Phorum.com.gr

- Casper - έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:44

Ορέστης 35 έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:37

- Casper - έγραψε: 15 Οκτ 2019, 15:24

Πάντα αγχώνομαι. Δεν θέλω ώθηση βρε.

Mατιασμενη σε βρισκω.

Αγχώδης διαταραχή. Τίποτα σοβαρό όμως. Τώρα έγινε light, ελέγχεται

Καλου κακου σε ξεματιασα.

Ορέστης 35 έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:43

Feindflug έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:38

Ορέστης 35 έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:37

Mατιασμενη σε βρισκω.

Φτύστην , τύπε.

Αυτο ειναι για προληψη.

Πιάνει και για ξεμάτιασμα, τύπε.

Αν δεν της φύγει το μάτι, τουλάχιστον θα κολλήσει με την πάρτη σου.

Ορέστης 35 έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:45

- Casper - έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:44

Ορέστης 35 έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:37

Mατιασμενη σε βρισκω.

Αγχώδης διαταραχή. Τίποτα σοβαρό όμως. Τώρα έγινε light, ελέγχεται

Καλου κακου σε ξεματιασα.

Χαχαχα

Τι καλός

Feindflug έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:47

Ορέστης 35 έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:43

Feindflug έγραψε: 15 Οκτ 2019, 23:38 Φτύστην , τύπε.

Αυτο ειναι για προληψη.

Πιάνει και για ξεμάτιασμα, τύπε.

Αν δεν της φύγει το μάτι, τουλάχιστον θα κολλήσει με την πάρτη σου.

Ο Ορέστης είναι φίλος.

είδα ότι ήμουν σε ένα μεγάλο αμερικάνικο κουπέ αμάξι και οδηγούσε η Καίτη Γκρέι, σε έναν δρόμο με δεντροστοιχίες αριστερά-δεξιά. σε κάποια φάση σταμάτησε και άρχισε να επιταχύνει με την όπισθεν, ώσπου πέσαμε σε μια λίμνη.

Χτες είδα κάτι περίεργες φάσεις που γινόντουσαν με τους γείτονές μου στην πολυκατοικία. Ανεβαινα με τον ανελκυστήρα, έμπαινα σε σπίτια κι έβρισκα διάφορους μέσα.

Το πιο ενδιαφέρον όμως το είδα στην αρχή. Είδα ότι ξάπλωνα στο κρεββάτι, αλλά η διαρρύθμιση ήταν διαφορετική. Όταν άνοιξα τα μάτια κοιτούσα την ντουλάπα της οποία ήταν ανοιχτό το φύλλο που έχει καθρέφτη από την μέσα μεριά. Με παραξένεψε η εικόνα, αλλά πιο πολύ παραξενεύτηκα όταν άρχισε να ανοιγοκλείνει μόνο του. Κατάλαβα ότι κάτι κακό, για την πάρτη μου παίζεται. Ξύπνησα και κοίταξα την ντουλάπα στα δεξιά μου, η οποία ήταν κλειστή. Μου πήρε λίγο δευτερόλεπτα να καταλάβω αν κοιμάμαι ή αν είναι ξύπνιος.

Ψες είδα ότι ήμουν με κάποιους φίλους και γνωστούς (πραγματικούς και μη) σε μια αίθουσα κάποιου αστυνομικού τμήματος. Περιμέναμε να μας πάρει κατάθεση ένας αστυνομικός ο οποίος καθόταν σε ένα γραφείο στην γωνία της αιθούσης και απο 'κει περνούσανε όλοι, ένας ένας. Η διαδικασία έπαιρνε πολύ ώρα και σε κάποια φάση νύσταξα πολύ. Ακούμπησα το κεφάλι μου στον τοίχο κι αποκοιμήθηκα. Όταν σηκώθηκα, πεινούσα τρομερά ενώ σε όλη την αίθουσα υπήρχαν τραπέζια με άδεια πιάτα, σαν να παρήγγειλαν φαγητά και να στρώθηκαν να φάνε όλοι. Ένιωσα άσχημα που με πήρε ο ύπνος και έχασα το φαγητό. Είχαμε μείνει ελάχιστα άτομα για να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Μετά από κάποια ώρα, πέρασα και 'γω τελευταίος από τον αστυνομικό για κατάθεση και έφυγα μ' ένα χαρτάκι στο χέρι στο οποίο ήταν γραμμένοι κάτι ακαταλαβίστικοι νομικοί όροι.

Έβλεπα εχθές πολλά και λίγο παράλογα που δεν τα θυμάμαι όλα. Θυμάμαι μία φάση όπου μια γυναίκα γύρω στα ογδόντα πήγαινε να περάσει από κάτι σαν αόρατη πύλη, για να βρεθεί στην άλλη πλευρά, κουνάμενη σεινάμενη (αυτό μ' αρέσει να το λέω για τις γυναίκες καθίκια, είναι πολύ παλιά και πανευρωπαική έκφραση), σίγουρη για την νίκη.
Ακολουθούσε το εγγονάκι.
Ξαφνικά εγώ και το εγγονάκι την βλέπουμε να μεταμορφώνεται σε έντομο και το κοιτούσαμε με περιέργεια.

Antares έγραψε: 20 Οκτ 2019, 17:27 Έβλεπα εχθές πολλά και λίγο παράλογα που δεν τα θυμάμαι όλα. Θυμάμαι μία φάση όπου μια γυναίκα γύρω στα ογδόντα πήγαινε να περάσει από κάτι σαν αόρατη πύλη, για να βρεθεί στην άλλη πλευρά, κουνάμενη σεινάμενη (αυτό μ' αρέσει να το λέω για τις γυναίκες καθίκια, είναι πολύ παλιά και πανευρωπαική έκφραση), σίγουρη για την νίκη.
Ακολουθούσε το εγγονάκι.
Ξαφνικά εγώ και το εγγονάκι την βλέπουμε να μεταμορφώνεται σε έντομο και το κοιτούσαμε με περιέργεια.

Κλασικό.
Κι αυτή κι εσύ που την κοιτούσες, είστε εσύ. Αυτή είναι αυτό που καλείσαι να γίνεις κια σε φόβιζε η ιδέα. Το πιτσιρίκι είναι η γνώμη του κόσμου όχι αυτουνού που μας περιβάλει, του καθημερινού σηλασή. Αλλά του εξιδανικευμένου. Αυτουνού που σέβεσαι και που μετράει η άποψη του. Αυτόν τον κόσμο που θα καταστούσες ΕΓΚΥΡΟ μέσα σου.
Αυτός λοιπόν ο κόσμος θεωρείς ότι βλέπει αυτή σου την έκφανση, την σίγουρη για τον εαυτό, με καχυποψία και με επιφυλακτικότητα. Μία δικαίωσή σου δηλαδή που δεν έγινες σαν κι αυτήν ενώ έτεινες να γίνεις. Η πόρτα του παραδείσου είναι και το γεγονός ότι αυτή την περνούσε, είναι η αμφιβολία για το σύστημα που βασίζεσαι. Μα να περνάει αυτή; Μήπως είναι όλα ψέματα;


Τέλος το ότι τη δικαίωση στη δίνει ένα παιδάκι δείχνει ότι έχεις φτάσει ή έχεις ξεπέσει στο επίπεδο (όπως θέλει το ερμηνεύει ο καθένας. Για μένα έχεις φτάσει, έχεις ανυψωθεί) να μη ζητάς κάτι άλλο για πιστοποίηση εγκυρότητας παρά το ελάχιστο και το αγνό. Ούτε φορείς, ούτε αρχές, ούτε ειδικούς ούτε περγαμηνές ούτε μετάλλια κια ό,τι άλλο υλικό. Μόνο την αγνότητα.

Ωραίο όνειρο κι ωραίο υλικό, γουστάρω.
Μπράβο σου.

Χαοτικός έγραψε: 20 Οκτ 2019, 18:36
Κλασικό.
Κι αυτή κι εσύ που την κοιτούσες, είστε εσύ. Αυτή είναι αυτό που καλείσαι να γίνεις κια σε φόβιζε η ιδέα. Το πιτσιρίκι είναι η γνώμη του κόσμου όχι αυτουνού που μας περιβάλει, του καθημερινού σηλασή. Αλλά του εξιδανικευμένου. Αυτουνού που σέβεσαι και που μετράει η άποψη του. Αυτόν τον κόσμο που θα καταστούσες ΕΓΚΥΡΟ μέσα σου.
Αυτός λοιπόν ο κόσμος θεωρείς ότι βλέπει αυτή σου την έκφανση, την σίγουρη για τον εαυτό, με καχυποψία και με επιφυλακτικότητα. Μία δικαίωσή σου δηλαδή που δεν έγινες σαν κι αυτήν ενώ έτεινες να γίνεις. Η πόρτα του παραδείσου είναι και το γεγονός ότι αυτή την περνούσε, είναι η αμφιβολία για το σύστημα που βασίζεσαι. Μα να περνάει αυτή; Μήπως είναι όλα ψέματα;


Τέλος το ότι τη δικαίωση στη δίνει ένα παιδάκι δείχνει ότι έχεις φτάσει ή έχεις ξεπέσει στο επίπεδο (όπως θέλει το ερμηνεύει ο καθένας. Για μένα έχεις φτάσει, έχεις ανυψωθεί) να μη ζητάς κάτι άλλο για πιστοποίηση εγκυρότητας παρά το ελάχιστο και το αγνό. Ούτε φορείς, ούτε αρχές, ούτε ειδικούς ούτε περγαμηνές ούτε μετάλλια κια ό,τι άλλο υλικό. Μόνο την αγνότητα.

Ωραίο όνειρο κι ωραίο υλικό, γουστάρω.
Μπράβο σου.

Ωραία η ανάλυση αλλά εγώ το ερμήνευσα διαφορετικά. Αυτή δεν πέρασε στον "παράδεισο". Μετενσαρκώθηκε σε ζώο και μάλιστα παράσιτο, όπως παράσιτο ήταν σε όλη της την ζωή και μάλιστα προξενούσε μεγάλο κακό στους γύρω της.
Τελευταία με απασχολεί ένα θέμα προσωπικό, αλλά που σχετίζεται και με την ιστορία και την θρησκεία.
Τέτοια άτομα σαν αυτή που ονειρεύονται να περάσουν στον παράδεισο στα γεράματα ή και πιο νωρίς από την βασιλική οδό και που περνούν ατιμώρητα από τον νόμο και για να το πω πιο ωμά, μια συγκεκριμένης θρησκείας, της ιουδαικής.
Αντιμετωπίζω προσωπικό πρόβλημα με αυτά τα άτομα. Εσείς νομίζετε ότι όλοι είμαστε Έλληνες σ' αυτή την χώρα εκτός από τους μετανάστες που φαίνονται, οπότε όποιον πει άλλα πράγματα θα τον θεωρήσετε τρελό ή γραφικό. Αλλά αυτά τα άτομα, όπου και αν πάνε, κάνουν ότι θέλουν κυριολεκτικά. Σαν να έχεις το κεφάλι σου ανά πάσα στιγμή στην διάθεση του Τούρκου όπως στην τουρκοκρατία, να μην έχεις ελευθερία.
Είχα την απορία γιατί η κινέζικη φιλοσοφία είναι καλύτερο να διαβάζεται από τα 60-80 ή όπου φτάσει. Γιατί εκεί υπάρχει η θεωρία της μετενσάρκωσης σε ζώο και όποιος φτάνει σε μεγάλη ηλικία έχοντας κάνει εγκλήματα θα του ήταν πολύ χρήσιμη. Μου ήρθε ένα φλας με το όνειρο δηλαδή.
Όσο για τον εγγονό δείχνει ότι δεν έχω ρατσιστική νοοτροπία. Ότι η γιαγιά και ο εγγονός δηλαδή. Αλλά και όπως το ερμηνεύεις εσύ τι καλύτερο από ένα παιδί για την δικαίωση; Αν κάποιος δικαιούται να μάθει είναι αυτά, σε αυτά αποκαλύπτεται ο Θεός, ασχέτως αν μετά ξεχάσουν.
Επίσης δεν είμαι καθόλου σίγουρη ότι θα φτάσω τα 80 (ήδη πέρασα καρκίνο) και για εγγονό ούτε λόγος.
Αλλά μπορεί να ισχύει και η δική σου ανάλυση, εγώ έγραψα το τι με απασχολεί αυτή την περίοδο. Ή μάλλον ισχύει, το νόημα είναι το ίδιο, απλά δεν γνωρίζεις την ζωή μου.

ένιωσα στον ύπνο μου, καθώς μισοκοιμόμουν πλαγιαστά, να με περπατάνε 2 νυφίτσες. εγύρισα και τις βούτηξα από το λαιμό με τα 2 μου χέρια και χώσανε τα δόντια τους στις 2 μου απαλάμες. με έκπληξη είδα σημάδια από δαγκωματιά δίχως αίμα. και ήταν μαϊμούδες οι 2 μουσούδες που εκράταα στα χέρια μου σφιχτά. και άνοιξα το παράθυρο και τις αμόλυσα στον σκοτεινό τον κήπο, που το πράσινο είχε γίνει μαύρο κατράμι και ούτε φως, ούτε φωνή.

the comet the course the tail έγραψε: 22 Οκτ 2019, 10:20 ένιωσα στον ύπνο μου, καθώς μισοκοιμόμουν πλαγιαστά, να με περπατάνε 2 νυφίτσες. εγύρισα και τις βούτηξα από το λαιμό με τα 2 μου χέρια και χώσανε τα δόντια τους στις 2 μου απαλάμες. με έκπληξη είδα σημάδια από δαγκωματιά δίχως αίμα. και ήταν μαϊμούδες οι 2 μουσούδες που εκράταα στα χέρια μου σφιχτά. και άνοιξα το παράθυρο και τις αμόλυσα στον σκοτεινό τον κήπο, που το πράσινο είχε γίνει μαύρο κατράμι και ούτε φως, ούτε φωνή.

Κάθομαι και συλλογούμαι στον μαδημένο κήπο.
Η νύχτα αρχίζει να χύνεται απάνω στα δένδρα.
Στον ουρανό τ’ άστρα βάνουν αρχή ν’ ανοίγουν.
Η χαρά πλειά πένθιμη τώρα εσταμάτησε στον λαιμό μου.
Η θάλασσα από μακρυά τραγουδεί την ηδονή του θανάτου.
Μυστηριώδης φλογέρα σέρνει στον ουρανό τα άστρα.
Πάνω σ’ όλες τις κορφές απλώνεται η ηρεμία και τα φύλλα των δένδρων μιλούν αγάλι αγάλι…

Μια μεγάλη έρημος κι ο ήλιος εβασίλευεν ολοκόκκινος
κι αιμάτωνε τον ουρανό. Κι ένας όφις πελώριος ξετυλισσόταν
κι έτρεχεν απάνω στην άμμο. Και στο στόμα του που έτρεχεν φαρμάκι
κρατούσε κι εχάιδευε κι εδάγκωνε ένα μικρό, κάτασπρο και μαραμένο κρίνο.

νύχτα έγραψε: 22 Οκτ 2019, 11:34

the comet the course the tail έγραψε: 22 Οκτ 2019, 10:20 ένιωσα στον ύπνο μου, καθώς μισοκοιμόμουν πλαγιαστά, να με περπατάνε 2 νυφίτσες. εγύρισα και τις βούτηξα από το λαιμό με τα 2 μου χέρια και χώσανε τα δόντια τους στις 2 μου απαλάμες. με έκπληξη είδα σημάδια από δαγκωματιά δίχως αίμα. και ήταν μαϊμούδες οι 2 μουσούδες που εκράταα στα χέρια μου σφιχτά. και άνοιξα το παράθυρο και τις αμόλυσα στον σκοτεινό τον κήπο, που το πράσινο είχε γίνει μαύρο κατράμι και ούτε φως, ούτε φωνή.

Κάθομαι και συλλογούμαι στον μαδημένο κήπο.
Η νύχτα αρχίζει να χύνεται απάνω στα δένδρα.
Στον ουρανό τ’ άστρα βάνουν αρχή ν’ ανοίγουν.
Η χαρά πλειά πένθιμη τώρα εσταμάτησε στον λαιμό μου.
Η θάλασσα από μακρυά τραγουδεί την ηδονή του θανάτου.
Μυστηριώδης φλογέρα σέρνει στον ουρανό τα άστρα.
Πάνω σ’ όλες τις κορφές απλώνεται η ηρεμία και τα φύλλα των δένδρων μιλούν αγάλι αγάλι…

Μια μεγάλη έρημος κι ο ήλιος εβασίλευεν ολοκόκκινος
κι αιμάτωνε τον ουρανό. Κι ένας όφις πελώριος ξετυλισσόταν
κι έτρεχεν απάνω στην άμμο. Και στο στόμα του που έτρεχεν φαρμάκι
κρατούσε κι εχάιδευε κι εδάγκωνε ένα μικρό, κάτασπρο και μαραμένο κρίνο.

ωραίο δεσποινίς

the comet the course the tail έγραψε: 22 Οκτ 2019, 11:41 ωραίο δεσποινίς

θα το ξαναπιάσω όταν πάω σπίτι, μου το θύμισες

Ειδα οτι ημουν πανω στο Rocinade και βομβαρδιζαμε την Αγκυρα ,την ειχαμε τσακίσει και εμφανιζεται ο πιθηκας απο το πουθενά και αρχιζει να γκρινιαζει για τον Τραμπ ,τον πεταξα στο διαστημα ...

Είδα ότι κάπνισα ένα τσιγάρο και ένιωσα άσχημα...