Athina__P έγραψε: 20 Οκτ 2018, 07:20
Ερμής έγραψε: 18 Οκτ 2018, 21:07
Ώπα stay θεωρείς ότι ο γάμος του με το τζενακι ήταν αποκατασταση;;; χοχοχο
Δεν είναι τι θεωρώ εγώ. Εκείνος τα έγραφε στα εντιτόριαλ, σαν ημερολόγιο. Για χρόνια έγραφε για το ό,τι φάμε και ό,τι πιουμε, πιθανόν και για κάποιες πρώην του που δεν ήταν για σπίτι και όταν ανακοίνωσε το γάμο έλεγε κατά κάποιον τρόπο ότι ανακάλυψε τελικά ότι αυτός είναι ο προορισμός του ανθρώπου, κάπως έτσι... Απλά τα θυμάμαι και μου έκαναν εντύπωση γιατί ήταν αρκετά διαδεδομένη η νοοτροπία "δεν είμαι έτοιμος ακόμα" και στα αγόρια και στα κορίτσια, κάποιες φορές πράγματι, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος, πέρα από το λάιφσταϊλ.
Ερμής έγραψε: 18 Οκτ 2018, 21:07
Τα έχουμε ξαναπεί για αυτή τη γενιά. Και αλήθεια τι κάνατε περισσότερο από την προηγουμενη;
Τουλάχιστον η βρωμερή και τρισκαταρατη γενιά του Πολυτεχνείου έκανε κάποια αντίσταση έστω και αν μετά τα εξαργυρώσει σε χρήμα. Η γενιά του ΚΛΙΚ τι παραπάνω έκανε εκτός από ότι κατέστρεψε κάθε ηθική αξια;
Όταν μεγαλώνεις έχεις άλλα στο κεφάλι σου και δεν βλέπεις τον εαυτό σου ως κομμάτι μιας γενιάς. Τουλάχιστον δεν το βλέπαμε έτσι. Οι περισσότεροι της γενιάς μας, ενώ είχαμε να το πούμε έτσι μια επιρροή από το λάιφσταϊλ που πουλιοταν, δεν είχαμε οι ίδιοι δουλειές και μέλλον τόσο πολύ σίγουρο. Η γενιά μου μάζευε πτυχία και μεταπτυχιακά και άφηνε για αργότερα την αποκατάσταση όπως έκαναν λίγο πολύ αρκετοί στη Δύση. Αυτό σημαίνει ότι είτε θα μείνεις με το αγόρι σου από το Λύκειο ή το Πανεπιστήμιο και αρκετοί το έκαναν, είτε θα μπεις σε άλλη φάση. Αυτοί που κοιτούσαν μια γρήγορη αποκατάσταση ήταν συγκεκριμένες κατηγορίες που είχαν και οι δυο του ζευγαριού τακτοποιήσει το μέλλον τους νωρίς στη δεκαετία των 20. Δεν ξέρω και πόσοι ήταν αυτοί που έπαιρναν το θέμα "ηθικές αξίες" του ΚΛΙΚ πολύ σοβαρά. Κατά κάποιον τρόπο σήμερα αποδομούνται περισσότερο ηθικές αξίες, δεν νομίζεις; Δεν αναφέρομαι στα κρεβάτια, γιατί εσύ έβγαλες το θέμα έξω από τα κρεβάτια.
Για ποιο λόγο βρήκε πρόσφορο έδαφος ο Κωστόπουλος στην γενιά σας;
Πολύ απλά γιατί η γενιά σας ήταν ίσως η μοναδική που δε δυσκολεύτηκε καθόλου, ζήσατε τα παιδικά χρόνια και προεφηβεία με την πασοκάρα να μοιράζει χρήμα, νεότητα απο τα 20 μέχρι τα 40 με σημίτη, εποχή χρηματιστηρίου, τα εμετικά ελ 00's. Εφόσον δεν κοπιάσατε για τίποτα οι περισσότεροι(ναι οκ μαζεύατε πτυχία απο το κάθε κωλοχώρι του UK, so what) θέλατε να ξεχωρίσετε αλλιώς. Ε εκεί χτύπησε ο Πετράν, στο κόμπλεξ του γυφτονεολ που ήθελε να γίνει κάτι άλλο πέρα απο πεινασμένος βαλκάνιος και μάλιστα απο τη μια μέρα στην άλλη, ναι και στα Μονακό πήγε και στις ΝΥ και στις μαλδίβες αλλά ξέχασε να βγάλει το τσαρούχι και το μπαλωμένο σώβρακο. Όλα αυτά βέβαια χωρίς να κρατάει καμια ηθική αξία γιατί έτσι, γιατί έτσι κάνουν οι προχωρημένοι στην Ευρώπη και το Αμέρικα, γιατί οτι φάμε και οτι πιούμε ναουμ, γιατί είμαστε απελευθερωμένοι, μπερδεύοντας φυσικά (λόγω αμορφωσιάς και έλλειψης καλλιέργειας) τον προοδευτισμό με την ανηθικότητα. Θέλατε να ξεφύγετε απο τις αξίες που δε συμφωνούσατε και αντί να τις βελτιώσατε, φτιάξατε άλλες που ακόμη και η Πομπηία πριν το ηφαίστειο φαντάζει μια ενάρετη κοινωνία βασισμένη στις αρχές του Σαβοναρόλα. Το ξενοπήδημα έγινε μαγκιά, η κλεψιά θεσμός, το να είσαι αήθης προοδευτικότητα.
Και κάπου εδώ μου έρχεται στο μυαλό ένα άρθρο απο το ΚΛΙΚ* του Πετραν που μιλούσε για το πως θα καταλάβεις αν εισαι αρπαχτή καθώς και τα υπερ κ κατά του να είσαι μια αρπαχτή, μη τα πολυλογώ στα θετικά είχε επιχειρήματα απο όσα θυμάμαι
Θα διευρύνεις ορίζοντες, αλλά και γκόμενους
Θα ανοίξουν τα μάτια σου, αφου στα πετάξουν έξω
διευρυμένοι ορίζοντες σημαίνει οτι δε θα είσαι η νοικοκυρούλα με την ποδίτσα αλλά έχεις αυξημένες πιθανότητες για να χτυπήσεις μεγάλες πόρτες
Ελευθερία
στα κατά είχε
οτι μπορεί να αργήσεις να κάνεις σπιτάκι, οικογένεια, παιδάκια, σκυλάκια, γατάκια
δε μαθεις να ανοίγεις φύλο
θα είσαι αυτή που καμια πεθερά δε θέλει για το γιο της άρα θα την έχεις στα πόδια σου.
Αυτά λοιπόν τα επιχειρήματα ήταν το σκατό που ήθελαν οι μύγες, πέφτοντας πάνω μιλιούνια.
Είστε η γενιά που δε κόπιασε για τίποτα, γιαυτό και οι αυτοκτονίες με την κρίση αφορούσαν κυρίως αυτή τη γενιά, αυτών που σήμερα είναι εκεί στα 45-55. Η γενιά που έγινε ο περίγελος της ευρώπης και του κόσμου. Θα μπορούσε να είναι και επιθεώρηση με τον τίτλο "Ο πεινασμένος τσαρουχοφόρος που ήθελε να το παίξει μονεγάσκος". Υπάρχει κάτι χειρότερο απο το να είσαι νεόπλουτος και αυτό είναι το να νομίζεις οτι είσαι νεόπλουτος.
*Φυσικά και έχω διαβάσει κλικ σαν έφηβος όποτε έπεφτε στα χέρια μου, αλλιώς δε θα μπορούσα να κρίνω.
Athina__P έγραψε: 20 Οκτ 2018, 07:20
Όταν μεγαλώνεις έχεις άλλα στο κεφάλι σου και δεν βλέπεις τον εαυτό σου ως κομμάτι μιας γενιάς. Τουλάχιστον δεν το βλέπαμε έτσι. Οι περισσότεροι της γενιάς μας, ενώ είχαμε να το πούμε έτσι μια επιρροή από το λάιφσταϊλ που πουλιοταν, δεν είχαμε οι ίδιοι δουλειές και μέλλον τόσο πολύ σίγουρο.
Κρατάω αυτό το κομμάτι γιατί εδώ τα λες και μόνη σου επιβεβαιώνοντας με, παραπάνω.
Είστε η μόνη γενιά που δεν ένιωσε οτι είναι κομμάτι μιας γενιάς, γιατί δεν είχε αξίες, μέχρι τότε, όλοι στη νεότητα τους είχαν στόχο να αλλάξουν κάτι, να βελτιώσουν κάτι σε αυτό τον κόσμο. Εσείς μόνο το λαιφστάιλ επειδή όλα ήταν τόσο σίγουρα.
