Είναι φυσικό να τρελαίνονται άνθρωποι από τις ίδιες τους τις θεωρίες στην κβαντομηχανική. Είναι τελείως αντιδιαισθητικές, πηγαίνουν δηλαδή κόντρα σε όσα βιώνουμε καθημερινά.Αμετροεπής έγραψε: 23 Απρ 2019, 20:01 Συγγνώμη για το off-topic, αλλά, όσον αφορά τον Σρέντινγκερ, έχω την υποψία ότι ίσως δεν έβλεπε με καλό μάτι την κατάσταση «ζωντανή-νεκρή» για την γάτα.
Thus, the cat is in a superposition of two states: alive and dead. Schrödinger thought this outcome “quite ridiculous,” and when and how the fate of the cat is determined has been a subject of much debate among physicists.
https://www.britannica.com/biography/Er ... ref1229301
One can even set up quite ridiculous cases. A cat is penned up in a steel chamber, […] The ψ-function of the entire system would express this by having in it the living and dead cat (pardon the expression) mixed or smeared out in equal parts. […] There is a difference between a shaky or out-of-focus photograph and a snapshot of clouds and fog banks.
http://hermes.ffn.ub.es/luisnavarro/nue ... 35_cat.pdf
Schrödinger, Erwin (November 1935). «Die gegenwärtige Situation in der Quantenmechanik (The present situation in quantum mechanics)».
Χαρακτηριστικά, ο Σρέντιγκερ είχε δημοσιεύσει άρθρο του προσπαθώντας να δείξει το παράδοξο της κβαντομηχανικής:
“Μία γάτα κλείνεται σε ένα ατσάλινο θάλαμο μαζί με την ακόλουθη συσκευή (που πρέπει να ασφαλιστεί ώστε να μην τη χαλάσει η γάτα): σε ένα μετρητή Γκάιγκερ υπάρχει ένα μικρό κομμάτι ραδιενεργού υλικού, τόσο μικρό ώστε στη διάρκεια μιας ώρας η πιθανότητα να διασπαστεί ένα από τα άτομα είναι 1 / 2 , όση και να μη διασπαστεί κανένα. Αν διασπαστεί, η δίοδος του μετρητή εκκενώνεται ηλεκτρικά και μέσω ενός ρελέ απασφαλίζει ένα σφυρί, το οποίο σπάει ένα φιαλίδιο με υδροκυάνιο. Αν κανείς αφήσει το σύστημα μόνο του για μια ώρα, μπορεί να πει ότι η γάτα ζει αν δεν έχει διασπαστεί κανένα άτομο. Το καταστατικό διάνυσμα του συστήματος εκφράζει τα παραπάνω περιέχοντας και τη ζωντανή και την ψόφια γάτα (αν μου επιτρέπεται η έκφραση) σε μία επαλληλία ίσου βάρους. Είναι χαρακτηριστικό σ’ αυτές τις περιπτώσεις ότι η αβεβαιότητα που αρχικά περιορίζεται στον κόσμο του ατόμου μετασχηματίζεται σε μακροσκοπική αβεβαιότητα, η οποία αναλύεται από άμεση παρατήρηση....”
(E. Schrödinger, Proceedings of the American Philosophical Society, 124, 323 (1935))