Για να μπορεσουμε να συνεννοηθουμε...
διαβαστε μια δημοσιευση μου στο παλιο πχορουμ, ετος 2010, απαντηση στον Abacus.
Re: Stephen Hawking: «Η Θεολογία είναι άχρηστη»
από ΑΡΙΣΤΟΣ » Πέμ 30 Σεπ, 2010 8:26 pm
1) υπηρχαν δυο αρχες πριν την υπαρξη του δικου μας συμπαντος...
η μια αρχη ηταν η ριζα της υλης, οχι η ιδια η υλη αλλα ενας σκιωδης προγονος της, μια ιδεα της υλης αν θελετε να το δουμε πλατωνικα, ενα σπερμα που καποτε θα γεννουσε την υλη...
αυτη λοιπον την αρχη οι Ινδοι τη λενε Μουλαπρακριτι τουτεστιν ριζα της υλης...
οι Ορφικοι τη λεγαν κοσμικο αυγο, αυτο περιειχε μεσα του τα σπερματα των οντων και των αντικειμενων σε κατασταση μη εκδηλωσης...
στην Γεννεση λεγεται γη που ειναι αορατος και ακατασκευαστος και που δεν αποτελει παρα ενα σκοτος που περιπλανιεται πανω απο τα υδατα δηλαδη το χαος...
λεει...
ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος.
η γη του εδαφιου 2 του πρωτου κεφαλαιου της Γεννεσης ειναι διαφορετικη απο την ξηρα η γη των εδαφιων 9 και 10, μας λενε οτι η Γεννεση ειναι απλοικη αλλα δεν ειναι καθοτι αναφερεται σε γη αορατη και ακατασκευαστο τουτεστιν σε κατι που δεν ηταν γη αλλα που ειχε μεσα του την ιδεα της γης και την ταση να την εκδηλωσει, σαν ενα σοφτγουεαρ προγραμμα που ακομη δεν εχει κανει εκκινηση...
δειτε ποσο αυτες οι εννοιες ταιριαζουν με το πρωταρχικο σωματιδιο του μπιγκ μπανγκ που δεν ηταν ομως σωματιδιο αλλα κατι που απειροστικα ετεινε να ειναι σωματιδιο χωρις ποτε να γινεται..
η δευτερη αρχη (ουσιαστικα ειναι η πρωτη αρχη) λεγεται στη Γεννεση ουρανος αλλα και πνευμα Θεου...
ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος.
ουσιαστικα εννοει οτι ο ουρανος η πνευμα επεφερετο επανω του υδατος-χαους-αβυσσου που "κατοικουσε" η γη...
στην ινδικη κοσμολογια το πνευμα αυτο ονομαζεται Πουρουσα...
στην ορφικη κοσμολογια ειναι ο Ανεμος που γονιμοποιει το αυγο του κοσμου που ειπαμε οτι ειναι η ριζα της υλης, η Μουλαπρακριτι, η "γη"...
το Πνευμα-Ανεμος-Πουρουσα ειναι συμφωνα με τις παραδοσεις μια αθανατη αρχη που δεν ειναι επιδεκτικη εντροπιας...
ο Ανεμος λοιπον γονιμοποιει το αυγο του κοσμου και καποια στιγμη αυτο "σπαει" και ξεπεταγεται ο Φανης (των Ορφικων, οχι ο Χριστοδουλου), δηλαδη ο Λαμπερος, δηλαδη το φως της Γεννεσης..
3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός• γενηθήτω φῶς• καὶ ἐγένετο φῶς.
αυτο ειναι η στιγμη που ξεκιναει η μεγαλη εκρηξη, που ξεκιναει ο χωροχρονος, που το κοσμικο αυγο (που δεν ειναι αλλο απο το πρωταρχικο σωματιδιο στη μπιγκ μπανγκ θιορυ) εκκολαπτεται και ξεχυνει απο μεσα του το καθε τι που προκειται να υπαρξει, ουσιαστικο το αυγο ειχε πληροφοριες-ιδεες-εγχαραξεις-προγραμματισμο εντος του σε μια προχωροχρονικη διασταση και κατασταση την οποια δεν μπορουμε να αντιληφθουμε...
οταν ελεγε ο Ηρακλειτος οτι η αρχη του παντος ειναι το πυρ εννοουσε το πυρ της μεγαλης εκρηξης, το φως του γεννηθητω, τον Φανη των Ορφικων...
2) οι Στωικοι οπως ειχα πει παλιοτερα στις αρχες του νηματος γνωριζαν τη μεγαλη εκρηξη σαν αρχη του συμπαντος οπως και τη μεγαλη συνθλιψη (big crunch) που σημερα ειναι απλα μια απο τις θεωριες...
πιστευαν λοιπον (και κοντα σ'αυτους και οι Ινδοι) πως υπαρχουν κοσμικοι κυκλοι εκδηλωσης με διαλειμματα μη εκδηλωσης, καθε νεο συμπαν γεννιοταν με τη μεγαλη εκρηξη και τελειωνε με τη μεγαλη συνθλιψη που κι αυτη ηταν μια εκρηξη αλλα κεντρομολος αυτη τη φορα, δηλαδη μια εκρηξη που ρουφουσε τον εαυτο της μεσα σε ενα κεντρο το οποιο θα χανοταν απ'αυτη τη διασταση η μαλλον θα καταστρεφοταν η ιδια η χωροχρονικη διασταση η μαλλον θα αποσυροταν, θα εσβυνε...
τα συμπαντα διαδεχοντουσαν το ενα το αλλο, εσβυναν και ξαναγεννιοντουσαν μεσω φυγοκεντρων και κεντρομολων εκρηξεων, το καθε ενα ηταν διαφορετικο απο το προηγουμενο, μια ακολουθια συμπαντων (δεν γνωριζουμε αν η ακολουθια ειχε αρχη ουτε αν θα εχει τελος), ενα υπερκομπολοι που καθε χαντρα ειναι ενα συμπαν...
δεστε κι αυτο εδω το μοντελο της νεοτερης φυσικης...
http://webcache.googleusercontent.com/s ... clnk&gl=gr
απο κει παραθετω και δυο παραγραφους που συσχετιζαν τις νεοτερες θεωριες μ' αυτες των αρχαιων...
"Επίσης, βλέπουμε να γίνεται μια αέναη μετάβαση από την Μεγάλη Σύνθλιψη στη Μεγάλη Έκρηξη, γιατί οι βράνες απομακρύνονται και μετά πλησιάζουν η μία την άλλη. Με λίγα λόγια έχουμε μια αέναη επανάληψη της Μεγάλης Έκρηξης και της Μεγάλης Σύνθλιψης γι αυτό και θεωρείται Κυκλικό Σύμπαν."
"Αυτή η ιδέα ονομάζεται εκπυρωτικό μοντέλο, μια λέξη που προέρχεται από τους αρχαίους στωικούς φιλοσόφους οι οποίοι σκέφτηκαν ότι ο Κόσμος ξαναγεννιόταν κάθε τόσο μέσα σε μια πύρινη σφαίρα. Μια διαδικασία που την ονόμασαν οι φιλόσοφοι ‘εκπύρωσις’. Ο Αναξίμανδρος ανέφερε σχετικά ότι: «ο κόσμος αναδύθηκε από μια μακροχρόνια σχεδόν σταθερή κατάσταση».
Η αντίθετη άποψη – του πληθωρισμού – βασίζεται στην άποψη του φιλόσοφου Παρμενίδη: «ο κόσμος έχει αλλάξει από τότε που αναδύθηκε», εννοώντας ότι διαστέλλεται και εξελίσσεται συνεχώς."
……………………………………………………………………..
ο Θεος της μεγαλης εκρηξης, ο Φανης η Ερως των Ορφικων, το φως του γεννηθητω της Γεννεσης, ο χωροχρονος οπως ξεπηδησε απο το πρωταρχικο σωματιδιο των μπιγκ μπανγκ θιοριζ...
Μαρμάρινο ανάγλυφο (2ος αι. π.α.χ.χ.) στη Μοδένα
Ο Ορφικός Έρως (Φάνης) με ηλιοτροπικά και πανθεϊστικά εμβλήματα. Ο κόσμος σα ζώνη ελλειψοειδής (σχήμα αυγού) με τα σημεία του Ζωδιακού• πάνω και κάτω τα δύο μισά του Κοσμογονικού Αυγού (βγάζοντας φλόγες)• ανάμεσα ο Φάνης φτερωτός (σαν Έρως)• από το κεφάλι του δέσμες ηλιακές (ηλιοτροπισμός της μορφής)• πίσω από τους ώμους μεγάλο μισοφέγγαρο• με φίδι γύρω στο κορμί (σα Χρόνος)• κεφάλια τράγου, λιονταριού, κριαριού στη μέση του κορμιού• με το σκήπτρο στ’ αριστερό (σα βασιλεύς του κόσμου) και τον κεραυνό στο δεξί (σα Ζευς)• με δίχαλα πόδια σαν Παν (θεός Παγκοσμικός)• και, έξω από τον Ζωδιακό, στις τέσσερις γωνίες του αναγλύφου, που λείπουν εδώ, τα κεφάλια των τεσσάρων Ανέμων (σημαντικά για την ορφική κοσμοθεωρία). Σβησμένη μέσα επιγραφή : Ε]YPHROSY[NE ET] FELIX, κι άλλη από κάτω: P(ecunia) P(osuit) FELIX PATER (ήγουν: Sacrorum).
.