Phorum.com.gr

Ε, για να ασχολείσαι, μάλλον σε ενδιαφέρει λίγο.

enaon έγραψε: 25 Απρ 2018, 15:27 κάνω μαύρη ειρωνεία και δεν με καταλαβαίνεις καλά μάλλον. Ο φίλος πάνω όταν λέει ιδιαίτερη περίπτωση, δεν λέει για τους γονείς, το λέει αόριστα για την ιδιάζουσα περίπτωση.

Γονείς τώρα δεν είναι οι γονείς του άλλωστε, προσπάθησε να το χωνέψεις, είναι το νοσοκομείο με εντολή του δικαστηρίου, πήγανε εκεί και επιχειρηματολόγησαν ώρες, εξήγησαν στον δικαστή ότι ξέρουν παραπάνω από τους γονείς, οτι σε 15 λεπτά θα έχει κακαρώσει ο μικρός και ο δικαστής τους πίστεψε.

Με συγχωρεις που δεν καταλαβα, δεν ειναι παντα ευκολο στο γραπτο...

Να πανε στο δικαστη να παρει πισω την αποφαση και να τους αφησουν να κανουν οτι πιστευουν καλυτερο εκεινοι! Δεν ειναι δυνατον να μη μαφηνουν να προσπαθησω για το καλυτερο για το παιδι μου! Και αν εγω ειμαι τρελη και θελω το κακο του (οπως το παραδειγμα με το μαξιλαρι) εκεινους τι τους κανει λογικους; Μπορει τα παιδια μας να μη μας ανηκουν, μεχρι ομως να ενηλικιωθουν αποφασιζουμε εμεις. Οσο ειναι μικρα αποκλειστικα και μονο εμεις και αργοτερα σε συνεννοηση μαζι τους.

Άλλος ένας αγώνας ενάντια στο κράτος και τον κρατισμό

κουφάλες δολοφόνοι

Lugozzi έγραψε: 25 Απρ 2018, 15:41 Άλλος ένας αγώνας ενάντια στο κράτος και τον κρατισμό

κουφάλες δολοφόνοι

Ειναι κατι παραπανω απο αυτο.

Custom_F έγραψε: 25 Απρ 2018, 15:38 Να πανε στο δικαστη να παρει πισω την αποφαση και να τους αφησουν να κανουν οτι πιστευουν καλυτερο εκεινοι! Δεν ειναι δυνατον να μη μαφηνουν να προσπαθησω για το καλυτερο για το παιδι μου! Και αν εγω ειμαι τρελη και θελω το κακο του (οπως το παραδειγμα με το μαξιλαρι) εκεινους τι τους κανει λογικους; Μπορει τα παιδια μας να μη μας ανηκουν, μεχρι ομως να ενηλικιωθουν αποφασιζουμε εμεις. Οσο ειναι μικρα αποκλειστικα και μονο εμεις και αργοτερα σε συνεννοηση μαζι τους.

πήγανε, είπε οτι μπορούν να το πάνε σπίτι αλλά όχι στην Ιταλία νομίζω, γενικά αυτοσχεδιάζουν, το πιο εκνευριστικό είναι ότι φάγαμε τους Χριστιανούς 2 χιλιάδες χρόνια και πάνω που ηρεμήσαμε, έρχονται οι Επιστημονιανοί και είναι πιο φανατικοί.

Ο δικαστης ειπε οτι μπορουν να το πανε στο σπιτι αλλα οχι στην ιταλια γιατι απλα θελει να ειναι σιγουρος οτι καποια στιγμη ο μικρουλης θα πεθανει.

ελπίζω και εσύ να καταλαβαίνεις οτι λές κουλαμάρες. Δεν είναι κακοί, μαλάκες είναι. Νόμιζαν οτι ήξεραν, ήταν σίγουροι, το πίστευαν βαθιά, δεν είχαν δίκιο και τώρα πέρα από πιστοί, έγιναν και μαλάκες, επιστήμονες πάντως τώρα παιδιά δεν είναι.

enaon έγραψε: 25 Απρ 2018, 16:16 ελπίζω και εσύ να καταλαβαίνεις οτι λές κουλαμάρες. Δεν είναι κακοί, μαλάκες είναι. Νόμιζαν οτι ήξεραν, ήταν σίγουροι, το πίστευαν βαθιά, δεν είχαν δίκιο και τώρα πέρα από πιστοί, έγιναν και μαλάκες, επιστήμονες πάντως τώρα παιδιά δεν είναι.

Το κακο δεν το αντιλαμβανονται.Απλα το εκτελουν πιστα.

Custom_F έγραψε: 25 Απρ 2018, 15:38 Και αν εγω ειμαι τρελη και θελω το κακο του (οπως το παραδειγμα με το μαξιλαρι) εκεινους τι τους κανει λογικους; Μπορει τα παιδια μας να μη μας ανηκουν, μεχρι ομως να ενηλικιωθουν αποφασιζουμε εμεις. Οσο ειναι μικρα αποκλειστικα και μονο εμεις και αργοτερα σε συνεννοηση μαζι τους.

Με βάση τη νομοθεσία της Βρετανίας (και οποιασδήποτε άλλης πολιτισμένης χώρας), όχι, δεν αποφασίζετε πάντα εσείς. https://www.legislation.gov.uk/ukpga/1989/41/contents

Αν η πρωτογενής πηγή πέφτει βαριά, τότε μια περίληπτική απάντηση στην ερώτησή σου ("εκεινους τι τους κανει λογικους;"), και επιπλέον παραδείγματα, δες εδώ: http://www.bbc.co.uk/news/uk-43893709

(απόσπασμα με τα υπογραμμισμένα δικά μου)

We expect parents in general to be allowed to make decisions about their children.

Indeed, the concept of parental responsibility is set out in law - in the Children Act 1989 - conferring on parents this right broadly to decide what happens to their child, including the right to consent to medical treatment. But this right is not absolute.

So when can their wishes be overruled?

If a public body considers that a parent's choices risk significant harm to their child, it can challenge these choices - but it must go to court in order to override the legal state of parental responsibility.

In the UK, the law doesn't consider either doctors or parents to be automatically right. That's why, when an agreement can't be reached, it comes down to the courts to make the final decision based on the evidence available.
Image copyright Kate James

Professor of medical ethics at the University of Oxford Dominic Wilkinson says there are two fundamental questions that must be answered:

• What is the right thing to do for a child?
  Who should decide?

"The interests of the child are paramount," he says.

"Parents' wishes are listened to and respected, but sometimes what they are asking, doctors feel would do more harm than good and that would be against their professional duty and the law."

He adds Alfie's condition is akin to late-stage dementia. And unlike in the case of Charlie Gard, where similar issues were at stake, there is no suggestion of a new type of treatment.

Alfie's parents had hoped he could be taken to the Bambino Gesu Hospital in Rome, which has links to the Vatican.

In 2006, the parents of a disabled baby boy called Mahdi Bacheikh won their fight against the hospital's request to turn off the ventilator that kept him alive. The 19-month-old had spinal muscular atrophy, was almost totally paralysed and could not breathe unaided, but did not have any sign of brain damage. He died later, aged two.

In contrast, in 2009, the parents of a baby known only as OT, who, like Charlie Gard, had a form of mitochondrial disease, lost their right to keep him on life support. The judge heard he had sustained brain damage and was in discomfort and pain. He died the next day.
Parents refusing treatment

A parent who wants to pursue a treatment that is ineffective and potentially prolongs suffering is treated similarly in law to a parent who refuses life-saving treatment that is very likely to work.

For example, there have been many cases where the courts have sided with the doctors against the wishes of parents who are Jehovah's Witnesses and refuse blood transfusions due to their faith.

Ενα παραδειγμα

https://www.washingtonpost.com/news/mor ... 09853f0b82

enaon έγραψε: 25 Απρ 2018, 14:56 έλα ρε παιδιά. Ποιανού ειναι το παιδί, του νοσοκομείου που έκανε αίτηση στο δικαστήριο να το βγάλει απο την μπρίζα, του δικαστηρίου που είπε αποσυνδέστε, ή των γονέων, αν πράγματι δεν έχει επαφή τώρα;

δυσκολη ερωτηση, και δεν της φαινεται.

θα πω οτι οχι, δεν ειναι "των γονεων". δεν ειναι αντικειμενο, για να ειναι ιδιοκτησια τους. αν π.χ. ζητουσαν να παει στο βατικανο για να το ευλογησει αυτοπροσωπως ο παπας και να σωθει, δεν θαπρεπε να τους δωθει αδεια.

η πολιτεια οφειλει να κανει το καλυτερο για το παιδι, οχι αυτο που νομιζουν οι γονεις ως καλυτερο, γιατι μπορει ειτε να ειναι εξ αρχης βλαμμενοι, ειτε λογω της καταστασης να εχει επηρεαστει η κριτικη τους ικανοτητα.

αν "το καλυτερο" ειναι να μεινει αγγλια η να παει ιταλια, η οτιδηποτε αλλο, δεν ειμαι σε θεση να κρινω. αυτο που κρινω, ειναι οτι δεν πρεπει να ειναι αποφαση των γονιων, αλλα των ειδικων.

Custom_F έγραψε: 25 Απρ 2018, 15:11

enaon έγραψε: 25 Απρ 2018, 15:04 τέλος πάντως, δεν το έχουμε καταλάβει ακριβώς τί έγινε, ελπίζω δηλαδή, όσοι έχουν παιδιά δηλαδή.

Ο λόγος που δεν μπορούν να το πάρουν, είναι οτι το νοσοκομείο πήγε στο δικαστήριο και κέρδισε το δικαίωμα να αποφασίζει αντί για τους γονείς. Το δικαστήριο έδωσε το δικαίωμα της απόφασης για την ζωή του μικρού στο νοσοκομείο.

Τώρα είμαστε στην δυσάρεστη θέση, εκείνος που έχει την επιμέλεια της υγείας του παιδιού, να είναι εκείνος που θεωρεί ότι είναι χαμένη υπόθεση, αλλά αυτό να μην χάνεται, το άτιμο.

Αυτο ειναι περα απο καθε σχολιασμο! Ασφαλως και μονο οι γονεις θα πρεπει να αποφασισουν τι θα γινει το παιδι τους, εκτος πια και αν μιλαμε για ειδικες περιπτωσεις και κατηγοριες που δε μπορουν να παρουν σημαντικες αποφασεις. Αυτο δε χρειαζεται συζητηση!

διαφωνω καθετα.

οι περισσοτεροι γονεις, αν βρεθουν σε τετοια κατασταση, ειναι ικανοι να κανουν καθε παραλογισμο προκειμενου να σωσουν το παιδι τους. να πανε σε σαμανους, να το ταισουν φραπελιες κλπ.
αν ημουν το παιδι, θα ηθελα την τυχη μου να την ορισει ενας ψυχρος, τεχνοκρατης, μη συναισθηματικα δεμενος επιστημονας.

Ασέβαστος έγραψε: 26 Απρ 2018, 08:51

Custom_F έγραψε: 25 Απρ 2018, 15:11

enaon έγραψε: 25 Απρ 2018, 15:04 τέλος πάντως, δεν το έχουμε καταλάβει ακριβώς τί έγινε, ελπίζω δηλαδή, όσοι έχουν παιδιά δηλαδή.

Ο λόγος που δεν μπορούν να το πάρουν, είναι οτι το νοσοκομείο πήγε στο δικαστήριο και κέρδισε το δικαίωμα να αποφασίζει αντί για τους γονείς. Το δικαστήριο έδωσε το δικαίωμα της απόφασης για την ζωή του μικρού στο νοσοκομείο.

Τώρα είμαστε στην δυσάρεστη θέση, εκείνος που έχει την επιμέλεια της υγείας του παιδιού, να είναι εκείνος που θεωρεί ότι είναι χαμένη υπόθεση, αλλά αυτό να μην χάνεται, το άτιμο.

Αυτο ειναι περα απο καθε σχολιασμο! Ασφαλως και μονο οι γονεις θα πρεπει να αποφασισουν τι θα γινει το παιδι τους, εκτος πια και αν μιλαμε για ειδικες περιπτωσεις και κατηγοριες που δε μπορουν να παρουν σημαντικες αποφασεις. Αυτο δε χρειαζεται συζητηση!

διαφωνω καθετα.

οι περισσοτεροι γονεις, αν βρεθουν σε τετοια κατασταση, ειναι ικανοι να κανουν καθε παραλογισμο προκειμενου να σωσουν το παιδι τους. να πανε σε σαμανους, να το ταισουν φραπελιες κλπ.
αν ημουν το παιδι, θα ηθελα την τυχη μου να την ορισει ενας ψυχρος, τεχνοκρατης, μη συναισθηματικα δεμενος επιστημονας.

Να αποφασίσουν είπα. Να τους δοθούν επιλογές κ ναποφασισουν για την καλύτερη. Δεν είπα να ψάξουν στο ίντερνετ κ να κάνουν ότι κουλαμάρα τους έρθει. Που μπαίνει το όριο όμως; ποιος αποφασίζει κ με τι κριτήρια, ότι κάτι είναι κουλαμάρα; δε μιλάμε για τα οφθαλμοφανη, ασφαλώς.

Επιστήμονες τους έδωσαν δύο επιλογές.

Εγώ με 70% μη αναστρέψιμα κατεστραμενο εγκέφαλο, θα συμφωνούσα με τους Βρετανούς, λυπάμαι...

Το θέμα μου είναι, αν ξεκίνησαν με τα θέματα υγείας, που θα το πάνε; αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχουν ακραίες περιπτώσεις κ θα πρέπει ίσως η πολιτεία να αναλαμβάνει, αλλά μήπως σιγά σιγά πάει κ οποίες περιπτώσεις νάναι;

Δεν έχω προλάβει να διαβάσω τα λινκ παραπάνω ghoul... Οκ, το ξέχασα κιόλας... Μέσα στη μέρα σίγουρα.

Custom_F έγραψε: 26 Απρ 2018, 09:05 Να αποφασίσουν είπα. Να τους δοθούν επιλογές κ ναποφασισουν για την καλύτερη. Δεν είπα να ψάξουν στο ίντερνετ κ να κάνουν ότι κουλαμάρα τους έρθει. Που μπαίνει το όριο όμως; ποιος αποφασίζει κ με τι κριτήρια, ότι κάτι είναι κουλαμάρα; δε μιλάμε για τα οφθαλμοφανη, ασφαλώς.

Επιστήμονες τους έδωσαν δύο επιλογές.

Εγώ με 70% μη αναστρέψιμα κατεστραμενο εγκέφαλο, θα συμφωνούσα με τους Βρετανούς, λυπάμαι...

για τους συγκεκριμμενους, ειναι οπως τα λες. επιστημονες κι απο τις 2 πλευρες και οι γονεις στη μεση. δραμα.

κι εγω μπορω να σου πω, οτι με τα ελαχιστα που διαβασα εδω, και με ψυχρη λογικη, με τους βρεττανους ειμαι. μπορω ομως επισης να σου πω, οτι αν ηταν δικο μου το παιδι, θα ημουν με τους ιταλους. δεν θα ειχα ψυχρη λογικη, και θα πιανομουν απο καθε ιχνος ελπιδας.

γενικοτερα ομως, το να αποφασιζουν οι γονεις, ειναι λαθος.