξαφανίζονται όλο και περισσότερο με την ανάπτυξη της αστικής τάξης ... η κυριαρχία του προλεταριάτου θα τους εξαφανίσει ακόμα πιο πολύ» και β) «οι κομμουνιστές διαφέρουν από τα άλλα προλεταριακά κόμματα μονάχα κατά τούτο: ότι από τη μια μεριά, στους διάφορους εθνικούς αγώνες των προλετάριων τονίζουν και προβάλλουν τα συμφέροντα που είναι κοινά σ ΄όλο το προλεταριάτο κι ανεξάρτητα από την εθνότητα.»

Ουτοπία δεν είναι η «Ευρώπη των Λαών» αλλά η ελεύθερη Ελλάδα μέσα στην πανκοσμιοποιημένη τράπεζο-κρατούμενη καπιταλιστική πραγματικότητα. Η Ελλάδα μόνη της δεν θα καταφέρει τίποτα.

Λες και άλλα καταπληκτικά: «Εργατική τάξη χωρίς κοινωνική και πολιτική οργάνωση, χωρίς κατακτήσεις και εθνικές ρίζες δεν νοείται. Τουλάχιστον για όποιον είναι μαρξιστής (;!). Ο μετανάστης γίνεται εργατική τάξη μόνο στο βαθμό που ενσωματώνεται σ ΄αυτήν ή αφομοιώνεται από το λαό της χώρας όπου εργάζεται. Αυτό δεν συμβαίνει πάντα.» Καταπληκτικό! Μπερδεύεις την οργανωμένη εργατική τάξη με την ανοργάνωτη, η οποία - ειδικά σήμερα - περιλαμβάνει τους μετανάστες.

Δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν έχεις επίγνωση του γεγονότος ότι η πλειονότητα των εργαζομένων στις οικοδομές σήμερα στην Ελλάδα είναι μετανάστες! Ποιος κάνει τις περισσότερες βρώμικες εργασίες σε τούτο τον τόπο; Ποιος καθαρίζει τα πλοία; Οι μετανάστες!

Ποιος μαζεύει τις ντομάτες και τις πατάτες στα χωράφια (σε συνθήκες δουλοπαροικίας); Οι μετανάστες!

Ποιοι δουλεύουν «μέσα» στα σπίτια των Ελλήνων, φροντίζουν για την καθαριότητα και τη φροντίδα παιδιών και γερόντων; Οι μετανάστες!

Ξέρεις πως 10.000 Σύριοι δουλεύουν στην κλωστοϋφαντουργία;

Ότι οι περισσότεροι εργάτες που κάνουν τις δύσκολες δουλειές στα ναυπηγεία είναι από τη Δυτική Αφρική;

Ακόμα και στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζέλος" εργάζονται μετανάστες.

Υπάρχουν χιλιάδες μετανάστες που δουλεύουν στις βιοτεχνίες.

Ποιοί καθαρίζουν τα ξενοδοχεία; Οι μετανάστες!


Πολλοί μετανάστες δεν λαμβάνουν από τους εργοδότες ένσημα. Και αυτοί που είναι γραμμένοι στο ΙΚΑ δεν παίρνουν λεφτά όταν το κράτος τους διώχνει από τη χώρα.

Στην Ελλάδα το ΙΚΑ χρηματοδοτείται και από τους μετανάστες.


Σε τούτη την ευλογημένη χώρα στο σταυροδρόμι του κόσμου μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής - ίσως η πιο διεθνής χώρα στον κόσμο - οι μετανάστες αποτελούν ένα θεμελιώδες τμήμα της εργατικής τάξης. Και προτείνεις να αντισταθούν οι εργαζόμενοι στην ελληνική αστική τάξη χωρίς αυτές τις δυνάμεις; Και επιμένεις να αποκαλείς τον εαυτό σου μαρξιστή; Ο πατριωτισμός χωρίς το σοσιαλισμό είναι μία εθνική απάτη.

Σημειώνεις: «Ιδίως σήμερα μεγάλος όγκος μεταναστών είναι περαστικός και προϊόν της πιο εκτεταμένης βιομηχανίας δουλεμπορίου που υπήρξε ποτέ στην ανθρωπότητα». Δεν γνωρίζω πόσοι από τους μετανάστες εργάτες στην Ελλάδα είναι «περαστικοί», αλλά η πλειοψηφία ζει εδώ μόνιμα με τις οικογένειες και τα παιδιά τους. Χαίρομαι που δεν θέλεις να τους πετάξεις στη θάλασσα, όπως λες. Όμως από προσωπική μου εμπειρία στο ΕΠΑΜ ξέρω ότι υπάρχουν μέλη που θα ήθελαν πάρα πολύ να τους στείλεις πίσω στις χώρες τους, όπως έκανε ο Σαρκοζί όταν έδιωξε τους Ρομά από τη Γαλλία.

Γράφεις: «Το αίτημα των εργαζομένων για ίση μεταχείρηση ανάμεσα σε ξένους και ντόπιους εργάτες δεν αντιφάσκει με το αίτημα όχι στα ξένα πληρώματα. Κι αυτό γιατί πολύ απλά λειτουργεί αποτρεπτικά στην ξένη εργασία.». Δεν κατάλαβα; Θέλεις να πεις ότι πρέπει να στείλουμε τους ξένους πίσω στις χώρες τους; Μόνο έτσι αντιλαμβάνομαι αυτή τη δήλωσή σου.

Παρατηρείς: «Όποιος αλλοδαπός εργαζόμενος έχει συνδέσει το παρόν και το μέλλον του με αυτή την χώρα δεν διαφέρει σε τίποτε από τους άλλους Έλληνες.». Μα είπες νωρίτερα ότι οι μετανάστες δεν είναι μέλη της εργατικής τάξης. Τι γίνεται εδώ; Τι είναι αυτή η σύγχυση όρων και ιδεών; Δηλαδή το ΕΠΑΜ θα ​​υποστηρίζει μόνο τους μετανάστες που είναι μόνιμα εδώ; Πόσο καιρό θα πρέπει να είναι στη χώρα; Ένα χρόνο; Είκοσι χρόνια; Θα το αποφασίζουν οι μπάτσοι στα αστυνομικά τμήματα;

Στο προηγούμενο μήνυμά μου εξήγησα με σαφήνεια γιατί δεν είναι σοφό να φωνάζουμε πολύ δυνατά για τη διατήρηση κλειστών συνόρων (ή ενάντια των «ανοιχτών συνόρων). Αυτό θέλουν τα αφεντικά και οι εργολάβοι, όχι οι εργαζόμενοι, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων εργαζομένων. Όταν φωνάζεις ενάντια στα «ανοιχτά σύνορα», ξεχνάς ότι η αστική τάξη απαιτεί όλο και πιο σκληρούς μεταναστευτικούς νόμους για να έχει άφθονο φθηνό (και φοβισμένο) εργατικό δυναμικό. Γι’ αυτόν και μόνο το λόγο δεν πρέπει το ΕΠΑΜ να φωνάζει για κλειστά σύνορα. Γιατί να λέμε πράγματα που συμφέρουν τους αστούς; Ενώνουμε την εργατική τάξη υπερασπίζοντας τα πιο αδύναμα μέλη της. Είναι προς το συμφέρον των Ελλήνων εργαζόμενων να αντιμετωπίσουν τις επιθέσεις των Ελλήνων καπιταλιστών μαζί με τους αλλοδαπούς. Εξάλλου, εάν δεν υποστηρίζεις – ως Έλληνας –τους Αλβανούς και τους άλλους «ξένους» εργάτες, πώς περιμένεις να μη γίνουν απεργοσπάστες και να μην σου «κλέψουν» τη δουλειά;

Αυτός θα είναι ο ρόλος του ΕΠΑΜ; Να λέμε πράγματα που ωφελούν τους εργοδότες;


Τέλος, σημειώνεις: «Άλλωστε ποιά είναι τα περίφημα κεκτημένα της ΕΕ; Ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργασίας. Μήπως τελικά η ΕΕ στήθηκε για να βαθύνει ο διεθνισμός των εργατών;». Η ειρωνεία σου δείχνει πως δεν έχεις καταλάβει το σημαντικό. Όχι, φυσικά και η ΕΕ δεν είχε συσταθεί για να εξαπλωθεί ο διεθνισμός μεταξύ των εργαζομένων. Αλλά αυτό είναι ακριβώς αυτό που έχει κάνει. Εσύ όμως αρνείσαι να δεις την πραγματικότητα.



ΥΓ1: «Μουρμούρα» ακούγεται τόσο από τους «αριστερούς» όσο και τους «δεξιούς» μέσα στο ΕΠΑΜ. Αλλά αυτό θα σταματήσει σύντομα αφού οι περισσότεροι αριστεροί έχουν καταλάβει τι εστί ΕΠΑΜ και θα αποχωρήσουν (θα «ξεκουμπιστούν» όπως λες χαρακτηριστικά στο τελευταίο μήνυμά σου).

ΥΓ2: Το μπλοκ του ΕΠΑΜ ήταν το μοναδικό που δεν κατάφερε να φθάσει στην Αμερικάνικη Πρεσβεία στις 17 Νοέμβρη 2011. Ο «στρατηγός» έδωσε την διαταγή «το ΕΠΑΜ δεξιά» και κατεβήκαμε στη Ριζάρη από τη Βασιλίσσης Σοφίας όπου και διαλυθήκαμε. Οπότε, όταν μιλάμε για «παρακρατικούς» και «πράκτορες» να είμαστε προσεχτικοί!

Τι θα έλεγε ο έξω κόσμος εάν, π.χ. ο «στρατηγός» κατέβαινε στην πορεία με πιστόλι; Θα έλεγε πως ήταν βλακεία ή κάτι άλλο; Όταν ζεις σε γυάλινο σπίτι, δεν κάνει να πετάς πέτρες.

YΓ3: Απάντησε σ’ αυτό το μήνυμά εάν θέλεις, αλλά, όπως λένε στα αγγλικά, “I’m through with you.”