ΟΥΤΙΣ έγραψε: 17 Μαρ 2021, 01:25
Ναύτης έγραψε: 17 Μαρ 2021, 00:42
ΟΥΤΙΣ έγραψε: 17 Μαρ 2021, 00:33
Πότε θεωρεί η επιστήμη ότι το έμβρυο μπορεί να λογίζεται ως άνθρωπος;
Με την στενή επιστημονική έννοια, η νομική απαντά ότι κάποιος λογίζεται ως πρόσωπο -ανεξάρτητη ανθρώπινη οντότητα με δικαιώματα δηλαδή- με την πρώτη του ελεύθερη ανάσα.
Κατά τ' άλλα, οι γιατροί θα μας πουν πότε σχηματίζονται πλήρως τα βασικά, ζωτικά όργανα ενός εμβρύου και μέχρι πότε είναι ασφαλής για την έγκυο η άμβλωση.
Ναύτη μου, μετά από διεξοδική ανάκριση της Σισιλιάνας που είναι του χώρου, διεπίστωσα ότι η επιστήμη δεν θεωρεί το έμβρυο άνθρωπο καμιά στιγμή της κύησης και πως το αντιμετωπίζει το ίδιο από την πρώτη μέχρι την τελευταία ημέρα.
Επίσης, οι εκτρώσεις συνιστάται να γίνονται νωρίς λαμβάνοντας υπόψη μόνο την γυναίκα και αγνοώντας το έμβρυο. Αν παρουσιαστεί ιατρικός λόγος, Πχ. κινδυνέψει η ζωή της γυναίκας, μετά τον τρίτο μήνα δεν γίνεται έκτρωση, αλλά τοκετός, όπου το έμβρυο αποσπάται και απορρίπτεται.
Επομένως, αυτά είναι δικά μου λόγια και όχι της Σισιλιάνας, απόρριψη ανεπιθύμητου βρέφους μπορεί να γίνει μέχρι κι ένα λεπτό πριν τον τοκετό. Αν δηλαδή η ιατρική τεχνολογία εξασφάλιζε την ασφάλεια της γυναίκας η επιστήμη δεν θα έλεγε όχι σε μια τέτοια περίπτωση.
Φίλε μου, γιατρός δεν είμαι, ούτε ειδικός, αλλά νομίζω ότι τουλάχιστον μέχρι την 12 εβδομάδα της κύησης το έμβρυο δεν προσομοιάζει καν με ανθρώπινη οντότητα. Νομίζω την 12 εβδομάδα κύησης μπορούμε πια να μιλάμε για στοιχειωδώς σχηματισμένο έμβρυο και, αν δεν κάνω λάθος, κάπου εκεί (ενδεχομένως και λίγο πάνω, μέχρι την 16 εβδομάδα) τίθεται και η συζήτηση για το όριο διακοπής της κύησης.
Με αφορμή την συζήτηση μας διάβασα ένα
άρθρο στα Νεα και διαπίστωσα ότι το έμβρυο, κατά τη νομική επιστήμη, θεωρείται σαν "πράγμα"καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εγώ δεν συμφωνώ μ' αυτό, νομίζω είναι εξίσου ακραία άποψη μ' εκείνη που υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη ζωή ξεκινά με την σύλληψη.
Επίσης στη συζήτηση αυτή, που πρέπει να αφορά στον πραγματικό κόσμο, νομίζω ότι το φαντασιακό (και επομένως το θρησκευτικό) περιττεύει.
Μερικοί είναι σαν να υποστηρίζουν ότι κατά την στιγμή της σύλληψης, πέραν του άντρα που συμβάλλει με σπερματοζωάρια και της γυναίκας που συμβάλλει με ωάρια, παρεμβαίνει και ο θεός που συμβάλλει και με ψυχάρια. Αυτά για μένα είναι ανέκδοτα.
Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι ένα έμβρυο 28+ εβδομάδων μπορεί θεωρητικά να γεννηθεί και να επιβιώσει με τεχνητή βοήθεια, εάν έκτακτη ανάγκη το επιβάλλει. Λένε ακόμα ότι, αν και μέχρι την 20η εβδομάδα το έμβρυο έχει μέγεθος καρφίτσας, μετά την 24η εβδομάδα αντιδρά σε εξωτερικά ερεθίσματα, όπως ας πούμε η μουσική ή η φωνή των γονιών του. Ίσως κάπου εκεί, όπου το έμβρυο αρχίζει να αντιδρά σε εξωτερικά ερεθίσματα με συναισθηματικές αντιδράσεις, μπορεί ενδεχομένως κάποιος να υποστηρίξει -σωστό ή λάθος δεν το γνωρίζω- την υποτυπώδη λειτουργία μιας συνείδησης.
Επομένως, εξ' όσων μπορώ να καταλάβω, κάπου ανάμεσα στους 3-4 μήνες κύησης τίθεται, λογικά μιλώντας, το χρονικό πλαίσιο που μια έγκυος γυναίκα πρέπει να πάρει την απόφασή της, αν θέλει να συνεχίσει την κύηση ή όχι. Τηρουμένου του πλαισίου αυτού, αν συμφωνήσουμε ότι έτσι είναι, το δικαίωμα της επιλογής αφορά, κατά τη γνώμη μου, αποκλειστικά στην έγκυο και σε απολύτως κανέναν άλλον.