Είδα σε DVD

[Jack Shephard]

Birdman of Alcatraz (1962)

Ταινιάρα με συγκλονιστική ερμηνεία του γίγαντα Burt Lancaster και από τον "δικό" μας Telly Savalas, και οι δύο υποψήφιοι για Oscars.

Είναι βιογραφική ταινία για τον Robert Stroud, δολοφόνο δύο ανθρώπων που καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά τελικά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια, τα οποία περάσε σχεδόν εξ' ολοκλήρου στην απομόνωση.

Στη φυλακή κάποτε μάζεψε τρία τραυματισμένα σπουργίτια (στην ταινία ένα) που αποτέλεσαν το έναυσμα να εξελιχθεί με προσωπική μελέτη σε κορυφαίο ορνοθολόγο με μεγάλη συνεισφορά στην κατανόηση των αιτιών και τη θεραπεία πολλών ασθενειών των πτηνών.

Όταν αργότερα τον μετέφεραν στο Alcatraz δεν είχε δικαίωμα να διατηρεί ζώα και έτσι αφιερώθηκε στη συγγραφή ενός βιβλίου για την ιστορία του σωφρονιστικού συστήματος των ΗΠΑ.

Αν και reviewers της ταινίας που μελέτησαν τη βιογραφία του Stroud γράφουν ότι στην πραγματικότητα ήταν χειρότερος απ' ότι παρουσιάζεται.

[Nero]

Ready or not: εξαιρετική ταινιούλα για όσους αρέσουν τα slashers αυτού του τύπου και ιδιαίτερα για όσους άρεσε το you are next που είχε βγει πριν κάποια χρόνια



Η πρωταγωνίστρια είναι top scream queen αλλά το έχω απορία, ρε συ Chilloutbuddy

αυτές τις ξανθιές αυστραλέζες απο γραμμή παραγωγής τις βγάζετε ρε πστ...μου φαίνονται όλες ίδιες

[Von Mackensen]

Πωπωπωπω......

Ανιψια του Hugo Weaving διαβαζω...Στην αρχη την περασα για την Margot Robbie

[Chilloutbuddy]

ναι είναι παντού οι πουτάνες, περπατάς και τις πατάς

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Πωπωπωπω......

Ανιψια του Hugo Weaving διαβαζω...Στην αρχη την περασα για την Margot Robbie

Κι εγώ. Καλή ταινιούλα.

[Jack Shephard]

Sophie Scholl: The Final Days (2005)

Ταινία για τις συνθήκες σύλληψης μελών της μη βίαιης αντιστασιακής οργάνωσης "Λευκό Ρόδο" το 1943 στη ναζιστική Γερμανία, την ανάκριση της Sophie Scholl, την καταδίκη της σε μία από τις show trials των λαϊκών δικαστηρίων των ναζί και της εκτέλεσης της γκιλοτίνα. Η ταινία είναι βιογραφική βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα.

Είναι πολύ καλή ταινία και αξίζει το Oscar καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας που κέρδισε. Εξαιρετική ερμηνεία της πρωταγωνίστριας και ένα σενάριο που χτίζει δραματικότητα χωρίς να καταφεύγει σε υπερβολές. Δεν έχουν φριχτά βασανιστήρια για την απόσπαση της ομολογίας της (ο ανακριτής της δεν την αγγίζει) και δεν υπάρχουν τραβηγμένες συναισθηματικές εξάρσεις. Αντίθετα, η δραματικότητα χτίζεται με την παρουσίαση του κλίματος και των συνθηκών της εποχής και τη μεταχείριση της Sophie από τους θεσμούς του ναζιστικού κράτους.

Κατά την ανάκριση της, στην αντιπαράθεση της με τον ανακριτή έχουμε μια νέα Αντιγόνη που δρα με οδηγό της συνείδηση της και την πίστη της τις διαχρονικές πανανθρώπινες αξίες έναντι του ανακριτή που πιστεύει στην ανάγκη άτεγκτης εφαρμογής των νόμων ως στυλοβατών λειτουργίας της κοινωνίας.

Η πραγματική Sophie στάθηκε με κουράγιο απέναντι στο θάνατο με τα φημισμένα τελευταία λόγια της να είναι : Such a fine, sunny day, and I have to go... What does my death matter, if through us, thousands of people are awakened and stirred to action?

[Jack Shephard]

Father Goose (1964)

Κωμωδία που κέρδισε Oscar για το σενάριο της. Ένα ρεμάλι της κοινωνίας εξαναγκάζεται από τους Βρετανούς να παρατηρεί τις κινήσεις των ιαπωνικών πλοίων και αεροπλάνων από ένα νησάκι στο ειρηνικό, όπου θα είναι μόνος του. Κάποια ημέρα καλείται να πάει να παραλάβει ένα άνθρωπο που έκανε την ίδια δουλειά σε ένα άλλο νησάκι του Ειρηνικού, έπειτα από επίθεση των Ιαπώνων.

Αντί αυτού παραλαμβάνει επτά μικρά κορίτσια και ας πούμε τη δασκάλα τους. Θα πρέπει να τώρα να συμβιώσει μαζί τους, τις ανάγκες τους και παράλληλα να τις προστατέψει από τις έρευνες των Ιαπώνων στο νησί.

Πολύ καλή χημεία μεταξύ του Cary Grant και της Leslie Caron, προκαλεί το γέλιο σε αρκετές σκηνές.

[Von Mackensen]

Οκ είδα το Once upon a time in Hollywood. 5,5/10 οι πρώτες 2 ώρες, 9/10 το τελευταίο μισάωρο.

[Νon4me]

Πωπωπωπω......

Ανιψια του Hugo Weaving διαβαζω...Στην αρχη την περασα για την Margot Robbie

ΔΥΝΑΤΟ

[Mole]

The Irishman

Οι σκηνές στις οποίες ο Pesci αποκαλεί τον (de-aged) De Niro «kid» με έχουν ψυχοπλακωσει.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Είδα την ωραία ταινία του Ανγκ Λι Billy Lynn's Long Halftime Walk. Μόνο κάτι με το framerate με ξένισε στην εικόνα.
Επιβεβαιώνω επίσης ότι ο Βιν Ντίζελ είναι καλός ηθοποιός.

[νύχτα]

https://www.imdb.com/title/tt1235841/

[jason]

The Irishman

Οι σκηνές στις οποίες ο Pesci αποκαλεί τον (de-aged) De Niro «kid» με έχουν ψυχοπλακωσει.

Και εγώ μάλλον στεναχωρήθηκα απ την ταινία
Είναι ο αποχαιρετισμός των 2 τεράστιων στον κόσμο

[νύχτα]

λίγο ενοχλητικό, η έκπληξη ήταν πως για λίγες στιγμές, ο πρωταγωνιστής
μπορεί να σου προκαλέσει συμπάθεια, και είναι εντυπωσιακή η συνειδητοποίηση
πως η εικόνα ενός κανονικού ανθρώπου, είναι σε θέση να μας κάνει να
ξεχάσουμε έστω και για λίγο, τις θηριωδίες του





η ταινία αφορά κυρίως την οικογενειακή ζωή του ζωγράφου Zdzislaw Beksinski,
εστιάζοντας ιδιαίτερα στην ψυχασθένεια του γιου και τον τρόπο που επηρέαζε τις
μεταξύ τους σχέσεις, δραματική ατμόσφαιρα και ενδιαφέρουσα φωτογραφία, με περίεργο
τρόπο αποστασιοποιημένοι οι ήρωες, ακόμη κι από την δική τους ζωή

ενδιαφέρον

[Mole]

Secrets & Lies (1996).